Hotelgasten

Nee, ik ben geen B&B gaan runnen. Ik kijk wel uit, voor dag en dauw mijn bed uit.
Horeca trekt mij sowieso niet. Met verbazing kijk ik soms naar "Ik Vertrek".
Mensen die een droom hebben en die najagen. Daar heb ik respect voor.
Aan de andere kant, vind ik het soms ook naïef. Alle schepen achter je verbranden en elders een hotelletje te beginnen.

Vaak zonder enige horeca ervaring, het niet op de hoogte zijn van lokale vergunningen en soms ook vergeten eerst de taal te leren.
Dat pittoreske pand blijkt ineens een spookhuis te worden. Verroeste leidingen, kapotte ketels, kakkerlakken, noem maar op.

Ik ben dan liever maar hotelbezitster in het klein. Ik heb een heel klein hotelletje met zeker 40 kamers.
Eigenlijk een kraamhotelletje.
Wat moet ik nu met een kraamhotelletje?

Het stond al jaren op mijn wensenlijstje. Maar had ik een geschikte locatie?
De wens weer aangewakkerd door anderen en een hele goede tip, daar kon ik wat mee.
Ik heb zelfbouw overwogen, tot ik eigenlijk een prefab tegenkwam. De architectuur sprak mij bijzonder aan.

Bijzonder? Ja, het is een bijenkastje.
Een dakje met daaronder 40 holle bamboepijpjes waar metsel-en behangersbijtjes hun eitjes kunnen leggen.
Ik kende die bijtjes wel. In tuinen zie je ze vaak driftig bezig tussen tegels of in een muur gangetjes te maken.
Kleine bijtjes die totaal ongevaarlijk zijn. Maar wat weet ik eigenlijk over hun manier van leven?
In een BBC serie zag ik er ooit eentje die haar eitjes in lege slakkenhuizen legt.
Na elk eitje metselde ze een tussenwandje.

Ik heb het hotelletje opgehangen en ben naar de bibliotheek gefietst, bijenboekje gehaald.
Na een uurtje lezen over de rosse metselbij , de Lapse Behanger en koekoeksbijen ben ik wat meer te weten gekomen. Dat deze diertjes een krop hebben, een buikschuier. Dat je de mannetjes kan herkennen aan hun genitaal. Wellicht als ze stilzitten en je een loep gebruikt?
Nu boeien die mannetjes me niet zo. Mijn gasten zijn allen dames.

Omdat de mannetjes eerder het hotelletje verlaten zorgt mamma bij dat ze begint met bevruchte eitjes eerst in een bamboe pijpje terechtkomen. Eitje, voorraadje pollen en wat opgebraakt nectar, wandje.
Haar zonen, die komen uit onbevruchte eitjes. Die worden op het laatst gelegd.
Wonderbaarlijk toch, nakomelingen uit onbevruchte eitjes. En dat zij zelf het geslacht kan bepalen, dat is waar menig mens jaloers op zal zijn.

Dit is een nieuwe interesse aan het worden. Dan de verrukking van het moment dat je ziet dat één van de pijpjes helemaal is dicht gemaakt. Geloof me, dat is een blij moment.

Het bed is er, het breakfast moet nog groeien, snel wat lekkere snoepbloemen ingezaaid.