Nu niet roepen "de haat". Best typisch die kleurverdelingen. Rood van de liefde, wit van de onschuld, zwart van het kwaad.
Wat te denken van een groen aangelopen blauwkous die een wit voetje wil halen?
Geel is de kleur van de lente. Daar is niets hatelijk aan.
Kijk maar naar de wilde bloemen. De lente begint met het klein hoefblad, dan zien we het speenkruid, tuinen kleuren geel van de narcissen, de forsythia, en de dotters staan ook al geel te zijn.
Geel is niet mijn kleur, maar de lente zo mijn seizoen. De meerkoeten in de vaart zijn bijna klaar met hun nest.
Dat schijnt pas echt af te zijn als er een ontsierend stuk plastic aan de zijkant bungelt.
De tortels zijn aan het tortelen, de kraaien kroelen en bij de eenden, dat is minder fraai.
Lente, elk jaar weer even uitvinden wat het lekkerste terrasbiertje is. Daar was ik in de winter al uit.
Middagen met een boekje op het balkon en ook weer wat opruim kriebels.
Natuurlijk valt het dan tegen als er wat natte kille dagen komen.
Klusjes zat, die lopen nooit weg.
Zaterdag echt even stoven op het balkon. Ben ik rondom gaar, dan wat knoeien met aarde en water.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten