dinsdag 20 juni 2017

Wat zal ik goed slapen!

Na twee weken zitten griepen over een griep slaat nu de verveling en alertheid toe.
En ja, het leven is nog net zo idioot als voorheen, dat is dan wel weer een geruststelling.

Je zit te wachten op een pakketje, wat natuurlijk niet komt. Logisch.
Gelijk maar eens wat papierwerk doornemen. Ah, de verzekering, heel veel jaren geleden afgesloten en best aan de lage kant.

Tegenwoordig doen veel bedrijven alles via een bedrijf wat de rekeningen verstuurd.
Op die nota staat een telefoonnummer wat je kan bellen met vragen over de nota, voor de rest moet je bij je tussenpersoon zijn.

Het zegt iets over mijn claimgedrag, geen idee wie mijn tussenpersoon is.
Dat wist ik ooit wel, maar die heeft de zaak overgedaan en die nieuwe is failliet.
Ik bellen, krijg ik een externe telefoniste die niks weet maar ik zou worden teruggebeld. Niet dus.

Vandaag nog maar eens bellen, tjee kreeg gelijk een interne adviseur.
En daar raakte ik verstrikt in een woud van moderne afkortingen. Een WA, zoals het vroeger heette is nu iets anders, maar blij dat ik die begreep en riep "ah een wappertje!" Wat voor de beste man dan een pre-glaciale uitdrukking bleek.

Maar ik heb nu gelukkig ook een VBKO dekking. Ik werd er stil van. Ik wist niet dat ik het had.
Nog net geen ontroering van zoveel moois. Toch maar even gevraagd "wat is dat?"

Van Buiten Komende Onheilen. Prachtige term toch? Nu ik er tegen ben verzekert valt er een last van mijn schouders.
Of... ik lig de halve nacht wakker wat die onheilen kunnen zijn.

Vallen insluipers met meer dan twee benen en twee armen daar ook onder?
Stel: er komen smurfen uit mijn waterkraan en die komen met een pogo stick en springen per abuis door het glas van de vitrinekast? Die vallen er vast onder!

Malle meid, er zitten geen smurfen in een waterkraan. En zo ja, hoofdkraan dichtdraaien, wat bij mij al een issue is. Mijn hoofdkraan die ineens geen hoofdkraan meer blijkt te zijn staat in de "ik beweeg niet meer"modus.

Net als een afvoer soms meer een aanvoer blijkt.  Of er soms doodleuk een veldboeketje groeit daar waar de afvoer van de regenpijp zit.  Wat op zich best knap is als je 1 hoog woont.
Maar dat onheil, het ligt bij mij dagelijks in hinderlaag.
De humor ligt op straat, het onheil als een eng monster onder bed. Alleen moet ik die weer even afstoffen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten