Lekker hoor, aan het eind van de middag een blokje om.
Niet al te veel wandelaars, en tegen een uur of 6 is het geen honden-uitlaat-uurtje.
Ondanks het verkeer in de verte kan ik mezelf bijna horen denken, al werd ik wel steeds afgeleid door het geritsel in de struiken of rare vogelgeluiden in de verte.
Lekker rustig? Ja, tot dat iemand de Oud Hollandsche regel gaat overtreden. Om 6 uur aan tafel en niet, ik zeg NIET, met je bladblazer gaan spelen.
Ik weet het, pure ellende, die blaadjes op je strak geschoren gazon. Stel je eens voor dat een egel lekker kan overwinteren in je tuin? Maar nee de gecultiveerde hoekjes en gaatjes zullen bladloos eindigen.
Gazon weer netjes, rust. Tenminste, dat dacht ik. Vanuit het hoge gras een enorm kabaal, een aantal fazanten totaal in de vlekken. Vaak zie je ze niet, maar deze ronde was het groot alarm. Ik zie "gedoe" verderop. Gefladder, klapwieken en even later een sperwer zonder prooi omhoog vliegen.
Of die zich nu had verkeken op de grootte?
Aan het eind van de wandeling valt het me op dat er een vreemde gans in de wei zit.
Een paartje Canadezen. Geen idee of het de grote of de kleine zijn, kan nergens mijn centimeter vinden.
Maar ze staan gezellig tussen de grauwe- en soepganzen te grazen.
Mocht er eens een nieuw embleem voor tolerantie komen, ik vind de gans wel een optie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten