Vroeger en de natuur

Hebben jullie dat ook wel eens? Als je aan de kust loopt, of in een bos of op een landgoed dat je gedachten dan even afdwalen naar hoe het er lang geleden uit heeft gezien.

Bij een landgoed met wandelpaden en vijvers en exotisch struweel kom ik niet verder dan sjieke dames en heren al wandelend.  De dames met een parasol, de heren met een hoed op.
Genietend van een fraai kopje met thee en keuvelend over, tja, geen idee.

Aan de kust denk ik vaak aan stormen, Mesdag tafereeltjes en jutters.
Maar in een bos, vooral eentje wat deels gevormd is door een ijstijd dus met hoogteverschillen en hele dikke eiken en beuken krijg ik best woeste gedachten. Nee, niet ik word woest, maar hoe reizigers er eeuwen geleden met het zweet achter de tanden doorheen moesten.

Er slopen wolven, er liepen beren en elk natuurverschijnsel was vermoedelijk doodeng.
Kan den moderne mensch genieten van de roep van een bosuil, den vroeghere mensch zal er de rillingen van hebben gekregen.
Is mij ook een keer overkomen, midden in een stad.

Vroeger had je grote kans op struikrovers. Tegenwoordig zijn het illegale drugslab dumpers.
Nu vernam ik dat Staatsbosbeheer veel meer bos wil. Wil ik ook wel. Ik zal het niet meer meemaken dat het serieus bos is, maar het idee is wel fijn.
Het kost natuurlijk wat, maar het lijkt me beter uitgegeven geld dan Nog eens zo'n kneuzig miljarden geval naar Mars te sturen.

Als dat meer bos er komt, laat het dan vooral bereikbaar voor dieren. Maak er stilte gebieden van.
En een deel speeltuin voor mountainbikers, kinderen met voetballen en dan in een parkgedeelte stalletjes waar mensen dan gezonde broodje of salades met veelvoorkomende soorten eetbare wilde planten.

Wat niet mag ontbreken, een paar ijverige betaalbare natuurgidsen.  En een deel pluktuin.
Ik denk dat niemand een bezwaar zal maken er wat voor te betalen.
Iedereen en alles zou er baat bij hebben. Plemp het niet vol met herten en al helemaal niet met vakantieparken.

Schone dromen. Daar heeft den vroeghere mensch nooit weet van gehad. Vroeger was niet alles beter.
Al zal moeder natuur daar zo haar eigen gedachten over hebben gehad.

Als gemankeerde wandelaar heb ik dan nog één wens. Her en der bankjes. Niet die groene metalen griezels met een ruitjespatroon, maar desnoods gemaakt van omgevallen bomen.
En dan ook de ouderwetsche bordjes "laat niet als dank.".

Laten we gewoon genieten en elkaar al pratend onderweg op al het moois wijzen.
Als ik zo merk dat vreemden in een bos anderen wijzen op daar staan die en die zwammen, is er nog hoop!