Vandaag onverwachts een vrije dag. Met dit mooie weer geen enkel probleem, de fiets gepakt en naar het Steinse Groen gefietst.
Moedig begon ik aan het Polderpad, de Steinse Tiendweg.
Maar na over 4 hekjes te zijn geklommen, en er nog vele in de verte zag aankomen dacht mijn rug "ga jij maar alleen verder!"
Aan het begin staat wel een bord met een heel verhaal, je loopt over privé terrein, maar dat mag.
Hou rekening met het vee. Is goed.
Sta je tussen twee hekken in, zie ik links van mij een rij koeien aankomen, maar rechts van mij hetzelfde. En echt breed kan je het ook niet noemen.
Dan maar met een soepele zwaai half over een hek zodat de dames konden passeren.
Wat mij echter opviel, het was stil in de polder, veel te stil. Op wat zwaluwen, een enkel visdiefje en een boel meerkoeten na geen enkele vogel.
Oh ja, een nijlgans, maar dat vind ik nu niet echt een poldervogel.
Geen enkele kievit, geen grutto, niks. Dat maakt een polder vrij doods.
Dat is jammer, want er zijn steeds minder weidevogels. Ik begon er bijna somber van te worden.
Gelukkig kwam ik op de terugweg dan nog een haas tegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten