donderdag 13 december 2018

Kwijtmaakkabouters deel heel erg veel

Kwijtmaakkabouters zijn net fruitvliegjes. Ineens heb je een huis vol.
En ineens zijn ze weer weg.

Mijn talent is chaotisch zijn. Ja heus, dat is een talent. Maar de donkere kant van het talent is dat je soms overzichtelijk wil opruimen. En daar gaat het mis.
Vooral in de feestmaand. Ik hoef geen cadeautje in te pakken, dat scheelt. Maar ik wil een touwtje aan mijn deur plakken, voor de kerstkaarten.
Waar is de plakbandhouder?  Natuurlijk weer ondergedoken!

Week na week kom ik ook van die correctie rollers tegen, behalve als ik ze nodig heb.
Scharen, ook al van die louche artikelen. Ik weet dat ik er minstens 7 heb liggen, maar is de nood aan de vrouw, scharen pleite.
Dan haal je er maar eentje, die natuurlijk in een blisterverpakking zit die je alleen open krijgt met...
Juist, een schaar.

Dan maar een mesje gebruiken. Natuurlijk snij ik me niet aan het mesje maar wel aan de blisterverpakking, vinger open. Opzoek naar pleisters (die ik snel vind), maar dat is dan een paar meter pleister aan een stuk. De nieuwe schaar pakken, als ie al uit de verpakking is.
Anders losse pleisters en dat is een drama aangezien ik het soort heb waar je het papier niet van los krijgt. Ik had het kunnen weten bij de naam van de pleisters, "Buurman & Buurman" pleisters.
Nooit bewust gekocht maar het bovenste vakje bij Kinderpostzegels aangekruist.
Dan verwacht je postzegels, geen pleisters.

Het bloedspoor dan maar wegwissen, neem je schoonmaakazijn, laat de pleister weer los. Nieuwe pleister erop en ineens bedenken ah, er is nog een tweede plakbandhouder. Opgelost!
Nou nee, want van die houder besluit dat scherpe onderdeel waar je het plakband mee doorsnijdt los te laten. Dat staat dan venijnig in een andere vinger te bijten.
Inmiddels zit de schaar nog deels in die valse verpakking. Aan het eind van de middag 4 pleisters armer en een frustratie rijker.
Dus maar een borrel.
Op zulke dagen tref je dan zo'n doordraai dop. Razernij overvalt je en ja hoor, nog een pleister!

Al doende leert men? Ik blijkbaar niet. Ik bewaar nu losse artikelen in van die afhaalchinees doosjes. Die ik ook zelden open krijg. Per doosje een zelfklevend label.

U leest het, het leven van een chaoot is niet saai en soms op het randje. Gelukkig bestaat het chaotische leven grotendeels uit kantoor- en hobby artikelen.

Voornemen voor 2019: aanschaf van minstens 5 fluorkleurige plakbandhouders.
En elk artikel wat geregeld zoekraakt, dat gaat onverbiddelijk bij hernieuwde kennismaking naar de kringloop.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten