In films zie je het, in de reality soaps over tamelijk verveelde huisvrouwen zie je het, in series is het heel gewoon.
Daar kijk je niet in de spiegel van de kapper, maar kijkt de kapper in de spiegel van jouw ogen.
Die haarartiesten zijn dan vaak de plaatsvervanger van een beste vriendin en de psych?
Maar serieus, wat is het met kappers?
Je zit nog niet in de stoel en verwachten blijkbaar dat je van alles gaat vertellen.
Als ik ergens geen zin in heb is het kletsen met de kapper. Ik zeg wat ik wil dat ze gaan doen en dan hul ik mij in stilzwijgen.
Ik luister liever naar het gesprek een stoel naast me en kijk dan naar de gemaakte lachjes, de ingestudeerde antwoorden en soms met een blik van "boeien".
Nu worden de meeste kappers daar nerveus van, iemand die niets gaat vertellen.
"Mooi weer vandaag." Ja, valt best mee. "Heb je vandaag vrij?" Ja.
"Ben je al op vakantie geweest?" Nee.
Als het dan verder doodstil zou zijn zou je de tenen in haar schoenen horen krullen.
Als het niet rond de vakantietijd is komt de vraag "wat doet u voor werk?"
meestal ook wel voorbij.
Dan is het leuk als je niet salonvast bent.
Afhankelijk van mijn bui ben ik op niet vrije dagen mystery shopper, of privé detective.
En in een melige bui soms ornitholoog.
Klinkt niet aardig hoor ik jullie nu denken, maar heus, zodra ik weg ben kunnen ze lekker over je roddelen. Of een collega vertellen over de boombastlori uit Oost-Calidonië.
Kortom, ik heb gewoon geen zin om te kletsen met de knipster.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten