Ik kwam er vroeg in de avond pas achter dat het de 13e was.
Maar "iets" begon al vreemd vandaag. Ik haalde iets uit de berging, en hoor mijn slippers flats flats doen. Ik stond in een plasje water.
Een hal naar de kelderboxen, daar hoort geen plasje water te staan. Maar goed, bezig met andere zaken.
Vroeg in de avond wilde ik een vuilniszak in de container doen, die was nog steeds vol.
Dus die maar in de berging gezet, ik ben niet zo van zet er maar naast en na mij de zondvloed.
Toch kreeg ik bijna de zondvloed over me heen. Ik loop de hal van de berging in en zie een plens water wat veel weghad van een regendouche, vlak voor mijn deur naar beneden storten.
Natuurlijk op vrijdagavond. Ik heb de woningbouw een mail gestuurd, maar ja, die komen ze dan pas maandag tegen.
Toen hoorde ik de deurbel, een vaag panikerende buur van oh, heb je gezien in de berging? Ja.
Zij had de spoedreparatie gebeld maar daar nam niemand op.
Ik heb dat ook gedaan, maar binnen 11 minuten, zowaar.
Kunt u het niet opvangen? Tuurlijk joh, ik ga de hele nacht met emmers daar beneden zitten.
Tja, we bellen de onderaannemer wel en die belt dan wel een loodgieter.
Een uur later staat de rioolmeneer voor de deur. Op die mensen kan je bouwen! Die stond om half 12 in de avond te kloppen en duwen en te ontstoppen en ik vermoed weer een plaat er overheen aan het zetten.
De hele flat wakker, protestgeluiden her en der. Maar alles beter dan een laagje water in je berging.
Och, het zal eens saai worden. Eigenlijk verlang ik wel eens naar saai.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten