Voorjaar, klok vooruit

Ja, het is weer lente. Loop je lekker buiten, krijg je na een week al de neiging de tjiftjaf tot uitbreiding van het repertoire te manen.

Wil je bij een hek een foto maken, gelijk dreigende ganzensnoeten.  Zwanen drijven als een soort tweemaster voorbij, er klinkt een scheldpartij van de grote bonte specht, die natuurlijk net, als je een foto wil nemen, doodleuk wegduikt achter een stam.

Het klein jantje, (de winterkoning) perst alle zang weer uit het kleine lijfje en op de fiets is het oppassen voor overstekend wild. Dat zijn dan de merels of de heggenmussen.

Kan je de wekker nog een dreun geven, lukt met de merels niet. Wat ik nu wel mis is de zanglijster.
Tussen hem en de merels kon ik nog even op de snoozestand. Of eigenlijk, het raampje dichtdoen.

Je wandelt verder, dan springen de kleuren je tegemoet. Het tere blauw van de sterhyacinten, het felle geel van het speenkruid en hier en daar al een dotter. Het gras vult zich met de madeliefjes, in het struweel wemelt het van de puttertjes.

In de vroege ochtend komen de buurtkauwen elkaar ophalen, wat overigens ook bijna geluidsoverlast mag heten. Tegen het schemer gaat het spul weer de slaapbomen opzoeken, een plaag voor autobezitters, maar dit is geen kip en het ei verhaal.

Vlinders wapperen rond, de hommels doen zich tegoed aan de bloemen.

Ik zou het liefst iedereen die er niet van kan genieten, om welke reden dan ook, aan de hand mee willen nemen, of in mijn rugzak stoppen.

Nog even, dan gaat er weer een boekje mee, maar dan zal ik niet ver komen, want de koekoek gaat me afleiden, of de kleine karekiet. Of als je heel stil zit te lezen je vanuit je ooghoeken een familie woelmuisjes ziet oversteken.

Het is soms bar en boos wat er in ons land gebeurd. Maar de lente, de kleuren en geluiden, het is en blijft een feest. Was iedereen maar het hele jaar in een lentebui.

Geniet er van mensen, van al die prachtige wilde bloemen. Bekijk ze eens goed van dichtbij, het zijn wondertjes. Zwoele verleidende wondertjes.
Haal je armen weer eens open aan een braamstruik, of wordt gek van de jeuk van de brandnetels.
Maar weet dat het de kraamkamer is van die vliegende juweeltjes.

Bewonder de bijen en de hommels, die hard werken, ook voor ons.
Griezel niet van alles wat zwart/geel gestreept is. Hang een insecten hotelletje op en zet natuurlijk ook wat mooie niet doorgekweekte planten in de tuin of op het balkon.

En mijn jaarlijkse tip, doe straks de schuifpui of tuindeur open, trek een denkbeeldige streep over de grond en vertel de mieren "tot hier en niet verder."
Vergeet die wespenvallen, al zien ze er soms charmant uit. Veel van onze gevleugelde vriendjes vinden de dood, terwijl al wat ze willen doen ik bestuiven.

Oh ja, verdiep je eens in zweefvliegen, prachtige nuttige diertjes.
Lente, ik hou er zo van.