Geregeld klinkt iets als behoorlijk onzuiver.
Tot op het enge af. En dan denk ik nog van het is geblaat van iemand met raar haar.
Maar nee, elders heeft men ook geniale ideeën. Vluchteling welkom, met mate dan, maar jullie kosten, dus bij aankomst alle cash en alle juwelen boven een waarde van 400 euro inleveren.
Persoonlijke bezittingen als trouwringen, horloge en telefoon vallen er dan buiten.
Na mijn eerste "dat menen ze niet!" voelde ik toch even een lachkriebel.
De Noormannen gaan ook met hun tijd mee. Niks meer op van die schepen de woeste zeeën bevaren, nee, ze werken nu gewoon van huis uit. Er zijn vast al moderne flexplekken voor de beruchte rovers.
Ik zie bij de Deense wateren al mobiele Tussen Kunst en Kitsch teams staan.
Een hoogblonde Noorman die steeds 20 nummers afroept en een team van vriendelijke dames die hen naar de juiste deskundige brengt.
"Dit is werkelijk een fraaie armband Mevrouw A, hoe is hij in uw bezit gekomen?"
Mevrouw A begint enthousiast tegen de tolk, "Die is al zolang in de familie. Mijn overgrootmoeder kreeg de band toen ze ging trouwen."
De deskundige wacht rustig of tot de tolk hem vertelt wat ie wil weten.
"Als u nu nog zo'n armband zou kunnen kopen zou u er al snel een 15.000 euro voor moeten betalen. Inleveren!"
De lachkriebel maakt plaats voor maagzuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten