Il est huit heures, Gouda s'eveille, en geloof me, dat zal je weten ook!
Het begon al een straf uurtje eerder, een ronkende motor. die werd stilgezet, paar minuten later besloot iemand een nieuwe versie van de Minutenwals op iemands deurbel na te spelen, er werd niet open gedaan.
De motor begon weer te draaien, en werd weer stilgezet, weer een deuntje deurbellen.
Ik wist het al, dit gaat niks meer worden. Dan maar uit bed en naar buiten kijken. Ik zag geen regen, blik op de klok, ah de winkel is nog lang niet open.
Wachten, nog eens kijken of het nog droog was, dan maar eerste klant bij de supermarkt zijn.
Wel zo jammer dat precies toen ik op de fiets stapte het begon te regenen. Het is niet anders.
En ik was de eerste klant van de supermarkt. De terugweg lopend met de fiets aan de hand gedaan.
Half negen, alles wat in Gouda nog niet wakker was moest het blijkbaar worden. Een hele stoet aan veegwagentjes verscheen uit het niets en ja hoor, daar was ie dan, de bladblazer.
Bij alle buurtscholen busjes of stoeten tieners die al append op de fiets zwieberen.
En een eenzame dame met een migratie achtergrond, die super Nederlands deed. Kindje voor op de fiets, kindje achter op de fiets en met in één hand een paraplu boven haar hoofd. Het kindje achterop de fiets had een eigen parapluutje. Die versie kende ik nog niet.
Is de ene stoet voorbij, volgt er nog een kudde bakfietsvaders. Ik heb besloten dat zulks een uur in de ochtend gewoon nog midden in de nacht is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten