Blokje Gouds: Pesthuis

Gadoot, het leest niet als een naar woord, maar dat is het wel.
In vroegere eeuwen was dat een andere naam voor de pest.

Wat je van ver haalt, is niet altijd goed. De pest bereikte Europa via de Italiaanse kooplieden.
En wat Europa bereikte, dat kwam op den duur ook in Gouda terecht.
Eind 14e eeuw werden de pestlijders verpleegd in een groot huis, door de Cellebroeders.
Niemand wist wat de bron van besmetting was, er kwamen scenario's waar menig rampenfilm bij in het niet valt. Gruwelijke natuurverschijnselen en natuurlijk, de toorn van God.

Na een tijd kwamen er ook pestlijders in het Catherine Gasthuis terecht, tussen alle andere zieken en zwakken, tel uit uw...verlies.
Men kreeg na een paar epidemieën wel het inzicht dat het beter zou zijn een apart ziekenhuis voor hen te hebben.
Dat kwam er, dankzij een Goede Doelen loterij.

Het ziekenhuis kwam in het voormalige Maria Magdalenaconvent, opgericht halverwege de 15e eeuw.
Er is niet veel meer van over, maar het is een gebouw met geschiedenis.
Het convent was, en de naam geeft het al een beetje weg, de place to be voor bekeerde prostituees.
De zusters kregen diverse privileges van het stadsbestuur, zoals als vrijstelling van accijns en ze mochten gaan werken. Natuurlijk in alle deugdzaamheid.

Je zult denken, ah, zusters die verplegen. Maar voor het een ziekenhuis werd was het de tijd van dollen met de Spanjaarden en de hervorming. Het convent deed niet langer dienst, de kapel werd afgebroken en rond 1617 werd het hoofdgebouw het pesthuis.

Eind 18e eeuw wilde men het pesthuis ombouwen tot militair hospitaal, maar het werd een kazerne.
Het pesterf werd oefenterrein, marcheren maar! Dat duurde tot 1922.
De kazerne sloot, het erf werd de veemarkt en in het gebouw kwam het veemarktrestaurant.

De veemarkt heeft niet lang bestaan, in 1976 kwam daar ook een eind aan. De hele boel ging weer eens op de schop.
Tegenwoordig huisvest het pand wooneenheden, een winkel passage en een bioscoop.

De bioscoop zal wellicht net een 30 jaar bestaan voor de sluiting, daar er naast ons "fraaie" Huis van de Stad een megabioscoop in aanbouw is.

Tegenwoordig, nu een deel van de passage is afgesloten aan één kant, en een woonwinkel haar spullen daar uitstalt, is de kleine verwijzing naar de geschiedenis bijna aan het zicht onttrokken.