Leo Vroman, een veelzijdig kunstenaar, tevens wetenschapper.
En wat de meeste mensen niet weten, ere-burger van Gouda.
In zijn jonge jaren woonde hij aan de Krugerlaan en aan de gevel van het huis prijkt nog een plaquette.
Hij doorliep de Rijks-HBS die tegenwoordig Goudse Scholengemeenschap Leo Vroman heet.
Na het behalen van zijn diploma vertrok hij in 1932 naar Utrecht om biologie te studeren.
Tijdens zijn studietijd leerde hij andere schrijvers en een tekenaar kennen en maakte met één van hen strips.
Alles leek goed te gaan, tot 10 mei 1940.
Vroman, van Joodse afkomst, moet hebben geweten dat het ellende voor hem zou worden, hij vluchtte al na 4 dagen oorlog.
De eerste stop was Engeland, de volgende stop Batavia. Daar voltooide hij zijn studie.
Helaas volgde er nog diverse gedwongen verhuizingen. Hij had dan hier kunnen vluchten, maar niet lang erna kwam daar ook een vijand binnenvallen.
Vroman verbleef in diverse kampen , eerst in Nederlands-Indië, vervolgens in Singapore.
Na het behalen van zijn diploma vertrok hij in 1932 naar Utrecht om biologie te studeren.
Tijdens zijn studietijd leerde hij andere schrijvers en een tekenaar kennen en maakte met één van hen strips.
Alles leek goed te gaan, tot 10 mei 1940.
Vroman, van Joodse afkomst, moet hebben geweten dat het ellende voor hem zou worden, hij vluchtte al na 4 dagen oorlog.
De eerste stop was Engeland, de volgende stop Batavia. Daar voltooide hij zijn studie.
Helaas volgde er nog diverse gedwongen verhuizingen. Hij had dan hier kunnen vluchten, maar niet lang erna kwam daar ook een vijand binnenvallen.
Vroman verbleef in diverse kampen , eerst in Nederlands-Indië, vervolgens in Singapore.
De Japannners stuurde hem als dwangarbeider naar Osaka. Een longontsteking en een medegevangene redde hem het leven, hij moest naar een ziekenhuis, terwijl hij daar lag werd de barak waar hij anders was geweest geraakt door een brandbom. Daarna moest hij naar weer een kamp.
Na de oorlog zat hij in Manilla. Toen kwam er post uit Nederland, of hij toch maar soldaat wilde worden in Nederlands-Indië. Dat wilde hij dus niet.
Ik vermoed dat die weigering de deur naar zijn vaderland sloot.
Hij vertrok op aanraden van een oom naar de VS, begon zijn onderzoek naar bloedstolling en trouwde met zijn verloofde die hij al jaren niet meer had gezien.
Na de oorlog zat hij in Manilla. Toen kwam er post uit Nederland, of hij toch maar soldaat wilde worden in Nederlands-Indië. Dat wilde hij dus niet.
Ik vermoed dat die weigering de deur naar zijn vaderland sloot.
Hij vertrok op aanraden van een oom naar de VS, begon zijn onderzoek naar bloedstolling en trouwde met zijn verloofde die hij al jaren niet meer had gezien.
In 1951 werd hij Amerikaans staatsburger, maar vergeten werd hij gelukkig niet.
In 1964 ontving hij de P.C. Hooft-prijs en in 1989 een eredoctoraat.
In 1964 ontving hij de P.C. Hooft-prijs en in 1989 een eredoctoraat.
 |
| Voormalige HBS nu GSG Leo Vroman. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten