Moeilijk woord

Laaggeletterdheid, ja, dat is een moeilijk woord!
Ik hoorde vandaag iets voorbij komen over het feit dat 1 op de 9 mensen in Nederland laaggeletterd is.
Daar ben ik best van geschrokken.

Al zoekende op internet zie ik cijfers staan van 1,5 miljoen volwassenen die slecht kunnen lezen en schrijven, daarnaast nog ruim een kwart miljoen analfabeten.
En nee, het zijn niet typisch de buitenlanders.

De overheid vind het vreselijk, want de laaggeletterden kosten zoveel geld.
Ik vind het vreselijk omdat die mensen dan toch veel moeten missen.
Als je slecht kunt lezen is het bijhouden van ondertitels een ramp.
Het invullen van bepaalde formulieren een groot probleem, maar bovenal, nooit eens voor je plezier een boek pakken.

Waarom kost het de overheid zoveel geld? Ik roep even wat percentages die ik surfend tegenkwam, het uitbannen van laaggeletterdheid zou de schatkist ruim 500 miljoen kunnen opleveren?
Ik vind het nogal veel. De cijfers vliegen over het scherm, 18% van de werkelozen, 25% van de WAO-ers, 23% van de mensen tussen de 56 en 65, en 32% van de mensen met de laagste inkomens.

Ik kan daar wel een eigen rekenvoorbeeld op los laten. Dat ongeveer 90% van de WAO-ers werkeloos zijn en van hen minstens 70% de laagste inkomens hebben. Noem het desnoods een fusiecategorie.
Maar het blijft een pijnlijk aantal.

Als de laaggeletterden onderaan de ladder blijven gaan zij geen woonomgeving vol boeken worden.
Zo krijgen hun kinderen ook niet dat extra zetje mee. Laat ze Annie MG lezen, echte taal in plaats van ff w8en.

Boeken zijn cultuur. Boeken zijn soms juwelen.
Juwelen waar iedereen van zou moeten kunnen genieten.