Tussen al het sportgeweld door is daar dan ineens dierennieuws. Giraffe Marius.
Een boel boze mensen, alom onbegrip.
Waarom moest Marius sterven? Vanwege de genen. Wat? Foute genen? Nee, maar risico op inteelt.
Marius was welkom in Noord-Holland, Marius was welkom in Engeland. Maar een giraffe kan geen politiek asiel aanvragen.
Eigenlijk werd wat men zo prijst in dierentuinen zijn vonnis, een fokprogramma.
We willen tenslotte kosten wat kost dat onze kleinkinderen ook nog kunnen genieten van die prachtige dieren?
Ik kom zelf ook graag in een dierentuin, ook al vanwege de prachtig aangelegde tuinen. En ja, ik vind giraffen prachtige dieren. Maar met fokprogramma's heb ik moeite. Om dieren te fokken, mooi als we ze ooit weer uit kunnen zetten in hun natuurlijke habitat.
Dat gaat niet gebeuren met tijgers en ijsberen en ook niet met giraffen.
Ooit was een dierentuin de enige manier waarop gewone mensen die wonderbaarlijke wezens konden aanschouwen, nu is er de dvd.
Gelukkig wist de dierentuin er nog iets leerzaams van te maken, in stukken snijden en aan de leeuwen en tijgers voeren.
Want laten we eerlijk zijn, om die te voederen moet er altijd wel iets sterven, wellicht iets met minder mooie ogen? Iets met minder knuffelgehalte?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten