Vliegende ratten, schijtbeesten en ga zo maar door.
De stadsduif is niet zomaar naar de stad gekomen. Ze werden gevoerd, tot men ze zat was.
Nu scharrelen ze hun kostje zelf wel bij elkaar.
Verjagen? Dat is geen blijvende oplossing. Duiven broeden vaak en vrijwel overal. In bloembakken, onder bruggen, in richels, het liefst die van monumenten. En daar zijn de mensen niet blij mee.
Toen ik vorig jaar door Gouda liep viel voor het eerst mijn oog op een soort wandje, een duiventil.
Die bleek er inmiddels al 4 jaar te zijn, maar was me niet eerder opgevallen.
Ik dacht toen, hee, een liefhebber.
Bleek dus niet echt uit liefhebberij te zijn, maar meer om een beetje overlast te bestrijden.
De duiven kunnen er eten, slapen en hun eitjes leggen. De krant zegt wel broeden, maar zover laat men het niet komen.
De duiveneitjes worden weggehaald en er worden gipseieren voor in de plaats gelegd.
In 5 jaar tijd al 700 eieren.
Onlangs is er een wethouder eens gaan kijken. Die kreeg van de vrijwilligers een verlanglijstje mee.
Ze willen een tweede til en voor het reinigen een hogedrukreiniger.
Ik geef eerlijk toe, ik ben niet 's werelds grootste duivenvriend, maar ik vind het wel een diervriendelijke oplossing.
Zeg nu zelf, een stadscentrum zonder duiven, dat klopt toch ook niet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten