Hybride broeken

Afgelopen weekend verscheen er een mail van een warenhuis op mijn scherm.
Dat komt ongeveer elk weekend voor, maar nu met een aanbieding voor een jegging.
Een jegging? Ik had er nog nooit van gehoord, achteraf wel eens gezien.

In mijn jonge jaren bestonden er "broeken". Je had de skibroeken, met die ellende elastieken onder je voeten, er waren inmiddels al jeans, er kwamen soulbroeken, de bandplooibroek en de harembroek kwam ook om de hoek gluren.
Al dat spul komt en gaat, behalve de jeans.

En poef! als een duveltje uit een doosje kwamen er ineens weer een nieuw soort "harembroeken"
waarvan de ontwerper vast iets te lang aan de waterpijp heeft zitten lurken en heeft gedacht, ik maak een kruising van een broek waar een heel pak Tena in past van met de pijpen van skinny jeans.
Bij de eerste afbeelding die ik van het geval zag  leek het me onmogelijk daarmee op een fiets te zitten.

Toen kabbelde er een nieuwe kreet de bladen in, de chino.
Al rap kwam ik er achter dat chino niet een model is maar een stof ooit voor een leger gebruikt.
Combatbroeken maar dan chic.
Natuurlijk kennen we allemaal de capri, de piratenbroek, de bermuda en de hotpants.
Alsof er niet genoeg broeken bestaan.

Nee dus, nu zijn er treggings en jeggings.  Hybride soorten.
De tregging is een kruising trousers(broek) x legging. Beetje de muilezel onder de broeken.
Wat zal de jegging dan zijn? Kruising van jeans x legging, het muildier onder de broeken.

Waarom maken ze het allemaal zo ingewikkeld?