Uit de kast(e)

Al jaren heb ik e-mail contact met iemand uit de hoogste kaste, de Brahmanen.
Ik heb me daar een kritisch over uitgelaten, dat het niet van deze tijd is en zeker niet in een land wat zich de grootste democratie noemt.

Maar wat ik er van? Ik woon niet in India. Wel, hij ook niet. Zijn voorouders zijn 5 generaties geleden naar Zuid Afrika gekomen als goedkope werkkrachten.
Zijn huwelijk is een gearrangeerd huwelijk, hij mekkerde vaak over discriminatie en dat heeft ie wel aan den lijve ondervonden. Hij werd dan een kleurling genoemd.
Na de apartheid mocht hij van alles en je zou toch denken van "die gunt iedereen een beter leven".

Hij een goed betaalde baan, zijn vrouw wegens positieve discriminatie ene nog leukere baan, kast van een huis en dan doodleuk beweren van ik ben een Marxist.
Nou dan deel je toch ook graag met de minderbedeelden? Of ben tenminste kritisch?
Niets van dat alles.
Zelf onderdrukt te zijn geweest en buiten een cultuur van het kaste systeem wonen en Marxist zijn...

Ik begreep het heus niet als Nederlandse, kaste systeem is onderdeel van de oude cultuur en religie.
Religie, oh, is dat niet het opium voor het volk?

Dat je tot een kaste behoort is één ding, maar een Dalit zijn, één van de miljoenen onaanraakbaren.
Dat is een levenslang oordeel van generatie op generatie. Ook al is het geheel tegen de wet.
Mag je ergens aanwezig zijn, net aan maar je mag niet op een stoel zitten.
Je mag niet aan tafel zitten met iemand van een kaste,  je kind krijg een naam als "afval" "vies" of weet ik veel.
En voorheen moesten ze zich nog met een soort koebel aankondigen zoals voorheen melaatsen.

Ga je na een dag hard werken ergens een kopje thee drinken, niks niet uit een kopje of een glas, want niemand wil een glas aanraken van een "onaanraakbare".
Mensen van een kaste mogen zo hun huis inlopen, hun vrouwen verkrachten.
Iemand straffeloos vermoorden, want geen hond doet aangifte.

Mij e-mail brahmaan ging dan eens op vakantie naar India, want hij wilde zich er wel vestigen.
Volgens de wet kan dat zomaar. Hij genoot van de reis tot ie als toerist in New Delhi kwam.
Met een groep blanke toeristen. Hij met zijn Indiase uiterlijk werd doodleuk opzij geschoven.
Het ergerde hem mateloos, net als hij woest werd als hij als politieman in Zuid Afrika niet altijd serieus werd genomen.
Aan de andere kant had hij ook niet aan één tafel willen zitten met een Dalit.

Stel dat inmiddels 18% van de Indiase bevolking Dalit is, waar blijft de revolutie?
Wereldwijd zijn het er ruin 260 miljoen verspreid over een aantal landen.
Veel van hen bekeren zich ook vanwege het systeem. Van Hindoeïsme naar Boeddhisme.

Misschien, niet volgend week of volgend jaar, maar ooit pikken ze het niet meer.
En dan pikken wij het op als een religieuze strijd.

Voorlopig ga ik India steeds achterlijker vinden.