Reparatie

Vrouwelijke listigheid, het klinkt zo negatief!
Ik noem het een overlevingsstrategie. Mensen hebben soms even hulp nodig.

Voorbeeldje ; je draait een kraan open en die krijg je niet meer dicht.
Dan is er maar één oplossing, naar buiten lopen en de eerste de beste man aanspreken van "help, ik heb even een sterke man nodig want..."
Op zo'n moment hoef ik geen paniek te veinzen.

Iets vrij recent, het achterlicht van mijn fiets doet het al een tijd niet. De donkere dagen zijn er weer dus dat moet werken.
Dat repareer je dan toch zelf? Niet dus. Ik weet als ik zelf ergens een nieuw achterlichtje in moet draaien het vermoedelijk slopen wordt.

Maar gelukkig, daar is het repair café.  Met je fiets naar een kroeg??
Niet echt. Veel steden kennen het begrip, eens in de zoveel tijd kan je daar terecht met apparaten, kapotte truien en fietsen.
Zij kunnen veel repareren, de kosten? Een vrijwillige bijdrage.
Erg sympathiek systeem om niet nodeloos weg te gooien en voor mensen met een kleine beurs.

Tegenwoordig op de eerste zaterdag van de maand ook bij ons.
Ergens wel knullig om met "licht doet het niet" aan te komen en ik zette al mijn meest onnozele blik op.
Wat achteraf niet nodig was, al rap stonden twee mannen te overleggen over een dubbel iets wat betreft de bedrading...deed het voorlicht het wel, het achterlicht niet en andersom. Waarom zou het ook?
Maar het probleem werd opgelost.
Eigenlijk leken ze teleurgesteld dat ik met zo iets makkelijks kwam.

Ik heb ze beloofd volgende keer iets moeilijkers te brengen. Gek genoeg dacht ik dat het er vol zou zitten met mensen, maar nee. Of ik vooral wil vertellen dat ze er zijn, want 4 uur wachten is saai.
De bijdrage doe je in een potje, ze zien niet eens hoeveel je er in doet.

Lijkt me weer één van die in crisistijd perfecte oplossingen. Ik geef het voor nu een 8+.