Soms knalt het nieuws mijn oren binnen. En zelfs dan nog, wil ik het vaak niet gelijk geloven.
Zeker niet als het over onze rijke cultuur gaat.
Maar het is dus waar, de nationale erfgoedlijst is weer langer geworden.
Niet dat je hier zo erg van moet juichen, denk nog maar aan de Sinterklaas rellen van afgelopen jaar.
Deze keer zal het buitenland er niet over morren, ze kennen het gebruik wellicht niet eens en eerlijk gezegd, ze boffen!
De nieuwe toevoeging, ja heus, geweldig! Carbidschieten.
Wij houden een lijstje bij, zoals we moesten beloven aan de Unesco. Cultuur die we moeten behouden, laten gedijen. Waar een klein land groot in kan zijn.
Het zal de rest van de wereld een worst wezen. Voor veel van hen zijn wij blonde mensen op klompen die elke morgen de molen uitlopen en op onze fiets gemankeerde mensen gaan euthanaseren nadat we eerst even een stevig rondje gaan blowen.
Er zijn nog serieus mensen die denken dat Nederlanders eng zijn. Als ze me vragen zijn Nederlanders raar?
Dat zal ik niet op alle fronten tegenspreken, als wij klooien met een melkbus en een hoop lawaai per se cultuur willen noemen, nee, dan geef ik toe, rare jongens.
En verlang ik weer terug naar het valse-kalenderplaten-sentiment.
Tulpen, molens en Frau Antje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten