Natuur in eigen land

Veel mensen denken nu wellicht met weemoed terug aan hun vakantie ergens in een tropisch oord, of slenterend in dromerige dorpjes onder de Mediterrane zon.
Aan fraaie bergachtige woeste streken, of aan een safari.

Die bergen gaan hier niet lukken, maar veel van de rest wel.
Tegen al die mensen wil ik zeggen, laat je eens verrassen met een safari in eigen land, regio of zelfs stad.
Je hoeft niet ver om exotisch uitziende vogels en planten te ontmoeten.

Ik ben geen wandelaar, ik ben een foto slenteraar. En dat is er het laatste jaar alleen maar erger op geworden.
Zoals een shopaholic het liefst in een enorm winkelcentrum loopt en de rekken induikt opzoek naar die ene tas of dat ene truitje, zo loop ik graag buiten en duik het struweel in om die ene vlinder of die ene bloem op de foto kan krijgen.
De winkelaar zal zeggen "wij hebben geen natuur" en ik zeg "in de winkels hangt geen mode".
Cultuurlandschap versus haute couture.

Vakantie heb ik niet gehad, maar ik durf met zekerheid te zeggen dat ik tijdens dagtripjes meer gezien heb dan iemand die een week ergens aan een kust was.
Zit nu nog met de dromerige dorpjes in de Randstad in het hoofd.
Geen witgekalkte huisjes met planten in een olijfolieblik, maar plaatjesboek huisjes met luikjes en stokrozen in de tuin.

Minisafari's in eigen stad.
Het is geen Oost-Afrika, en het is geen Amazone woud. Wij hebben geen olifanten.
Maar er zijn ecologen en gidsen van natuurinstanties die je mee kunnen nemen op een inlandse safari.
Die je op eetbare planten attent maken, die je wijzen op soms exotisch uitziende planten en dieren die een leek totaal niet verwacht.

Nederland is klein maar best groots in variatie. In cultuurlandschappen al helemaal.
Ga eens op pad met een gids en leer het landschap lezen, de historie achter de tiendwegen, en al die leuke namen van stukjes grond.
Er is een rijkdom aan insecten, wilde bloemen en vogels.

Ik heb de afgelopen 12 maanden veel geleerd over kleine, op het oog onbeduidend spul.
Dat wij in ons kikkerlandje bijna on-Nederlands spul zien als de mooie waterlelies, vogels als zilverreigers, lepelaars, ijsvogels en de fraaie groene specht.
Hoe mooi het is korstmossen door een lens te bekijken, schilderijtjes van moeder natuur.
De moederzorg van een wolfsspin die haar eitjes rondsjouwt.

Dan zijn er de bekendere natuurgebieden. De prachtige wandelingen door duingebieden en ja, de Oostvaardersplassen.
Het beste op niet te warme doordeweekse dagen.
Het kan je zomaar een Disney moment bezorgen, een hert op een pad wat niet wegrent, een schuwe vogel die niet gelijk wegvliegt, of vanuit een observatiepost een prachtige vliegshow van een jagende roofvogel kan zien.

Als je op een avond het geluid van een rugstreeppad hoort, of even in het zonnetje aan een plas zit en de kleine karekiet lekker zit te knerpen.
Naar de vergankelijkheid van vergeten bruggetjes kijkt. En ja die mooie luchten in allerlei pasteltinten.
En dan later met een simpel glaasje wijn op een balkonnetje zit met een buur en je de dwergvleertjes ziet jagen.

Nederland is mooi! En mijn beste loopschoenen inmiddels bijna versleten.