Writers block

Wat een ramp, uren naar een leeg scherm kijken. Met de handen boven het toetsenbord en daar blijven ze ook boven hangen.
Een hoofd vol maar het komt niet uit de handen.
Misschien omdat wat het hoofd heeft totaal niet kan boeien als het uit de handen komt.

Net zoals de dagboeken uit mijn tienerjaren me niet meer kunnen boeien, als ik al het geheimschrift nog begrijp.
Mijn dagboeken blijken net zo onduidelijk te zijn als de boodschap aan het pootje van die vergane duif in een Britse schoorsteen.

Ik had een deeltje dagboek behouden, zodat ik misschien nog wist wie de mensen achter de afkorting zijn.
Maar het is duidelijk een vorig leven. Soms komt er een PB in voor, ja nu de afko voor een privé bericht.
Als ik terugdenk kende ik in die tijd 2 jongens met een voornaam die met en P begonnen en wiens achternaam met een B begonnen.

Tjonge, ik heb eens staan zoenen met J en later werd ik vriendjes met zijn zus...zoenen met, ach gossie, tienerig gekluns.  Wie J. is weet ik dan weer wel. Net als KB die eigenlijk WA heet en nee niet te verwarren met onze KP.

Deze KB die WA heet woont in C te WF. KB was een LW en had niets te zoeken bij een stadse meid.
Tjezus Sofie, waar gaat dit over? Ach, over eigenlijk niks.
KB staat voor zijn bijnaam kaasbolletje vanwege zijn ronde gezicht. Een erg aardige toen knul die een vriendin had, wellicht zelfs een verloofde. Hij ging zich in C=Canada vestigen en vroeg zijn beste vriend op haar te passen.
Die beste vriend paste iets te goed op en trouwde zelf met haar.

Kaasbolletje was ooit eens met mij op de versiertoer. Op een nieuwjaarsavond, niet beschonken, de boer op, tussen mij en de dijk inlopen dat ik niet kon vallen, en ondanks dat hij mijn nepbontje belachelijk vond de arm om me heen. Aardige gozer, groot hart, ijverige werker, maar ja, ik was 16?
Dan denk je toch aan anders.Ik viel niet op hem.

Was ik die tegengekomen met 36, tja. Hadden we dan raakvlakken gehad. Vast niet. Hij wilde een nest kinderen. Hij was behoorlijk kerks.
Maar met 16 wist ik al, de kerk is niet mijn ding. ben nooit eens gaan puberen dus ook braaf een aantal keren naar cathechisatie  (in de volksmond kattenbak) geweest.

Dan kan je je voorbereiden op de geloofsbelijdenis. Ik wist al dat ie er nooit van zou komen.
Natuurlijk kan je er een hoop mensen plezier mee doen. Net als met trouwen in de kerk.
Maar trouwen vind ik bijna net zo eng als geloofsbelijdenis doen. En dan het feest er na.

Het zal er niet van komen, het strikte beloven van en aan met getuigen.  Al gun ik een ieder die dat wel doet er alle geluk en rust mee.  Nu gun ik een ieder geluk en een vreedzaam hart.