Een paar van de cadeautjes waren bloemzaad. Het zaad van de korenbloemen in twee potten verdeeld.
Ik vind zaaien leuk. Kant en klare plantjes geven gelijk resultaat, maar zaaien is gewoon spannender.
Vanwege het weer schoot het niet zo op, maar eindelijk, eind vorige week zag ik knoppen in de korenbloemen.
Dan weet ik, nog een kwestie van dagen en het blauw gaat me tegemoet stralen.
Maar beetje deceptie werd het wel. Twee dagen geleden, ik ging de balkonbakken water geven en ik zie een bloem.
Een bloeiende korenbloem. Normaliter zou ik staan zuchten bij het blauwste blauw, nu had ik iets van "nou ja zeg!!"
Niks niet blauw, flets roze. Ik heb niets tegen roze bloemen, of tegen knalroze bloemen.
Edoch dienen korenbloemen blauw te zijn! Net als kerken torens moeten hebben, dat ik me niet suf zoek naar een kerk en een multifunctioneel gebouw zie als men op mijn vraagt "waar staat hier een kerk?" op een gebouw zonder toren wijst.
Ik hou van een zekere mate van overzicht. En ik verwacht dat zeker in de natuur. Geen gerommel met trends.
Ik ben nog steeds van slag, ook al heb ik nu ook blauwe korenbloemen, ze dienen gewoon allemaal blauw te zijn.
