Onderzoek heeft aangetoond dat mensen die samenwonen minder kans hebben op dementie.
Zorgelijk, nietwaar?
Maar als je dan gaat luisteren waarom ze dat denken, dan moet ik even smakelijk lachen.
Stellen zorgen dat ze een gezondere leefstijl hebben. Als de één te dik wordt zegt de ander er wat van.
Doe het vaak genoeg en dan volgt er wel een scheiding, vliegt de kans op... weer omhoog.
Stellen zijn ondernemender, die zorgen voor meer prikkels met het onderhouden van sociale contacten.
Ze eten gezonder. Want ze koken.
Goed, ik zal er niet op losgaan, beter maar aan zelfcensuur doen.
Maar het onderzoek doet me lachen.
Je zou spontaan intens medelijden krijgen met vrijgezellen.
Die arme zielen die hele avonden achter de gordijnen of de geraniums zitten.
Om een uur of 6 met het bordje op schoot een magnetronmaaltijd weg kauwen.
Die nooit eens zorgen voor een prikkel, veelal asociaal zijn, de enige bevolkingsgroep zijn die drinken.
Tjonge jonge jonge. Hopelijk heeft dit onderzoek niet teveel aan subsidie gekost.
woensdag 29 november 2017
dinsdag 28 november 2017
Gouda wordt wakker
Il est huit heures, Gouda s'eveille, en geloof me, dat zal je weten ook!
Het begon al een straf uurtje eerder, een ronkende motor. die werd stilgezet, paar minuten later besloot iemand een nieuwe versie van de Minutenwals op iemands deurbel na te spelen, er werd niet open gedaan.
De motor begon weer te draaien, en werd weer stilgezet, weer een deuntje deurbellen.
Ik wist het al, dit gaat niks meer worden. Dan maar uit bed en naar buiten kijken. Ik zag geen regen, blik op de klok, ah de winkel is nog lang niet open.
Wachten, nog eens kijken of het nog droog was, dan maar eerste klant bij de supermarkt zijn.
Wel zo jammer dat precies toen ik op de fiets stapte het begon te regenen. Het is niet anders.
En ik was de eerste klant van de supermarkt. De terugweg lopend met de fiets aan de hand gedaan.
Half negen, alles wat in Gouda nog niet wakker was moest het blijkbaar worden. Een hele stoet aan veegwagentjes verscheen uit het niets en ja hoor, daar was ie dan, de bladblazer.
Bij alle buurtscholen busjes of stoeten tieners die al append op de fiets zwieberen.
En een eenzame dame met een migratie achtergrond, die super Nederlands deed. Kindje voor op de fiets, kindje achter op de fiets en met in één hand een paraplu boven haar hoofd. Het kindje achterop de fiets had een eigen parapluutje. Die versie kende ik nog niet.
Is de ene stoet voorbij, volgt er nog een kudde bakfietsvaders. Ik heb besloten dat zulks een uur in de ochtend gewoon nog midden in de nacht is.
Het begon al een straf uurtje eerder, een ronkende motor. die werd stilgezet, paar minuten later besloot iemand een nieuwe versie van de Minutenwals op iemands deurbel na te spelen, er werd niet open gedaan.
De motor begon weer te draaien, en werd weer stilgezet, weer een deuntje deurbellen.
Ik wist het al, dit gaat niks meer worden. Dan maar uit bed en naar buiten kijken. Ik zag geen regen, blik op de klok, ah de winkel is nog lang niet open.
Wachten, nog eens kijken of het nog droog was, dan maar eerste klant bij de supermarkt zijn.
Wel zo jammer dat precies toen ik op de fiets stapte het begon te regenen. Het is niet anders.
En ik was de eerste klant van de supermarkt. De terugweg lopend met de fiets aan de hand gedaan.
Half negen, alles wat in Gouda nog niet wakker was moest het blijkbaar worden. Een hele stoet aan veegwagentjes verscheen uit het niets en ja hoor, daar was ie dan, de bladblazer.
Bij alle buurtscholen busjes of stoeten tieners die al append op de fiets zwieberen.
En een eenzame dame met een migratie achtergrond, die super Nederlands deed. Kindje voor op de fiets, kindje achter op de fiets en met in één hand een paraplu boven haar hoofd. Het kindje achterop de fiets had een eigen parapluutje. Die versie kende ik nog niet.
Is de ene stoet voorbij, volgt er nog een kudde bakfietsvaders. Ik heb besloten dat zulks een uur in de ochtend gewoon nog midden in de nacht is.
zaterdag 25 november 2017
Overwinteren
Ik hoorde net het weerbericht, regen, kans op hagel en onweer, stevige westenwind.
De juiste combinatie voor zere botten, jippie.
Geen weertje voor een wandelingetje, de plu schiet toch maar binnenste buiten.
En soms denk ik dan van "ik wil overwinteren!" Niet op Nova Zembla, liever ergens subtropisch.
Tot ik vanavond Andere Tijden zag, ik ben gelijk genezen. Wel wat lachtranen weg moeten vegen.
Het lijkt wel een soort wraak, jullie hier tijdens de 80-jatige oorlog? Sturen wij nu onze 80-jarigen jullie kant op.
Met een mud Nederlandse aardappelen als munitie en roken we jullie uit met bloemkool- en spruitjeslucht.
De strijdliederen hebben we ook al, over alle dagen zon en witte duiven.
Het was weer een heerlijke aflevering van Andere Tijden.
De juiste combinatie voor zere botten, jippie.
Geen weertje voor een wandelingetje, de plu schiet toch maar binnenste buiten.
En soms denk ik dan van "ik wil overwinteren!" Niet op Nova Zembla, liever ergens subtropisch.
Tot ik vanavond Andere Tijden zag, ik ben gelijk genezen. Wel wat lachtranen weg moeten vegen.
Het lijkt wel een soort wraak, jullie hier tijdens de 80-jatige oorlog? Sturen wij nu onze 80-jarigen jullie kant op.
Met een mud Nederlandse aardappelen als munitie en roken we jullie uit met bloemkool- en spruitjeslucht.
De strijdliederen hebben we ook al, over alle dagen zon en witte duiven.
Het was weer een heerlijke aflevering van Andere Tijden.
Black Friday
De ganse week werd ik doodgegooid met Black Friday. Het is me vorig jaar vermoedelijk ontgaan en had echt geen idee wat het is.
Nu men elkaar de harses in slaat over iets anders met zwart en "onze" tradities begrijp ik niet dat we ons dit aan laten leunen. Het is niet onze traditie, dit komt uit Trumpistan.
Dat land, redelijk ver weg waar soms onschuldigen ter dood worden veroordeeld maar wel twee kalkoenen gratie krijgen, van Mr. President himself.
Vanwege het feit dat veel kalkoenen dat niet kregen zitten wij nu met het Black Friday gedoe opgescheept. Misschien moeten we dat maar niet overnemen. Een Green Friday lijkt me mooier.
Overigens, de harses inslaan en het "zwart" wat betreft Black Friday, ik zag beelden uit Amerika, vreselijk.
Mensen die elkaar onder de voet lopen vanwege een koopje.
Als bijna beroepsmatige koopjesjager weet ik dat de helft van die zogenaamde koopjes helemaal geen koopjes zijn. Ik noem het het Kijkshop effect. Winkelprijs is zoveel, Kijkshop prijs zoveel en dat zijn vaak wel erg verdachte aannames.
Natuurlijk is het handig, als je een aankoop ingedachte hebt en al prijs in de gaten hebt gehouden dan je slag te slaan, niks mis mee.
Zelf kan ik er zwartgallig van worden (mits ik nog een galblaas had) te vernemen dat mister Mindfuck veel bedrijven helpt om met onze mind te fucken.
Wij maken zelf geen keus. We willen dit en moeten dat en denken recht te hebben op.
Maar met een beetje weldenkendheid en wie weet een tikkeltje Calvinistische inslag kom je best een eind.
Voorlopig is voor mij de Black Day van het jaar de dag van het regeerakkoord, en in januari krijgen we Blue Monday. Laten we die overzeese ongein maar vergeten. Het is een bubble.
Nu men elkaar de harses in slaat over iets anders met zwart en "onze" tradities begrijp ik niet dat we ons dit aan laten leunen. Het is niet onze traditie, dit komt uit Trumpistan.
Dat land, redelijk ver weg waar soms onschuldigen ter dood worden veroordeeld maar wel twee kalkoenen gratie krijgen, van Mr. President himself.
Vanwege het feit dat veel kalkoenen dat niet kregen zitten wij nu met het Black Friday gedoe opgescheept. Misschien moeten we dat maar niet overnemen. Een Green Friday lijkt me mooier.
Overigens, de harses inslaan en het "zwart" wat betreft Black Friday, ik zag beelden uit Amerika, vreselijk.
Mensen die elkaar onder de voet lopen vanwege een koopje.
Als bijna beroepsmatige koopjesjager weet ik dat de helft van die zogenaamde koopjes helemaal geen koopjes zijn. Ik noem het het Kijkshop effect. Winkelprijs is zoveel, Kijkshop prijs zoveel en dat zijn vaak wel erg verdachte aannames.
Natuurlijk is het handig, als je een aankoop ingedachte hebt en al prijs in de gaten hebt gehouden dan je slag te slaan, niks mis mee.
Zelf kan ik er zwartgallig van worden (mits ik nog een galblaas had) te vernemen dat mister Mindfuck veel bedrijven helpt om met onze mind te fucken.
Wij maken zelf geen keus. We willen dit en moeten dat en denken recht te hebben op.
Maar met een beetje weldenkendheid en wie weet een tikkeltje Calvinistische inslag kom je best een eind.
Voorlopig is voor mij de Black Day van het jaar de dag van het regeerakkoord, en in januari krijgen we Blue Monday. Laten we die overzeese ongein maar vergeten. Het is een bubble.
zondag 12 november 2017
We zijn genaaid!
Kijk ze eens lief lachen, het kwartet wat nu onze regering heet. We krijgen er allemaal wat bij.
Dat is, zij met een middeninkomen en zij die werken. De rest? Die kan verrekken.
Vanavond het jubelende nieuws, de zorgpremies stijgen maar een paar euro, en zo fijn, niet het extra eigen risico wat omhoog gaat. Je zou er bijna de champagne voor opentrekken, ik hou het bij een magnum sarcasme.
Uw vergoeding voor uw module Spieren & Gewrichten wordt lager
In 2017 had u een vergoeding van € 1000,- in de module Spieren & Gewrichten. Helaas werden de zorgkosten voor dit vergoedingsbedrag uit deze module te hoog. Daarom hebben we deze vergoeding gestopt. Want we willen de premie aantrekkelijk voor u houden. Laat u deze module aanstaan in 2018? Dan wordt de maximale vergoeding automatisch € 350,-. U betaalt ook minder premie. Tip: kijk eens terug op 2017. Hoe vaak heeft u gebruik gemaakt van deze module? Veel van onze klanten hebben genoeg aan een vergoeding van € 350,-
Dat vond ik in mijn mailbox vandaag. Bron is FBTO. Nou dank jullie wel, ik ga niet langer één van jullie klanten zijn.
Jarenlang betaalde ik de module voor 1000 euro zodat ik eens per twee weken naar de fysio kon.
Ik heb een moeilijke nek, geregeld last van ischias en piriformis en na een operatie ook van mijn onderrug. Ik neem veelal geen deel aan het arbeidsproces, dus ach, kan het ze schelen. Geen moer!
Ik kan natuurlijk dan maar terugvallen op spierverslappers, maar die zijn helemaal uit het pakket gehaald.
Met eens in de twee weken fysiotherapie kan ik nog redelijk uit de voeten en heb ik het maar niet over de slechte dagen. Maar hoe fijn, de kosten stijgen slechts een paar euro, me reet!
Wij worden voorgelogen door een stelletje wat mij betreft door God verlaten leugenaars.
Waar ik voorheen 28 euro per maand betaalde zou het nu 61 moeten worden. Want dan zit je gelijk met een pakket waar je ook eventueel in een geboortehotel kan bevallen. Tjezus, bevallen van je ischias? Ga je zoeken bij zorgplanners, heeft u een kinderwens? Nee, verwacht u anticonceptie nodig te hebben, nee. Uitkomst nou u krijgt bij de geboorte van uw kindje een gratis kraampakket.
Flikker toch op zeg! En nee ik heb geen kind dus verwacht ik ook niet dat die een beugel nodig heeft.
Sorry dat ik zo expliciet ben, de grens van beschaving is bereikt. Jij hebt pijn, jammer dan.
Wij gaan er vooral niks meer aan doen om het leven leuker te houden, doei! Wij zijn slechts uw zorgverziekeraar. U wenst een aanvullende verzekering, kies maar acute zorg bij uw verblijf in het buitenland en de nodige vaccinaties. Alsof ik op vakantie kan.
De boodschap is duidelijk, stik er maar in. Lang leve de marktwerking! Lang leve de domme grijns van Rutte "we krijgen er allemaal wat bij!"
Dat is, zij met een middeninkomen en zij die werken. De rest? Die kan verrekken.
Vanavond het jubelende nieuws, de zorgpremies stijgen maar een paar euro, en zo fijn, niet het extra eigen risico wat omhoog gaat. Je zou er bijna de champagne voor opentrekken, ik hou het bij een magnum sarcasme.
Uw vergoeding voor uw module Spieren & Gewrichten wordt lager
In 2017 had u een vergoeding van € 1000,- in de module Spieren & Gewrichten. Helaas werden de zorgkosten voor dit vergoedingsbedrag uit deze module te hoog. Daarom hebben we deze vergoeding gestopt. Want we willen de premie aantrekkelijk voor u houden. Laat u deze module aanstaan in 2018? Dan wordt de maximale vergoeding automatisch € 350,-. U betaalt ook minder premie. Tip: kijk eens terug op 2017. Hoe vaak heeft u gebruik gemaakt van deze module? Veel van onze klanten hebben genoeg aan een vergoeding van € 350,-
Dat vond ik in mijn mailbox vandaag. Bron is FBTO. Nou dank jullie wel, ik ga niet langer één van jullie klanten zijn.
Jarenlang betaalde ik de module voor 1000 euro zodat ik eens per twee weken naar de fysio kon.
Ik heb een moeilijke nek, geregeld last van ischias en piriformis en na een operatie ook van mijn onderrug. Ik neem veelal geen deel aan het arbeidsproces, dus ach, kan het ze schelen. Geen moer!
Ik kan natuurlijk dan maar terugvallen op spierverslappers, maar die zijn helemaal uit het pakket gehaald.
Met eens in de twee weken fysiotherapie kan ik nog redelijk uit de voeten en heb ik het maar niet over de slechte dagen. Maar hoe fijn, de kosten stijgen slechts een paar euro, me reet!
Wij worden voorgelogen door een stelletje wat mij betreft door God verlaten leugenaars.
Waar ik voorheen 28 euro per maand betaalde zou het nu 61 moeten worden. Want dan zit je gelijk met een pakket waar je ook eventueel in een geboortehotel kan bevallen. Tjezus, bevallen van je ischias? Ga je zoeken bij zorgplanners, heeft u een kinderwens? Nee, verwacht u anticonceptie nodig te hebben, nee. Uitkomst nou u krijgt bij de geboorte van uw kindje een gratis kraampakket.
Flikker toch op zeg! En nee ik heb geen kind dus verwacht ik ook niet dat die een beugel nodig heeft.
Sorry dat ik zo expliciet ben, de grens van beschaving is bereikt. Jij hebt pijn, jammer dan.
Wij gaan er vooral niks meer aan doen om het leven leuker te houden, doei! Wij zijn slechts uw zorgverziekeraar. U wenst een aanvullende verzekering, kies maar acute zorg bij uw verblijf in het buitenland en de nodige vaccinaties. Alsof ik op vakantie kan.
De boodschap is duidelijk, stik er maar in. Lang leve de marktwerking! Lang leve de domme grijns van Rutte "we krijgen er allemaal wat bij!"
woensdag 8 november 2017
Ontgroenen, de andere versie
Nee, ik hoor niet bij een dispuut, moet er niet aan denken.
Toch moet ik ontgroenen.
Het wordt kouder, dus minder wandelingen in het groen. Dichter bij huis en hopen dat ze de smienten niet voor je ogen afknallen. Er schuilt toch vaag wat radicalisme in me.
Ik heb eens terug zetten denken aan de heerlijke wandelingetjes sinds mei.
In de Hoekse Duinen, bij Montferland, in de Veluwe Zoom, op de heide bij Laren en Zeist.
Een mij voorheen onbekend stukje struinnatuur bij Netterden, genieten van lepelaars in Haastrecht.
Met een vroeg invallende herfst extra veel paddenstoelen gezien, dus uitjes naar Den Haag, in de regio Rotterdam, De Bilt en richting Hilversum. Ik ga het komende maanden missen.
Het turen naar vogels, het speuren naar paddenstoelen, het achter vlinders aanhuppelen.
Nu breekt het seizoen aan van binnen diverse natuurboeken eens goed door te bladeren, het blad Uilen te lezen, elke week eens kijken bij de smienten en de kuifeenden. Natuurlijk ook mopperen op goudhaantjes omdat ze weigeren te poseren, en schrikken van merels die de bodem zowat omspitten.
Het leuke van dit alles is, uitkijken naar een nieuwe lente. Met een glimlach buiten lopen en ergens winterakoniet te zien. Bijna een huppeltje maken als ik de eerste tjiftjaf hoor, om die vervolgens te willen herprogrammeren met een uitgebreidere playlist. Niet lang daarna de boerenzwaluw, en echt blij word ik van de eerste kleine karekieten.
Maar nu, is het cold turkey.
Toch moet ik ontgroenen.
Het wordt kouder, dus minder wandelingen in het groen. Dichter bij huis en hopen dat ze de smienten niet voor je ogen afknallen. Er schuilt toch vaag wat radicalisme in me.
Ik heb eens terug zetten denken aan de heerlijke wandelingetjes sinds mei.
In de Hoekse Duinen, bij Montferland, in de Veluwe Zoom, op de heide bij Laren en Zeist.
Een mij voorheen onbekend stukje struinnatuur bij Netterden, genieten van lepelaars in Haastrecht.
Met een vroeg invallende herfst extra veel paddenstoelen gezien, dus uitjes naar Den Haag, in de regio Rotterdam, De Bilt en richting Hilversum. Ik ga het komende maanden missen.
Het turen naar vogels, het speuren naar paddenstoelen, het achter vlinders aanhuppelen.
Nu breekt het seizoen aan van binnen diverse natuurboeken eens goed door te bladeren, het blad Uilen te lezen, elke week eens kijken bij de smienten en de kuifeenden. Natuurlijk ook mopperen op goudhaantjes omdat ze weigeren te poseren, en schrikken van merels die de bodem zowat omspitten.
Het leuke van dit alles is, uitkijken naar een nieuwe lente. Met een glimlach buiten lopen en ergens winterakoniet te zien. Bijna een huppeltje maken als ik de eerste tjiftjaf hoor, om die vervolgens te willen herprogrammeren met een uitgebreidere playlist. Niet lang daarna de boerenzwaluw, en echt blij word ik van de eerste kleine karekieten.
Maar nu, is het cold turkey.
dinsdag 24 oktober 2017
Word ik nou gek?
Nog half slapend luister ik naar de radio, hoor vaag iets over een bruiloft en Mediamarkt.
Het eerste wat ik dacht, nee dat heb ik niet goed gehoord.
Later bleek van wel. Mediamarkt gaat bruiloften verkopen.
Heus een koopje, voor slechts 9.499 euro heb je dan een jurk van mamma Marco, een maatpak van een mij onbekende ontwerper en het huwelijk wordt voltrokken door acteur Dirk Z. Ik moest even zoeken wie dat is, oh bekend van een serie die ik nooit zag en veel reclames. Heeft dus nog een bijbaan, trouwambtenaar.
Mediamarkt zorgt ook voor de ringen, de taart en live muziek. Is toch werkelijk een koopje?
Natuurlijk, daar komt de aap uit de mouw, geen locatie, geen eten en drinken. Dus hup, de bolderkar maar mee, taart er in, de zojuist aangekochte magnetron, tv en wasmachine achterin de trouwauto.
Mocht je nu hele dierbare vrienden hebben, die kunnen je dan een bij Mediamarkt gekochte mini-cruise aanbieden.
Het kan aan mij liggen, maar het klinkt me toch heus als een "ik zal me daar gek zijn!" bruiloft.
Vast al na een weekje uitverkocht. Ze zijn wel slim, bij Mediamarkt.
Het eerste wat ik dacht, nee dat heb ik niet goed gehoord.
Later bleek van wel. Mediamarkt gaat bruiloften verkopen.
Heus een koopje, voor slechts 9.499 euro heb je dan een jurk van mamma Marco, een maatpak van een mij onbekende ontwerper en het huwelijk wordt voltrokken door acteur Dirk Z. Ik moest even zoeken wie dat is, oh bekend van een serie die ik nooit zag en veel reclames. Heeft dus nog een bijbaan, trouwambtenaar.
Mediamarkt zorgt ook voor de ringen, de taart en live muziek. Is toch werkelijk een koopje?
Natuurlijk, daar komt de aap uit de mouw, geen locatie, geen eten en drinken. Dus hup, de bolderkar maar mee, taart er in, de zojuist aangekochte magnetron, tv en wasmachine achterin de trouwauto.
Mocht je nu hele dierbare vrienden hebben, die kunnen je dan een bij Mediamarkt gekochte mini-cruise aanbieden.
Het kan aan mij liggen, maar het klinkt me toch heus als een "ik zal me daar gek zijn!" bruiloft.
Vast al na een weekje uitverkocht. Ze zijn wel slim, bij Mediamarkt.
maandag 23 oktober 2017
Dag vogels, dag bloemen
Veel van jullie hebben het vast meegekregen, een wolf op de Veluwe. Op zich leuk nieuws.
Maar bij hoeveel mensen is het aangekomen, en ik bedoel, echt hard aangekomen, dat in de afgelopen 30 jaar er in beschermde natuurgebieden 75% van de insecten zijn verdwenen ?
Natuurlijk zijn daar veel mensen blij mee, griezelige kriebels, stekebeesten. Het is ook zo makkelijk om dan de vinger te wijzen naar de landbouw. En dat overheden gifstoffen niet verbieden of ernstig afraden.
Insecten, iedereen vindt vlinders wel mooi, bij nachtvlinders wordt de groep al kleiner.
Menigeen houdt van bloemen, die leuke bloemen van een tuincentrum, fraaie gekweekte exemplaren. Vaak graag in fraaie potten op het terras.
Maar even serieus, het is herfst, de blaadjes vallen van de bomen, oeps bladblazer pakken!
Doe dat nu juist niet. Daar schuilt ook al het redden van insecten in. Zij die leven van de blaadjes of de schimmels. Redden van insecten niet nodig? Dat is een enorme vergissing.
Stel, er zijn weinig insecten meer. Wie zorgt voor de bestuiving? Geen insecten meer, wat moeten de vogels eten? En waar blijven de bloemen zonder bestuiving? Heeft iemand het wel door dat wij deels afhankelijk zijn van heel veel mooie insecten? En ook van de minder mooie insecten?
Dat die "rommel"wat wij dode blaadjes noemen voedsel is voor de grond? En zij weer voedsel zijn voor andere dieren die ons voedsel bestuiven?
Tuurlijk, we kunnen denken "staan er weer van die pokken klavers tussen de tegels!" Gebruik maar lekker Round Up, maar ben je net zo lekker bezig als chemische bedrijven. Kunnen we de insecten redden? Ik heb goede hoop nu men is wakker geschud. Haal niet alle dode bladeren weg. Maak lekker een laagje voor bv pissebedden. Heb je een mooie plant, tja soms lusten rupsen die ook, laat ze! Je wil toch ook van vlinders genieten? Plant eens geen mooie planten maar vrolijke bloemen in je tuin. Bloemen waar bijen en vlinders op afkomen en niet alleen die vlinderstruik. Dat is leuk voedsel maar geen waardplant.
Wij kunnen naar de overheid kijken, maar laten we daar alsjeblieft niet op wachten. Ga niet denken ik voer de vogels en het is wel goed. Geef insecten de ruimte, hang een insectenhotel op. En geen wespenval. Kijk een meikever (indien mogelijk) eens in de oogjes. Je ziet een insect met een leuk snoetje. Bijna uitgestorven vanwege gif, nu is het extreem goed steenuilenvoer.
Wat ik wil zeggen, maak van je tuin geen strak plan maar een paradijsje voor insecten. Is goed voor de vogels en voor onze overlevingskansen.
Maar bij hoeveel mensen is het aangekomen, en ik bedoel, echt hard aangekomen, dat in de afgelopen 30 jaar er in beschermde natuurgebieden 75% van de insecten zijn verdwenen ?
Natuurlijk zijn daar veel mensen blij mee, griezelige kriebels, stekebeesten. Het is ook zo makkelijk om dan de vinger te wijzen naar de landbouw. En dat overheden gifstoffen niet verbieden of ernstig afraden.
Insecten, iedereen vindt vlinders wel mooi, bij nachtvlinders wordt de groep al kleiner.
Menigeen houdt van bloemen, die leuke bloemen van een tuincentrum, fraaie gekweekte exemplaren. Vaak graag in fraaie potten op het terras.
Maar even serieus, het is herfst, de blaadjes vallen van de bomen, oeps bladblazer pakken!
Doe dat nu juist niet. Daar schuilt ook al het redden van insecten in. Zij die leven van de blaadjes of de schimmels. Redden van insecten niet nodig? Dat is een enorme vergissing.
Stel, er zijn weinig insecten meer. Wie zorgt voor de bestuiving? Geen insecten meer, wat moeten de vogels eten? En waar blijven de bloemen zonder bestuiving? Heeft iemand het wel door dat wij deels afhankelijk zijn van heel veel mooie insecten? En ook van de minder mooie insecten?
Dat die "rommel"wat wij dode blaadjes noemen voedsel is voor de grond? En zij weer voedsel zijn voor andere dieren die ons voedsel bestuiven?
Tuurlijk, we kunnen denken "staan er weer van die pokken klavers tussen de tegels!" Gebruik maar lekker Round Up, maar ben je net zo lekker bezig als chemische bedrijven. Kunnen we de insecten redden? Ik heb goede hoop nu men is wakker geschud. Haal niet alle dode bladeren weg. Maak lekker een laagje voor bv pissebedden. Heb je een mooie plant, tja soms lusten rupsen die ook, laat ze! Je wil toch ook van vlinders genieten? Plant eens geen mooie planten maar vrolijke bloemen in je tuin. Bloemen waar bijen en vlinders op afkomen en niet alleen die vlinderstruik. Dat is leuk voedsel maar geen waardplant.
Wij kunnen naar de overheid kijken, maar laten we daar alsjeblieft niet op wachten. Ga niet denken ik voer de vogels en het is wel goed. Geef insecten de ruimte, hang een insectenhotel op. En geen wespenval. Kijk een meikever (indien mogelijk) eens in de oogjes. Je ziet een insect met een leuk snoetje. Bijna uitgestorven vanwege gif, nu is het extreem goed steenuilenvoer.
Wat ik wil zeggen, maak van je tuin geen strak plan maar een paradijsje voor insecten. Is goed voor de vogels en voor onze overlevingskansen.
zondag 15 oktober 2017
Zo boos!
Telkens als ik denk, we zijn een beetje op de goede weg, krijg ik een klap in het gezicht.
We weten inmiddels toch wel dat ballonnen verre van feestelijk zijn? Waarom moeten winkels dan hun klanten verwelkomen met een ballonnenboog? Om op te vallen? Oh ja, het valt mij zeker op, maar absoluut niet op een positieve manier.
Toch komt er een dag dat die krengen niet meer te zien zijn.
Het maakt me verdrietig, en irriteert me, die volgorde.
Niet veel later, lekkere zonnige middag, even over de markt en daarna met iemand terrasje pikken, gezellig!
Er was een evenement. Niks mis met ouderwets uitgedoste dames en muzikanten. Hoewel een in ouderwets gordijnstof uitgedoste dame met fraai hoofddeksel maar in haar hand een smartphone en een Dopper toch ietwat afbreuk doet. Ik zei nog, erg de tijd van Erasmus, een Dopper! Ja maar dat is milieu bewust. Het is!
Niks mis met een evenement? Nou, al lopend over de markt dacht ik eerst een kraam te zien met een opgezette kerkuil. Dichterbij gekomen een man met een levende raaf. Pas toen viel mijn oog op de levende uilen. Dan wordt het me bijna ravenzwart voor de ogen. Een kraam met een aantal uilen.
Nee, niet te koop, maar ter leeringh ende vemaeck.
Een meneer in ouderwetse kledij die mensen dan ter leeringh toespreekt en kinders die ter vermaeck een kerkuil mogen aaien. Fotootje maken met het mobieltje en dan in november roepen van "ik wil van de Sint een uiltje".
Ik spreek er de uilenmeneer op aan, ik vind het ongepast dat men die dieren dan op een drukke markt neerzet. Ik zeg dan ook dat ik er niet aan twijfel dat ie goed voor zijn dieren zorgt, maar dat men zo een fout voorbeeld geeft.
Steevast volgt de minzame glimlach van "wat weet jij nou?" Daar wordt mijn humeur niet beter van.
En al helemaal niet als hij begint dat dankzij hen de uilen niet zijn uitgestorven. Ok, die nonsense was een nieuwe in de lijst.
In een land waar circusdieren verboden zijn moet een uitwas als dit ook maar eens verboden worden!
Het heeft helemaal niets van doen met educatie. En nee gefokte kerkuilen die door valkeniers worden gehouden dragen niet bij tot het behoud van de soort. Tenzij men de takkelingen vrij zou laten en dat doet men niet, handel is handel.
Ik heb het even opzij gezet, en zitten genieten van het weer en het gezelschap om dan naar huis lopend overal een aanbieding van donsjassen te zien. 70% dons, 30% veren.
Wat nu als men in het openbaar ganzen zou gaan plukken? Er zou geen grammetje dons meer verkocht worden.
Men zou staan krijsen en blaten, er zou een heksenjacht ontstaan. Maar natuurlijk laat C&A dat soort beelden niet zien.
Koop geen dons, koop geen nepbont wat vaak geen nep is en als het wel is, dan laat men zien dat men bont wenst.
Er is nog een lange weg te gaan, maar we zijn van de cfk's afgekomen, de plastic tasjes zijn not done.
Laat een volgende stap die ballonnen zijn. En weg met de doorgefokte planten en bloemen.
Hee lui, we kunnen het!
We weten inmiddels toch wel dat ballonnen verre van feestelijk zijn? Waarom moeten winkels dan hun klanten verwelkomen met een ballonnenboog? Om op te vallen? Oh ja, het valt mij zeker op, maar absoluut niet op een positieve manier.
Toch komt er een dag dat die krengen niet meer te zien zijn.
Het maakt me verdrietig, en irriteert me, die volgorde.
Niet veel later, lekkere zonnige middag, even over de markt en daarna met iemand terrasje pikken, gezellig!
Er was een evenement. Niks mis met ouderwets uitgedoste dames en muzikanten. Hoewel een in ouderwets gordijnstof uitgedoste dame met fraai hoofddeksel maar in haar hand een smartphone en een Dopper toch ietwat afbreuk doet. Ik zei nog, erg de tijd van Erasmus, een Dopper! Ja maar dat is milieu bewust. Het is!
Niks mis met een evenement? Nou, al lopend over de markt dacht ik eerst een kraam te zien met een opgezette kerkuil. Dichterbij gekomen een man met een levende raaf. Pas toen viel mijn oog op de levende uilen. Dan wordt het me bijna ravenzwart voor de ogen. Een kraam met een aantal uilen.
Nee, niet te koop, maar ter leeringh ende vemaeck.
Een meneer in ouderwetse kledij die mensen dan ter leeringh toespreekt en kinders die ter vermaeck een kerkuil mogen aaien. Fotootje maken met het mobieltje en dan in november roepen van "ik wil van de Sint een uiltje".
Ik spreek er de uilenmeneer op aan, ik vind het ongepast dat men die dieren dan op een drukke markt neerzet. Ik zeg dan ook dat ik er niet aan twijfel dat ie goed voor zijn dieren zorgt, maar dat men zo een fout voorbeeld geeft.
Steevast volgt de minzame glimlach van "wat weet jij nou?" Daar wordt mijn humeur niet beter van.
En al helemaal niet als hij begint dat dankzij hen de uilen niet zijn uitgestorven. Ok, die nonsense was een nieuwe in de lijst.
In een land waar circusdieren verboden zijn moet een uitwas als dit ook maar eens verboden worden!
Het heeft helemaal niets van doen met educatie. En nee gefokte kerkuilen die door valkeniers worden gehouden dragen niet bij tot het behoud van de soort. Tenzij men de takkelingen vrij zou laten en dat doet men niet, handel is handel.
Ik heb het even opzij gezet, en zitten genieten van het weer en het gezelschap om dan naar huis lopend overal een aanbieding van donsjassen te zien. 70% dons, 30% veren.
Wat nu als men in het openbaar ganzen zou gaan plukken? Er zou geen grammetje dons meer verkocht worden.
Men zou staan krijsen en blaten, er zou een heksenjacht ontstaan. Maar natuurlijk laat C&A dat soort beelden niet zien.
Koop geen dons, koop geen nepbont wat vaak geen nep is en als het wel is, dan laat men zien dat men bont wenst.
Er is nog een lange weg te gaan, maar we zijn van de cfk's afgekomen, de plastic tasjes zijn not done.
Laat een volgende stap die ballonnen zijn. En weg met de doorgefokte planten en bloemen.
Hee lui, we kunnen het!
donderdag 14 september 2017
Nog een vak?
De dames onder u, die een Kiplingtas hebben(gehad), herkennen het wel.
Tassen met stoere hengsels, een bungelend aapje en vakjes, veel vakjes.
Het kan zelfs gebeuren dat je na maanden ineens nog een mysterieus vakje ontdekt.
Ik vond dat heel erg Kipling. Tot gisteren.
Ik zat mijn fotorugzak nog eens goed te bekijken. Die heb inmiddels wel een klein half jaar en slechts één keer gebruikt. Bevalt ie niet? Ja hoor. Ik kocht de rugzak eigenlijk omdat ik zo ook handig een statief mee kon dragen. Dat mijn te filmen dieren stevig zijn uitgedund is er niet van gekomen.
Toen kwam gisteren de vraag of ik de rugzak volgende maand ga gebruiken, kan ze eens kijken of het wat is.
Ik denk het wel. Dat vanwege een plotselinge ontdekking. Ik zat de rugzak eens goed te bestuderen, en ontdekte een rits aan de achterzijde. Hee, die kende ik nog niet. Rits open en er een floept een zakje tevoorschijn, tjee, ruimte voor nog een waterflesje.
Zakje weer naar binnen, maar ik had nog geen flesje er in gepast, dan maar weer open.
Verrek, waar zat die rits ?
Ik draai de rugzak eens om, begin op de tast naar de rits te zoeken en stuit op een onverwachts stuk klittenband. Helemaal aan de onderkant van de rugzak. Ik vond het een rare plek voor opbergruimte, tot ik het klittenband losmaakte. Er verschijnt een lichtgrijs stuk materiaal.
Geen idee wat dat nu kan zijn, tot ik er maar eens aan ging trekken.
Zo blijkt mijn rugzak een ingebouwde regenjas te hebben. Niet voor mij, maar voor de rugzak zelf.
Nu nog eens bedenken wat het netje bij het statief voor nut heeft.
Tassen met stoere hengsels, een bungelend aapje en vakjes, veel vakjes.
Het kan zelfs gebeuren dat je na maanden ineens nog een mysterieus vakje ontdekt.
Ik vond dat heel erg Kipling. Tot gisteren.
Ik zat mijn fotorugzak nog eens goed te bekijken. Die heb inmiddels wel een klein half jaar en slechts één keer gebruikt. Bevalt ie niet? Ja hoor. Ik kocht de rugzak eigenlijk omdat ik zo ook handig een statief mee kon dragen. Dat mijn te filmen dieren stevig zijn uitgedund is er niet van gekomen.
Toen kwam gisteren de vraag of ik de rugzak volgende maand ga gebruiken, kan ze eens kijken of het wat is.
Ik denk het wel. Dat vanwege een plotselinge ontdekking. Ik zat de rugzak eens goed te bestuderen, en ontdekte een rits aan de achterzijde. Hee, die kende ik nog niet. Rits open en er een floept een zakje tevoorschijn, tjee, ruimte voor nog een waterflesje.
Zakje weer naar binnen, maar ik had nog geen flesje er in gepast, dan maar weer open.
Verrek, waar zat die rits ?
Geen idee wat dat nu kan zijn, tot ik er maar eens aan ging trekken.
Zo blijkt mijn rugzak een ingebouwde regenjas te hebben. Niet voor mij, maar voor de rugzak zelf.
Nu nog eens bedenken wat het netje bij het statief voor nut heeft.
vrijdag 1 september 2017
Raar dagje
Maar wel een leuk raar dagje. Leerzaam dagje ook.
Een lekkere zonnige middag, dingen te regelen dus hup, lekker richting stad. De zaken die ik moest regelen gingen griezelig vlot. Eerste ding, een nieuwe OV chip regelen. De mijne is nog tot middernacht geldig. En omdat ie nog geldig was geen gemauw over geld terug laten storten, nee, tikkerdetik, alstublieft, nieuwe kaart en het saldo van de oude staat er gelijk op.
Ik loop het station uit en zie een staande vaan wapperen. Grappig, iets met een boompje er op, toch maar eens oversteken. Mijn bek viel open, 2017 en Gouda heeft ineens een Spar?? Wist niet dat De Spar nog bestond.
Op naar de ANWB waar het aanschaffen van een wandelkaart van deze regio al veel moeilijker bleek dan het klinkt. Ik werd gewezen op een fietskaart van de Veluwe. Toen werd er blij gewezen naar een wandelkaart, maar om de Loonse en Drunense duinen nu "deze regio" te noemen vind ik iets te ver gaan.
Ik loop verder en zie kraampjes. Oh jee, vergeten Goudse Kaasfeesten. Ik vergeet met liefde alles met kaas te maken heeft. Maar bij het eerste kraampje valt mijn oog op een kalfje. Verwacht je ook echt in de winkelstraat.
Camera thuisgelaten anders was het een lange rit geworden. Ik zie altijd teveel onderweg. Nu gewoon één grote tas mee. Natuurlijk ging het bij winkel 3 al fout. Hee, daar hebben ze van die stoffer en blik gevallen voor 4 euro. Koopje! Weegt niks, maar is best een obstakel.
Hup meis, je niet meer af laten leiden, naar de outdoor winkel. Obstakel nummer twee onder de arm.
Nu zit die winkel niet direct in de winkelstraat en moet je door een zijstraatje waar een volgende verlokking mijn toefluisterde. "Kom kijken, kom kijken." Een winkeltje vol prachtige Afrikaanse spullen. De eigenaresse die achteraf aan een naaimachine zat hoorde mijn oh en ah en kwam toch maar eens kijken. Al die mooie stoffen!
Daarna even nuchter worden met een rap bezoekje aan de oer Hollandse Hema.
Vervolgens de ramp die pasfoto heet, maar ook dat ging vlot.
Ah, de VVV nog open, vragen naar wandelkaartjes. Ik kreeg er mee, wat later thuis een puzzeltocht werd.
Ik zag een leuke wandelroute, ah Oukoop, kan ik op de fiets naartoe. Ja, als het Oukoop in Reeuwijk was, maar op de plattegrond zag ik vreemde watertjes. Oh, Oukoop een stukkie verderop.
Zodoende weet ik nu ook dat het bord langs de snelweg "Groene Hart" nergens op slaat. Het Groene Hart is dus gewoon de complete Randstad mits het veenweide gebied is. Oh.
Een leuke route bij Vinkeveen, 7,54 km: duur 1 uur. Geen idee hoe hard degene loopt die dat heeft gelopen, heus, ik doe er heel wat langer over. Wellicht heeft de testloper een kudde nieuwsgierige pinken achter zich aangehad?
Maar met de kaartjes in de tas, de obstakels onder de arm lekker neergeploft op een terrasje.
Genieten van het zonnige weer. En me af zitten vragen waarom mevrouwen in scootmobielen wel gedag zeggen en meneren in scootmobielen dat weigeren.
Een lekkere zonnige middag, dingen te regelen dus hup, lekker richting stad. De zaken die ik moest regelen gingen griezelig vlot. Eerste ding, een nieuwe OV chip regelen. De mijne is nog tot middernacht geldig. En omdat ie nog geldig was geen gemauw over geld terug laten storten, nee, tikkerdetik, alstublieft, nieuwe kaart en het saldo van de oude staat er gelijk op.
Ik loop het station uit en zie een staande vaan wapperen. Grappig, iets met een boompje er op, toch maar eens oversteken. Mijn bek viel open, 2017 en Gouda heeft ineens een Spar?? Wist niet dat De Spar nog bestond.
Op naar de ANWB waar het aanschaffen van een wandelkaart van deze regio al veel moeilijker bleek dan het klinkt. Ik werd gewezen op een fietskaart van de Veluwe. Toen werd er blij gewezen naar een wandelkaart, maar om de Loonse en Drunense duinen nu "deze regio" te noemen vind ik iets te ver gaan.
Ik loop verder en zie kraampjes. Oh jee, vergeten Goudse Kaasfeesten. Ik vergeet met liefde alles met kaas te maken heeft. Maar bij het eerste kraampje valt mijn oog op een kalfje. Verwacht je ook echt in de winkelstraat.
Camera thuisgelaten anders was het een lange rit geworden. Ik zie altijd teveel onderweg. Nu gewoon één grote tas mee. Natuurlijk ging het bij winkel 3 al fout. Hee, daar hebben ze van die stoffer en blik gevallen voor 4 euro. Koopje! Weegt niks, maar is best een obstakel.
Hup meis, je niet meer af laten leiden, naar de outdoor winkel. Obstakel nummer twee onder de arm.
Nu zit die winkel niet direct in de winkelstraat en moet je door een zijstraatje waar een volgende verlokking mijn toefluisterde. "Kom kijken, kom kijken." Een winkeltje vol prachtige Afrikaanse spullen. De eigenaresse die achteraf aan een naaimachine zat hoorde mijn oh en ah en kwam toch maar eens kijken. Al die mooie stoffen!
Daarna even nuchter worden met een rap bezoekje aan de oer Hollandse Hema.
Vervolgens de ramp die pasfoto heet, maar ook dat ging vlot.
Ah, de VVV nog open, vragen naar wandelkaartjes. Ik kreeg er mee, wat later thuis een puzzeltocht werd.
Ik zag een leuke wandelroute, ah Oukoop, kan ik op de fiets naartoe. Ja, als het Oukoop in Reeuwijk was, maar op de plattegrond zag ik vreemde watertjes. Oh, Oukoop een stukkie verderop.
Zodoende weet ik nu ook dat het bord langs de snelweg "Groene Hart" nergens op slaat. Het Groene Hart is dus gewoon de complete Randstad mits het veenweide gebied is. Oh.
Een leuke route bij Vinkeveen, 7,54 km: duur 1 uur. Geen idee hoe hard degene loopt die dat heeft gelopen, heus, ik doe er heel wat langer over. Wellicht heeft de testloper een kudde nieuwsgierige pinken achter zich aangehad?
Maar met de kaartjes in de tas, de obstakels onder de arm lekker neergeploft op een terrasje.
Genieten van het zonnige weer. En me af zitten vragen waarom mevrouwen in scootmobielen wel gedag zeggen en meneren in scootmobielen dat weigeren.
zondag 27 augustus 2017
Op de schop
Ik las vandaag in het wijkkrantje dat mijn "achtertuin" op de schop gaat.
Er komt een een speeltuin, jippie!
Leuk voor de kinderen, groots van opzet met een bospad, stapstenen in de plas, klimgevallen, een eilandje met een vogelspothutje waar je via een trekpontje moet komen.
En later gaan ze andere stukken ook opnieuw inrichten, een bosgedeelte, paden. Ik hou mijn hart vast.
Nu broeden er roofvogels en in een plas stikt het een groot deel van het jaar van de watervogels.
Maar het groenbeheer heeft samen met Staasbosbeheer grootse plannen. Nogmaals, ik hou mijn hart vast!
Ik zou zeggen dat we geen paden nodig hebben , ook geen af-en-toe-boswachter.
Afwachten maar weer.
Er komt een een speeltuin, jippie!
Leuk voor de kinderen, groots van opzet met een bospad, stapstenen in de plas, klimgevallen, een eilandje met een vogelspothutje waar je via een trekpontje moet komen.
En later gaan ze andere stukken ook opnieuw inrichten, een bosgedeelte, paden. Ik hou mijn hart vast.
Nu broeden er roofvogels en in een plas stikt het een groot deel van het jaar van de watervogels.
Maar het groenbeheer heeft samen met Staasbosbeheer grootse plannen. Nogmaals, ik hou mijn hart vast!
Ik zou zeggen dat we geen paden nodig hebben , ook geen af-en-toe-boswachter.
Afwachten maar weer.
maandag 21 augustus 2017
Zo heerlijk rustig?
Lekker hoor, aan het eind van de middag een blokje om.
Niet al te veel wandelaars, en tegen een uur of 6 is het geen honden-uitlaat-uurtje.
Ondanks het verkeer in de verte kan ik mezelf bijna horen denken, al werd ik wel steeds afgeleid door het geritsel in de struiken of rare vogelgeluiden in de verte.
Lekker rustig? Ja, tot dat iemand de Oud Hollandsche regel gaat overtreden. Om 6 uur aan tafel en niet, ik zeg NIET, met je bladblazer gaan spelen.
Ik weet het, pure ellende, die blaadjes op je strak geschoren gazon. Stel je eens voor dat een egel lekker kan overwinteren in je tuin? Maar nee de gecultiveerde hoekjes en gaatjes zullen bladloos eindigen.
Gazon weer netjes, rust. Tenminste, dat dacht ik. Vanuit het hoge gras een enorm kabaal, een aantal fazanten totaal in de vlekken. Vaak zie je ze niet, maar deze ronde was het groot alarm. Ik zie "gedoe" verderop. Gefladder, klapwieken en even later een sperwer zonder prooi omhoog vliegen.
Of die zich nu had verkeken op de grootte?
Aan het eind van de wandeling valt het me op dat er een vreemde gans in de wei zit.
Een paartje Canadezen. Geen idee of het de grote of de kleine zijn, kan nergens mijn centimeter vinden.
Maar ze staan gezellig tussen de grauwe- en soepganzen te grazen.
Mocht er eens een nieuw embleem voor tolerantie komen, ik vind de gans wel een optie.
dinsdag 8 augustus 2017
Op de grote stille heide
De grote stille heide, mijn eerste heideveldtocht.
Dat groot, best wel. Voor je het weet loop je iets verder dan internet aangaf. Zo kan een 7 km route er bij aankomst 8,5 te zijn en bij gebrek aan een laatste duidelijk aanwijzing ineens 10.
Je gaat er bij Laren op en komt er bij Hilversum weer af. Niet echt de planning, maar ach, het was perfect wandelweer.
Dat stil, niet echt. Goed, het was de eerste maandag van de maand en dan weet je dat er om 12 uur een hoop kabaal komt. Wat korter duurde dan het vervelende geblaf van een kennel op hondenclub?
De steeds overvliegende kerosinevinken en wat verveelde jong adolescenten met hun vreselijke speeltjes, kleine drones.
Denk dat allemaal weg en dan hoor je slechts kraaien, gezoem van allerlei vliegen, wat geroffel van gindse specht.
Het dartele ree waagt zich uit een bosje, gevolgd door een aantal vriendjes. Verderop vliegen een paar kiekendieven.
Elke eenzame boom lijkt een eigen pieper te hebben, één van die vele kbv-tjes (kleine bruine vogeltjes) die absoluut niet willen poseren.
Mijn eerste ervaring met de heide was tevens mijn eerste ervaring met die Schotse hooglanders.
De runderen, niet de mannen in kilt, dat zou misplaatst zijn.
Een herder kan, maar een Schot? Nee.
Aangezien die runderen rustig stonden te grazen en er geen kalfjes liepen was het leuk foto's maken.
Maar weer een ervaring rijker, zo'n best groot dier kan wel erg stilletjes in het bos sluipen.
Ik wandel geregeld en weet dat een naar voedsel zoekende merel klinkt als een aandenderende kudde groot spul. Het groot spul liet zich verraden door een krakend takje.
Geniet van de heide, maar het lijkt me een redelijk linke plek voor wildplassers.
zondag 30 juli 2017
Laat ze toch....zijn
Sire kwam met de campagne, laat jongens toch jongens zijn. Mij best.
Komt de NS met over een tijdje de mededeling : geachte reizigers. Dat is namelijk zo gender neutraal.
Dames en heren zou mensen beledigen?
Ik heb het er nu wel mee gehad. Krijg zelfs in vragenlijsten : bent u een man, een vrouw, of anders?
Wat nou anders? Een paperclip?
Ik heb enorme moeite met de kreet gender neutraal.
Er zijn dames en heren, er zijn meisjes die later jongen worden, en andersom, er zijn hermafrodieten met de lastige keus. Daar heb ik geen moeite mee. Ook niet met homoseksuelen en niet seksuelen.
Leven en laten leven.
Maar waarom, als men zo geaccepteerd wil worden weer al die hokjes?
Waarom gay games? Als zij zulke goede sporters zijn, kunnen ze toch meedoen aan de Olympische spelen?
Wat is in Godsnaam het nut van gender neutrale toiletten? Moeten we dan ook gender neutrale luierverschoon plekken krijgen? Die zitten namelijk bij dames toiletten. Wat nou als twee mannen een baby adopteren en moeten verschonen? Aparte ruimtes? Voor adoptie baby's van mannen en vrouwen?
Moeten we dan ook nog een verschil maken tussen gender neutralen of gender neutraal hatende medelanders met een immigratie achtergrond? Die we ineens geen allochtoon mogen noemen?
Eigenlijk kots ik nu op de onzinnige hokjesgeest waar we allemaal zo vanaf wilde maar nu geheel politiek correct weer het leven inblazen. We zijn gewoon mensen, allemaal. Ik ben er gewoon klaar meer.
Straks moeten winkels ook nog gender neutrale afdelingen inrichten en komen er gender neutrale winkels. Het gaat me stappen te ver. Ik gun jullie een fijn leven, maar ik heb geen zin me politiek correct aan te passen aan 1 op de 200. Als de overheid dingen wil doen, er zijn grotere zaken.
Komt de NS met over een tijdje de mededeling : geachte reizigers. Dat is namelijk zo gender neutraal.
Dames en heren zou mensen beledigen?
Ik heb het er nu wel mee gehad. Krijg zelfs in vragenlijsten : bent u een man, een vrouw, of anders?
Wat nou anders? Een paperclip?
Ik heb enorme moeite met de kreet gender neutraal.
Er zijn dames en heren, er zijn meisjes die later jongen worden, en andersom, er zijn hermafrodieten met de lastige keus. Daar heb ik geen moeite mee. Ook niet met homoseksuelen en niet seksuelen.
Leven en laten leven.
Maar waarom, als men zo geaccepteerd wil worden weer al die hokjes?
Waarom gay games? Als zij zulke goede sporters zijn, kunnen ze toch meedoen aan de Olympische spelen?
Wat is in Godsnaam het nut van gender neutrale toiletten? Moeten we dan ook gender neutrale luierverschoon plekken krijgen? Die zitten namelijk bij dames toiletten. Wat nou als twee mannen een baby adopteren en moeten verschonen? Aparte ruimtes? Voor adoptie baby's van mannen en vrouwen?
Moeten we dan ook nog een verschil maken tussen gender neutralen of gender neutraal hatende medelanders met een immigratie achtergrond? Die we ineens geen allochtoon mogen noemen?
Eigenlijk kots ik nu op de onzinnige hokjesgeest waar we allemaal zo vanaf wilde maar nu geheel politiek correct weer het leven inblazen. We zijn gewoon mensen, allemaal. Ik ben er gewoon klaar meer.
Straks moeten winkels ook nog gender neutrale afdelingen inrichten en komen er gender neutrale winkels. Het gaat me stappen te ver. Ik gun jullie een fijn leven, maar ik heb geen zin me politiek correct aan te passen aan 1 op de 200. Als de overheid dingen wil doen, er zijn grotere zaken.
woensdag 12 juli 2017
Ga toch koken mevrouw!
Met een grijns en verbazing hoorde ik vandaag op de radio over de prijs voor de winnares van de Giro Rosa.
€ 1050 en niet onbelangrijk, een pannenset. Geen huldiging.
Ben je een man, en fiets je in een roze trui, dan fiets je ongeveer een kwart miljoen bij elkaar.
Wat hij wel moet delen met zijn knechten.
Een kwart miljoen of duizend en een pannenset. Dat klinkt bijna alsof die helse fietstocht voor de vrouwen een soort verkoop dagje uit is.
Die gelijke rechten voor mannen en vrouwen, nog heel ver te zoeken, ook bij de sponsoren.
Ja,ja, mevrouw u fietst hard, geweldig, maar hier zijn de pannen, ga nu maar koken.
Tjonge, ze hadden er best een Italiaans kookboek bij kunnen geven.
€ 1050 en niet onbelangrijk, een pannenset. Geen huldiging.
Ben je een man, en fiets je in een roze trui, dan fiets je ongeveer een kwart miljoen bij elkaar.
Wat hij wel moet delen met zijn knechten.
Een kwart miljoen of duizend en een pannenset. Dat klinkt bijna alsof die helse fietstocht voor de vrouwen een soort verkoop dagje uit is.
Die gelijke rechten voor mannen en vrouwen, nog heel ver te zoeken, ook bij de sponsoren.
Ja,ja, mevrouw u fietst hard, geweldig, maar hier zijn de pannen, ga nu maar koken.
Tjonge, ze hadden er best een Italiaans kookboek bij kunnen geven.
dinsdag 11 juli 2017
Beste Henk
Henk? Wie is Henk? In dit geval niet die van Ingrid, maar onze nog net even minister Henk Kamp.
Beste Henk,
Het is me nu heus geen genoegen van je te horen. Jouw uitermate ondermijnende plannen wat de postmarkt betreft.
Ik had je dit het liefst per brief laten weten, maar de kans dat die aankomt lijkt me steeds minder aannemelijk.
Wat mij stoort is dreigen met het verhogen van de posttarieven, het zou wel eens een euro per brief kunnen worden, in 2020? Tegen mij hoef je niet te jokken joh, dat tarief is er al in 2019.
Maar heus, ik ben ernstig teleurgesteld, waarom dan het aantal bezorgdagen weer in te korten?
Zijn wij niet opgegroeid met de boekjes van Pietje Puk, de vrolijke postbode?
Dat er toen nog 6 dagen per week twee maal daags postbezorging was, behalve op zondag, want ook Pietje had een vrije dag.
De postmarkt, och Henk, dat is niet voor particulieren. Ik als fanatiek briefschrijfster moet het doen met Post.nl. Met bloedend hart zag ik hoe het postkantoor als instituut moest uitsterven. Hoe de postagentschappen verdwenen. Hoe een trots product als postzegels al rap een soort faststamp werden en van een tarievenboekje er een tarievenkaartje kwam.
Vroeger, ja Henk, vroeger, toen we nog jong waren, waren er van die uitvouwkaarten met zones.
En als we dan post stuurden konden we die opleuken met fraaie zegels. Mooie opdrukken met helden of bloemen.
Er was nog luchtpost en zeepost. Alles wordt minder, in de vaart der volken? Onzin, er zijn nog hele volksstammen die een vel paper vol typen of schrijven, dat in een enveloppe stoppen, er een inmiddels al jaren dezelfde saaie zegels opplakken en dan naar een steeds verder afgelegen brievenbus lopen.
Er zijn mensen die een ander zonder een feestelijke gelegenheid eens een kaartje willen sturen. Moeten die dan dagen en dagen wachten?
Jouw plan B? Schrap dat alsjeblieft gelijk. Er komen zoveel mensen aan de deur, misschien de post mee met de pizzabezorger? Ik eet geen pizza en bestel ze nooit, dus zou ik geen post meer krijgen?
Of moet die uit de quatrro staggione voor een buur komen?
Henk, ik hoop dat je tot inkeer komt. Voor mij is post in de brievenbus een serieuze zaak.
Denk er maar eens rustig over na, tijdens je vakantie.
Groetjes,
Sofie.
Beste Henk,
Het is me nu heus geen genoegen van je te horen. Jouw uitermate ondermijnende plannen wat de postmarkt betreft.
Ik had je dit het liefst per brief laten weten, maar de kans dat die aankomt lijkt me steeds minder aannemelijk.
Wat mij stoort is dreigen met het verhogen van de posttarieven, het zou wel eens een euro per brief kunnen worden, in 2020? Tegen mij hoef je niet te jokken joh, dat tarief is er al in 2019.
Maar heus, ik ben ernstig teleurgesteld, waarom dan het aantal bezorgdagen weer in te korten?
Zijn wij niet opgegroeid met de boekjes van Pietje Puk, de vrolijke postbode?
Dat er toen nog 6 dagen per week twee maal daags postbezorging was, behalve op zondag, want ook Pietje had een vrije dag.
De postmarkt, och Henk, dat is niet voor particulieren. Ik als fanatiek briefschrijfster moet het doen met Post.nl. Met bloedend hart zag ik hoe het postkantoor als instituut moest uitsterven. Hoe de postagentschappen verdwenen. Hoe een trots product als postzegels al rap een soort faststamp werden en van een tarievenboekje er een tarievenkaartje kwam.
Vroeger, ja Henk, vroeger, toen we nog jong waren, waren er van die uitvouwkaarten met zones.
En als we dan post stuurden konden we die opleuken met fraaie zegels. Mooie opdrukken met helden of bloemen.
Er was nog luchtpost en zeepost. Alles wordt minder, in de vaart der volken? Onzin, er zijn nog hele volksstammen die een vel paper vol typen of schrijven, dat in een enveloppe stoppen, er een inmiddels al jaren dezelfde saaie zegels opplakken en dan naar een steeds verder afgelegen brievenbus lopen.
Er zijn mensen die een ander zonder een feestelijke gelegenheid eens een kaartje willen sturen. Moeten die dan dagen en dagen wachten?
Jouw plan B? Schrap dat alsjeblieft gelijk. Er komen zoveel mensen aan de deur, misschien de post mee met de pizzabezorger? Ik eet geen pizza en bestel ze nooit, dus zou ik geen post meer krijgen?
Of moet die uit de quatrro staggione voor een buur komen?
Henk, ik hoop dat je tot inkeer komt. Voor mij is post in de brievenbus een serieuze zaak.
Denk er maar eens rustig over na, tijdens je vakantie.
Groetjes,
Sofie.
dinsdag 20 juni 2017
Wat zal ik goed slapen!
Na twee weken zitten griepen over een griep slaat nu de verveling en alertheid toe.
En ja, het leven is nog net zo idioot als voorheen, dat is dan wel weer een geruststelling.
Je zit te wachten op een pakketje, wat natuurlijk niet komt. Logisch.
Gelijk maar eens wat papierwerk doornemen. Ah, de verzekering, heel veel jaren geleden afgesloten en best aan de lage kant.
Tegenwoordig doen veel bedrijven alles via een bedrijf wat de rekeningen verstuurd.
Op die nota staat een telefoonnummer wat je kan bellen met vragen over de nota, voor de rest moet je bij je tussenpersoon zijn.
Het zegt iets over mijn claimgedrag, geen idee wie mijn tussenpersoon is.
Dat wist ik ooit wel, maar die heeft de zaak overgedaan en die nieuwe is failliet.
Ik bellen, krijg ik een externe telefoniste die niks weet maar ik zou worden teruggebeld. Niet dus.
Vandaag nog maar eens bellen, tjee kreeg gelijk een interne adviseur.
En daar raakte ik verstrikt in een woud van moderne afkortingen. Een WA, zoals het vroeger heette is nu iets anders, maar blij dat ik die begreep en riep "ah een wappertje!" Wat voor de beste man dan een pre-glaciale uitdrukking bleek.
Maar ik heb nu gelukkig ook een VBKO dekking. Ik werd er stil van. Ik wist niet dat ik het had.
Nog net geen ontroering van zoveel moois. Toch maar even gevraagd "wat is dat?"
Van Buiten Komende Onheilen. Prachtige term toch? Nu ik er tegen ben verzekert valt er een last van mijn schouders.
Of... ik lig de halve nacht wakker wat die onheilen kunnen zijn.
Vallen insluipers met meer dan twee benen en twee armen daar ook onder?
Stel: er komen smurfen uit mijn waterkraan en die komen met een pogo stick en springen per abuis door het glas van de vitrinekast? Die vallen er vast onder!
Malle meid, er zitten geen smurfen in een waterkraan. En zo ja, hoofdkraan dichtdraaien, wat bij mij al een issue is. Mijn hoofdkraan die ineens geen hoofdkraan meer blijkt te zijn staat in de "ik beweeg niet meer"modus.
Net als een afvoer soms meer een aanvoer blijkt. Of er soms doodleuk een veldboeketje groeit daar waar de afvoer van de regenpijp zit. Wat op zich best knap is als je 1 hoog woont.
Maar dat onheil, het ligt bij mij dagelijks in hinderlaag.
De humor ligt op straat, het onheil als een eng monster onder bed. Alleen moet ik die weer even afstoffen.
En ja, het leven is nog net zo idioot als voorheen, dat is dan wel weer een geruststelling.
Je zit te wachten op een pakketje, wat natuurlijk niet komt. Logisch.
Gelijk maar eens wat papierwerk doornemen. Ah, de verzekering, heel veel jaren geleden afgesloten en best aan de lage kant.
Tegenwoordig doen veel bedrijven alles via een bedrijf wat de rekeningen verstuurd.
Op die nota staat een telefoonnummer wat je kan bellen met vragen over de nota, voor de rest moet je bij je tussenpersoon zijn.
Het zegt iets over mijn claimgedrag, geen idee wie mijn tussenpersoon is.
Dat wist ik ooit wel, maar die heeft de zaak overgedaan en die nieuwe is failliet.
Ik bellen, krijg ik een externe telefoniste die niks weet maar ik zou worden teruggebeld. Niet dus.
Vandaag nog maar eens bellen, tjee kreeg gelijk een interne adviseur.
En daar raakte ik verstrikt in een woud van moderne afkortingen. Een WA, zoals het vroeger heette is nu iets anders, maar blij dat ik die begreep en riep "ah een wappertje!" Wat voor de beste man dan een pre-glaciale uitdrukking bleek.
Maar ik heb nu gelukkig ook een VBKO dekking. Ik werd er stil van. Ik wist niet dat ik het had.
Nog net geen ontroering van zoveel moois. Toch maar even gevraagd "wat is dat?"
Van Buiten Komende Onheilen. Prachtige term toch? Nu ik er tegen ben verzekert valt er een last van mijn schouders.
Of... ik lig de halve nacht wakker wat die onheilen kunnen zijn.
Vallen insluipers met meer dan twee benen en twee armen daar ook onder?
Stel: er komen smurfen uit mijn waterkraan en die komen met een pogo stick en springen per abuis door het glas van de vitrinekast? Die vallen er vast onder!
Malle meid, er zitten geen smurfen in een waterkraan. En zo ja, hoofdkraan dichtdraaien, wat bij mij al een issue is. Mijn hoofdkraan die ineens geen hoofdkraan meer blijkt te zijn staat in de "ik beweeg niet meer"modus.
Net als een afvoer soms meer een aanvoer blijkt. Of er soms doodleuk een veldboeketje groeit daar waar de afvoer van de regenpijp zit. Wat op zich best knap is als je 1 hoog woont.
Maar dat onheil, het ligt bij mij dagelijks in hinderlaag.
De humor ligt op straat, het onheil als een eng monster onder bed. Alleen moet ik die weer even afstoffen.
dinsdag 6 juni 2017
Pestzegels
Kaartje, kleine moeite, groot plezier? Nou, volgens mij is Post.nl een meester in het wegjagen van klanten. Het zal wel de monopoliepositie zijn.
Als fanatiek brievenstuurster vind ik het leuk om en toe eens een "andere"postzegel te plakken.
Heus, ik heb niets tegen de koning, niets tegen fietsjes en molentjes, maar na een paar jaar heb ik dat wel gezien.
Wat was ik dus blij dat er nu ook zegels zijn, voor international post, met daarop bedreigde zoogdieren. Ik dacht, die ga ik halen! Nou niet dus. Er is geen postkantoor meer en postagentschappen hebben alleen de doorsnee zegels. Ik kreeg een tip, probeer Bruna.
Ik vond er wel mooie zegels, maar voor nationale post. Voor brieven over de grens geldt een ander tarief en graag met priority zegel. Ik vroeg de stickers met de kreet priority, op en komen niet meer.
Dan bijplakzegels van 2,3 en 5 cent. Op en komen niet meer. Wel die van 10 cent.
Ik kreeg de tip twee zegels voor Nederland dan op internationale post te plakken.
Nou, dat is een leuke winst voor de posterijen. Dat is dan 1 euro en 56 cent. Terwijl een brief voor over de grens 1 euro en 33 cent moet kosten.
Ok, dan maar online bestellen? Die zegels met de zoogdieren. Moet ik voor 5 stuks 7,50 betalen.
Bij mij is 5x 1,33 toch heus geen 7,50.
Zo jammer dat de posterijen voor internationale zegels zo ontstellend fantasieloos blijken.
Als fanatiek brievenstuurster vind ik het leuk om en toe eens een "andere"postzegel te plakken.
Heus, ik heb niets tegen de koning, niets tegen fietsjes en molentjes, maar na een paar jaar heb ik dat wel gezien.
Wat was ik dus blij dat er nu ook zegels zijn, voor international post, met daarop bedreigde zoogdieren. Ik dacht, die ga ik halen! Nou niet dus. Er is geen postkantoor meer en postagentschappen hebben alleen de doorsnee zegels. Ik kreeg een tip, probeer Bruna.
Ik vond er wel mooie zegels, maar voor nationale post. Voor brieven over de grens geldt een ander tarief en graag met priority zegel. Ik vroeg de stickers met de kreet priority, op en komen niet meer.
Dan bijplakzegels van 2,3 en 5 cent. Op en komen niet meer. Wel die van 10 cent.
Ik kreeg de tip twee zegels voor Nederland dan op internationale post te plakken.
Nou, dat is een leuke winst voor de posterijen. Dat is dan 1 euro en 56 cent. Terwijl een brief voor over de grens 1 euro en 33 cent moet kosten.
Ok, dan maar online bestellen? Die zegels met de zoogdieren. Moet ik voor 5 stuks 7,50 betalen.
Bij mij is 5x 1,33 toch heus geen 7,50.
Zo jammer dat de posterijen voor internationale zegels zo ontstellend fantasieloos blijken.
woensdag 31 mei 2017
Te stil
Vandaag onverwachts een vrije dag. Met dit mooie weer geen enkel probleem, de fiets gepakt en naar het Steinse Groen gefietst.
Moedig begon ik aan het Polderpad, de Steinse Tiendweg.
Maar na over 4 hekjes te zijn geklommen, en er nog vele in de verte zag aankomen dacht mijn rug "ga jij maar alleen verder!"
Aan het begin staat wel een bord met een heel verhaal, je loopt over privé terrein, maar dat mag.
Hou rekening met het vee. Is goed.
Sta je tussen twee hekken in, zie ik links van mij een rij koeien aankomen, maar rechts van mij hetzelfde. En echt breed kan je het ook niet noemen.
Dan maar met een soepele zwaai half over een hek zodat de dames konden passeren.
Wat mij echter opviel, het was stil in de polder, veel te stil. Op wat zwaluwen, een enkel visdiefje en een boel meerkoeten na geen enkele vogel.
Oh ja, een nijlgans, maar dat vind ik nu niet echt een poldervogel.
Geen enkele kievit, geen grutto, niks. Dat maakt een polder vrij doods.
Dat is jammer, want er zijn steeds minder weidevogels. Ik begon er bijna somber van te worden.
Gelukkig kwam ik op de terugweg dan nog een haas tegen.
donderdag 11 mei 2017
Groen in 't groen
Loop je lekker in het groen, te genieten van het vogel gekwetter, loop je af te tellen hoelang de buizerd alleen vliegt, dus zonder kraaien aan de broek.
Rondom je dwarrelen vlinders, gaat daar nu eindelijk een oranjetipje even zitten? Nee komt er weer een kwaad koolwitje, wegwezen. Beetje in de bosjes? Noppes, daar lag een chagrijnig bont zandoogje op de loer.
Velden vol koolzaad en fluitenkruid, de wilgen vol vers groen, kwakende kikkers, hoe Nederlands wil je het hebben? Ik loop in een schoolplaat van Koekoek.
Plots is het einde illusie, weg schoolplaat moment. Met een hoop geschetter vliegt er een trio halsbandparkieten over.
Ik weet het, het went snel, ik kom ze vaker tegen, maar niet bij de rijen knotwilgen.
Toch mag ik ze wel, die groene rakkers.
Rondom je dwarrelen vlinders, gaat daar nu eindelijk een oranjetipje even zitten? Nee komt er weer een kwaad koolwitje, wegwezen. Beetje in de bosjes? Noppes, daar lag een chagrijnig bont zandoogje op de loer.
Velden vol koolzaad en fluitenkruid, de wilgen vol vers groen, kwakende kikkers, hoe Nederlands wil je het hebben? Ik loop in een schoolplaat van Koekoek.
Plots is het einde illusie, weg schoolplaat moment. Met een hoop geschetter vliegt er een trio halsbandparkieten over.
Ik weet het, het went snel, ik kom ze vaker tegen, maar niet bij de rijen knotwilgen.
Toch mag ik ze wel, die groene rakkers.
vrijdag 5 mei 2017
Vreemd toerisme
Nu Groningen weg moet van gaswinning is het wellicht hoog tijd om onze blik te richten op het zuiden.
Een in mijn opinie vergeten fraai stukje Nederland, om precies te zijn, Zeeuws Vlaanderen.
Echt een mooi deel van ons land, weet ik uit ervaring. Ontelbare keren ben ik overgevaren met de pont van Vlissingen naar Breskens, om daar als de familie uit Holland te gaan logeren. Ik heb er genoten.
Natuurlijk was er in mijn jonge jaren al toerisme, de sekstoeristen uit België die naar Sluis kwamen, voor de piepshows. Er zijn lege flessentoeristen geweest, de combinatie flessentrekkers is snel gemaakt, maar zonder dollen, komende zondag kan dat eiland zich opmaken voor een nieuwe invasie.
De medicijntoeristen.
Een paar busladingen Belgen komen naar Hulst op paracetamolreis.
Eerlijk gezegd dacht ik dat de crematorium reizen vanuit Duitsland bizar waren, ik vind een paracetamolreis ook wel apart.
Nog vreemder is, men noemt dit het kiwi-effect. Waar kwam de kiwi in dit alles binnenwandelen? Ah de onderhandelingen over zelfzorg medicijnen in Nieuw Zeeland. Die hebben wij blijkbaar ook en voor de Belgen makkelijker te bereizen in Oud Zeeland?
Zij worden welkom geheten, met een consumptiebon die ze natuurlijk wel lokaal moeten besteden.
Hulst is er klaar voor, de Etos heeft extra inkopen gedaan ze gaan los.
Waarom moet ik nu denken aan er was eens een dorpje aan de kust van.. ?
Waar de Belgae binnen vallen.
Heus, ik vind het zul geinig nieuws. Succes Hulst!
Een in mijn opinie vergeten fraai stukje Nederland, om precies te zijn, Zeeuws Vlaanderen.
Echt een mooi deel van ons land, weet ik uit ervaring. Ontelbare keren ben ik overgevaren met de pont van Vlissingen naar Breskens, om daar als de familie uit Holland te gaan logeren. Ik heb er genoten.
Natuurlijk was er in mijn jonge jaren al toerisme, de sekstoeristen uit België die naar Sluis kwamen, voor de piepshows. Er zijn lege flessentoeristen geweest, de combinatie flessentrekkers is snel gemaakt, maar zonder dollen, komende zondag kan dat eiland zich opmaken voor een nieuwe invasie.
De medicijntoeristen.
Een paar busladingen Belgen komen naar Hulst op paracetamolreis.
Eerlijk gezegd dacht ik dat de crematorium reizen vanuit Duitsland bizar waren, ik vind een paracetamolreis ook wel apart.
Nog vreemder is, men noemt dit het kiwi-effect. Waar kwam de kiwi in dit alles binnenwandelen? Ah de onderhandelingen over zelfzorg medicijnen in Nieuw Zeeland. Die hebben wij blijkbaar ook en voor de Belgen makkelijker te bereizen in Oud Zeeland?
Zij worden welkom geheten, met een consumptiebon die ze natuurlijk wel lokaal moeten besteden.
Hulst is er klaar voor, de Etos heeft extra inkopen gedaan ze gaan los.
Waarom moet ik nu denken aan er was eens een dorpje aan de kust van.. ?
Waar de Belgae binnen vallen.
Heus, ik vind het zul geinig nieuws. Succes Hulst!
woensdag 3 mei 2017
Daten?
Ik kende de kreet updaten wel. maar sinds vandaag ook de kreet downdaten.
Echt weer zo'n dingetje voor vandaag de dag. Het hokjesdenken
De meisjes willen een hogeropgeleide man en andersom kunnen de jongens dat niet handelen.
Nee schoenmaker, hou je bij je leest. Dat was tenslotte onze traditie. Maar verdorie, gaan die meiden slim worden, dat was niet de bedoeling!
Eigenlijk vind ik dit vrij ouderwets, kan een vrouw dan niet downdaten, wat wil zeggen een man onder haar "niveau". Want stel je kan niet met hem praten? Och ja HBO heeft natuurlijk een ander dialect dan MBO?
Het snobisme onder het hokjesdenken. Want tja, de lager opgeleide leeft op soap niveau of is een Tokkie.
En zij die met de uniefpapieren loslopen hebben de wijsheid in pacht. Zij hebben gestudeerd en weten dingen. ja, dingen waar ze voor hebben gestudeerd en zij die dat niet deden stonden al die jaren in het echte leven, al krijg je daar geen diploma voor.
Gek genoeg heeft niemand iets tegen updaten, maar downdaten is not done. Ik kan niet downdaten, denk ik, want een mavo 4 diploma? Maar wat nu als ik iemand zou treffen die geen diploma heeft?
Maar wel boeken leest, die weet dat Groenland bij Denemarken hoort, iemand die kan lassen en tegelen en behangen? Strik er om en inpakken!
Een diploma zegt me niets, een interesse zegt me veel. Downdaten, fout woord.
Echt weer zo'n dingetje voor vandaag de dag. Het hokjesdenken
De meisjes willen een hogeropgeleide man en andersom kunnen de jongens dat niet handelen.
Nee schoenmaker, hou je bij je leest. Dat was tenslotte onze traditie. Maar verdorie, gaan die meiden slim worden, dat was niet de bedoeling!
Eigenlijk vind ik dit vrij ouderwets, kan een vrouw dan niet downdaten, wat wil zeggen een man onder haar "niveau". Want stel je kan niet met hem praten? Och ja HBO heeft natuurlijk een ander dialect dan MBO?
Het snobisme onder het hokjesdenken. Want tja, de lager opgeleide leeft op soap niveau of is een Tokkie.
En zij die met de uniefpapieren loslopen hebben de wijsheid in pacht. Zij hebben gestudeerd en weten dingen. ja, dingen waar ze voor hebben gestudeerd en zij die dat niet deden stonden al die jaren in het echte leven, al krijg je daar geen diploma voor.
Gek genoeg heeft niemand iets tegen updaten, maar downdaten is not done. Ik kan niet downdaten, denk ik, want een mavo 4 diploma? Maar wat nu als ik iemand zou treffen die geen diploma heeft?
Maar wel boeken leest, die weet dat Groenland bij Denemarken hoort, iemand die kan lassen en tegelen en behangen? Strik er om en inpakken!
Een diploma zegt me niets, een interesse zegt me veel. Downdaten, fout woord.
vrijdag 21 april 2017
Twiggy
De ietwat ouderen onder ons kennen de naam wel. De nog iets ouderen weten ook wel wat ze deed.
Ze was een model, maatje strijkplank.
Als hobbyfotografe bof ik enorm, ik heb een eigen Twiggy. Dat mijn Twiggy X-benen heeft maakt me niet uit. Of het een hij of zij is, geen idee. Maar ook dat is niet belangrijk.
Het enige wat Twiggy eist is aandacht. Maar soms loopt de communicatie wat stroef, wat ongetwijfeld mijn schuld is.
Negeren is in ieder geval geen optie, dan gaat Twiggy stalken. Geen dreigmails of nare appjes, nee het is een soort geknor of anders een hese kreet.
Twiggy is een reiger. Zo'n doodgewone blauwe reiger, hoewel, doodgewoon? Een vogel met een attitude.
Tijdens mijn wekelijkse blokje om weet ik precies waar Twiggy staat, net voorbij een bruggetje, aan de slootkant.
Zodra mijn camera in zicht komt begint het feest. Eerst een fiere rechtop houding. Daarna de "ik zie iets lekkers in het water" houding. Ik kan gewoon doorlopen, wat ik vaak ook doe, maar dat is duidelijk niet de bedoeling. Als ik dat doe wordt ik nageroepen. Dan volgt het geklap van de vleugels als Twiggy opvliegt om dichterbij te zitten. Aan de andere kant van de sloot loopt hij/zij dan gewoon mee, onderweg even in pose paalhouding.
Als ik dan maar een paar foto's maak en dank je wel zeg is het goed.
Nu deed ik gisteren de kortere route, ik was natuurlijk al gespot, maar ik draaide om.
Dat was natuurlijk niet de bedoeling, en tot mijn verbazing en plezier, vlak voor een bruggetje richting huis stond daar een reiger ijverig te poseren en tegen me te knorren.
Toegegeven, al die gasten lijken op elkaar, maar dit moest Twiggy zijn.
Met een grijns maar weer even de camera uit de tas gehaald. Gewillige modellen zijn tenslotte vaak lastig te vinden.
Ze was een model, maatje strijkplank.
Als hobbyfotografe bof ik enorm, ik heb een eigen Twiggy. Dat mijn Twiggy X-benen heeft maakt me niet uit. Of het een hij of zij is, geen idee. Maar ook dat is niet belangrijk.
Het enige wat Twiggy eist is aandacht. Maar soms loopt de communicatie wat stroef, wat ongetwijfeld mijn schuld is.
Negeren is in ieder geval geen optie, dan gaat Twiggy stalken. Geen dreigmails of nare appjes, nee het is een soort geknor of anders een hese kreet.
Twiggy is een reiger. Zo'n doodgewone blauwe reiger, hoewel, doodgewoon? Een vogel met een attitude.
Tijdens mijn wekelijkse blokje om weet ik precies waar Twiggy staat, net voorbij een bruggetje, aan de slootkant.
Zodra mijn camera in zicht komt begint het feest. Eerst een fiere rechtop houding. Daarna de "ik zie iets lekkers in het water" houding. Ik kan gewoon doorlopen, wat ik vaak ook doe, maar dat is duidelijk niet de bedoeling. Als ik dat doe wordt ik nageroepen. Dan volgt het geklap van de vleugels als Twiggy opvliegt om dichterbij te zitten. Aan de andere kant van de sloot loopt hij/zij dan gewoon mee, onderweg even in pose paalhouding.
Als ik dan maar een paar foto's maak en dank je wel zeg is het goed.
Nu deed ik gisteren de kortere route, ik was natuurlijk al gespot, maar ik draaide om.
Dat was natuurlijk niet de bedoeling, en tot mijn verbazing en plezier, vlak voor een bruggetje richting huis stond daar een reiger ijverig te poseren en tegen me te knorren.
Toegegeven, al die gasten lijken op elkaar, maar dit moest Twiggy zijn.
Met een grijns maar weer even de camera uit de tas gehaald. Gewillige modellen zijn tenslotte vaak lastig te vinden.
donderdag 20 april 2017
Van condor naar kievit
Het kan verkeren, en zover ik weet is de verkering dik aan.
Nee, niet tussen een condor en een kievit, maar tussen twee vogelliefhebbers.
Wereldrecordhouder vogelspotten Arjan Draaihuis en zijn lief, Camilla.
Zij is die vriendelijke jonge dame die we soms bij Binnenstebuiten zien.
Ik zag hen afgelopen avond bij haantje Pauw met een oproep waar ik wel achter kan staan.
Help de boeren, dan met eerlijke prijzen zodat ze minder te hoeven produceren.
Dat er meer ruimte is voor de weidevogels. Natuurlijk sta ik ook achter de oproep van wordt lid van Vogelbescherming. Dat gaat veel verder dan weidevogels en ook ver over de grenzen.
Maar de ultieme tip, ga vooral naar buiten, vogels kijken.
Niet iedereen houdt van vogels, dat is prima. Veel mensen hoeven niet zozeer een vogelvriendelijke tuin, vaak ook uit onbegrip.
Zij noemen zichzelf vogelliefhebbers omdat ze die beestjes in de winter veelvuldig voeren. Nobel.
Zelf voer ik niet, maar dat is ook om praktische redenen. Zodra ik op mijn balkon voer hang weet ik dat ik binnen een korte tijd struikel over de muizen. En buiten de winter voeren begin ik al helemaal niet aan.
Vogels kunnen zelf wel hun kostje bij elkaar scharrelen. Mezen zijn heel nuttig om rupsjes en spinnen te vangen. Af en toe wat extra's kan geen kwaad. In de lente hebben ze meer aan een mooie struik
waar ze een nestje kunnen maken. Of in kunnen vluchten als er een kat of sperwer op de loer ligt.
Als je last hebt van slakken is de lijster een fijne tuinvriend. Maar heb je een kleine achtertuin met een volle cypres , grote kans dat mussen je tuinvriendjes zijn. En eigenlijk zijn dat wel een soort vogels van de apenrots.
Al debatterend komt er soms een kluit naar beneden en even later zitten ze tevreden te tjilpen.
Heb je veel groen, water en geen kat, en je zit dagelijks buiten, dan gebruiken die opportunisten je ook rustig als oppas voor het grut.
Het leuke van vogels gaan kijken, buiten de tuin, is dat je ook gelijk allerlei andere zaken tegenkomt.
Bloemen. En op bloemen zitten weer insecten en het ene insect eet het andere weer.
Ben je dan in een andere streek zie je weer andere vogels en insecten. Ik woon in het westen, daar hebben we geen beken, maar als ik dan in het oosten ben en een weidebeekjuffer zie, daar kan ik blij van worden. Net als van een patrijs, of in het donker de geluidjes van de kwartel.
Met elke nieuwe vogel die ik zie ben ik blij, maar ook met vlinders en paddenstoelen.
Ze zien op de foto te krijgen is mijn yoga, luisteren naar de geluiden is mijn meditatie, tja en dan weer vast komen te zitten in de braamstruiken, dat is dan mijn Kong Fu.
Het is voorjaar, geniet van de zang van de vogels. Ook al doen ze het niet voor ons.
Nee, niet tussen een condor en een kievit, maar tussen twee vogelliefhebbers.
Wereldrecordhouder vogelspotten Arjan Draaihuis en zijn lief, Camilla.
Zij is die vriendelijke jonge dame die we soms bij Binnenstebuiten zien.
Ik zag hen afgelopen avond bij haantje Pauw met een oproep waar ik wel achter kan staan.
Help de boeren, dan met eerlijke prijzen zodat ze minder te hoeven produceren.
Dat er meer ruimte is voor de weidevogels. Natuurlijk sta ik ook achter de oproep van wordt lid van Vogelbescherming. Dat gaat veel verder dan weidevogels en ook ver over de grenzen.
Maar de ultieme tip, ga vooral naar buiten, vogels kijken.
Niet iedereen houdt van vogels, dat is prima. Veel mensen hoeven niet zozeer een vogelvriendelijke tuin, vaak ook uit onbegrip.
Zij noemen zichzelf vogelliefhebbers omdat ze die beestjes in de winter veelvuldig voeren. Nobel.
Zelf voer ik niet, maar dat is ook om praktische redenen. Zodra ik op mijn balkon voer hang weet ik dat ik binnen een korte tijd struikel over de muizen. En buiten de winter voeren begin ik al helemaal niet aan.
Vogels kunnen zelf wel hun kostje bij elkaar scharrelen. Mezen zijn heel nuttig om rupsjes en spinnen te vangen. Af en toe wat extra's kan geen kwaad. In de lente hebben ze meer aan een mooie struik
waar ze een nestje kunnen maken. Of in kunnen vluchten als er een kat of sperwer op de loer ligt.
Als je last hebt van slakken is de lijster een fijne tuinvriend. Maar heb je een kleine achtertuin met een volle cypres , grote kans dat mussen je tuinvriendjes zijn. En eigenlijk zijn dat wel een soort vogels van de apenrots.
Al debatterend komt er soms een kluit naar beneden en even later zitten ze tevreden te tjilpen.
Heb je veel groen, water en geen kat, en je zit dagelijks buiten, dan gebruiken die opportunisten je ook rustig als oppas voor het grut.
Het leuke van vogels gaan kijken, buiten de tuin, is dat je ook gelijk allerlei andere zaken tegenkomt.
Bloemen. En op bloemen zitten weer insecten en het ene insect eet het andere weer.
Ben je dan in een andere streek zie je weer andere vogels en insecten. Ik woon in het westen, daar hebben we geen beken, maar als ik dan in het oosten ben en een weidebeekjuffer zie, daar kan ik blij van worden. Net als van een patrijs, of in het donker de geluidjes van de kwartel.
Met elke nieuwe vogel die ik zie ben ik blij, maar ook met vlinders en paddenstoelen.
Ze zien op de foto te krijgen is mijn yoga, luisteren naar de geluiden is mijn meditatie, tja en dan weer vast komen te zitten in de braamstruiken, dat is dan mijn Kong Fu.
Het is voorjaar, geniet van de zang van de vogels. Ook al doen ze het niet voor ons.
woensdag 12 april 2017
Hokjes
Het is bijna niet meer bij te houden tegenwoordig.
Wilde men af van het hokjes denken, wel er wordt weer heel wat afgehokt en dan bedoel ik niet het latten.
Wij, de mensen, willen allemaal gelijk zijn, maar dan ineens valt een groep weer onder een andere noemer. Neem nu lhbt. Waarom? Het wordt zo ingewikkeld.
Waarom het verschil tussen lesbische vrouwen en homoseksuele mannen, doen ze bij de hetero's toch ook niet?
Ik vind de kreet mensen met een migratie achtergrond ook al een mond vol.
Maar het kan nog gekker worden. In een vragenlijst werd mij gevraagd of ik een lacto-ovo vegetariër ben. Ik mocht ook kiezen voor pescotariër en pollotariër. Gelukkig kwamen de standaard vegetariër, de veganist en de flexitariër ook voorbij.
Helaas slaat mijn fantasie dan op hol. Stel je hebt een broer die een h uit de lhbt is, die ontmoet een vrouw met migratie achtergrond die dan een t is en zo ook h is geworden?
Als ze dan trouwen heet het een gemengd huwelijk, maar eigenlijk zijn ze dat dan weer niet.
Er vliegen eindeloze rijen door mijn hoofd.
Al die hokjes.
Wilde men af van het hokjes denken, wel er wordt weer heel wat afgehokt en dan bedoel ik niet het latten.
Wij, de mensen, willen allemaal gelijk zijn, maar dan ineens valt een groep weer onder een andere noemer. Neem nu lhbt. Waarom? Het wordt zo ingewikkeld.
Waarom het verschil tussen lesbische vrouwen en homoseksuele mannen, doen ze bij de hetero's toch ook niet?
Ik vind de kreet mensen met een migratie achtergrond ook al een mond vol.
Maar het kan nog gekker worden. In een vragenlijst werd mij gevraagd of ik een lacto-ovo vegetariër ben. Ik mocht ook kiezen voor pescotariër en pollotariër. Gelukkig kwamen de standaard vegetariër, de veganist en de flexitariër ook voorbij.
Helaas slaat mijn fantasie dan op hol. Stel je hebt een broer die een h uit de lhbt is, die ontmoet een vrouw met migratie achtergrond die dan een t is en zo ook h is geworden?
Als ze dan trouwen heet het een gemengd huwelijk, maar eigenlijk zijn ze dat dan weer niet.
Er vliegen eindeloze rijen door mijn hoofd.
Al die hokjes.
zaterdag 8 april 2017
Meneer beer
Daar ligt ie dan op tafel, naast een restje komend afval. Meneer beer.
De meeste van jullie zullen er wel eentje hebben of hebben gehad. Een teddybeer met een gemankeerde poot of een missend oog. Ooit je trouwe knuffel of beste vriend.
Ik heb zo'n oude verlepte beer, maar nergens heb ik er een herinnering mee.
Het ding is al twee keer meeverhuisd, het zal vroeger op woensdagmiddag wel samen met de poppen op schoot van opa hebben gezeten. Van opa waar ik ook weinig herinneringen aan heb.
Tegen de tijd dat ik het kon beseffen wist ie al niet eens meer hoe ik heette.
Hij kwam dan op een woensdag met mij spelen, alle poppen er bij of knikkers over tafel rollen.
Op een keer bracht hij een kapot poppenstoeltje mee, wat mijn moeder vreselijk vond maar ik was er blij mee. Wel weet ik nog dat ik hem de laatste keer heb gezien, in het oude ziekenhuis, opa was ziek, opa was kinds. Nu heet dat dementie.
Opa overleed kort erna en of beer ooit nog aan iets heeft meegedaan? Geen idee.
De tijd van afscheid is gekomen en verdwijnt meneer beer in de container. Niet echt een plechtig afscheid.
De meeste van jullie zullen er wel eentje hebben of hebben gehad. Een teddybeer met een gemankeerde poot of een missend oog. Ooit je trouwe knuffel of beste vriend.
Ik heb zo'n oude verlepte beer, maar nergens heb ik er een herinnering mee.
Het ding is al twee keer meeverhuisd, het zal vroeger op woensdagmiddag wel samen met de poppen op schoot van opa hebben gezeten. Van opa waar ik ook weinig herinneringen aan heb.
Tegen de tijd dat ik het kon beseffen wist ie al niet eens meer hoe ik heette.
Hij kwam dan op een woensdag met mij spelen, alle poppen er bij of knikkers over tafel rollen.
Op een keer bracht hij een kapot poppenstoeltje mee, wat mijn moeder vreselijk vond maar ik was er blij mee. Wel weet ik nog dat ik hem de laatste keer heb gezien, in het oude ziekenhuis, opa was ziek, opa was kinds. Nu heet dat dementie.
Opa overleed kort erna en of beer ooit nog aan iets heeft meegedaan? Geen idee.
De tijd van afscheid is gekomen en verdwijnt meneer beer in de container. Niet echt een plechtig afscheid.
donderdag 30 maart 2017
De vervuiler betaalt
Afval scheiden loont, dat staat bovenaan de brief van de gemeente.
Het leest even tenenkrommend weg.
Lonen, dat lijkt mij dat je er iets aan over zal houden. Gefeliciteerd gemeente, jullie hebben het erg onduidelijk neergezet.
De afvalstoffenheffing gaat met ingang van 1 januari 2018 wel 10 euro omlaag maar je moet wel 1,50 per keer betalen als je een vuilniszak in de ondergrondse container gooit. Stel, je hebt een gezin met twee kinderen, vuilniszak snel vol, vooral als die kinderen in de luiers zitten.
Na 3 keer lezen geloof ik dat ik het lonen eindelijk begrijp. Men gebruikt 2018 als overgangsjaar.
Daarin kijken ze hoe vaak je een volle zak in de container mikt. En dat tellen ze op en wordt het variabele deel van de afvalstoffenheffing. We gaan dus allemaal in 2019 209 euro per jaar betalen, plus het aantal zakken wat je in 2018 in de container mikte.
Ah, dus in 2019 betaal ik dan 209 euro als vast tarief en bv 18 euro als variabel. Nu begin ik het lonen te begrijpen, want dat zou me per jaar dan toch 22 euro gaan schelen. Met het afval scheiden, wat ze dan gescheiden afval aanduiden als gratis dat kan je wel kwijt.
Dat gratis, de grapjassen, dat is een deel van de afvalstoffenheffing.
Ik voorzie toch een ramp komend jaar. Mensen die in de nacht dan hun afval naast de container zetten. Nu is er altijd wel een gek als ik die het dan alsnog in de container mikt, maar dat is dan afgelopen. Dan zijn er nog de snuggere die nu ook al doodleuk een volle afvalzak in de groencontainer zetten. Nu al uit gemak, straks uit bezuiniging.
Ze zullen dan rap de groencontainers van een anders systeem moeten voorzien.
Voorlopig ben ik blij dat ik dit jaar vast heel veel zakken afval heb weg gemikt.
En ben ik blij dat straks het blik bij het plastic mag. Ik ga dan met gemak een maand of wellicht 2 maanden met een afvalzak kan doen. Hooguit de verpakking van de koffie, zit folie in.
Dan is het inderdaad de vervuiler betaalt.
Toch hadden ze het wat duidelijker neer kunnen zetten.
Het leest even tenenkrommend weg.
Lonen, dat lijkt mij dat je er iets aan over zal houden. Gefeliciteerd gemeente, jullie hebben het erg onduidelijk neergezet.
De afvalstoffenheffing gaat met ingang van 1 januari 2018 wel 10 euro omlaag maar je moet wel 1,50 per keer betalen als je een vuilniszak in de ondergrondse container gooit. Stel, je hebt een gezin met twee kinderen, vuilniszak snel vol, vooral als die kinderen in de luiers zitten.
Na 3 keer lezen geloof ik dat ik het lonen eindelijk begrijp. Men gebruikt 2018 als overgangsjaar.
Daarin kijken ze hoe vaak je een volle zak in de container mikt. En dat tellen ze op en wordt het variabele deel van de afvalstoffenheffing. We gaan dus allemaal in 2019 209 euro per jaar betalen, plus het aantal zakken wat je in 2018 in de container mikte.
Ah, dus in 2019 betaal ik dan 209 euro als vast tarief en bv 18 euro als variabel. Nu begin ik het lonen te begrijpen, want dat zou me per jaar dan toch 22 euro gaan schelen. Met het afval scheiden, wat ze dan gescheiden afval aanduiden als gratis dat kan je wel kwijt.
Dat gratis, de grapjassen, dat is een deel van de afvalstoffenheffing.
Ik voorzie toch een ramp komend jaar. Mensen die in de nacht dan hun afval naast de container zetten. Nu is er altijd wel een gek als ik die het dan alsnog in de container mikt, maar dat is dan afgelopen. Dan zijn er nog de snuggere die nu ook al doodleuk een volle afvalzak in de groencontainer zetten. Nu al uit gemak, straks uit bezuiniging.
Ze zullen dan rap de groencontainers van een anders systeem moeten voorzien.
Voorlopig ben ik blij dat ik dit jaar vast heel veel zakken afval heb weg gemikt.
En ben ik blij dat straks het blik bij het plastic mag. Ik ga dan met gemak een maand of wellicht 2 maanden met een afvalzak kan doen. Hooguit de verpakking van de koffie, zit folie in.
Dan is het inderdaad de vervuiler betaalt.
Toch hadden ze het wat duidelijker neer kunnen zetten.
zondag 26 maart 2017
Voorjaar, klok vooruit
Ja, het is weer lente. Loop je lekker buiten, krijg je na een week al de neiging de tjiftjaf tot uitbreiding van het repertoire te manen.
Wil je bij een hek een foto maken, gelijk dreigende ganzensnoeten. Zwanen drijven als een soort tweemaster voorbij, er klinkt een scheldpartij van de grote bonte specht, die natuurlijk net, als je een foto wil nemen, doodleuk wegduikt achter een stam.
Het klein jantje, (de winterkoning) perst alle zang weer uit het kleine lijfje en op de fiets is het oppassen voor overstekend wild. Dat zijn dan de merels of de heggenmussen.
Kan je de wekker nog een dreun geven, lukt met de merels niet. Wat ik nu wel mis is de zanglijster.
Tussen hem en de merels kon ik nog even op de snoozestand. Of eigenlijk, het raampje dichtdoen.
Je wandelt verder, dan springen de kleuren je tegemoet. Het tere blauw van de sterhyacinten, het felle geel van het speenkruid en hier en daar al een dotter. Het gras vult zich met de madeliefjes, in het struweel wemelt het van de puttertjes.
In de vroege ochtend komen de buurtkauwen elkaar ophalen, wat overigens ook bijna geluidsoverlast mag heten. Tegen het schemer gaat het spul weer de slaapbomen opzoeken, een plaag voor autobezitters, maar dit is geen kip en het ei verhaal.
Vlinders wapperen rond, de hommels doen zich tegoed aan de bloemen.
Ik zou het liefst iedereen die er niet van kan genieten, om welke reden dan ook, aan de hand mee willen nemen, of in mijn rugzak stoppen.
Nog even, dan gaat er weer een boekje mee, maar dan zal ik niet ver komen, want de koekoek gaat me afleiden, of de kleine karekiet. Of als je heel stil zit te lezen je vanuit je ooghoeken een familie woelmuisjes ziet oversteken.
Het is soms bar en boos wat er in ons land gebeurd. Maar de lente, de kleuren en geluiden, het is en blijft een feest. Was iedereen maar het hele jaar in een lentebui.
Geniet er van mensen, van al die prachtige wilde bloemen. Bekijk ze eens goed van dichtbij, het zijn wondertjes. Zwoele verleidende wondertjes.
Haal je armen weer eens open aan een braamstruik, of wordt gek van de jeuk van de brandnetels.
Maar weet dat het de kraamkamer is van die vliegende juweeltjes.
Bewonder de bijen en de hommels, die hard werken, ook voor ons.
Griezel niet van alles wat zwart/geel gestreept is. Hang een insecten hotelletje op en zet natuurlijk ook wat mooie niet doorgekweekte planten in de tuin of op het balkon.
En mijn jaarlijkse tip, doe straks de schuifpui of tuindeur open, trek een denkbeeldige streep over de grond en vertel de mieren "tot hier en niet verder."
Vergeet die wespenvallen, al zien ze er soms charmant uit. Veel van onze gevleugelde vriendjes vinden de dood, terwijl al wat ze willen doen ik bestuiven.
Oh ja, verdiep je eens in zweefvliegen, prachtige nuttige diertjes.
Lente, ik hou er zo van.
Wil je bij een hek een foto maken, gelijk dreigende ganzensnoeten. Zwanen drijven als een soort tweemaster voorbij, er klinkt een scheldpartij van de grote bonte specht, die natuurlijk net, als je een foto wil nemen, doodleuk wegduikt achter een stam.
Het klein jantje, (de winterkoning) perst alle zang weer uit het kleine lijfje en op de fiets is het oppassen voor overstekend wild. Dat zijn dan de merels of de heggenmussen.
Kan je de wekker nog een dreun geven, lukt met de merels niet. Wat ik nu wel mis is de zanglijster.
Tussen hem en de merels kon ik nog even op de snoozestand. Of eigenlijk, het raampje dichtdoen.
Je wandelt verder, dan springen de kleuren je tegemoet. Het tere blauw van de sterhyacinten, het felle geel van het speenkruid en hier en daar al een dotter. Het gras vult zich met de madeliefjes, in het struweel wemelt het van de puttertjes.
In de vroege ochtend komen de buurtkauwen elkaar ophalen, wat overigens ook bijna geluidsoverlast mag heten. Tegen het schemer gaat het spul weer de slaapbomen opzoeken, een plaag voor autobezitters, maar dit is geen kip en het ei verhaal.
Vlinders wapperen rond, de hommels doen zich tegoed aan de bloemen.
Ik zou het liefst iedereen die er niet van kan genieten, om welke reden dan ook, aan de hand mee willen nemen, of in mijn rugzak stoppen.
Nog even, dan gaat er weer een boekje mee, maar dan zal ik niet ver komen, want de koekoek gaat me afleiden, of de kleine karekiet. Of als je heel stil zit te lezen je vanuit je ooghoeken een familie woelmuisjes ziet oversteken.
Het is soms bar en boos wat er in ons land gebeurd. Maar de lente, de kleuren en geluiden, het is en blijft een feest. Was iedereen maar het hele jaar in een lentebui.
Geniet er van mensen, van al die prachtige wilde bloemen. Bekijk ze eens goed van dichtbij, het zijn wondertjes. Zwoele verleidende wondertjes.
Haal je armen weer eens open aan een braamstruik, of wordt gek van de jeuk van de brandnetels.
Maar weet dat het de kraamkamer is van die vliegende juweeltjes.
Bewonder de bijen en de hommels, die hard werken, ook voor ons.
Griezel niet van alles wat zwart/geel gestreept is. Hang een insecten hotelletje op en zet natuurlijk ook wat mooie niet doorgekweekte planten in de tuin of op het balkon.
En mijn jaarlijkse tip, doe straks de schuifpui of tuindeur open, trek een denkbeeldige streep over de grond en vertel de mieren "tot hier en niet verder."
Vergeet die wespenvallen, al zien ze er soms charmant uit. Veel van onze gevleugelde vriendjes vinden de dood, terwijl al wat ze willen doen ik bestuiven.
Oh ja, verdiep je eens in zweefvliegen, prachtige nuttige diertjes.
Lente, ik hou er zo van.
donderdag 23 maart 2017
Zijn EU-burgers zo dom?
Moet haast wel als de EU in haar oneindige wijsheid de energie labels aan gaat passen.
Zodat het voor ons, de consument begrijpelijk is.
Op een apparaat of een lichtbron staat nu nog A tot en met G. Moeilijk!
Bij A is er dan nog gewoon A, dan komt er A +, daarna A ++ en het eindigt met A +++.
Aangezien de nieuwe regels pas over 3 jaar gelden, de oude doosjes en labels moeten denk eerst op,
zal ik het uitleggen.
A is zuinig, A +++ is super zuinig, maar dat wisten jullie vast al.
Misschien moeten ze dat met kleding dan ook maar doen. Dat lijkt soms op Romeins geheimschrift.
En als jullie in Brussel toch bezig zijn, doe dan ook eens aan die wasmerken.
Dat is een soort rebus. En dan kunnen wij domme luitjes heus niet begrijpen.
Het is toch wel fijn dat jullie je zorgen maken, dat als ik een plastic tuinstoeltje uit 1 stuk voor een kind koopt dat ik moet opletten op de kleine losse delen. Lijkt me ook een naar krantenbericht, kleuter stikt in compleet tuinstoeltje.
Ik ben een gewaarschuwd mens, als ik een cactus met een omtrek van 30 cm koop dat die voorzien is van een sticker "niet geschikt voor consumptie." Ja, ik voel me veilig, stel dat ik dacht van, lekker, als salade.
Petje af hoor EU, ga zo door met die zalige onzinnige zaken. Het houdt jullie tussen het uitje naar Straatsburg na tenminste van de straat.
Met vriendelijke groet, een blije burger.
Zodat het voor ons, de consument begrijpelijk is.
Op een apparaat of een lichtbron staat nu nog A tot en met G. Moeilijk!
Bij A is er dan nog gewoon A, dan komt er A +, daarna A ++ en het eindigt met A +++.
Aangezien de nieuwe regels pas over 3 jaar gelden, de oude doosjes en labels moeten denk eerst op,
zal ik het uitleggen.
A is zuinig, A +++ is super zuinig, maar dat wisten jullie vast al.
Misschien moeten ze dat met kleding dan ook maar doen. Dat lijkt soms op Romeins geheimschrift.
En als jullie in Brussel toch bezig zijn, doe dan ook eens aan die wasmerken.
Dat is een soort rebus. En dan kunnen wij domme luitjes heus niet begrijpen.
Het is toch wel fijn dat jullie je zorgen maken, dat als ik een plastic tuinstoeltje uit 1 stuk voor een kind koopt dat ik moet opletten op de kleine losse delen. Lijkt me ook een naar krantenbericht, kleuter stikt in compleet tuinstoeltje.
Ik ben een gewaarschuwd mens, als ik een cactus met een omtrek van 30 cm koop dat die voorzien is van een sticker "niet geschikt voor consumptie." Ja, ik voel me veilig, stel dat ik dacht van, lekker, als salade.
Petje af hoor EU, ga zo door met die zalige onzinnige zaken. Het houdt jullie tussen het uitje naar Straatsburg na tenminste van de straat.
Met vriendelijke groet, een blije burger.
maandag 20 maart 2017
Dus...
Ja, het steekwoord van één der boeren in boer zoekt vrouw.
Ik volg het met gepaste afstand, net als nog lamgeslagen door de verkiezingen, uitgeput van de renovatie van de woonkamer.
Dus... maken we ons weer druk over andere zaken, over waarom dit en waarom dat en oh dat gaat weer kosten.
Al die armlastige ouderen, oh, oh die zielige middeninkomens en klimaat. Hoezo, nee wel kolencentrales en wel banen. Oh, oh onze partij staat op verlies, maar hee sterretje Klaver op winst.
We maken ons boos en druk over? Veel maar we zijn gelukkig beter af dan een kwart miljoen Afrikanen. Afrikanen? Zijn dat niet die mensen waar we eigenlijk niks mee hebben?
Oh, honger, mwah zal wel door oorlog komen, bekijken ze maar, zolang ze niet onze kant op komen, want ja dat zou pas vervelend zijn.
Hun vee sterft massaal, tsss kunnen ze er zeker niet voor zorgen? Worden ze maar vegetarisch, of beter veganist, de oplossing voor alles.
Niks mis met het klimaat, als je een paar miljoen mensen gewoon maar vergeet.
Jammer, het is niet rond de kerst, anders zouden we geven. Want ja, dan staan onze harten open, de rest van het jaar, flikker op met je acties. We willen minstens een glazen huis. Enne, ja opvang in de regio, oeps die is uitgedroogd, jammer lui, verder doorlopen.
Dit is echt triest!
Ik volg het met gepaste afstand, net als nog lamgeslagen door de verkiezingen, uitgeput van de renovatie van de woonkamer.
Dus... maken we ons weer druk over andere zaken, over waarom dit en waarom dat en oh dat gaat weer kosten.
Al die armlastige ouderen, oh, oh die zielige middeninkomens en klimaat. Hoezo, nee wel kolencentrales en wel banen. Oh, oh onze partij staat op verlies, maar hee sterretje Klaver op winst.
We maken ons boos en druk over? Veel maar we zijn gelukkig beter af dan een kwart miljoen Afrikanen. Afrikanen? Zijn dat niet die mensen waar we eigenlijk niks mee hebben?
Oh, honger, mwah zal wel door oorlog komen, bekijken ze maar, zolang ze niet onze kant op komen, want ja dat zou pas vervelend zijn.
Hun vee sterft massaal, tsss kunnen ze er zeker niet voor zorgen? Worden ze maar vegetarisch, of beter veganist, de oplossing voor alles.
Niks mis met het klimaat, als je een paar miljoen mensen gewoon maar vergeet.
Jammer, het is niet rond de kerst, anders zouden we geven. Want ja, dan staan onze harten open, de rest van het jaar, flikker op met je acties. We willen minstens een glazen huis. Enne, ja opvang in de regio, oeps die is uitgedroogd, jammer lui, verder doorlopen.
Dit is echt triest!
dinsdag 28 februari 2017
Vrouw zijn
Je surft wat langs het nieuws en nu eens de politiek overslaan.
Dan valt mijn oog op het kopje "Internationale Vrouwendag afgelast."
Het blijkt te gaan over een stelletje Kaat Mossels en Kenaus in Breda die ruzie hebben.
Die Brabantse gezelligheid toch.
Maar laten we wel wezen, het is vrij onhandig als je als ruziënde vrouwen iets voor Internationale Vrouwendag moet organiseren.
Tenzij het modderworstelen op een marktplein is. Nee, het is in maart, dus nog te koud.
Dus overal vieren we Vrouwendag, behalve in Brabant.
Nou ja vieren? Valt er iets te vieren?
De dag heeft een naam en daar is het denk wel mee gezegd.
Solidariteit is onder vrouwvolk vaak ver te zoeken.
Een iets met "alleen maar vrouwen" kan me aardig op mijn zenuwen werken. Kijk, ben ik dus ook al een afvallige.
Maar bestaat "de vrouw?" Nee.
Er zijn "mannenvrouwen" en daar bedoel ik dus niet de kreet manwijf mee of nog erger, een vrouw met ballen. Nee, vrouwen die zich prettiger voelen als een deel van het gezelschap uit mannen bestaat.
Net zo goed als je "vrouwenmannen" hebt.
Gemengde gezelschappen vind ik prettiger. Zeker op verjaardagen.
Als je zo gezellig gescheiden van elkaar zit, de één over de carrière of de cilinderinhoud van de leasebak.
En de andere helft je stapels recepten geeft om thuis eens te maken.
Of in mijn jongere jaren bleven doorgaan over de nesteldrang. En dat je later nog eens terug moet komen om de bevalling video te kijken. Nee dank je.
Misschien moeten we gewoon een Internationale Mensendag gaan instellen. Of er 365 dagen van maken.
Als vrouw zijnde weet ik dat mannen en vrouwen best vrienden kunnen zijn. Dat het vaak meerzijdige gesprekken worden. Dat de humor er een stuk leuker op kan worden.
Alles wat je nodig hebt is tenminste één gedeelde interesse en veel pik je in de loop der tijd wel op.
Niet elke vrouw is een bekoorlijk wezen wat alleen uit lijf bestaat en niet elke man is een macho met haantjesgedrag.
Dus eigenlijk denk ik dat ze in Breda niets gaan missen. Als die bekvechtende meiden gewoon eens gezellig de kroeg in gaan, een tikkeltje beschonken raken, grote kans dat ze er alles uitgooien (ook de drank) elkaar even heel erg aardig gaan vinden en de volgende dag hartstikke solidair een kater hebben. En elkaar gaan appen van "tjee heb jij ook zo'n koppijn?"
Dan valt mijn oog op het kopje "Internationale Vrouwendag afgelast."
Het blijkt te gaan over een stelletje Kaat Mossels en Kenaus in Breda die ruzie hebben.
Die Brabantse gezelligheid toch.
Maar laten we wel wezen, het is vrij onhandig als je als ruziënde vrouwen iets voor Internationale Vrouwendag moet organiseren.
Tenzij het modderworstelen op een marktplein is. Nee, het is in maart, dus nog te koud.
Dus overal vieren we Vrouwendag, behalve in Brabant.
Nou ja vieren? Valt er iets te vieren?
De dag heeft een naam en daar is het denk wel mee gezegd.
Solidariteit is onder vrouwvolk vaak ver te zoeken.
Een iets met "alleen maar vrouwen" kan me aardig op mijn zenuwen werken. Kijk, ben ik dus ook al een afvallige.
Maar bestaat "de vrouw?" Nee.
Er zijn "mannenvrouwen" en daar bedoel ik dus niet de kreet manwijf mee of nog erger, een vrouw met ballen. Nee, vrouwen die zich prettiger voelen als een deel van het gezelschap uit mannen bestaat.
Net zo goed als je "vrouwenmannen" hebt.
Gemengde gezelschappen vind ik prettiger. Zeker op verjaardagen.
Als je zo gezellig gescheiden van elkaar zit, de één over de carrière of de cilinderinhoud van de leasebak.
En de andere helft je stapels recepten geeft om thuis eens te maken.
Of in mijn jongere jaren bleven doorgaan over de nesteldrang. En dat je later nog eens terug moet komen om de bevalling video te kijken. Nee dank je.
Misschien moeten we gewoon een Internationale Mensendag gaan instellen. Of er 365 dagen van maken.
Als vrouw zijnde weet ik dat mannen en vrouwen best vrienden kunnen zijn. Dat het vaak meerzijdige gesprekken worden. Dat de humor er een stuk leuker op kan worden.
Alles wat je nodig hebt is tenminste één gedeelde interesse en veel pik je in de loop der tijd wel op.
Niet elke vrouw is een bekoorlijk wezen wat alleen uit lijf bestaat en niet elke man is een macho met haantjesgedrag.
Dus eigenlijk denk ik dat ze in Breda niets gaan missen. Als die bekvechtende meiden gewoon eens gezellig de kroeg in gaan, een tikkeltje beschonken raken, grote kans dat ze er alles uitgooien (ook de drank) elkaar even heel erg aardig gaan vinden en de volgende dag hartstikke solidair een kater hebben. En elkaar gaan appen van "tjee heb jij ook zo'n koppijn?"
zondag 26 februari 2017
Allergie
Soms krijg ik een vragenlijst met de vraag bent u allergisch voor? En volgen er voedselproducten.
Nee, hooguit voor soms medicijnen.
Tegenwoordig helaas ook voor een aantal non food producten.
Ik zal ze noemen.
Alle posts over Donald Trump
Henk Krol
Marianne Zwagermans gekakel
Die vreselijk niet liefhebbende SGP meneer
Het "jammer dat we geen winter hebben"
Dat domme gezwets van Roemer over lonen omhoog en huren omlaag en Nationaal zorgfonds
De smile van Rutte
De zalvende toon van Asscher
Deodorant
Kappers
Kwijtmaakkabouters
De reclame van de Dreft raket
De stamppot reclame van Lidl
Die koters van Page toiletpapier
Het boosaardige toontje als het om Sylvana gaat
Dat gejank van Denk.
Die vreselijke Jan Roos met zijn te grote bek en te grote bril
Grote lucifers als je ze afstrijkt de kop in het rond vliegt
Dasty, het beste schoonmaakmiddel?
De printerinkt maffia
Schooljeugd die steeds een schap leeg grazen voor jij er bent
Paracetamol
Eeuwig opgebroken straten
Lichtgevende reclame borden
Buren die hun volle vuilniszakken dan maar naast de container zetten
Buren die hun gewone afval in de groencontainers proppen
Alle recepten met paprika en kaas.
Valt reuze mee toch?
Nee, hooguit voor soms medicijnen.
Tegenwoordig helaas ook voor een aantal non food producten.
Ik zal ze noemen.
Alle posts over Donald Trump
Henk Krol
Marianne Zwagermans gekakel
Die vreselijk niet liefhebbende SGP meneer
Het "jammer dat we geen winter hebben"
Dat domme gezwets van Roemer over lonen omhoog en huren omlaag en Nationaal zorgfonds
De smile van Rutte
De zalvende toon van Asscher
Deodorant
Kappers
Kwijtmaakkabouters
De reclame van de Dreft raket
De stamppot reclame van Lidl
Die koters van Page toiletpapier
Het boosaardige toontje als het om Sylvana gaat
Dat gejank van Denk.
Die vreselijke Jan Roos met zijn te grote bek en te grote bril
Grote lucifers als je ze afstrijkt de kop in het rond vliegt
Dasty, het beste schoonmaakmiddel?
De printerinkt maffia
Schooljeugd die steeds een schap leeg grazen voor jij er bent
Paracetamol
Eeuwig opgebroken straten
Lichtgevende reclame borden
Buren die hun volle vuilniszakken dan maar naast de container zetten
Buren die hun gewone afval in de groencontainers proppen
Alle recepten met paprika en kaas.
Valt reuze mee toch?
woensdag 8 februari 2017
Oh, oh Opel
Wat klinkt het toch mooi, die Opel OnStar met ingebouwde assistent.
Aan boord wifi voor 7 apparaten. Oh en met veel handige zaken.
Hoeveel mensen passen in die Opel? Hooguit 5.
Hoeveel mensen mogen dan lekker appen en Twitteren onderweg? Hooguit 4. Nou ja, vooruit TomTom mag dan ook.
We heten tenslotte niet allemaal Trump of Wilders die met chauffeur onderweg zijn zodat ze lekker door kunnen Twitteren.
Hoe groot wordt de verleiding om dan als chauffeur niet even te appen onderweg? Best groot.
Oh tuurlijk, we weten allemaal dat dat niet mag, maar ik kijk uit op een drukke weg en geloof me, het gebeurd volop.
Misschien heeft Opel daar ook rekening mee gehouden aangezien ze een feature hebben als je na een opgeblazen airbag niet meer reageert ze gelijk de hulpdiensten op je afsturen.
Jammer dat er niet in elke auto zoiets zit als je één hand aan het stuur zit wifi gelijk herkent aan de vingerafdruk of stemherkenning dat je zit te bellen of te toetsen. En doe dat ook gelijk maar bij fietsen inbouwen.
Aan boord wifi voor 7 apparaten. Oh en met veel handige zaken.
Hoeveel mensen passen in die Opel? Hooguit 5.
Hoeveel mensen mogen dan lekker appen en Twitteren onderweg? Hooguit 4. Nou ja, vooruit TomTom mag dan ook.
We heten tenslotte niet allemaal Trump of Wilders die met chauffeur onderweg zijn zodat ze lekker door kunnen Twitteren.
Hoe groot wordt de verleiding om dan als chauffeur niet even te appen onderweg? Best groot.
Oh tuurlijk, we weten allemaal dat dat niet mag, maar ik kijk uit op een drukke weg en geloof me, het gebeurd volop.
Misschien heeft Opel daar ook rekening mee gehouden aangezien ze een feature hebben als je na een opgeblazen airbag niet meer reageert ze gelijk de hulpdiensten op je afsturen.
Jammer dat er niet in elke auto zoiets zit als je één hand aan het stuur zit wifi gelijk herkent aan de vingerafdruk of stemherkenning dat je zit te bellen of te toetsen. En doe dat ook gelijk maar bij fietsen inbouwen.
zondag 5 februari 2017
Beetje veel vreemd
Hoe noemt Rivella zichzelf? Vreemd of raar?
Wat het ook is, raar is het wel.
Ik kocht een tijdje geleden zo'n half liter flesje Rivella voor iemand die het voorheen dronk, nu niet meer dus nuttigde ik het zelf maar.
Vind ik het lekker? Nee.
Toch kon de me tekst op het flesje wel boeien. Een kusje van Doutzen, tja die maakt reclame voor het merk.
Echter bijzonder opmerkelijk de mededeling dat ik vanwege de aankoop van een statiegeldloos petflesje zorg voor 1 vierkante meter schoon strand.
Hopsakee, weer een gebroken klomp.
Ik heb geen idee hoeveel vierkante meter strand de eilanden hebben. En de kreet eilanden vind ik dan ook bedenkelijk. Welke eilanden?
Voor het gemak ga ik er maar vanuit dat het de Nederlandse Waddeneilanden zijn.
Schoon strand is mooi, maar om dat via die plastic troep te willen regelen vind ik eerlijk gezegd behoorlijk krom.
Wat het ook is, raar is het wel.
Ik kocht een tijdje geleden zo'n half liter flesje Rivella voor iemand die het voorheen dronk, nu niet meer dus nuttigde ik het zelf maar.
Vind ik het lekker? Nee.
Toch kon de me tekst op het flesje wel boeien. Een kusje van Doutzen, tja die maakt reclame voor het merk.
Echter bijzonder opmerkelijk de mededeling dat ik vanwege de aankoop van een statiegeldloos petflesje zorg voor 1 vierkante meter schoon strand.
Hopsakee, weer een gebroken klomp.
Ik heb geen idee hoeveel vierkante meter strand de eilanden hebben. En de kreet eilanden vind ik dan ook bedenkelijk. Welke eilanden?
Voor het gemak ga ik er maar vanuit dat het de Nederlandse Waddeneilanden zijn.
Schoon strand is mooi, maar om dat via die plastic troep te willen regelen vind ik eerlijk gezegd behoorlijk krom.
zaterdag 4 februari 2017
De wonderbaarlijke vermenigvuldiging
Het komt geregeld voor dat ik boodschappen ga doen en iets vergeet. Dan de volgende keer beter en bedenk ik "afwasmiddel, nu niet vergeten!"
Niks mis mee, zet de nieuwe fles in een kast en denk dan de week erna "afwasmiddel, niet vergeten!"
Uiteindelijk heb ik weer genoeg voor een jaar.
Maar ergens, zonder dat ik er erg in had is dat ook gebeurd met vaatdoekjes en wasknijpers.
Nooit kan ik wasknijpers vinden, maar met het leegtrekken van alle kasten kom ik complete kuddes tegen. En nog netjes in de verpakking.
Wasknijpers en microvezeldoekjes.
Dat laatste is ook al vreemd. Ik loop nooit naar een winkel met de gedachte "microvezeldoekjes, niet vergeten!"
Gelukkig komen die altijd van pas, zeker gezien mijn voornemen voor dit jaar. Beetje meer huisvrouw uithangen.
Zal ook wel moeten nu er donkere meubels komen. Zie je zo lekker het stof op liggen.
Wat een voornemen zeg, stoffen en poetsen. Zo niet mijn hobby. Nou ja, zolang ik maar niet ineens elke week koekjes ga bakken, we moeten het tenslotte niet gaan overdrijven met huisnijverheid.
Niks mis mee, zet de nieuwe fles in een kast en denk dan de week erna "afwasmiddel, niet vergeten!"
Uiteindelijk heb ik weer genoeg voor een jaar.
Maar ergens, zonder dat ik er erg in had is dat ook gebeurd met vaatdoekjes en wasknijpers.
Nooit kan ik wasknijpers vinden, maar met het leegtrekken van alle kasten kom ik complete kuddes tegen. En nog netjes in de verpakking.
Wasknijpers en microvezeldoekjes.
Dat laatste is ook al vreemd. Ik loop nooit naar een winkel met de gedachte "microvezeldoekjes, niet vergeten!"
Gelukkig komen die altijd van pas, zeker gezien mijn voornemen voor dit jaar. Beetje meer huisvrouw uithangen.
Zal ook wel moeten nu er donkere meubels komen. Zie je zo lekker het stof op liggen.
Wat een voornemen zeg, stoffen en poetsen. Zo niet mijn hobby. Nou ja, zolang ik maar niet ineens elke week koekjes ga bakken, we moeten het tenslotte niet gaan overdrijven met huisnijverheid.
woensdag 18 januari 2017
Kiezen
Nee, niet in maart, maar afgelopen maandag.
Je gaat naar Ikea, Ik moet zeggen, het was er tamelijk rustig. Tja geen typische meubelboulevard dag, iedereen blut vanwege december? Of omdat het Blue Monday was?
Eigenlijk klopte dat niet. Ik wilde een bepaalde bank, die uit het assortiment is (tuurlijk.)
Dan een andere bank, maar die hebben ze niet met blauwe stof. Uiteindelijk kies ik wel een blauwe beslagkom, maar bij de kassa werd moeilijk gekeken, die kom is eigenlijk een set van 2.
Waarom zetten ze dan 2 schappen vol met 1 kom? Als voorbeeld. Ja hoor, laat die kom maar zitten.
Geen zin om weer terug te gaan.
Kon ik dan geen zin in hebben, maar helaas, de kassamevrouw zei dat ik voor een bepaalde handeling naar de servicebalie moest, de servicebaliemevrouw stuurt me terug naar boven, bij de trap staat iemand ietwat moeilijk te kijken, nou met een kar spullen (3 artikelen) liever niet naar boven. Leg je uit hoe en wat, nou vooruit dan maar. Ik naar de eerste de beste verkoopster, die begreep wat ik bedoelde en maakte netjes een print van een digitaal boodschappenlijstje aan.
Dat was achteraf wel fijn anders had ik een stoel en een bank in 2 verschillende kleuren gehad.
U wil het vrijdag laten bezorgen? Nee, nee over een tijdje! Oh maar we mogen niet langer dan 4 dagen later plannen *zucht*. Maar u kunt het allemaal online regelen. Hee volgens hun beleid kon dat niet?
Ja hoor mevrouw, dat kan echt! Mijn karma fluistert al iets in mijn oor "eerst zien dan geloven."
Ik ging voor een blauwe bank, die grijs gaat zijn, een uittrekbare tafel waar je dan een sterke man bijgeleverd moet krijgen, in plaats van die tafel zonder man er eentje gekozen met stoelen. Niet dat ik die stoelen echt nodig heb maar het werkt net als het setje beslagkommen.
Dan nog op naar de pastapotten. Die natuurlijk ook uit assortiment zijn gehaald.
Waarvan ik nog geen idee had wat ik wilde, de salontafel. Ben op de oude letterlijk gevallen, op de nieuwe figuurlijk, stuk minder pijnlijk!
Had al voor een nieuwe vloer gekeken, maar die ik op het oog had is wellicht wat te donker. Nog niets besteld of gekocht. Nu even geen maffe bui krijgen anders zit ik straks met een chic donker bureau tegen grijs glitterbehang.
Waar ik mezelf wel een schouderklopje voor geef, slechts 2 impulsaankopen voor samen 19 euro, wat best knap is bij Ikea.
Nu is het nog ernstig denken, ga ik voor kwaliteit laminaat wat krasvast is? Waarmee ik met mijn hoge hakken kan tapdansen? Of voor dat andere?
Tegen de tijd dat ik met een klapstoeltje op het beton zit ben ik er wel uit.
Je gaat naar Ikea, Ik moet zeggen, het was er tamelijk rustig. Tja geen typische meubelboulevard dag, iedereen blut vanwege december? Of omdat het Blue Monday was?
Eigenlijk klopte dat niet. Ik wilde een bepaalde bank, die uit het assortiment is (tuurlijk.)
Dan een andere bank, maar die hebben ze niet met blauwe stof. Uiteindelijk kies ik wel een blauwe beslagkom, maar bij de kassa werd moeilijk gekeken, die kom is eigenlijk een set van 2.
Waarom zetten ze dan 2 schappen vol met 1 kom? Als voorbeeld. Ja hoor, laat die kom maar zitten.
Geen zin om weer terug te gaan.
Kon ik dan geen zin in hebben, maar helaas, de kassamevrouw zei dat ik voor een bepaalde handeling naar de servicebalie moest, de servicebaliemevrouw stuurt me terug naar boven, bij de trap staat iemand ietwat moeilijk te kijken, nou met een kar spullen (3 artikelen) liever niet naar boven. Leg je uit hoe en wat, nou vooruit dan maar. Ik naar de eerste de beste verkoopster, die begreep wat ik bedoelde en maakte netjes een print van een digitaal boodschappenlijstje aan.
Dat was achteraf wel fijn anders had ik een stoel en een bank in 2 verschillende kleuren gehad.
U wil het vrijdag laten bezorgen? Nee, nee over een tijdje! Oh maar we mogen niet langer dan 4 dagen later plannen *zucht*. Maar u kunt het allemaal online regelen. Hee volgens hun beleid kon dat niet?
Ja hoor mevrouw, dat kan echt! Mijn karma fluistert al iets in mijn oor "eerst zien dan geloven."
Ik ging voor een blauwe bank, die grijs gaat zijn, een uittrekbare tafel waar je dan een sterke man bijgeleverd moet krijgen, in plaats van die tafel zonder man er eentje gekozen met stoelen. Niet dat ik die stoelen echt nodig heb maar het werkt net als het setje beslagkommen.
Dan nog op naar de pastapotten. Die natuurlijk ook uit assortiment zijn gehaald.
Waarvan ik nog geen idee had wat ik wilde, de salontafel. Ben op de oude letterlijk gevallen, op de nieuwe figuurlijk, stuk minder pijnlijk!
Had al voor een nieuwe vloer gekeken, maar die ik op het oog had is wellicht wat te donker. Nog niets besteld of gekocht. Nu even geen maffe bui krijgen anders zit ik straks met een chic donker bureau tegen grijs glitterbehang.
Waar ik mezelf wel een schouderklopje voor geef, slechts 2 impulsaankopen voor samen 19 euro, wat best knap is bij Ikea.
Nu is het nog ernstig denken, ga ik voor kwaliteit laminaat wat krasvast is? Waarmee ik met mijn hoge hakken kan tapdansen? Of voor dat andere?
Tegen de tijd dat ik met een klapstoeltje op het beton zit ben ik er wel uit.
zaterdag 14 januari 2017
Vrijdag de 13e
Ik kwam er vroeg in de avond pas achter dat het de 13e was.
Maar "iets" begon al vreemd vandaag. Ik haalde iets uit de berging, en hoor mijn slippers flats flats doen. Ik stond in een plasje water.
Een hal naar de kelderboxen, daar hoort geen plasje water te staan. Maar goed, bezig met andere zaken.
Vroeg in de avond wilde ik een vuilniszak in de container doen, die was nog steeds vol.
Dus die maar in de berging gezet, ik ben niet zo van zet er maar naast en na mij de zondvloed.
Toch kreeg ik bijna de zondvloed over me heen. Ik loop de hal van de berging in en zie een plens water wat veel weghad van een regendouche, vlak voor mijn deur naar beneden storten.
Natuurlijk op vrijdagavond. Ik heb de woningbouw een mail gestuurd, maar ja, die komen ze dan pas maandag tegen.
Toen hoorde ik de deurbel, een vaag panikerende buur van oh, heb je gezien in de berging? Ja.
Zij had de spoedreparatie gebeld maar daar nam niemand op.
Ik heb dat ook gedaan, maar binnen 11 minuten, zowaar.
Kunt u het niet opvangen? Tuurlijk joh, ik ga de hele nacht met emmers daar beneden zitten.
Tja, we bellen de onderaannemer wel en die belt dan wel een loodgieter.
Een uur later staat de rioolmeneer voor de deur. Op die mensen kan je bouwen! Die stond om half 12 in de avond te kloppen en duwen en te ontstoppen en ik vermoed weer een plaat er overheen aan het zetten.
De hele flat wakker, protestgeluiden her en der. Maar alles beter dan een laagje water in je berging.
Och, het zal eens saai worden. Eigenlijk verlang ik wel eens naar saai.
Maar "iets" begon al vreemd vandaag. Ik haalde iets uit de berging, en hoor mijn slippers flats flats doen. Ik stond in een plasje water.
Een hal naar de kelderboxen, daar hoort geen plasje water te staan. Maar goed, bezig met andere zaken.
Vroeg in de avond wilde ik een vuilniszak in de container doen, die was nog steeds vol.
Dus die maar in de berging gezet, ik ben niet zo van zet er maar naast en na mij de zondvloed.
Toch kreeg ik bijna de zondvloed over me heen. Ik loop de hal van de berging in en zie een plens water wat veel weghad van een regendouche, vlak voor mijn deur naar beneden storten.
Natuurlijk op vrijdagavond. Ik heb de woningbouw een mail gestuurd, maar ja, die komen ze dan pas maandag tegen.
Toen hoorde ik de deurbel, een vaag panikerende buur van oh, heb je gezien in de berging? Ja.
Zij had de spoedreparatie gebeld maar daar nam niemand op.
Ik heb dat ook gedaan, maar binnen 11 minuten, zowaar.
Kunt u het niet opvangen? Tuurlijk joh, ik ga de hele nacht met emmers daar beneden zitten.
Tja, we bellen de onderaannemer wel en die belt dan wel een loodgieter.
Een uur later staat de rioolmeneer voor de deur. Op die mensen kan je bouwen! Die stond om half 12 in de avond te kloppen en duwen en te ontstoppen en ik vermoed weer een plaat er overheen aan het zetten.
De hele flat wakker, protestgeluiden her en der. Maar alles beter dan een laagje water in je berging.
Och, het zal eens saai worden. Eigenlijk verlang ik wel eens naar saai.
vrijdag 6 januari 2017
Nooit een saai moment
Begot wat verlang ik naar saai en vooral zonder enig risico.
Zeg nu zelf, hoe gevaarlijk is het om op een stevige kruk te klimmen met een stoffer in je hand?
Dat leek me nu totaal ongevaarlijk. Ik wilde die kast bovenop afstoffen, een foto maken en dan op een verkoopgroep zetten. Wel als gratis af te halen, zou mij weer gesleep schelen.
Hoe anders kan het lopen? Nou, met mij in de buurt heel anders. Ik begin te stoffen, leg mijn hand op de kast en het boveneind begint te schuiven. Of je wil of niet, je schuift mee. En op datzelfde moment weet je al "dit gaat niet leuk worden."
Ik knal met de bovenkant van de kast zo op de salontafel (ja, die moest toch weg) er vliegen onderdelen in het rond en tussen de chaos is het enige wat nog staat, het krukje waar ik op stond.
Vanuit mijn ooghoek zie ik een rij venijnige spijkers, ik zag een uilenklok wegvliegen en een kerstcadeautje.
Wil je nu ooit twee in één slopen? Neem een stuntman! Want tjee, dit deed pijn!
Knie kreeg weer een klap te verduren, bovenbeen zal paars worden, krassen op mijn buik, zere pols en ik vermoed een gekneusde rib. Was weer een briljante actie.
Het doet nog steeds pijn, maar ik lach er maar om, het had zo fout kunnen aflopen.
Het is me nu meer dan duidelijk, klussen is zo niet mijn ding!
De foto van de kast heb ik maar gewist, dat ik nu deels een puzzel geworden. Maar de klok werkt nog en het even verdwenen onderdeeltje van het kerstcadeautje ook weer gevonden.
Ik weet nu mijn doel voor 2017. Heel blijven!
Zeg nu zelf, hoe gevaarlijk is het om op een stevige kruk te klimmen met een stoffer in je hand?
Dat leek me nu totaal ongevaarlijk. Ik wilde die kast bovenop afstoffen, een foto maken en dan op een verkoopgroep zetten. Wel als gratis af te halen, zou mij weer gesleep schelen.
Hoe anders kan het lopen? Nou, met mij in de buurt heel anders. Ik begin te stoffen, leg mijn hand op de kast en het boveneind begint te schuiven. Of je wil of niet, je schuift mee. En op datzelfde moment weet je al "dit gaat niet leuk worden."
Ik knal met de bovenkant van de kast zo op de salontafel (ja, die moest toch weg) er vliegen onderdelen in het rond en tussen de chaos is het enige wat nog staat, het krukje waar ik op stond.
Vanuit mijn ooghoek zie ik een rij venijnige spijkers, ik zag een uilenklok wegvliegen en een kerstcadeautje.
Wil je nu ooit twee in één slopen? Neem een stuntman! Want tjee, dit deed pijn!
Knie kreeg weer een klap te verduren, bovenbeen zal paars worden, krassen op mijn buik, zere pols en ik vermoed een gekneusde rib. Was weer een briljante actie.
Het doet nog steeds pijn, maar ik lach er maar om, het had zo fout kunnen aflopen.
Het is me nu meer dan duidelijk, klussen is zo niet mijn ding!
De foto van de kast heb ik maar gewist, dat ik nu deels een puzzel geworden. Maar de klok werkt nog en het even verdwenen onderdeeltje van het kerstcadeautje ook weer gevonden.
Ik weet nu mijn doel voor 2017. Heel blijven!
woensdag 4 januari 2017
Het leed wat opruimen heet, deel al veel te veel
Blij dat ik met de feestdagen op een ander adres kon verblijven, weg uit de troep en in de hoop dat mijn onwelkome huisdieren het pand ook hebben verlaten. Niet dus, wat betreft dat laatste. Wat zijn mijn fruitvliegjes blij dat ik er weer ben.
Verse koffiefilters, een glas wijn waarin zij hun versie van de Kama Sutra tonen. Jottem!
Heerlijk om eens 4 dagen hersenloos naar een TV scherm te turen en een soort zombie worden.
Maar dan kom je weer thuis, in iets wat woonkamer heet maar ik zelf onbewoonbaar zou verklaren.
Het tapijt ziet er deels uit alsof en een kudde herkauwende reuze panda's heeft rondgelopen.
Ja, het was leuk 4 dagen niks doen, en nu van alles. Laat ik dan nog een box leegmaken en die spullen in de sokkenla stoppen. Maar waar laat ik de sokken? Nou bij het ondergoed, hee wacht even, die lade is al gekraakt door dierbaar porselein.
Nou ja, bewaar je het ondergoed toch in de droger? Maar wat te doen met de ladekast waar de tv op staat? Laden legen, eruit halen iemand vragen de tv op te tillen en die op een laag tafeltje te zetten.
Kastje naar de badkamer, laden er weer in, handdoeken er in en van de handdoekenplank dan even een papierplank te maken. Oh jee, waar komen die zilvervisjes vandaan?
Huh, ik moet een kaartje hebben als bewijs dat mijn wandelschoenen na 500 km een onderhoudsbeurt kunnen krijgen? Nou als ik 500 kilo aan spullen doorzoek, wie weet?
Eens denken, waar laat ik een wasrek en een trap? Ja daar moeten meubelonderdelen staan.
Oh even stofzuigen, dat is dan planken verzetten en met je blote poten in een bamboestaak trappen, het gaat steeds lolliger worden. Kastdeur open, gloeiende kroketten, weer 4 planken op de voet.
Dan maar een brief schrijven en je weer een breuk rekenen hoe je met oudere postzegels dan het juiste tarief bij elkaar plakt. Oh ja 1 vlinder, 2 oude kerstzegels van 29 cent en een bijplakker van 2 cent. En vergeet vooral niet de priority zegel die ik dan volgens een postagentschap niet nodig heb want die zitten standaard bij de buitenland zegels. Weet ik maar ik wil eerst eens de oude binnenlandzegels gebruiken en dan moet er zo'n truttig blauw geval bij.
Natuurlijk vind ik mijn feestdagen tape pas terug op 3 januari, ergens in de chaos. Samen met een stapeltjes visrecepten.
Dan gezellige mails van hee zullen we een filmpje gaan pakken of hee zullen we gaan wandelen. Ik heb er nu geen tijd voor, de takkenzooi moet weg. Nog even en ik kan mijn kont niet meer keren zonder ergens over te struikelen. Ik ben het zo ontzettend zat.
Maar even een tip voor hen die de boel gaan opknappen, flikker de oude magnetron gewoon naar beneden ga 'm niet tillen want voor je het weet ben je twee maanden uit de running!
Moet je aan de drank en de pammetjes en hopelijk heb je dan een goeie fysio module.
Dan gaan nu de laatste kerstversieringen en een beertje met kerstmuts op de vuilniszak in.
Verse koffiefilters, een glas wijn waarin zij hun versie van de Kama Sutra tonen. Jottem!
Heerlijk om eens 4 dagen hersenloos naar een TV scherm te turen en een soort zombie worden.
Maar dan kom je weer thuis, in iets wat woonkamer heet maar ik zelf onbewoonbaar zou verklaren.
Het tapijt ziet er deels uit alsof en een kudde herkauwende reuze panda's heeft rondgelopen.
Ja, het was leuk 4 dagen niks doen, en nu van alles. Laat ik dan nog een box leegmaken en die spullen in de sokkenla stoppen. Maar waar laat ik de sokken? Nou bij het ondergoed, hee wacht even, die lade is al gekraakt door dierbaar porselein.
Nou ja, bewaar je het ondergoed toch in de droger? Maar wat te doen met de ladekast waar de tv op staat? Laden legen, eruit halen iemand vragen de tv op te tillen en die op een laag tafeltje te zetten.
Kastje naar de badkamer, laden er weer in, handdoeken er in en van de handdoekenplank dan even een papierplank te maken. Oh jee, waar komen die zilvervisjes vandaan?
Huh, ik moet een kaartje hebben als bewijs dat mijn wandelschoenen na 500 km een onderhoudsbeurt kunnen krijgen? Nou als ik 500 kilo aan spullen doorzoek, wie weet?
Eens denken, waar laat ik een wasrek en een trap? Ja daar moeten meubelonderdelen staan.
Oh even stofzuigen, dat is dan planken verzetten en met je blote poten in een bamboestaak trappen, het gaat steeds lolliger worden. Kastdeur open, gloeiende kroketten, weer 4 planken op de voet.
Dan maar een brief schrijven en je weer een breuk rekenen hoe je met oudere postzegels dan het juiste tarief bij elkaar plakt. Oh ja 1 vlinder, 2 oude kerstzegels van 29 cent en een bijplakker van 2 cent. En vergeet vooral niet de priority zegel die ik dan volgens een postagentschap niet nodig heb want die zitten standaard bij de buitenland zegels. Weet ik maar ik wil eerst eens de oude binnenlandzegels gebruiken en dan moet er zo'n truttig blauw geval bij.
Natuurlijk vind ik mijn feestdagen tape pas terug op 3 januari, ergens in de chaos. Samen met een stapeltjes visrecepten.
Dan gezellige mails van hee zullen we een filmpje gaan pakken of hee zullen we gaan wandelen. Ik heb er nu geen tijd voor, de takkenzooi moet weg. Nog even en ik kan mijn kont niet meer keren zonder ergens over te struikelen. Ik ben het zo ontzettend zat.
Maar even een tip voor hen die de boel gaan opknappen, flikker de oude magnetron gewoon naar beneden ga 'm niet tillen want voor je het weet ben je twee maanden uit de running!
Moet je aan de drank en de pammetjes en hopelijk heb je dan een goeie fysio module.
Dan gaan nu de laatste kerstversieringen en een beertje met kerstmuts op de vuilniszak in.
Abonneren op:
Posts (Atom)