woensdag 28 december 2016

Een rondje om het stadhuys

Dat doldrieste Gouda toch, komt er volgend jaar een ijsbaan rond het oude stadhuis.
Na vermoedelijk oververhitte onderhandelingen komt die kouwe klus er dus.

Men heeft het al zo te pakken dat ze zelfs al denken aan een kampioenschap, iets met kinderen.
De nozems mogen er dan op noren en de senioren, die persen zich maar in die griezelig oranje schaatsgevallen.



Leuk, dat "winterse" gevoel rond een monument op de markt, maar waar moeten dan de kramen?
Die gaan deel uitmaken van het geheel. En dan begin ik te vrezen.
Gaan dan de kramen hummus en herenondergoed een soort koek en zopie fusie aan?
Moet ik al klunend een broodje haring halen?

Heus, ik vind het wat hebben, een ijsbaan, alleen jammer van die vreselijke overstemmende muziek.
Misschien wil de lokale toet en blaasclub wel een mini dweilorkestje neerzetten?

Curlen, dat willen ze ook gaan doen. Dat is dat sjoelen op het ijs met een bezem.
Doldriest Gouda toch!

Gelukkig heeft één van de kaaskrantjes nu ook een senioren deel. En ik zag al gelijk iets handigs, een airbag helm. Handig voor als je bang bent om te mis-klunen.
Alleen zal hoongelach je deel worden, want een helm die er uitziet als een opblaas droogkap staat wel erg alsof je in een redelijk demente bui het pand hebt verlaten.

Reken maar dat ik desnoods blauwbekkend een keer met mijn camera sta te wachten. En daarna lekker bij een terras van tentenkamp Gouda onder een fleece dekentje van een warme chocomel ga genieten.


donderdag 22 december 2016

Televaag

Och here, was ik zo blij dat we van dat zwarte pieten gezever af zijn, kopt de Telegraaf er een non-discussie in.
Nu moet kerst ook maar verdwijnen.

Maar van wie? Van niemand dus. Men is het na gaan vragen, geen enkele groepering is anti-kerst.
Wat is het nut van zo'n artikel? Juist, beetje stoken. En de boze burger blaat wel mee? Jammer.

Aan de andere kant, wel leuk dat onze zo gewaardeerde tolerantie zo heerlijk in rook opgaat.
Die is er niet, die was er nooit en zal er nooit komen.
Men moet gewoon ergens boos over zijn.
Zijn het niet storingen bij de NS, dan is het wel een tekort aan strooizout.

Die laatste komt natuurlijk al klacht bij sneeuw, maar als er geen sneeuw valt is het ook niet goed.
We hebben tenslotte recht op een witte kerst!

Ik hoop wel dat we nu één ding eens rap afleren, al die uit Amerika overgewaaide gewoontes de rug toe te keren.
Bolle kerels met een spraakgebrek en zijn rendieren, de bacchanalen en zo meer.
Dat men daar nu veelal Happy Holidays gebruikt is best handig.

Om het dan maar compleet te doen;

Vrolijke/fijne/zalige kerstdagen
Fijne Chanoeka
Mooie Dag van de Verzoening
Fijne Kwanzaa

Voor alle boze burgers, vrees niet er komen nog verkiezingen.

vrijdag 16 december 2016

Happy new...HIPS

Vergeet de nepnieuwtjes op de social media. Luister vooral naar de radio, daar hoor je soms de grappigste dingen.

Laat ik nu denken dat de tijd van ruilhandel al lang achter ons ligt. Spiegeltjes en kralen zijn geen betaalmiddelen meer en bij de dorpsdokter kan je ook niet langer terecht met een kip.
Hoewel dat de kreet natura polis wel beter zou verklaren.

Maar de ruilhandel of betalen in natura bestaat nog steeds.
Neem nu Cuba. Die moeten Tsjechië nog betalen, een oude schuld van ruim 263 miljoen euro.
Mijn fantasie slaat gelijk op hol.

Ergens in de jaren 50, een zwoele zomeravond, al vermoed ik dat alle avonden op Cuba zwoel zijn, qua temperatuur dan.
Na dagen onderhandelen zijn de medewerkers van de ministeries van centen onder het genot van een stevige sigaar en het zoveelste glas rum er eindelijk uit.
De Tsjechische centenmeneer, wellicht meer gewoon aan wodka laat het bruine vocht zich prima smaken. Het werkt ontspannend en ach, met vrienden kan je toch best iets afspreken?

Het gezellige avondje loopt uit op een deal, Cuba mag haar schulden afbetalen met rum.
Tja, een halve eeuw later is men inmiddels broodnuchter en zijn de Tsjechen minder blij met dat plan.
Geen idee hoeveel flessen rum er in 263 miljoen euro gaan, maar het zijn er ongetwijfeld veel.

Dit gaat natuurlijk ten koste van de lokale drankjes als Becherovka. En de bier productie.
Ik ben benieuwd hoe Cuba dit op gaat lossen. Als ik de Tsjechen was zou ik sigaren als rente willen vangen.
Maar dat is voor de schatkist dan weer een sigaar uit eigen doos.


donderdag 15 december 2016

Toen ik nog jong was

Ja toen, had je nog vakken als Vaderlandse Geschiedenis en Aardrijkskunde. Geen idee hoe dat tegenwoordig heet, en maakt ook niet uit.
De panden  waar ik die kennis opdeed zijn inmiddels gesloopt.

Tja, de lagere school, lijkt heel lang geleden en goed het is ook bijna een halve eeuw. Gompie!
Ik dacht vanavond terug aan de landkaarten, die vaak in een koker in een hoek stonden maar met de les dan weer werden opgehangen.
Dat klinkt wel als een methode van voor de laatste ijstijd.

Die afdwalende gedachten verschenen tijdens Onzichtbaar Nederland. Het ging over industrie, ik hoor de naam Waalwijk en gelijk schoot de naam Langstraat te binnen.
Mijn brein "ziet"bijna de landkaarten van vroeger. Toen we nog 11 provincies hadden.

Waar we nog leerden over zandgronden, geestgronden, toen er nog fraaie woorden als ooft werden gebruikt. Toen we nog boekjes over Flipje van Tiel konden sparen.
De tijd waar we nog van kruisbessen konden smullen, en de oude appel rassen.
Voor de tijd van voetbalplaatjes, de opgepoetste blozende appels uit verweggistan, die nooit eens ouderwets wormstekend exemplaar bevat.


Terug naar de Langstraat. Ze zijn er weer bezig met schoenen. Natuurlijk innovatief, zodat het significant beter zal worden. Een uitdrukking als "schoenmaker blijf bij je leest" zal ook wel uitsterven want nu zijn ze bezig om kweekleer te ontwikkelen.
Wie weet lopen we over een jaar of 10 allemaal op kweekleren schoenen zo uit de 3-D printer vandaan.

zondag 11 december 2016

De donkere dagen, deel zoveel

Wil je weten hoe slecht het met Nederland gaat? Dan gewoon een weekje voor Sinterklaas een stadscentrum bezoeken. Om vervolgens te wensen dat al die krijsende kinderen door de Sint worden meegenomen naar Spanje.

Wil je nog wel even naar de stad, gewoon het weekend na Sinterklaas gaan. Mensen van de gemeente werken zich een slag in de rondte om de jaarlijks toegestane en gezellig lichtvervuiling aan te sluiten.
Ik hou wel van al die lichtjes in deze tijd van het jaar. Zolang het geen plastic verlicht griezelig ornament in de vorm van een vetzak in een rode jas is of een rendier wat qua vormgeving meer op een damhert lijkt.
Gewoon leuke witte lampjes zonder disco instelling.

Dan een zaterdag zonder stressende shoppers want alles wat ze voor 5 december via Post.nl hadden besteld hebben ze nu ruim voor de kerst in huis.
Geen zorgen over eten wat dat heeft de supermarkt maffia allang besloten.

Dreigde men voor de crisis nog op chic te gaan, uit eten, sinds de crisis hebben ze ons weer in hun macht.
En in de dagen van keizer Augustus, zult gij gourmetten! Wij hebben alles voor u in de winkel staan, geef het volk brood en spelen.

Kijk toch, onze gourmet-mini's.  Wij snijden wat stukjes vlees, doen ze in een nog meer met plastic verpakking en we verhogen de prijzen gewoon maal 3 en liegen een beetje, 2 voor de prijs van 1.

Nu kan ik natuurlijk volgend weekend nog eens door de stad gaan lopen. Op zoek naar de klassieke engel, wat dat ook mag zijn, naar een winter fair of naar de proeverij in de super.
Als je er al kan komen op vrijdag, dan stroomt de stad vol voor het oh en ah moment dat een bobo een stekker in het stopcontact steekt.

Waar is de tijd gebleven dat men verwachtingsvol stond te blauwbekken in de massa tot men massaal ware kerstliederen ging zingen? Ver van ons. Dat was tenminste afzien, toen het nog echt koud was. En de boom volgens mij ook wel wat hoger?

Toch kreeg ik gisteren bijna een slappe lach kerstmomentje. Je kon geen winkel in zonder Wham, Mariah Carey en kornuiten, vreselijk. Buiten gekomen toetert het draaiorgel non stop evergreens.
Dan, vanuit een klein hoekje richting markt valt het me op dat de enige overgebleven bedel Bulgaarse zowaar een nieuw lied kan spelen, op de accordeon.


Het werd een unieke gewaarwording, links van mij een draaiorgel wat me een Merry Christmas toe schalde, en daarbij de centenbak rammelende dame, rechts van mij een vrouw op een krukje, met een centenbakje voor haar, die onvermoeibaar het theme van The Godfather zit te spelen.
De ziel, ze komt al zo moeilijk uit boven "De laatste snoeptomaatjes, 1 euro!!"

De markt, het is toch best gezellig.



dinsdag 6 december 2016

Hocus Pocus meisjes

Wonderbaarlijk nieuws vond ik het, er blijken ineens 25 miljoen meer meisjes in China te zijn dan er waren.

Ik denk dan 25 miljoen? Het is een groot land, maar om er nu 25 miljoen over het hoofd te zien is frappant.
Of niet, als niemand zegt dat ze er zijn, ze op papier niet bestaan, dan zijn ze er wel en toch ook weer niet.

Hoe kan een niet bestaand kind naar school? Hoe kan een niet bestaande vrouw trouwen?
Ik weet niet hoe creatief men in China is, maar dit lijkt me best lastig.

Kunnen we nu ademhalen, met al die eenzame testosteronbommetjes in China?
Toch niet zo'n groot vrouwentekort. Wellicht komt het grote telraam er nog een stuk of 40 miljoen tegen.

Eigenlijk schandalig voor al die niet bestaande meiskes.