Winterrrrrr

Wil ik de geur van “sfeerstekkers” van Brise? Nee! Ik wil de zwoele geur van bloeiend fluitenkruid.
Wil ik de vetbollen op het balkon? Nee! Ik wil bloemen.
Wil ik op de fiets in een kille oostenwind? Nee! Ik wil een lente dag zonder tegenwind.
Wil ik de zwaluwen zien vertrekken? Nee! Ik wil ze zien arriveren.
Wil ik mijn handschoenen aantrekken? Nee! Ik wil ze opbergen.
Wil ik het roodborstje horen zingen? Nee! De merel.
Wil ik een amuse van meloen en ham? Nee, een sappige watermeloen.
Wil ik een pot met een kerstster? Nee, een vaasje ranonkels.
Wil ik een warme winterjas aan? Nee, gewoon helemaal geen jas.
Wil ik Spaanse sloffen? Nee, gewoon slippers.
Wil ik boerenkool met worst? Nee! Gele vla met Hollandse aardbeien.
Wil ik aan de glühwein? Nee!  Lekker aan de frisse appelcider. 

Mijn anti-winter dozijn.

Raadselachtig mooi

De laatste dagen verlies ik mij in de vele websites over natuur.
Een aanleiding is een wandelingetje langs de lokale muurplantjes afgelopen zondag.
Dat onder leiding van een stedelijke ecoloog. Tja, die weten de juiste plekjes wel te vinden.

Voor mij was het even verwarring, er werd gewezen op de gele helmbloem die ik toch overal als hardnekkig onkruid langs tuinen zie staan.  Zodra men dezelfde bloem de muurhelmbloem gaat noemen  heeft dat “onkruid” ineens een beschermde status.
Muurbloempje zijn is dus nog zo slecht niet!

Ik kende de bloem wel, maar het leuke verhaal wat ik erbij hoorde was de verspreiding van de zaden.
Je hangt wat te hangen aan zo’n kademuurtje, zaad laten vallen is geen optie.
Nu heeft deze plant  net als veel andere planten een strategie: steekpenningen!
De zaden zitten vast aan een witte zoeternij, het zogenaamde “mierenbroodje”.
Plant “bakt” zoete broodjes, de mieren zijn zoetekauwen, maken het broodje los en slepen het mee naar hun nest. Onderweg laten de zaden los.
Daar is over nagedacht.

Een andere, edoch korte zoektocht op het wereldwijde web was het antwoord op een andere verbazing.
Het is herfst en langzaam aan zien we nog de laatste hommels, bijen en anders zoemend spul.
Ik vroeg me onlangs af of ik mijn insectenhotelletje moest schoonmaken.
Met dat ik me dat afvroeg zoemde er iets voor mijn neus langs. Een blinde bij (soort zweefvlieg).
Nu is die zwever wat robuuster van bouw dan de solitaire bijtjes.  Toch leek ze interesse te hebben voor een wat grote opening.

Mijn natuurkennis schiet ernstig te kort.  De blinde bij heeft een onappetijtelijke naam in het larvestadium.  Rattenstaartlarve of rotje. Wat ik wist, die leggen de eitjes in latrines en gierslootjes.
Nu blijkt dat de vrouwtjes die laat in het jaar bevrucht zijn gaan overwinteren?
Achter boomschors en in muurspleten.  Ik las dat de larven dan vrijwel geen kans op overleven hebben.
Vrijwel geen….. dus misschien toch wel?

Moeder natuur blijft een raadselachtig verschijnsel. Ik laat het hotelletje maar hangen.
Gun mevrouwtje blinde bij dan maar een overwinterende oude dag, Benidorm is zo’n rot eind vliegen!  

Televisie kijken doe ik graag als ontspanning.  Toch komt het voor dat je met gekromde tenen en ene verhoogde bloeddruk naar iets blijft kijken.
Louis Theroux op bezoek bij de meest gehate familie in de Verenigde Staten.
Jaren geleden die geinponems al eens gezien, dus ik wist wat me te verwachten stond.

Over smaak valt niet te twisten en als het aan mij ligt over geloofszaken ook niet. Dat zou een hoop ellende schelen!
God is liefde, dat klinkt mooi. God is gerechtigheid, klinkt al wat ernstiger.
God is haat: dat stuit me tegen de borst.

Opgegroeid in de jaren 60, in een Calvinistisch nest leer je over de eenvoud en dat ijdelheid geen deugd is.  Bid en werk, dat even in het kort.
De groepering waar Theroux opnieuw op bezoek was is er eentje van wel heel erg “eigen gelijk”.
Past ook wel bij een geloof, want als je niet zou denken dat je het ware volgt kan je het ook niet geloven.

De Phelps familie, een kleine maar redelijk standvastige sektarische gemeenschap is een voorbeeld van.. tja van wat? Ik zou zeggen onmenselijkheid.
Een familie met wat aanhangers die met borden vol hatelijk teksten zeer ongepast bijvoorbeeld bij een begrafenis gaat demonstreren. Te vieren dat er weer een militair in een lijkenzak thuiskomt.
Een mens kan op alle fronten tegen welke oorlog dan ook zijn, maar breng dan ook het fatsoen op
de nabestaanden niet te kwetsen.

Je gaat niet juichen als iemand kanker heeft, je gaat niet lachen als duizenden mensen sterven tijdens een tsunami.  Een straf van God en tja je hoort niet bij de uitverkorenen.
Met dat soort gelovigen heb ik moeite, laat ik een bijbels woord gebruiken: hoogmoed!
In het geval Phelps heb ik nog wel een paar negatieve benamingen.
Asociaal, en kindermishandeling.

Asociaal omdat iedereen die hen tegenspreekt te horen krijgt “shut up”.
Kindermishandeling vanwege de haatdragende indoctrinatie. Ze proppen die kinderhoofdjes vol met onderdrukken van emotie, angst en haat.
Kleine kinderen die ze aan de weg laten staan het borden die in feite geen enkel mens moet zien.
Over homoseksuelen en een overtreffende trap van antisemitisme.

Kwetsen en haten lijkt hun hoogste doel, dan worden zij op de dag des oordeel  gered.
Als ik naar hen luister lijken ze bijna vleesgeworden gruwelen van een Bosch schilderij.
Natuurlijk zijn er rechtszaken geweest en vaag denken ze nog dat ze het land worden uitgezet.
Zelf denken ze dat ze op de laatste dag naar een roze grot in Jordanië gaan of naar Jeruzalem.

Dat laatste lijkt me echt niet verstandig, denk niet dat ze daar welkom zijn.
Ze hopen nog 144.000 joden te redden, ik vermoed dat als ze zo tekeer gaan er 144.000 joden zijn die hen het liefst zouden stenigen.
Ze haten joden, ze haten moslims, ze haten… mensen.

Dat laatste is erg triest. Ze haten zichzelf ook. Zelfhaat voorkomt liefde.
Eigenlijk zou men hun kleine kinderen af moeten nemen, zodat het nog kinderen kunnen zijn.
Geen leuke kindjes die satanische genoegens leren als kwetsen.
Kinderen die met andere kinderen om mogen gaan…want het zou erg makkelijk zijn om te zeggen, mooi! Ze mogen geen partner zoeken buiten de club en binnen de club zijn er ook niet.

Een duiveltje fluistert me in het oor: God is goed, zo sterven ze vanzelf uit!
Maar ik gun die kindjes een mooier en rijker leven.    

  

Lieve landgenoten?

Vrijdagavond, afwas gedaan en gaan zitten voor EenVandaag.
De grootste ergernis/zorg van onze landgenoten: de botte omgangsvormen.
En het ging niet zozeer om het “doe normaal man!”

Het sloeg meer op de simpele dagelijkse dingen.  Het gejakker en gehaast heeft er debet aan.
Maar zeg nu zelf, hoeveel seconden tijd kost het iemand bij het passeren op straat gewoon even aan te kijken? Misschien wel  5 seconden. Opbrengst?  Een vriendelijke knik, een glimlach of een groet.
Als je in een winkel bij de kassa staat, kost het extra even de dame achter de kassa aan te kijken en
“Goedemiddag” te zeggen?  Geen cent teveel!  Leuke bijkomstigheid is dat je dan de kassamevrouw ergens in het wild tegenkomt en die je dan groet en jij je suf zit te denken van “waar ken ik die van?”
Is het vermoeiend als je vaak langs een huis loopt waar een senior hele dagen voor het raam zit even een hand op te steken? Valt reuze mee!
Het deed me deugd te horen dat men er tabak van heeft!

Het deugdelijke gevoel , het was van korte duur. Daarna een item over dreig tweets.
Internet is leuk, maar soms ook een vloek.  Leuk iemand bedreigen op het internet, is lekker anoniem.
Anoniem is laf. En denken dat het anoniem op internet komt is ronduit dom.
Als er dan een gewenste strenge straf op volgt is men al snel weer van ach, zo’n knulletje van 16, niet zo overdrijven met dat oppakken.  Ik denk dan, het knulletje van 16 is oud en wijs genoeg om te weten dat je niet mensen met de dood moet bedreigen of zeggen dat je met een vuurwapen naar school gaat komen.  Jaag zo’n knulletje maar eens goed de stuipen op het lijf.
Als datzelfde knulletje met zijn branie overal mee weg komt, staat ie een jaar of 2 later wellicht stijf van de pillen en de drank een ambulancebroeder een plank in de nek slaat.

Als ik daar aan denk is misschien de huur ellende ons opgelegd in Brussel een fraaie bijkomstigheid.
Om dan nog aan een huurwoning te komen en je valt niet in de betere inkomensklasse moet één van de ouders stoppen met werken om een iets grotere huurwoning of sowieso een huurwoning te krijgen. Kan mams weer met een kopje thee op de kinderen wachten.
En tijdens de schooluren oma of opa gaan luchten die eventueel al in een verzorgingshuis wonen.
Kunnen ze gelijk controleren of één van de verzorgers geen gerontofiel is…over verhuftering gesproken!!

Die vrijgekomen banen door de met werken stoppende ouders kunnen dan weer opgevuld worden door Polen die we niet willen want ze stelen onze banen die wij zelf niet willen opvullen en zij wel graag.
Daar zijn de huisjesmelkers weer blij mee en wij kunnen de aardbeien eten. De vruchten van hun noeste arbeid.

Nee hoor, ik ben geheel niet cynisch.