De vervuiler betaalt

Afval scheiden loont, dat staat bovenaan de brief van de gemeente.

Het leest even tenenkrommend weg.
Lonen, dat lijkt mij dat je er iets aan over zal houden. Gefeliciteerd gemeente, jullie hebben het erg onduidelijk neergezet.

De afvalstoffenheffing gaat met ingang van 1 januari 2018 wel  10 euro omlaag maar je moet wel 1,50 per keer betalen als je een vuilniszak in de ondergrondse container gooit. Stel, je hebt een gezin met twee kinderen, vuilniszak snel vol, vooral als die kinderen in de luiers zitten.

Na 3 keer lezen geloof ik dat ik het lonen eindelijk begrijp. Men gebruikt 2018 als overgangsjaar.
Daarin kijken ze hoe vaak je een volle zak in de container mikt. En dat tellen ze op en wordt het variabele deel van de afvalstoffenheffing. We gaan dus allemaal in 2019 209 euro per jaar betalen, plus het aantal zakken wat je in 2018 in de container mikte.

Ah, dus in 2019 betaal ik dan 209 euro als vast tarief en bv 18 euro als variabel. Nu begin ik het lonen te begrijpen, want dat zou me per jaar dan toch 22 euro gaan schelen. Met het afval scheiden, wat ze dan gescheiden afval aanduiden als gratis dat kan je wel kwijt.

Dat gratis, de grapjassen, dat is een deel van de afvalstoffenheffing.

Ik voorzie toch een ramp komend jaar. Mensen die in de nacht dan hun afval naast de container zetten. Nu is er altijd wel een gek als ik die het dan alsnog in de container mikt, maar dat is dan afgelopen. Dan zijn er nog de snuggere die nu ook al doodleuk een volle afvalzak in de groencontainer zetten. Nu al uit gemak, straks uit bezuiniging.

Ze zullen dan rap de groencontainers van een anders systeem moeten voorzien.

Voorlopig ben ik blij dat ik dit jaar vast heel veel zakken afval heb weg gemikt.
En ben ik blij dat straks het blik bij het plastic mag. Ik ga dan met gemak een maand of wellicht 2 maanden met een afvalzak kan doen.  Hooguit de verpakking van de koffie, zit folie in.

Dan is het inderdaad de vervuiler betaalt.
Toch hadden ze het wat duidelijker neer kunnen zetten.

Voorjaar, klok vooruit

Ja, het is weer lente. Loop je lekker buiten, krijg je na een week al de neiging de tjiftjaf tot uitbreiding van het repertoire te manen.

Wil je bij een hek een foto maken, gelijk dreigende ganzensnoeten.  Zwanen drijven als een soort tweemaster voorbij, er klinkt een scheldpartij van de grote bonte specht, die natuurlijk net, als je een foto wil nemen, doodleuk wegduikt achter een stam.

Het klein jantje, (de winterkoning) perst alle zang weer uit het kleine lijfje en op de fiets is het oppassen voor overstekend wild. Dat zijn dan de merels of de heggenmussen.

Kan je de wekker nog een dreun geven, lukt met de merels niet. Wat ik nu wel mis is de zanglijster.
Tussen hem en de merels kon ik nog even op de snoozestand. Of eigenlijk, het raampje dichtdoen.

Je wandelt verder, dan springen de kleuren je tegemoet. Het tere blauw van de sterhyacinten, het felle geel van het speenkruid en hier en daar al een dotter. Het gras vult zich met de madeliefjes, in het struweel wemelt het van de puttertjes.

In de vroege ochtend komen de buurtkauwen elkaar ophalen, wat overigens ook bijna geluidsoverlast mag heten. Tegen het schemer gaat het spul weer de slaapbomen opzoeken, een plaag voor autobezitters, maar dit is geen kip en het ei verhaal.

Vlinders wapperen rond, de hommels doen zich tegoed aan de bloemen.

Ik zou het liefst iedereen die er niet van kan genieten, om welke reden dan ook, aan de hand mee willen nemen, of in mijn rugzak stoppen.

Nog even, dan gaat er weer een boekje mee, maar dan zal ik niet ver komen, want de koekoek gaat me afleiden, of de kleine karekiet. Of als je heel stil zit te lezen je vanuit je ooghoeken een familie woelmuisjes ziet oversteken.

Het is soms bar en boos wat er in ons land gebeurd. Maar de lente, de kleuren en geluiden, het is en blijft een feest. Was iedereen maar het hele jaar in een lentebui.

Geniet er van mensen, van al die prachtige wilde bloemen. Bekijk ze eens goed van dichtbij, het zijn wondertjes. Zwoele verleidende wondertjes.
Haal je armen weer eens open aan een braamstruik, of wordt gek van de jeuk van de brandnetels.
Maar weet dat het de kraamkamer is van die vliegende juweeltjes.

Bewonder de bijen en de hommels, die hard werken, ook voor ons.
Griezel niet van alles wat zwart/geel gestreept is. Hang een insecten hotelletje op en zet natuurlijk ook wat mooie niet doorgekweekte planten in de tuin of op het balkon.

En mijn jaarlijkse tip, doe straks de schuifpui of tuindeur open, trek een denkbeeldige streep over de grond en vertel de mieren "tot hier en niet verder."
Vergeet die wespenvallen, al zien ze er soms charmant uit. Veel van onze gevleugelde vriendjes vinden de dood, terwijl al wat ze willen doen ik bestuiven.

Oh ja, verdiep je eens in zweefvliegen, prachtige nuttige diertjes.
Lente, ik hou er zo van.

Zijn EU-burgers zo dom?

Moet haast wel als de EU in haar oneindige wijsheid de energie labels aan gaat passen.
Zodat het voor ons, de consument begrijpelijk is.

Op een apparaat of een lichtbron staat nu nog A tot en met G. Moeilijk!
Bij A is er dan nog gewoon A, dan komt er A +, daarna A ++ en het eindigt met A +++.

Aangezien de nieuwe regels pas over 3 jaar gelden, de oude doosjes en labels moeten denk eerst op,
zal ik het uitleggen.
A is zuinig, A +++ is super zuinig, maar dat wisten jullie vast al.

Misschien moeten ze dat met kleding dan ook maar doen. Dat lijkt soms op Romeins geheimschrift.
En als jullie in Brussel toch bezig zijn, doe dan ook eens aan die wasmerken.
Dat is een soort rebus. En dan kunnen wij domme luitjes heus niet begrijpen.

Het is toch wel fijn dat jullie je zorgen maken, dat als ik een plastic tuinstoeltje uit 1 stuk voor een kind koopt dat ik moet opletten op de kleine losse delen. Lijkt me ook een naar krantenbericht, kleuter stikt in compleet tuinstoeltje.

Ik ben een gewaarschuwd mens, als ik een cactus met een omtrek van 30 cm koop dat die voorzien is van een sticker "niet geschikt voor consumptie." Ja, ik voel me veilig, stel dat ik dacht van, lekker, als salade.

Petje af hoor EU, ga zo door met die zalige onzinnige zaken. Het houdt jullie tussen het uitje naar Straatsburg na tenminste van de straat.

Met vriendelijke groet, een blije burger.

Dus...

Ja, het steekwoord van één der boeren in boer zoekt vrouw.
Ik volg het met gepaste afstand, net als nog lamgeslagen door de verkiezingen, uitgeput van de renovatie van de woonkamer.
Dus... maken we ons weer druk over andere zaken, over waarom dit en waarom dat en oh dat gaat weer kosten.
Al die armlastige ouderen, oh, oh die zielige middeninkomens en klimaat. Hoezo,  nee wel kolencentrales en wel banen. Oh, oh onze partij staat op verlies, maar hee sterretje Klaver op winst.

We maken ons boos en druk over? Veel maar we zijn gelukkig beter af dan een kwart miljoen Afrikanen. Afrikanen? Zijn dat niet die mensen waar we eigenlijk niks mee hebben?
Oh, honger, mwah zal wel door oorlog komen, bekijken ze maar, zolang ze niet onze kant op komen, want ja dat zou pas vervelend zijn.
Hun vee sterft massaal, tsss kunnen ze er zeker niet voor zorgen? Worden ze maar vegetarisch, of beter veganist, de oplossing voor alles.

Niks mis met het klimaat, als je een paar miljoen mensen gewoon maar vergeet.

Jammer, het is niet rond de kerst, anders zouden we geven. Want ja, dan staan onze harten open, de rest van het jaar, flikker op met je acties. We willen minstens een glazen huis.  Enne, ja opvang in de regio, oeps die is uitgedroogd, jammer lui, verder doorlopen.

Dit is echt triest!