Redderen

Heerlijk oubollig woord, redderen.

Ik ken het vooral uit de boekjes van Leni Saris . blonde jonge dame komt op welke wijze dan ook een brede brave borst tegen die bij haar op bezoek komt en geniet van hoe huiselijk zij staat te redderen.
Niks Senseo,  maar een heus dienblad met koffiepot, roomstelletje met echte room en suikertang.



Gisteren zag ik het redderen 2.0
Mijn nichtje werd 21, was net aan het samenwonen in een appartement.
Als ik de trap naar de etage even buiten beschouwing laat is het een heerlijk pand.
Ingericht met een van alles en nog wat, dat geeft het een charme.

Maar ik zat te genieten van hoe zij liep te genieten van "voor het eerst bij mij".
Natuurlijk wilde ik de "grote toer" door haar stekkie. Ik heb alles gezien, tot aan de inhoud van de besteklade toe.
De mensen werden binnengelaten, kwam er gelijk weer een klapstoel mee naar boven.
Catering verliep prima, ze genoot van de visite en ja dan hebben ze eters en dan ook weer en ik zag al receptenboekjes.

Morgen is het 21 jaar geleden, dat ik bij haar ouders thuis aan het voeteneind van het kraambed zat te dineren. Het kindje in haar kribbe, kaarsjes in het raamkozijn.
Wat vliegt de tijd.  Maar dat wel het meest aparte kerstdiner!

Nog een ruime week, dan zullen alle lichtjes zijn verdwenen. De papiercontainers snel weer vol zijn met de welgemeende wensen.Dan zal het "fijne" weer worden opgeborgen.
Na weer een record pinbetalingen (wat ook rood staan kan zijn) na ruim 8% meer verkoop van vuurwerk en weer ruim 3 miljoen meer voor het Glazen Huis...crisis?

Ik vond de kreet pseudomartelaren erg mooi gevonden. Dat zijn dat de niet etende DJ,s.
Waar ik wel benieuwd naar ben, wat kost dat Glazen Huis?
Wie betaald het opzetten en opbreken en de materialen enz?
Hoeveel betaald de publieke omroep van de belasting centen aan al die momenten dat het op tv is?
En hoe komt men zo gul? De kerstgedachte?

Ik probeer de uitzendingen te vermijden, vind het gewoon een hoop herrie.
Het doel is mooi hoor, daar niet van.

Misschien moeten ze het volgend jaar eens doen voor de Voedselbank.
Al hebben die soms over en delen het uit  aan mensen die het niet nodig hebben.
Toen ik dat vernam, is bij mij gelijk de neiging tot in een bus gooien van statiegeldbonnen ook gestopt.
En zo gaat er vrijwel niets meer naar het goede doel.


Best jammer dat ze het zo kunnen verzieken. Ik kocht vroeger een straatkrant, allang niet meer.
Allemaal bedelbulgaren geworden. De Voedselbank ik voor mij nu ook op en over.
Collectebussen laat ik voorbij gaan.  Voor een overgroot deel, tabee goede doel.

Moet zeggen dat ik aan de deur wel eens een discussie had. Een collecte voor gehandicapten voor een ski-vakantie. Ik zei doodkalm "nee geef ik niet aan".  Waarom zou ik doneren van mijn wao aan andere wao-ers voor een ski-vakantie? Ja maar u gaat toch ook? Nee. Waarom niet?
Nou niemand gaat voor mij collecteren.

Hoeft ook niet. Laat mij maar genieten van de simpele zaken in het leven. Het geredder van een jonge dame.

doomsday

Goh, het is 21 december 2012 en we zijn nog niet vergaan.



Grote kans dat ik de blog af kan schrijven. Ik heb tenslotte geen kennis aan mens-reddende aliens
ergens op een berg in Frankrijk.
Beetje alien zou goed gek zijn als ie daar aan begint.
Lijkt me iets als het Trojaanse paard binnenhalen.

Ook dit jaar is het me weer opgevallen hoe dwaas het intelligentste wezen van de schepping kan zijn.
Wij vinden het soms heerlijk om te worden genept.
Genept met advertenties dat als je iets niet hebt je er niet bijhoort.
Waar je dan niet bijhoort is me steeds een raadsel.

Of je hoort er gewoon helemaal niet bij. Zoals het rauw etende jongetje wat maar uit de media wil blijven.
Te laat lieverd, met dank aan je moeder die misschien dacht een voortrekkers rol te gaan spelen.

Het is ook het jaar waarin het pesten weer het nieuws haalde. Pesten met de grootste gevolgen.
Waar een stel onopgevoed schorremorrie na een potje voetbal iemand van het leven beroofde.
Het jaar waar verveelde jongeren een keurig dorp in het noorden gingen verbouwen.
Maar ook dat "verstandige" volwassenen mensen die hun best deden een spuitje willen geven.
Vanwege een walvis.

Het jaar waarin we nu in de 3e crisis zitten. Ik wist niet eens dat we al uit de 1e waren opgeklommen?
Van tripple A naar tripple Dip. Wellicht een mooie naam voor een nieuw levensloop bestendig biertje?
Het zoveelste jaar op rij met een nieuw kabinet. Van oh wat zijn we blij, naar minder schadevrij en nu op ramkoers naar zware averij.

Voor vergaan? Sorry hoor, geen tijd.
Ik moet nog brieven beantwoorden, schoenen inlopen, mijn nieuwe agenda op het bureau leggen.
Heb onlangs 6 pakken koffie in de aanbieding gekocht. En wil Life of Pi nog zien.

Die andere optie voor deze datum, dat er een overdaad aan positieve energie vrijkomt.
Dat lijkt me pas leuk.

De RRR (rust, regelmaat enz) methode in plaats van het ZZZ (zeuren, zeveren en zeiken).
Wil ik met liefde wat onrust zaaien met gezanik. Bedenk wel dat het dan uit een goed hart komt.
Een hart dat soms sneller gaat kloppen bij het zien van iets moois.

Ik heb in 2012 genoten van veel moois.
Mooie mensen, mooie landschappen, mooie dieren en mooie bloemen.
Berichtjes die mensen wilde delen, foto's die mensen wilde delen.
Delen doet geen pijn, een vriendelijk woord of gebaar ook niet.

Voor al mijn lezers op Blogger.com

Fijne kerstdagen en al het goeds voor 2013!

Rauwer

Soms kan een mens blij zijn dat een jong iemand die je niet eens kent een lief liefje heeft.
Zo keek ik naar het vriendinnetje van Tom, de rauw etende jongen in de documentaire.

Ik zeg niet dat zijn moeder een monster is, maar enigszins verstoord in haar gedachtegang? Ja!
En die knul is uiteindelijk het slachtoffer.
Er zijn volksstammen die nooit een zuivelproduct eten, er zijn genoeg mensen die nooit vlees eten.
Daar zal het niet allemaal aan liggen. Maar als je dan door een arts gegeven tip van gewelde sesamzaadjes o.i.d. ook niet langer dan een tijdje volhoudt?

Waar ik eng van werd, die Amerikaanse goeroe.
Chronische pijn, dus je moet anderhalf uur met je blote voeten in het gras lopen. Allicht te proberen.
Zand werkt niet, dat kan ik jullie nu al vertellen.
Een enge goeroe die het knulletje laat weten dat ie later cool gaat zijn, een voorbeeldfunctie heeft.
Die met eet tip komt van rauwe boter en hertengewei. Goh, is dat ook eetbaar?

Zij haalt haar kennis van websites. Als je daar naar schadelijke producten gaat zoeken... dan ben je heel lang bezig!
Ik ben het met haar eens dat veel vlees vol zit met hormonen en melk ook vast wel.
Toch zal er wel een macro biologische boerderij zijn waar men dat spul voert aan koeien die dan schone melk geven?

Een mens is geen konijn. En je hond 3 dagen geen eten geven omdat ze een oorontsteking heeft, hoogst merkwaardig.
Je kind van school weghouden omdat de scholing niet past bij haar opvattingen.
Ze wonen in het verkeerde land.

Eigenlijk heb ik het enorm te doen met die jongen, en ergens ook met haar.
Je zult maar zo overtuigt zijn en niet naar rede willen luisteren.
Nog geen stukje vis mogen eten, kan je schizofreen van worden.
Eigenlijk vind ik haar een beetje schizofreen.
Om toestemming voor af en toe een stukje vis te vergelijken met heroïne of alcohol gaat me erg ver.

Eigenlijk heb ik het te doen met beiden.
 

Uit de kast(e)

Al jaren heb ik e-mail contact met iemand uit de hoogste kaste, de Brahmanen.
Ik heb me daar een kritisch over uitgelaten, dat het niet van deze tijd is en zeker niet in een land wat zich de grootste democratie noemt.

Maar wat ik er van? Ik woon niet in India. Wel, hij ook niet. Zijn voorouders zijn 5 generaties geleden naar Zuid Afrika gekomen als goedkope werkkrachten.
Zijn huwelijk is een gearrangeerd huwelijk, hij mekkerde vaak over discriminatie en dat heeft ie wel aan den lijve ondervonden. Hij werd dan een kleurling genoemd.
Na de apartheid mocht hij van alles en je zou toch denken van "die gunt iedereen een beter leven".

Hij een goed betaalde baan, zijn vrouw wegens positieve discriminatie ene nog leukere baan, kast van een huis en dan doodleuk beweren van ik ben een Marxist.
Nou dan deel je toch ook graag met de minderbedeelden? Of ben tenminste kritisch?
Niets van dat alles.
Zelf onderdrukt te zijn geweest en buiten een cultuur van het kaste systeem wonen en Marxist zijn...

Ik begreep het heus niet als Nederlandse, kaste systeem is onderdeel van de oude cultuur en religie.
Religie, oh, is dat niet het opium voor het volk?

Dat je tot een kaste behoort is één ding, maar een Dalit zijn, één van de miljoenen onaanraakbaren.
Dat is een levenslang oordeel van generatie op generatie. Ook al is het geheel tegen de wet.
Mag je ergens aanwezig zijn, net aan maar je mag niet op een stoel zitten.
Je mag niet aan tafel zitten met iemand van een kaste,  je kind krijg een naam als "afval" "vies" of weet ik veel.
En voorheen moesten ze zich nog met een soort koebel aankondigen zoals voorheen melaatsen.

Ga je na een dag hard werken ergens een kopje thee drinken, niks niet uit een kopje of een glas, want niemand wil een glas aanraken van een "onaanraakbare".
Mensen van een kaste mogen zo hun huis inlopen, hun vrouwen verkrachten.
Iemand straffeloos vermoorden, want geen hond doet aangifte.

Mij e-mail brahmaan ging dan eens op vakantie naar India, want hij wilde zich er wel vestigen.
Volgens de wet kan dat zomaar. Hij genoot van de reis tot ie als toerist in New Delhi kwam.
Met een groep blanke toeristen. Hij met zijn Indiase uiterlijk werd doodleuk opzij geschoven.
Het ergerde hem mateloos, net als hij woest werd als hij als politieman in Zuid Afrika niet altijd serieus werd genomen.
Aan de andere kant had hij ook niet aan één tafel willen zitten met een Dalit.

Stel dat inmiddels 18% van de Indiase bevolking Dalit is, waar blijft de revolutie?
Wereldwijd zijn het er ruin 260 miljoen verspreid over een aantal landen.
Veel van hen bekeren zich ook vanwege het systeem. Van Hindoeïsme naar Boeddhisme.

Misschien, niet volgend week of volgend jaar, maar ooit pikken ze het niet meer.
En dan pikken wij het op als een religieuze strijd.

Voorlopig ga ik India steeds achterlijker vinden.

Hij leek zo aardig

Ja, zo'n beschaafde man als Adriaan van Dis.
Afgelopen avond kwam zijn duistere zijde naar boven, voor de zotten die meeschrijven met het Groot Dictee.

Ik vind het vrijwel elk jaar wel een soort masochistisch pleziertje om mee te pennen.
Pennen op een rij, glaasje water voor het grijpen, telefoon van de haak en dan lelijke woorden
mompelen als ze de tekst gaan voorlezen.

Wat ik me steeds vaker afvraag, wanneer zijn de Vlamingen de è in het woord "het" kwijtgeraakt?
Op tv hoor ik ze altijd hut zeggen. Ik ben het gewoon bij een als "un".
Het zou ook fijn zijn als Freriks ook eens minder zou haspelen.

Waarom doet een mens zichzelf iets aan als meeschrijven met dat jaarlijks uurtje zweten?
Een soort zelfscan? Net als de Nationale IQ test?

Een groot verstand is mooi meegenomen. Het wijselijk gebruiken, nog mooier.
Soms toegeven dat je enorm dom kan zijn is het allermooist.
Af en toe denk ik handig te zijn om halverwege het traject in te zien dat mijn heldere inzicht verdwijnt als sneeuw voor de zon.
Rest mij om er vreselijk om te gaan lachen.

Het dictee weer overleefd. Volgend jaar gewoon weer meedoen.
Maar onze taal blijft een mooi iets.

De Gouden Eeuw

Als ik het moet geloven gaat 2013 een rampjaar worden. We stevenen af op recessie nummer 3.
Joehoe, Den Haag, luister eens naar een aantal economen!

Ik luister soms naar economen, er zijn er die het best in gewone taal uit kunnen leggen.
Onze crisis is net weer anders dan in Italië maar de politici gebruiken graag de euro als zondebok.
Nu zijn rampjaren vaak het gevolg van een lastige tijd zonder standvastige leiders en van economische groei.

Ik keek vanavond naar De Gouden Eeuw, een 13-delig geschiedenis programma.
Geschiedenis boeit me en die Gouden Eeuw kan je vertellen hoe we er nu bijzitten zoals we er bijzitten.
Willem de Zwijger, tja we zitten nu met Mark de Grijnzer.
Stemt me niet vrolijk.
Nu was Willem ook niet echt het toonbeeld van...wijsheid.
Eigenlijk hebben we onze rijkdom van nu toch ook te danken aan een heleboel keer vallen en opstaan en aan de pech van een ander.

Tegen de 17e eeuw was de ondergang van Antwerpen wel ons geluk. De toenmalige burgemeester van Antwerpen en de gedroomde schrijver van ons volkslied zou het anno 2012 ook niet slecht doen.
Marnix van Sint Aldegonde (van voren heette hij Philip) was DE spindoctor van onze Zwijger.
Tijdens de achterkamertjes politiek wisten zij wel het zooitje ongeregeld van de 17 gewesten zich even één te laten voelen.
En xenofobie doe het altijd goed. Zij versus ons. Ons waren dan die gewesten die niet eens echt een gezamenlijke taal spraken en niet voor de duvel wilde dansen.
Maar een oproep tegen die Spanjolen, slecht vol met Moors (lees moslim) en Joods bloed, dat was te erg als overheersers. Tuig was het, wreed waren ze.

Die Spanjolen waren ook nog hardnekkig.  Ze namen de parel van het noorden in (Antwerpen) en zo werd Amsterdam het "New York" van Europa. Leuk idee, New York was toen vast ook nog een te polderen moerassig zooitje met van die in de weg lopende wildemannen die we nog even eerst uit moesten kopen en dan maar uitroeien.

Antwerpen kreeg na een niet te gewelddadige inname te horen dat de protestanten nog 4 jaar de tijd kregen om of te bekeren, of op te zouten.  Binnen die tijd verdwenen de helft van Antwerpen richting noorden.
Onze tolerantie? Nou, het was meer de kennis en de centen die welkom waren.
De mensen met Joods bloed waren meer dan welkom, mits....

Zonder de kennis en de centen was het anders gelopen. Waren er niet een aantal schepen eind 16e eeuw verdwaald, ver weg, was het anders gelopen. En zonder duizenden immigranten was het sowieso niets geworden.

Onze geschiedenis is veel borstklopperij over de wereldzeeën bevaren.
Maar elkaar het leven zuur maken bleef ook eeuwen duren. Gedwongen contracten, smerige deals.
Corruptie, opstanden, kapers. Dolle pret die eeuw!
Toch hoop ik dat de bravere handel in bier en hout ook eens de geschiedboeken gaat halen.

Het rampjaar 1672 de drie R's nee, niet rust reinheid en regelmaat, maar radeloos, reddeloos en redeloos.
We lijken het nu nabij.
Lees de geschiedenis en weet dat er weer betere tijden komen.

Als wij uit dank ons eens houden aan de afspraak met Antwerpen, als was het maar vanwege toen, als de Hoofdletter R nu eens helder gaat denken, en wij genieten van wat we nog wel hebben.

Het komt goed.

Op de kast(e)

Vanavond lekker lang uit op de bank, bakkie koffie en tv aan.
Een van de programma's die ik graag kijk is God in de Lage Landen.
Informatief en Ernst Daniël is een geweldig verteller.

De aflevering van vanavond over het langzaam weer toestaan van het Rijke Roomse leven.
Een mevrouw met een klein museum volgepropt met Katholiek spul.
Ik kon hard lachen toen ze een lade opentrok en uitlegde dat men na de maaltijd in gebed nog eens vroeg aan de overleden familieleden te denken. Dan niet alle namen, maar "de lui in de la".
Mijn lach verdween bij een nieuwe lichting bisschoppen (toen, niet nu) veel van hen het niet goed voorhad met de arbeiders.
Niets verbeteren van leefomstandigheden, niets van scholing. Ze spraken met bestuurders,  over de arbeiders dom en krom te houden.

En dat bleef ergens zo een hele tv avond het thema.
Na God in de Lage Landen kreeg ik een blik op de Indiase huwelijksmarkt, dacht ik.
Maar dat werd een veel diepere inkijk.  Op den duur totale afschuw.
Je kunt er het best een koe zijn, of een aap, of zelfs een rat. Maar zeker geen vrouw!
Het  illegale kaste systeem is nog schering en inslag, de illegale echo's om het geslacht van het ongeboren kind te weten is voor de rijken geen bezwaar. Omkopen, is het een meisje? In heel veel gevallen, abortus.
Voor de armen? Gooi je dochter maar bij het afval.
Dochters zijn een last, moet je nog een bruidsschat betalen ook. Dat diezelfde mannen zelf geboren zijn uit een dochter van iemand en zelf zonen krijgen met een dochter van weer een ander lijkt vergeten te worden.

Dochters zijn nutteloos, ze mogen je crematievuur niet aansteken. Ze kunnen je familie tot schande brengen.
Wonderbaarlijk dat er zoveel mensen wonen!
Gelukkig dat sommige wegwerpdochters dan in een luikje of in een trein worden achtergelaten.
Opgevangen door eerdere generaties wegwerpdochters.
Die wegwerpmeisjes, oh ze mogen ook niet geadopteerd worden.
Toch denk ik dat die meisjes een stuk beter af zijn dan in menig gezin waar hun broertjes goed te eten krijgen en zij niet.
Waar hun vaders hun moeders slaan omdat ze dochters baren.

Je ziet een echtpaar dat moedig het platteland rondtrekt om de bevolking uit te leggen over chromosomen.
Dat het toch echt aan de man ligt als er alleen dochters komen.
En even denk ik aan onze kroonprins, die de prins te rijk was met zijn derde dochter.
Maar mijn hart gaat uit naar die vrouwen. Die misschien dolgraag een dochter willen.

Met de pest in mijn lijf besluit ik dan als toetje nog naar Andere Tijden te kijken.
Kan niet zeggen dat ik daar van opknapte. De Moeder-mavo.
Die werd "geboren" toen ik zelf op de mavo zat.  De kans voor vrouwen met alleen lager onderwijs om zich te ontwikkelen zodat ze de krant ook begrepen.
Leek me een boude uitspraak. Ik kende genoeg vrouwen met 7 jaar lagere school die de krant heel goed begrepen!
Tja, ze konden hun kinderen niet helpen met bepaalde huiswerktaken.
Er zijn overigens nog genoeg ouders die dat niet kunnen.

De vrouwen die zich aanmeldde hadden er zin in. Maar dan de tegenstand van menig echtgenoot!
Je mag, als niemand er last van heeft. Of totale tegenstand "straks weet je meer als mijn".
Dat was toen en is nog vaak een pijnpuntje.
Gelukkig hebben wij dan ook nog een soort "kaste systeem" online dating voor alleen hoog opgeleiden.

Het was een tenenkrommende tv avond. Na Brandpunt over Sobibor weet ik toch vrijwel zeker dat als wij het toppunt van de schepping zijn, dan is de evolutie ergens een foute weg ingeslagen.
Of we liegen onszelf graag voor. Zou ook nog eens kunnen.

Publieke omroep

Leuk, dat gehakketak over de bezuiniging van de publieke omroep.
Max gaat geen amusement meer maken zoals Wie van de 3.
Ik zou jokken als ik nu zeg "wat jammer".

Ik val nu (bijna) in hun doelgroep, maar kijk soms met veel plezier naar hun programma's.
Mits het geen uit de mottenballen gehaald flutterig iets is als Wie van de 3.
Dat is net zo achterhaald las Lassie of Skippy.

Geen amusement meer, mhh ze zijn nog bezig over een programma met Mart Smeets.
Onder welk kopje gaat dat vallen? Toch niet cultuur?
Of gaat het weer het zoveelste gezwets over sport zijn?

Sport verbroederd, echter voetbal is oorlog.
Voetbal is een volkssport. Me dunkt, er zijn al genoeg voetbal gezwets programma's op tv.
Geef het volk brood en spelen, elke zondagavond lekker ouderwets met "het bord op schoot".
Op diverse fora kan men napraten over de wedstrijden. Als er al niet 3 avonden zijn met wedstrijden en gelukkig voor hen die niet zonder kunnen, is er ook nog Voetbal International.
Dat is dan weer op de commerciële zender.

Sommige programma's waren niet meer van deze tijd, of de presentator is te oud, schuif maar door naar Max, om vervolgens op dezelfde zender een zelfde soort programma te maken met de tv dolende Arie Boomsma.

Eigenlijk is er zoveel van "hetzelfde".
En waarom moeten sommige presentatoren uit beeld terwijl er anderen zijn die blijkbaar niet weg te branden zijn?
Waarom herhaalt men een week lang op Ned 3 Spangas? Best een leuke serie, maar 5 avonden hetzelfde?
Ik denk dan van geef Jeugdjournaal dan eens extra tijd. Doe er een natuur of wetenschappelijk item bij.
Of een politiek item. Dat 3x per week. Mij hebben ze!

Natuur is hot, wetenschap is hot, dit is de kans!
Maak een leuke serie over eerste jaars studenten en waar ze tegen op lopen.
Niet dat ze dat zelf weten daar de politiek elke week weer een andere constructie bedenkt.

Laat de publieke omroep zich eens storten op Freek Vonk, een jonge man die heerlijk kan vertellen over enge beesten, gevaarlijke beesten, maar met zijn fris blozende snuit het gewoon leuk brengt.
Laat Menno Bentveld van Vroege Vogels eens een leuk jeugd item brengen.
En dan niet over welke apps je kan downloaden op je iPhone, maar wat je met een zoekkaart buiten kan tegenkomen.

Zelf verheug ik me enorm op een programma over de Gouden Eeuw, wat dan weer botst met Earth Flight.
Het scheelt al dat ik dat eerder op BBC zag. 
Nee, ik heb geen smart tv en geen recorder, het is bij mij kiezen of delen.

Vaak verlang ik terug naar de tijd van de VCR. Lekker docu's opnemen en op in hysterische laatste weken van december docu's kijken.
Persoonlijk vond ik die "armoede" week op tv wel een verrijking.
Maar nu krijgen we weer het popmuziek geweld van de Top 2000 en Serious Request.
Dat verveelt me al een aantal jaren. Weer veel van "hetzelfde".

Ik gun het laatste een mooie opbrengst, maar in tijden van crisis niet dat de politiek er nog eens een schep bovenop doet.
En het liefst ook eens geen BN-ers.

Laat het eens doen door onbekende mensen die een rappe opleiding krijgen tot zoiets aan elkaar te zwetsen.
Of zet onze premier eens dagen in het glazen huis :-) Samen met zijn opponenten.
Dat lijkt me dan wel weer geinig.

Gierig avondje

Behalve de gieren die ik zag vliegen bij Earth Flight zijn er nog veel meer De Gieren over het scherm voorbij gekomen.

Om er achter te komen waar het gebouw van de Deftige Dames kon staan ben ik eens op goed geluk gaan zoeken. En rolde zo een stamboom in.
Eerlijk gezegd vind ik stambomen eerder verwarrend dan dat het me duidelijk wordt.
Maar het onthulde wat zaken die ik niet kon weten.

De stamboom begint in 1400. Da's best een eind terug! Dan krijgen we een ruime eeuw aan Peters.
Achternaam toen nog wat fraaier, De Ghier.
In 1461 besloot een Peter zijn zoon een extra naam mee te geven. Hillen.
Die naam slaat een geslacht over en het is nog een rondje Peter. Daarna werd Hillen Hillebrant.
Het gemier met het toevoegsel "sz" begint.
Na Dirk wordt het geheimzinnig.
Er verschijnt een totaal andere achternaam in beeld.

Ergens rond 1540 komt er vast een poeha madam in de familie. Zij heet van haar achternaam Paulis maar laat zichzelf Pouwels de Gier noemen.
Een soort Yolanthe? Nou ja, die mag een dubbele achternaam gebruiken met een Spaanse pa.

Anthonia Pouwels de Gier huwt met Jan Florisz van Doeland. Zij krijgen een zoon, die heel origineel Floris Jansz gaat heten, echter niet Van Doeland maar De Gier.
Aha, een smetje in de bloedlijn? Waren zij wel gehuwd?
Hoe dan ook, tot 1680 blijft het Jan Floris of Floris Jan. Tot het in 1708 bij een ambtenaar fout ging.
Schrijffoutje denk. Floris werd toen Floren.

Misschien baalde Floren Jan daar wel zo van, en noemde hij zijn zoon Johannes.
Johannes vond de naam van zijn pa vast wel mooi, maar ook daar viel een letter weg. Floren werd Flore.
De mannen verkaste geregeld, Vanuit Gelderland naar Utrecht. Jaarsveld, Lopik en uiteindelijk Harmelen.

Op het eind is het een doolhof van Johannesen. Ik had het niet zo rap kunnen vinden als ik niet wist hoe de andere Opoe heette.
Wat ik nu voor het eerst las is dat mijn oma hun derde dochter was met de naam Antje.
De eerste werd nog geen 3 maanden, de ander 6 jaar.

Maar de derde heeft het 91 jaar uitgezongen. En de naam is ook al 2 generaties verder.

Hier een foto van haar. Volgens overlevering was ze daar 18. Dan is de foto uit 1906 of 1907.
 

 
Of ik op haar lijk? Moet haast wel. Jaren geleden zat ik voor de Kroatische kust op een boot.
Een oudere man kijkt me aan en roept in "plat"Haastrechts. Jij mot er één zijn van Antjie van Antjie.
Da's best apart!

Deftige Dames

Ik heb hier een foto zonder verhaal.

Een raadselachtig kiekje wat ik toch dozijnen keren heb bekeken.
De dame rechts, dat is hoogst waarschijnlijk mijn oma.
De dame met het kapje, dat is zeker mijn overgrootmoeder.

Over die vrouw heb ik nooit één positief verhaal gehoord. Mijn moeder moest haar niet.
Was bang voor haar. Bang voor Opoe. Schijnt een haaibaai geweest te zijn.
Wat ik wel weet is dat ze van haar meisjesnaam Lekkerkerker heette en volgens de legende
de laatste was uit een adellijk geslacht.
Ja, heb ik weer! Verarmde adel, en natuurlijk geen titel of kasteel te erven.

Ik koester de foto omdat het de enige is met een overgrootouder.
Toch blijf ik me afvragen, waar stonden de dames die dag?
Wat was de gelegenheid? Vast geen uitje van de lokale plattelandsvrouwen.
Ze staan niet op een erf van een boerencafé.

Het gebouw herken ik natuurlijk niet, maar het ziet er wel uit als een deftige locatie om te nippen van een kopje thee. Hoewel de plattelandsdames ook wel raad wisten met een alcoholische versnapering.
Boeren jongens of zelf gemaakte advocaat met altijd net iets van extra alcohol er in.
Zwarte Kip zou ervan  van de leg raken!
Ik hou het toch maar op een kopje thee.

De foto zal altijd wel een raadsel blijven. Tenzij iemand het gebouw herkent.
Het gebouw zal nu wel kantoor van een duur instituut zijn, of met de grond gelijk gemaakt.

Gezelligheid kent geen tijd

Thuis heb ik menig ansichtkaart...en zie geregeld een kar met paard. Maar dat paard staat dan in de kar.
Er komt hier veel langs, soms ook een kar met een koe, of een auto met een boot erachter.
Begrafenisstoeten, soms ook met koets, en een enkele keer de bierfiets.

Maar de Hollandse gezelligheid was vanavond ver te zoeken. De enige cultureel verantwoorde kreet was dan "Makkers staakt uw wild geraas" geweest.
Twee buurmannen die heel gezellig Oud Hollands tegen elkaar stonden te schreeuwen.
Me er mee bemoeien leek me onhandig, maar wel in de gang staan luisteren met vast een nummer ingetoetst voor het geval het echt uit de hand zou lopen.
Zo gezellig!

Maar dan de wel gezelligheid.
In de rij bij een kassa kon ik me heerlijk verkneuteren. In de andere rij stond een tamelijk in het zwart uitgedoste Marokkaanse vrouw. Lange zwarte overjas en zwarte hoofddoek.
Nu met de kou in de lucht is het weer weer HET gesprek van de dag.
Een meneer voor haar begon half gebarend tegen haar "het is koud hè mevrouw?"
Ze kijkt hem aan, hij maakte nog bibbergebaren, zij schiet in de lach. "Koud? Ben je mal joh, ik was in Marokko op vakantie, daar was het veel kouder. Gisteren belde ik mijn zus daar, ze hebben er sneeuw.
Blij dat ik thuis ben, kachel aan, bakkie koffie, krantje er bij, wie maakt me wat?"
En dat in bijna onvervalst plat Gouds. Je had die koppen moeten zien. Ze voegde er nog aan toe "Ook lekker, warme chocolademelk, koekie er in soppen !"

Tja, warme chocolademelk. Ik dacht toen gelijk even aan een voorval met mijn Niggie.
Ze was toen, tja nog klein, jaar of 5 denk ik. Ik paste op haar die middag maar moest ook naar de stad.
Nou Niggie zou tante trakteren bij een stadscafé.

In dat café hebben ze een hoge bar, komt zo'n turf niet bovenuit, maar ze moest en zou zelf aan de bar bestellen.
Ik was vast in een hoek gaan zitten en wist dat het wel goed zou komen.
Voor mij een cappuccino, en zij bestelde voor zichzelf een warme chocolademelk.

De mensen die daar toen werkten kende haar wel. Ze kwam er veel met haar ouders als ze even iets gingen drinken of een hapje eten.
De jonge man achter de bar begon complimentjes te maken over haar haarspeldjes maar de jonge dame had geen tijd. "Ik ben hier met mijn tante en we zitten daar in de hoek."
Niggie klimt weer op de stoel, de bestelling komt. We keuvelen wat.
Zij wil een slok chocolademelk nemen en ik zie een pijnlijk gezicht. "Moment, ik ga er wat van zeggen".

Ik dacht op dat moment van "wat nu?" Ik heb veel van die aparte momenten met haar meegemaakt.
Ze was een assertieve kleuter, maar wel altijd beleefd, edoch, je houdt je hart vast.
Madammeke loopt naar de bar en ik hoor haar zeggen:  "Ik weet dat ik warme chocolademelk heb besteld, maar zo heet hoeft nu ook weer niet. Daar kunnen mensen hun mond aan branden!"

Mijn koffie spoot me de mond uit, de jongeman achter de bar verdween even uit beeld. Moest zich terecht even herpakken.
Met trillende mondhoeken kon hij nog net "sorry A." uitbrengen. "Ik zal in het vervolg de mensen waarschuwen".

Ik hem mezelf later even toegesproken "je weet dat zoiets kan gebeuren, nooit denken komt wel goed, maar eerder wat gaan we nu weer meemaken."
Ik had al eens eerder met haar daar op het terras gezeten. Vers personeelslid.
"Wil de kleine een appelsap of een Fristi?" Toen hield ik gelijk mijn hart vast.
"Nee, doet u mij maar een Liptoniced".  Een werkstudent met een onderkaak tot op de vloer!
Die vraagt mij nog "wil ze appelsap of Fristi?" Fout!!!!

En met dat ik daar aan denk zit ik nu te grinniken bij de herinnering aan de aanschaf van een bolchrysant.
Een fluitje van een cent als de verkoopster en Niggie niet in discussie waren gegaan.
Tel daarbij op een winkel vol klanten die ineens geheel geen haast hadden.

De ouders van haar klasgenootje waren zoveel jaar getrouwd. Of ik met haar dan even iets uit de bloemenwinkel wilde brengen.
Geen probleem, ze wonen om de hoek.
Maar A. wilde eerst een tekening maken, zo gezegd, zo gedaan, ik had al een kleiner vel gegeven.
Wij naar de bloemenwinkel. Ze koos uiteindelijk een bolchrysant.
De mevrouw van de winkel kwam met de logische vraag, moet er een kaartje bij?
En ja hoor, het was weer eens zo ver.


Niggie trekt haar tekening uit haar rugzakje. Ja, ik heb er zelf eentje gemaakt.
De mevrouw glimlachte minzaam. "Ik bedoel een mooi kaartje."
Ik was dus een fractie te laat met mijn blauwe helm opzetten en de witte vlag uit te rollen.
"Mijn tante hier vindt het een mooie tekening".  Oh help!

Inmiddels stonden er 3 klanten achter ons, niet langer geïnteresseerd in de bloemen.
"Nee kindje, we kunnen er hier een mooi kaartje met een gaatje er in met een stukje ijzerdraad aan de plant hangen".
Nou, als dat kan, kan dat met haar tekening ook.
Er stonden 7 klanten, en het is geen grote winkel. Wat is wijsheid? Ik wees een kaartje aan en zei "doen we het er allebei in, dubbel feestelijk!"
Mis! Koppige verkoopster en koppig kind. Hier en daar wat zacht gelach.
Wetende dat het een koude oorlog zou kunnen worden heb ik zelf een ijzerdraadje gepakt, een kaartje gekocht . Achter me hoorde ik een mevrouw fluisteren "jammer, dit was juist zo leuk".
Uiteindelijk is de tekening in het folie mee verpakt, maar wat een gedoe zeg!

Maar op het moment zelf en er aan terugdenken, altijd goed voor een glimlach.

Groene zeep

Groene zeep, oud, vertrouwd, maar glibberig.
Misschien iets voor het Wereld Natuur Fonds, kunnen ze meer bedrijven groen wassen.
Ik begon al over de soja die zo nee is, en zo zagen we afgelopen avond weer wat op Zembla.

Weer Maleisië en de platgebrande bossen voor de palmolie en weer het omgekapte oerwoud in Argentinië voor de gemodificeerde soja.
Maar aan beiden zit dus een luchtje.

Eerder dit jaar was er een woordvoerster van Oxfam op tv die beweerde dat de palmolie heus wel in orde was. De palmolie die op grote schaal in onze etenswaren gaat die wij weer kopen van Unilever.
Niks mis met de palmolie, Oxfam had het "groen gewassen". Sticker er op en klaar.
Dat de lokale kleine  producenten weggetreiterd werden, vaak onder bedreiging, dat zij die uit wanhoop voor de grote jongen gingen werken dat tegen een schamel loon moesten doen en zonder bescherming tegen het gif.

Overigens heeft hetzelfde Oxfam nu dat zeikerige stemmetje over soja en eten voor onze biobrandstof.
Maar dat wordt dan weer groen gewassen door die club met het Panda logo.
Aan groene zeep wist je wat je had, aan die grote goede doelen? Ik weet het niet meer.

Als instituut kan je behoorlijk de pest in hebben als je in Zembla verschijnt. En maar goed ook dat er zulke programma's zijn!

Als er morgen geen grootse ergernis is, dan krijgen jullie een kneuterig blogje te lezen.
Oud Hollands gemopper en nieuw Hollandse gezelligheid.