Dat is het snoepje wat ons kabinet ons wil voorhouden.
Lastenverlichting, zeker voor de hoge inkomens. Ja, maar de laagste inkomens krijgen er ook een beetje bij. En juist voor hen is er een beetje bij meestal een stapje terug. Je krijgt er 20 euro bij maar daar ga je 35 euro meer op achteruit. Belastingtechnisch.
Ik was vorig jaar blij, 7 euro minder aan zorgverzekering, de blijdschap was al rap over want het werd ook bijna 20 euro minder aan zorgtoeslag.
Eigenlijk is het dus more is less!
Net als het verhaal van ja dit kan je dus niet maar volgens ons systeem kan je het wel zoveel uur per week, wees blij! Je kan bukken en buigen en je bent soepel, zegt de computer. Je kan meedoen!
Ik weet wat dat meedoen is, dat is gewoon meedoen met de armoede brigade omdat een systeem zegt je bent soepel en zo een kwart van je inkomen wegpikt. En dat was een kwart netto van wat ze al eerder 70% aan bruto inschatte.
Ga je nog je best doen met toegestane bijverdiensten, komt er een crisis. En dan zijn we er net uit, en oh oh we krijgen er wat bij.
Het zal wel weer 10 euro per maand zijn waarover ik dan weer 15 euro belasting over moet betalen.
Ik weet niet wat jij verdiende in 1995, maar bedenk eens als je nu ongeveer op 33% zit.
Een van de rijkste landen. Dan de eindjes aan elkaar zien te knopen.
Dit is een dag dat ik er moedeloos van word.
zondag 31 augustus 2014
maandag 25 augustus 2014
Zij daar, op dat bankje
Gisteren liep ik in het charmante stadje Oudewater.
Het was zonnig, een gezellige drukte op de terrasjes en langs het water.
Al wandelend kom je dan hier en daar een beeld of beeldengroep tegen.
Het gezin op het bankje had ik jaren geleden al eens gezien en mij werd verteld dat het Herman de Man en zijn gezin moet voorstellen.
Er zijn ongetwijfeld lezers die de naam Herman de Man niet kennen. Maar misschien als ik zeg "Het wassende water" gaat er vast een belletje rinkelen.
Die serie, ergens halverwege de jaren 80 van de vorige eeuw is gebaseerd op zijn roman uit 1925.
Daar begon de bekendheid van jonge acteurs als Thom Hoffman en Sjoerd Pleijsier.
Herman de Man, ik heb een aantal van zijn romans gelezen. Tamelijk uit de tijd en de streekroman is niet echt mijn genre. Maar het speelt zich af in de streek die ik het beste ken.
Zijn verhalen zijn somber, nors, niets leuks te beleven aan dat volk in de Krimpenerwaard.
Toen ik gisteren bij het beeld stond te lezen wat het moet voorstellen trof ik een autochtone "Geelbuik"
Een oude bijnaam voor de bewoners van Oudewater.
De man wees naar de beelden en siste "Het was een Jood". Ik weet nog steeds niet of dat minachtend of informatief klonk.
Ik keek de man aan en vroeg "wie" Nou die schrijver dus.
Nu zijn eenzame oudere heren op bankjes over het algemeen spraakzaam en zo kreeg ik in korte tijd het verhaal.
Herman de Man was de schrijversnaam van Salomon Heman Hamburger.
Een zoon van niet erg rijke ouders, zij verhuisden geregeld om aan de kost te komen.
Salomon, kortweg Sallie, ging naar de ULO, maar om wat geld bij te dragen moest hij ook samen met zijn vader de boer op, spullen verhandelen.
De omgang met Calvinistische boeren maakte hem niet echt blijmoedig, terug te lezen in zijn roman "De barre winter van 90".
Hij werd moeilijk, net als zijn Gieljan Beijen uit Het wassende water.
Hij weigerde dienst te nemen, zat twee jaar gevangen. Kort daarna was er iets van fraude, hij vluchtte naar België maar bij terugkeer ging hij weer voor twee maanden het gevang in.
In 1923 leerde hij zijn vrouw kennen, ze trouwden een jaar later en kregen 8 kinderen waarvan er eentje vroeg overleed.
Een paar jaar later besloot hij katholiek te worden en in 1930 vestigden zij zich in 'S Hertogenbosch.
Een huis vol kinderen, gevluchte Joodse mensen uit Duitsland, voor het schrijven moest hij rust hebben.
Om alles rustig op papier te zetten vertrok hij voor een tijdje naar Frankrijk.
Maar toen, ja toen brak de oorlog uit. Hij kon niet meer terug naar huis. Via omzwervingen belandde hij in 1943 in Londen, werkte voor o.a. radio Oranje, kreeg toen de naam De Man.
De koppige De Man kreeg ruzie en werd overgeplaatst naar Curacao. Inmiddels waren zijn vrouw en 4 van hun kinderen al opgepakt en afgevoerd naar Auschwitz. De oudste zoon werd te werk gesteld. Hij vluchtte maar liep een SS kamp binnen en werd ter plekke doodgeschoten.
Toen Sallie in 1945 weer thuiskwam en vernam wat er met zijn gezin was gebeurd brak hij.
Met zijn 2 overgebleven kinderen, die dankzij hulp de oorlog overleefden vertrok hij naar Eindhoven, ging in de autohandel.
Zijn tegenslag bleef hem achtervolgen, na een zakenreisje naar Engeland stortte bij terugkeer zijn vliegtuig neer.
Het gezin op het bankje stelt niet zijn gezin voor, het is een boerengezin. Het soort volk waar hij over schreef.
Het beeld is in 1977 onthuld.
dinsdag 19 augustus 2014
Helemaal te gek
Het was er weer vandaag, een online bericht over HET afslankmiddel van de eeuw.
Normaliter klik ik die gelijk weg, maar ik ben een nieuwsgierig mens.
De tekst maakte mij nieuwsgierig, negatieve calorieën. Het woord calorie heb ik nog nooit in enig positief verband meegemaakt dus vind ik alle calorieën al vrij negatief.
Ik heb het dus al die tijd helemaal fout gezien, je moet gewoon één gelule per dag vol negatieve calorieën nemen, de kilo's vliegen er af!
Een wat? Een gelule. Ik dacht gelijk wat een ge...zwets is dat nu weer?
Slechts één gelule per dag zorgt dat de platte buik, de sexy heupen en de gewelfde dijen zijn terug te vinden.
Ik geloof niet dat ik de gewelfde dijen ooit ben kwijtgeraakt, maar naar de rest is het zoeken.
Dan toch maar eens gaan kijken wat nu een gelule is, ik weiger iets te eten zonder dat ik weet wat het is!
Het blijkt dus een ander woord voor capsule te zijn.
De negatieve calorie, aha! Die zit, of eigenlijk weer niet, of niet genoeg in een aantal groentesoorten.
Dat is nu eens positief aan de negatieve calorie, geen gedoe meer met het bikini-figuur, gewoon een heel seizoen asperges eten, of bloemkool, en courgettes mag ook. Natuurlijk mogen de sausjes dan weer niet.
En is dat seizoen over, dan hups aan de aardbeien, ananas en appels.
Nu vraag ik me natuurlijk af of de telers lobby hier niet achter zit.
Normaliter klik ik die gelijk weg, maar ik ben een nieuwsgierig mens.
De tekst maakte mij nieuwsgierig, negatieve calorieën. Het woord calorie heb ik nog nooit in enig positief verband meegemaakt dus vind ik alle calorieën al vrij negatief.
Ik heb het dus al die tijd helemaal fout gezien, je moet gewoon één gelule per dag vol negatieve calorieën nemen, de kilo's vliegen er af!
Een wat? Een gelule. Ik dacht gelijk wat een ge...zwets is dat nu weer?
Slechts één gelule per dag zorgt dat de platte buik, de sexy heupen en de gewelfde dijen zijn terug te vinden.
Ik geloof niet dat ik de gewelfde dijen ooit ben kwijtgeraakt, maar naar de rest is het zoeken.
Dan toch maar eens gaan kijken wat nu een gelule is, ik weiger iets te eten zonder dat ik weet wat het is!
Het blijkt dus een ander woord voor capsule te zijn.
De negatieve calorie, aha! Die zit, of eigenlijk weer niet, of niet genoeg in een aantal groentesoorten.
Dat is nu eens positief aan de negatieve calorie, geen gedoe meer met het bikini-figuur, gewoon een heel seizoen asperges eten, of bloemkool, en courgettes mag ook. Natuurlijk mogen de sausjes dan weer niet.
En is dat seizoen over, dan hups aan de aardbeien, ananas en appels.
Nu vraag ik me natuurlijk af of de telers lobby hier niet achter zit.
Helpt elkaar, koop eigen waar
Oekraïne, het maakt heel wat los. Een tomeloze Russenhaat en ja, de sancties.
Oei, oei, je zult maar fruit of groente telen. Zij voelen het in hun portemonnee. Een wat leven we mee, tot de winter komt. Of gaan we dan lekker weer die milieu-onvriendelijke spotgoedkope kolen voorraad gebruiken.
Laten we dat maar doen, dat vangt weer de extra prijzen van groente en fruit op.
Hoezo extra? We krijgen toch lagere prijzen voor dat groenvoer? Nee hoor, om de prijzen "kunstmatig" hoog te houden kunnen ze het laten doordraaien. Goed eten gewoon laten vernietigen.
De telers worden geraakt door de sancties, dat is natuurlijk niet leuk. En met veel van hen ging het al zo matig.
Maar het is vaak zo dat het in bepaalde tijden slecht gaat met een aantal groepen, door EU-regulering, door sancties of door slechte oogsten van het één of ander.
Moeten we dan een noodfonds aanspreken? Of.. kunnen we dan de op te stoken kolen deels laten gebruiken door de telers? Wij allemaal met goedkoop fruit en groente de winter door?
Persoonlijk denk ik dat we door die Russenhaat snel weer omslaan want het kost uiteindelijk teveel.
Ik ga er niet meer groente van eten, niet meer fruit van kopen want dat komt veelal van al ver weg.
Maar goedkope kolen, dan loopt de schatkist weer inkomsten mis, net nu ze enige lastenverlichting dreigen te beloven. Natuurlijk vooral voor de hogere inkomens.
Oh ja, stoute Russen, dan ook extra tanks en dat soort spul.
Wij moeten tenslotte onze eer verdedigen! Ik denk dat dit weer een test is voor de EU.
Als wij heus gezamenlijk de hakken in het zand zetten en eens grommen, desnoods bijten, dat we ver komen.
Maar kap dan met dat geneuzel over ons woningbeleid, ons homobeleid en ons drugsbeleid.
Bezuinig maar eens op dat nutteloze verhuisspelletje van Brussel naar Straatsburg en laat men ook eens stoer doen met sancties wat betreft sport.
Niet langer dat gemauw van mag je sporters niet mee lastig vallen, die willen hun sport beoefenen. Wel een komkommerkweker wil komkommers kweken en verkopen.
Oei, oei, je zult maar fruit of groente telen. Zij voelen het in hun portemonnee. Een wat leven we mee, tot de winter komt. Of gaan we dan lekker weer die milieu-onvriendelijke spotgoedkope kolen voorraad gebruiken.
Laten we dat maar doen, dat vangt weer de extra prijzen van groente en fruit op.
Hoezo extra? We krijgen toch lagere prijzen voor dat groenvoer? Nee hoor, om de prijzen "kunstmatig" hoog te houden kunnen ze het laten doordraaien. Goed eten gewoon laten vernietigen.
De telers worden geraakt door de sancties, dat is natuurlijk niet leuk. En met veel van hen ging het al zo matig.
Maar het is vaak zo dat het in bepaalde tijden slecht gaat met een aantal groepen, door EU-regulering, door sancties of door slechte oogsten van het één of ander.
Moeten we dan een noodfonds aanspreken? Of.. kunnen we dan de op te stoken kolen deels laten gebruiken door de telers? Wij allemaal met goedkoop fruit en groente de winter door?
Persoonlijk denk ik dat we door die Russenhaat snel weer omslaan want het kost uiteindelijk teveel.
Ik ga er niet meer groente van eten, niet meer fruit van kopen want dat komt veelal van al ver weg.
Maar goedkope kolen, dan loopt de schatkist weer inkomsten mis, net nu ze enige lastenverlichting dreigen te beloven. Natuurlijk vooral voor de hogere inkomens.
Oh ja, stoute Russen, dan ook extra tanks en dat soort spul.
Wij moeten tenslotte onze eer verdedigen! Ik denk dat dit weer een test is voor de EU.
Als wij heus gezamenlijk de hakken in het zand zetten en eens grommen, desnoods bijten, dat we ver komen.
Maar kap dan met dat geneuzel over ons woningbeleid, ons homobeleid en ons drugsbeleid.
Bezuinig maar eens op dat nutteloze verhuisspelletje van Brussel naar Straatsburg en laat men ook eens stoer doen met sancties wat betreft sport.
Niet langer dat gemauw van mag je sporters niet mee lastig vallen, die willen hun sport beoefenen. Wel een komkommerkweker wil komkommers kweken en verkopen.
maandag 11 augustus 2014
Keukenprinsesstress
Het zal je maar gebeuren, heb je eindelijk een oventje, wil je eens gaan bakken, zie dan maar eens een passende quiche-vorm te vinden. Na bezoekjes aan diverse bekende winkels liep ik vanmiddag toch in de buurt van de Marskramer dus daar gevraagd. Die stuurde me door naar Xenos, waar ik een platte ronde taartvorm zag. Volgens het label met een diameter van 20 centimeter.
Ik pakte de schaal en ben maar niet begonnen aan een vreugdedansje.
Mijn ruimtelijk inzicht is niet groot, maar de beloofde 20 centimeter waren er toch duidelijk meer. Ja, de bodem 22 en de bovenrand 24,5 en dat is dus net 1,5 cm te groot. Xenos stuurde me door naar Euroland, die soms bakspullen verkopen en die verwees me naar Jamin, die tegenwoordig bakspullen verkopen.
Bij Jamin werd ik hoofdschuddend aangekeken, nee, dat was vroeger. Zucht.
Inmiddels was mijn arm wel wat langer geworden, volle tas met boodschappen, ingrediënten voor een bak experiment.
Was ik op zoek naar vreemde dingen? Nee hoor. Zaken als een losse sinaasappel, een paar appels.
Een losse sinaasappel werd al een probleem. Die verkopen ze in zakken van een kilo en ik wil geen kilo.
Mijn geluk, ze hebben in vrijwel alle supermarkten van die pers uw eigen jus gevallen staan dus uit die bak een sinaasappel gehaald.
Oh ja, kardemom. Ik liep bij Jumbo, hele rijen potjes op alfabetische volgorde. Kaneel, kerrie, oh!
Moest ik dan toch ook nog naar Appie? Even een knul van de Jumbo gevraagd of ze niet ergens verstopt een potje hebben staan. Dat werd dus een hele zoektocht nadat ik uitgelegd had wat het moet zijn en geen karremoen heet. Joepie, alles in één winkel.
Dacht ik, bijna het amandelschaafsel vergeten.
Niks joepie, moest ik daar toch voor naar Appie. Nu mogen die appeldingen morgen wel heel erg lekker zijn, ik heb er tamelijk veel moeite voor moeten doen.
En als ik dan hoor dat men fruit wil gaan vernietigen om de prijs kunstmatig hoog te houden denk ik dat ruim 52 cent voor een appel al hoog genoeg is!
Eerst mekkeren ze over verspilling en nu willen ze gaan vernietigen, joehoe luitjes van de regering, er bestaan voedselbanken!
Ik pakte de schaal en ben maar niet begonnen aan een vreugdedansje.
Mijn ruimtelijk inzicht is niet groot, maar de beloofde 20 centimeter waren er toch duidelijk meer. Ja, de bodem 22 en de bovenrand 24,5 en dat is dus net 1,5 cm te groot. Xenos stuurde me door naar Euroland, die soms bakspullen verkopen en die verwees me naar Jamin, die tegenwoordig bakspullen verkopen.
Bij Jamin werd ik hoofdschuddend aangekeken, nee, dat was vroeger. Zucht.
Inmiddels was mijn arm wel wat langer geworden, volle tas met boodschappen, ingrediënten voor een bak experiment.
Was ik op zoek naar vreemde dingen? Nee hoor. Zaken als een losse sinaasappel, een paar appels.
Een losse sinaasappel werd al een probleem. Die verkopen ze in zakken van een kilo en ik wil geen kilo.
Mijn geluk, ze hebben in vrijwel alle supermarkten van die pers uw eigen jus gevallen staan dus uit die bak een sinaasappel gehaald.
Oh ja, kardemom. Ik liep bij Jumbo, hele rijen potjes op alfabetische volgorde. Kaneel, kerrie, oh!
Moest ik dan toch ook nog naar Appie? Even een knul van de Jumbo gevraagd of ze niet ergens verstopt een potje hebben staan. Dat werd dus een hele zoektocht nadat ik uitgelegd had wat het moet zijn en geen karremoen heet. Joepie, alles in één winkel.
Dacht ik, bijna het amandelschaafsel vergeten.
Niks joepie, moest ik daar toch voor naar Appie. Nu mogen die appeldingen morgen wel heel erg lekker zijn, ik heb er tamelijk veel moeite voor moeten doen.
En als ik dan hoor dat men fruit wil gaan vernietigen om de prijs kunstmatig hoog te houden denk ik dat ruim 52 cent voor een appel al hoog genoeg is!
Eerst mekkeren ze over verspilling en nu willen ze gaan vernietigen, joehoe luitjes van de regering, er bestaan voedselbanken!
zondag 10 augustus 2014
Blokje Gouds : Een driewegsluis
Het lijkt wel een obsessie te worden, de Goudse waterwerken.
Maar ja, we hebben zoveel water.
En nu blijkt dat Gouda ook nog vrij unieke sluisjes heeft, al wist ik eigenlijk niet van het bestaan van een driewegsluis.
Wel dat ie in 2010, na restauratie weer werd geopend.
En toch duurde het nog 4 jaar eer ik er eens even heenliep.
Het sluisje heeft twee namen. Reeuwijks of Dubbeld verlaat. En het bestaat ook al even.
Vermoedelijk vanaf 1604. Via het sluisje konden de polders Reeuwijk en Sluipwijk water in de Hollandse IJssel lozen.
In 1934 kwam er een gemaaltje bij, inmiddels waren er twee molens reeds gesloopt.
Het sluisje is eerder gerestaureerd, toen heeft men één van de deuren dichtgemetseld.
Gelukkig besloot men ook in dit geval weer wat aan het erfgoed te gaan sleutelen, en is het nu weer een driewegsluis geworden.
Weer een pittoresk hoekje in Gouda, ook weer eentje waarvan je net moet weten dat het er is.
Maar ja, we hebben zoveel water.
En nu blijkt dat Gouda ook nog vrij unieke sluisjes heeft, al wist ik eigenlijk niet van het bestaan van een driewegsluis.
Wel dat ie in 2010, na restauratie weer werd geopend.
En toch duurde het nog 4 jaar eer ik er eens even heenliep.
Het sluisje heeft twee namen. Reeuwijks of Dubbeld verlaat. En het bestaat ook al even.
Vermoedelijk vanaf 1604. Via het sluisje konden de polders Reeuwijk en Sluipwijk water in de Hollandse IJssel lozen.
In 1934 kwam er een gemaaltje bij, inmiddels waren er twee molens reeds gesloopt.
Gelukkig besloot men ook in dit geval weer wat aan het erfgoed te gaan sleutelen, en is het nu weer een driewegsluis geworden.
Weer een pittoresk hoekje in Gouda, ook weer eentje waarvan je net moet weten dat het er is.
maandag 4 augustus 2014
Blokje Gouds: Mallemolen
Geen idee hoe die molen aan die naam komt, zo mal ziet ie er niet uit.
Misschien is het de minst bekende molen van Gouda, de molen staat ook echt aan een randje van Gouda, aan een smal paadje en tegenwoordig verstopt achter hoge flats.
De molen werd in 1803 gebouwd, deed dienst als poldermolen, vanaf 1863 werd de molen onderdeel van de Oostpolder.
Dat heeft niet lang geduurd, er werd in 1904 een gemaal geplaatst wat de functie van de molen overnam.
En wat doe je met een nutteloze molen? In 1906 dreigde complete sloop, de molen stond wat in de weg voor een geplande spoorbrug. Maar de spoorbrug ging niet door.
Het duurde echter 80 jaar voor men weer iets met de molen wilde doen.
Om te beginnen met fondsen zoeken voor de restauratie.
Helaas, men wilde een verkeersbrug over de Gouwe maken. Maar net als de spoorbrug ging ook dat niet door.
In 2009 was er geld genoeg om de molenstomp te restaureren. En in 2010 kreeg de molen weer wieken.
De molen kan weer draaien, heeft een educatieve functie en kan bij calamiteiten ook weer het werk doen.
De molen doet het weer, dus wat te doen met het gemaal? Mooi laten staan.
Jammer dat weinig mensen noch molen noch gemaal zien, ook al is de hoogbouw ernaast een beetje bizar gezicht.
Misschien is het de minst bekende molen van Gouda, de molen staat ook echt aan een randje van Gouda, aan een smal paadje en tegenwoordig verstopt achter hoge flats.
De molen werd in 1803 gebouwd, deed dienst als poldermolen, vanaf 1863 werd de molen onderdeel van de Oostpolder.
Dat heeft niet lang geduurd, er werd in 1904 een gemaal geplaatst wat de functie van de molen overnam.
Het duurde echter 80 jaar voor men weer iets met de molen wilde doen.
Om te beginnen met fondsen zoeken voor de restauratie.
Helaas, men wilde een verkeersbrug over de Gouwe maken. Maar net als de spoorbrug ging ook dat niet door.
In 2009 was er geld genoeg om de molenstomp te restaureren. En in 2010 kreeg de molen weer wieken.
De molen kan weer draaien, heeft een educatieve functie en kan bij calamiteiten ook weer het werk doen.
De molen doet het weer, dus wat te doen met het gemaal? Mooi laten staan.
Jammer dat weinig mensen noch molen noch gemaal zien, ook al is de hoogbouw ernaast een beetje bizar gezicht.
 |
| De Mallemolen |
 |
| Gemaal Oostpolder |
zaterdag 2 augustus 2014
Shop till you drop
Het best kan ik beginnen met iets op te biechten, ik heb een broertje dood aan winkelen.
Klein budget, een ontzettende eenheidsworst aan winkels en elders de Made In China spullen waarvan je ongemerkt meer meeneemt dan je van plan was.
Als ik dan toch een winkel in moet, dan graag een boekhandel of een luxe parfumerie. Dat laatste alleen al vanwege de prachtige flacons en al die luxe spulletjes die ik nooit zal aanschaffen.
Vroeger, toen er nog warenhuizen bestonden, echte warenhuizen met een chique uitstraling was het vast mooier.
Ik kijk daarom met plezier naar een serie als Mr. Selfridge. Ik denk dan, zulke winkels bestaan niet meer.
Nu kwam er echter gelijk na die serie een eerste aflevering over het warenhuis Liberty, in Londen.
Verbazend, die hectiek. De mussen vallen dood van het dak en ze slepen daar al met kerstspullen.
Om daar te werken zou ik na een week of 5 een psychiater nodig hebben want van september tot en met 25 december Jingle Bells te moeten horen zou me tot waanzin drijven.
Toch zou ik er best eens rond willen lopen. Ze verkopen er werkelijk bizarre zaken in een ronduit bizarre prijsklasse.
Voor de lol even op hun webshop gekeken, een kamerspray (Ambi Pur de luxe geval) voor 85 Engelse ponden.
Tja, dan drop ik toch even van mijn stoel. En vind ik V&D weer luxe genoeg.
Klein budget, een ontzettende eenheidsworst aan winkels en elders de Made In China spullen waarvan je ongemerkt meer meeneemt dan je van plan was.
Als ik dan toch een winkel in moet, dan graag een boekhandel of een luxe parfumerie. Dat laatste alleen al vanwege de prachtige flacons en al die luxe spulletjes die ik nooit zal aanschaffen.
Vroeger, toen er nog warenhuizen bestonden, echte warenhuizen met een chique uitstraling was het vast mooier.
Ik kijk daarom met plezier naar een serie als Mr. Selfridge. Ik denk dan, zulke winkels bestaan niet meer.
Nu kwam er echter gelijk na die serie een eerste aflevering over het warenhuis Liberty, in Londen.
Verbazend, die hectiek. De mussen vallen dood van het dak en ze slepen daar al met kerstspullen.
Om daar te werken zou ik na een week of 5 een psychiater nodig hebben want van september tot en met 25 december Jingle Bells te moeten horen zou me tot waanzin drijven.
Toch zou ik er best eens rond willen lopen. Ze verkopen er werkelijk bizarre zaken in een ronduit bizarre prijsklasse.
Voor de lol even op hun webshop gekeken, een kamerspray (Ambi Pur de luxe geval) voor 85 Engelse ponden.
Tja, dan drop ik toch even van mijn stoel. En vind ik V&D weer luxe genoeg.
vrijdag 1 augustus 2014
Blokje Gouds: Knoeien met water
Het zit ons Nederlanders in het bloed, knoeien met water.
En als je even niet oplet zijn ze weer bezig.
Schreef ik onlangs nog over Gemaal Willens, wel, ik heb het op tijd ontdekt, ze gaan het verplaatsen.
Hoe je een gemaal verplaatst? Geen idee.
Ik had er ook niet van geweten als er niet onlangs een vreemd bouwwerk was verschenen.
En ik kon er niets anders dan een gemaaltje van maken.
Het oude gemaal Willens komt bij de Goejanverwelledijk, en ik hoor jullie denken, had dat niets met die ene Wilhelmina te maken? Klopt, maar daarover later meer.
Het nieuwe gemaal heet nu ook Willens? Ik verdiep me nooit enorm in onze waterwerken, maar een modern gebouwtje wat er "ineens"staat boeit me dan weer wel.
Waarom moet het ene weg? Het blijkt dat het water uit polder Willens te rijk aan voedingsstoffen is, dat veroorzaakt algen en zo ook troebel water. Het water uit de polder kwam deels uit in de Reeuwijkse Plassen en dat willen ze niet meer. Het moet nu via "om de hoek" naar het nog te verplaatsen gemaal gaan en zo rechtstreeks de Hollandse IJssel in.
Als ik het goed heb komt het dan uit in de Nieuwe Maas en zo richting zee.
Ergens wel jammer dat ze het oude gebouwtje niet op de nieuwe plek konden zetten.
Nu loop ik tijdens mijn groenwandelingen steeds langs een redelijk futuristisch geval.
Het zal wel wennen. In december gaat het open, en dan zijn alle kranen, boten en bouwers ook weer uit het straatbeeld verdwenen.
En als je even niet oplet zijn ze weer bezig.
Schreef ik onlangs nog over Gemaal Willens, wel, ik heb het op tijd ontdekt, ze gaan het verplaatsen.
Hoe je een gemaal verplaatst? Geen idee.
Ik had er ook niet van geweten als er niet onlangs een vreemd bouwwerk was verschenen.
En ik kon er niets anders dan een gemaaltje van maken.
Het oude gemaal Willens komt bij de Goejanverwelledijk, en ik hoor jullie denken, had dat niets met die ene Wilhelmina te maken? Klopt, maar daarover later meer.
Het nieuwe gemaal heet nu ook Willens? Ik verdiep me nooit enorm in onze waterwerken, maar een modern gebouwtje wat er "ineens"staat boeit me dan weer wel.
Waarom moet het ene weg? Het blijkt dat het water uit polder Willens te rijk aan voedingsstoffen is, dat veroorzaakt algen en zo ook troebel water. Het water uit de polder kwam deels uit in de Reeuwijkse Plassen en dat willen ze niet meer. Het moet nu via "om de hoek" naar het nog te verplaatsen gemaal gaan en zo rechtstreeks de Hollandse IJssel in.
Als ik het goed heb komt het dan uit in de Nieuwe Maas en zo richting zee.
Ergens wel jammer dat ze het oude gebouwtje niet op de nieuwe plek konden zetten.
Nu loop ik tijdens mijn groenwandelingen steeds langs een redelijk futuristisch geval.
Het zal wel wennen. In december gaat het open, en dan zijn alle kranen, boten en bouwers ook weer uit het straatbeeld verdwenen.
Abonneren op:
Posts (Atom)