zondag 30 juli 2017

Laat ze toch....zijn

Sire kwam met de campagne, laat jongens toch jongens zijn. Mij best.
Komt de NS met over een tijdje de mededeling : geachte reizigers. Dat is namelijk zo gender neutraal.
Dames en heren zou mensen beledigen?

Ik heb het er nu wel mee gehad.  Krijg zelfs in vragenlijsten : bent u een man, een vrouw, of anders?
Wat nou anders? Een paperclip?
Ik heb enorme moeite met de kreet gender neutraal.

Er zijn dames en heren, er zijn meisjes die later jongen worden, en andersom, er zijn hermafrodieten met de lastige keus. Daar heb ik geen moeite mee. Ook niet met homoseksuelen en niet seksuelen.
Leven en laten leven.

Maar waarom, als men zo geaccepteerd wil worden weer al die hokjes?
Waarom gay games? Als zij zulke goede sporters zijn, kunnen ze toch meedoen aan de Olympische spelen?  
Wat is in Godsnaam het nut van gender neutrale toiletten? Moeten we dan ook gender neutrale luierverschoon plekken krijgen? Die zitten namelijk bij dames toiletten. Wat nou als twee mannen een baby adopteren en moeten verschonen? Aparte ruimtes? Voor adoptie baby's van mannen en vrouwen?

Moeten we dan ook nog een verschil maken tussen gender neutralen of gender neutraal hatende medelanders met een immigratie achtergrond?  Die we ineens geen allochtoon mogen noemen?

Eigenlijk kots ik nu op de onzinnige hokjesgeest waar we allemaal zo vanaf wilde maar nu geheel politiek correct weer het leven inblazen. We zijn gewoon mensen, allemaal. Ik ben er gewoon klaar meer.

Straks moeten winkels ook nog gender neutrale afdelingen inrichten en komen er gender neutrale winkels. Het gaat me stappen te ver. Ik gun jullie een fijn leven, maar ik heb geen zin me politiek correct aan te passen aan 1 op de 200.  Als de overheid dingen wil doen, er zijn grotere zaken.

woensdag 12 juli 2017

Ga toch koken mevrouw!

Met een grijns  en verbazing hoorde ik vandaag op de radio over de prijs voor de winnares van de Giro Rosa. 
€ 1050 en niet onbelangrijk, een pannenset. Geen huldiging.

Ben je een man, en fiets je in een roze trui, dan fiets je ongeveer een kwart miljoen bij elkaar.
Wat hij wel moet delen met zijn knechten.

Een kwart miljoen of duizend en een pannenset. Dat klinkt bijna alsof die helse fietstocht voor de vrouwen een soort verkoop dagje uit is.

Die gelijke rechten voor mannen en vrouwen, nog heel ver te zoeken, ook bij de sponsoren.
Ja,ja, mevrouw u fietst hard, geweldig, maar hier zijn de pannen, ga nu maar koken.
Tjonge, ze hadden er best een Italiaans kookboek bij kunnen geven.

dinsdag 11 juli 2017

Beste Henk

Henk? Wie is Henk? In dit geval niet die van Ingrid, maar onze nog net even minister Henk Kamp.

Beste Henk,

Het is me nu heus geen genoegen van je te horen. Jouw uitermate ondermijnende plannen wat de postmarkt betreft.
Ik had je dit het liefst per brief laten weten, maar de kans dat die aankomt lijkt me steeds minder aannemelijk.

Wat mij stoort is dreigen met het verhogen van de posttarieven, het zou wel eens een euro per brief kunnen worden, in 2020? Tegen mij hoef je niet te jokken joh, dat tarief is er al in 2019.

Maar heus, ik ben ernstig teleurgesteld, waarom dan het aantal bezorgdagen weer in te korten?
Zijn wij niet opgegroeid met de boekjes van Pietje Puk, de vrolijke postbode?
Dat er toen nog 6 dagen per week twee maal daags postbezorging was, behalve op zondag, want ook Pietje had een vrije dag.

De postmarkt, och Henk, dat is niet voor particulieren. Ik als fanatiek briefschrijfster moet het doen met Post.nl. Met bloedend hart zag ik hoe het postkantoor als instituut moest uitsterven. Hoe de postagentschappen verdwenen. Hoe een trots product als postzegels al rap een soort faststamp werden en van een tarievenboekje  er een tarievenkaartje kwam.

Vroeger, ja Henk, vroeger, toen we nog jong waren, waren er van die uitvouwkaarten met zones.
En als we dan post stuurden konden we die opleuken met fraaie zegels.  Mooie opdrukken met helden of bloemen.

Er was nog luchtpost en zeepost. Alles wordt minder, in de vaart der volken?  Onzin, er zijn nog hele volksstammen die een vel paper vol typen of schrijven, dat in een enveloppe stoppen, er een inmiddels al jaren dezelfde saaie zegels opplakken en dan naar een steeds verder afgelegen brievenbus lopen.


Er zijn mensen die een ander zonder een feestelijke gelegenheid eens een kaartje willen sturen. Moeten die dan dagen en dagen wachten?

Jouw plan B? Schrap dat alsjeblieft gelijk. Er komen zoveel mensen aan de deur, misschien de post mee met de pizzabezorger? Ik eet geen pizza en bestel ze nooit, dus zou ik geen post meer krijgen?
Of moet die uit de quatrro staggione voor een buur komen?

Henk, ik hoop dat je tot inkeer komt. Voor mij is post in de brievenbus een serieuze zaak.
Denk er maar eens rustig over na, tijdens je vakantie.

Groetjes,

Sofie.