woensdag 25 februari 2015

Terug in de tijd : Kinderboeken

Kinderboeken, soms leen ik er nog eentje in de bieb. Pas na mijn 30e ben ik een fan van Annie MG geworden.
Thuis zag ik nooit een boek van Annie MG dus had nog heel wat in te halen. En wat heb ik genoten!

In mijn kinderjaren waren het Gouden Boekjes en de Pixy boekjes. Kennen jullie die ook nog?
Kleine vierkante boekjes met leuke tekeningetjes en een kort verhaaltje.
In die tijd slingerde er ook in elk huis wel een klokkenboek rond. Ik vraag me af of die nog bestaan.

Wat mij nooit kon bekoren waren sprookjes. Ik vond het nare verhalen.
Wel genoot ik van de stripboeken van Sjors en Sjimmie en de "avonturen" van Jaap en Gerdientje.

Tegen de tienerjaren werden die verruild voor Pitty, een nuffig Engels kostschoolmeisje.
Als je die dan jaren later nog eens leest vraag je je af wat je er ooit leuk aan vond. Stelletje snobistische trutjes.

Groot was mijn verbazing toen ik een jaar of 25 geleden nog eens een boek van Jaap en Gerdientje kreeg. Voor het eerst viel me op hoe christelijk die verhaaltjes zijn. Niks mis mee, maar het kreeg een beetje Kleine Huis gehalte. Die serie is wel één van mijn guilty pleasures.

Kinderboeken, ik heb er een paar bewaard. Zo lees ik om de zoveel jaren tussen twee koppen koffie weer eens over Pietje Puk, een vrolijke postbode.

dinsdag 24 februari 2015

Terug in de tijd: Verzamelen

Al zo lang ik me kan heugen zijn wij een noest verzamelaars volkje.

Fanatieke zegeltjes plakkers, waren het vroeger de zegeltjes van zowel koffie als het appelige mannetje op de potten jam, het zijn nog steeds de koffiepunten en de eindeloze hoeveelheden spaarzegels van diverse winkels.

Ik had een kinderloze tante die zeer geduldig Van Nelle zegels heeft zitten knippen en zo werd ik een kinderserviesje rijker. En een aantal poppen.

Tegenwoordig is het allemaal grootser, sta je bij een kassa ; spaart u de gratis zegels, heeft u een klantenkaart, wilt u de koopzegels. Het is een hele administratie geworden.

Nee, dan vroeger! Ik kan wel roepen handen opsteken bij wie kent de Verkade albums? Piggelmee?
Wie heeft nog boekjes van Flipje? Of wellicht een vergeten doosje met kauwgomplaatjes?

En wie had er vroeger geen kaartenalbum? Dan waren er de sigarenbandjes, de suikerzakjes en ja, de speldjes.

Tegenwoordig moet alles sneller, vaker anders, maar zeg nu zelf, de sleutelhangers, die waren toch helemaal geweldig?

Ik vraag me nu af of ze echt zo geweldig waren, die miniatuur pakjes waspoeder.
Maar de transparante "zakjes" chips van Golden Wonder, met kleine gele frutseltjes er in.
Sparen was toen nog leuk, zonder een bende bedelende kinderen achter een dranghek bij de supermarkt.

Het is vast fout gegaan met de Flippo's.

zaterdag 21 februari 2015

Bernini barbaren

Fijn, er was weer eens voetbal. Nog fijner, in het kielzog der ware fans reisde ook een grote groep
vreemde wezens mee.
Allerfijnst, ze bezorgen weer volop ge-analyseer in het nieuws.

Ik zag wat beelden en kreeg nu eens geen last van plaatsvervangende schaamte.
En dat hoeft Feyenoord van mij ook niet te hebben.
Het is nu eenmaal een randverschijnsel van het voetbal.

Wat ik dan echt niet begrijp is dat er deskundigen zijn die beweren dat het randverschijnsel hele gewone mensen zijn. Zonder sociale problemen.
Mwah, er zijn dagen dat ik geen verkeersborden sloop of sta te plassen tegen een monument.

Het is voor de Romeinen bijzonder sneu dat een onlangs gerestaureerde fontein van Bernini  nu het decor was voor hooligans in plaats van een lichtvoetige actrice in een Italiaanse film.
Met de nodige dramatiek krijst Rome moord en brand. Ah, zij hebben geen hooligans? Oh jawel, maar die slopen geen fonteinen, die slopen gewoon andere hooligans.

Het fraaiste commentaar op tv vond ik wel van een vrouw die iets had van "overdrijf niet zo, het is niet anders dan Amsterdam op Koninginnedag."
Laat de Italianen dat maar niet horen! Dan gaan ze ons echt barbaren vinden.

Natuurlijk is het walgelijk wat die figuren daar deden. Laat ze maar dokken, laat ze maar boeten.
Het blijft gewoon jammer dat de sport voor het volk steeds meer randverschijnselen laat zien.
Corruptie, match fixing en dom, enorm dom geweld.

In tijd van bezuinigingen er maar eens mee stoppen? Scheelt een hoop aan politie, schade, overbetaalde ego's en stadions die door de belastingbetalers worden opgehoest.


woensdag 18 februari 2015

De wizzewattus?

Soms plaats je een foto van iets waar men iets heel anders van maakt.
En dan volgt er een rij onnavolgbaar commentaar.

Zo kwam het via een omweg over de Whizaway. Een revolutionaire uitvinding?
Eindelijk kan elke vrouw staand plassen. Toch maar eens even lezen.

Daar zakt me de broek toch echt van af. Een plastuitje in Barbie-roze wat zelfs verkrijgbaar is als cadeau-editie.
Als wij dames staand kunnen plassen wil ik dat niet in Barbie-roze. Ik wil een lange tuit, liefst in een stoere kleur met sportstrepen.

Een cadeau-editie, wie in hemelsnaam geeft een vrouw zoiets cadeau?
Misschien staat het dit jaar rond Moederdag wel in een folder tussen de strijkijzers, daar druipt tenslotte de romantiek ook al af.

Joh, het is toch een praktisch gevalletje? Tuurlijk, reuze handig voor in je rugzakje als je gaat wandelen.
Even kijken, camera mee, fles water mee, vochtig wc papier mee, plastic tasje mee want na het gebruik moet je dat zeikslurfje toch ergens instoppen zonder lekkage aan de overige inhoud.

Klein detail lijkt me ook dat als je het gebruikt je alsnog met de billen bloot moet, de anatomie is nu eenmaal onveranderlijk. Niks stiekem tegen een boompje. Nog ruimte in de rugzak? Omkleedtentje mee.

Heeft zo'n artikel potentie? Wie weet komt er nog eens een NK ver plassen voor vrouwen.

donderdag 12 februari 2015

Poen, poen, poen

Wat je toch allemaal met een telefoon kan doen!

Heb je net je centjes terug van de Chipknip, moeten we nu gaan betalen met onze smartphone?
Zo makkelijk. Tenminste als je eerst je prehistorische spaarvarken kapot slaat en er nog ergens tussen de 350 en 700 euro in zit.
Voorlopig kan het slechts met de Samsung modellen vanaf een bepaalde serie.

Oh ja, je moet ook klant zijn van de Rabo (straks alle grote banken) zijn en net 1 van de 62.000 kassa's treffen waar het ook echt kan.

Het heet de Wallet (hoe komen ze er op) en ook leuk, je kan er al je klantenkaarten in opslaan en de folderaanbiedingen ontvangen.

Tot 25 euro kan je zonder pincode betalen, hoe fraude- en diefstal gevoelig maakt het dat?
En natuurlijk volgt er dan gemekker over privacy.

Ik wacht nu met smart op een smartphone die je gewoon zelf de boodschappen kan laten doen.
Even langs de koelkast halen, slaat ie het boodschappenbriefje op.
Als ze nog smarter worden dan halen ze gelijk het digitale recept af , je haalt 'm langs een moderne kookplaat en hotsekidee.

Per dag begin ik steeds meer te verlangen naar de ouderwetse portemonnee, met vakjes voor biljetten en een knip voor muntjes. Die verraden niet welke winkels je ingaat en wat je koopt.

En mocht je smartphone kippig worden, dan schaf je 'm een Windows bril aan. Dat is nog even wachten, maar dan heb je ook wat.
Kan ie onderweg ook gelijk foto's maken en laten zien waar ie aldoor rondhing.

Vooral niet vergeten 'm bijtijds op te laden! Anders moet je op een houtje bijten.



maandag 9 februari 2015

Zet 'm op!

Met verbijstering las ik dat Praxis nu ook huisdieren gaat verkopen. Kleine knaagdieren en wat vogeltjes.
Linksaf verlichting, rechtsaf ijzerwaren, rechtdoor de kanaries.
Dieren horen niet in een bouwmarkt!

Of gaat Praxis mee in de nieuwe Hipster trend? Het is namelijk ontzettend hip om je interieur op te fleuren met een opgezette pauw op de schoorsteenmantel, een stolpje met vlinders in de bijkeuken of de glazige blik van een elandkop naast de open haard.
Alsof je in een natuurhistorisch museum van anderhalve eeuw geleden rondloopt.
Waar je ook zit, je wordt aangestaard door dode ogen.

Opgezette dieren en naturalia is dus helemaal in. Ik maak mij schuldig aan naturalia. Schelpen en veren en een paar schedeltjes.
Er is geen dier voor doodgemaakt, en dat is ook niet het geval van de opgezette dieren.

Toch blijf ik het een naar gezicht vinden, dode dieren , keurig geprepareerd, in je huiskamer.
Ik word er nerveus van.

Zo word ik ook nerveus van een bouwmarkt die ondanks hun vriendelijke personeel nu dieren gaat verkopen. Wellicht zonder enige kennis van hoe mensen die moeten houden.
Dan loopt vader met de kinders op zaterdag door Praxis "pappa, ik wil een.."

Is het heel erg sarcastisch om te denken dat ze er dan gelijk een taxidermie-setje voor doe-het-zelvers bij doen? Want dat is dan gelijk weer erg hip.
Ja, dat is sarcastisch, ik geef het toe.

Terug in de tijd: Vrije tijd

Wat deden we vroeger in onze vrije tijd?

Als het even kon, buiten spelen. Dat was de tijd dat kinderen nog volop beweging kregen.
Was je met meer buiten kon je elastiekentwisten, knikkeren, dubbele bochten, stoepranden en ga maar door.
Stoepranden, dat is nu vrijwel onmogelijk omdat elke vierkante centimeter vol met auto's staan en veel straten geen stoeprand meer kennen.

In je eentje kon je rolschaatsen of gewoon touwtje springen. En in de zomer achter in de tuin in de grote zinken teil.

In die tijd werkten veel vaders ook nog op zaterdagen. En op zondagen, met heel mooi weer gingen we soms naar Scheveningen, een dagje strand.
Achteraf is dat weinig ontspannen, als je zag wat er allemaal mee moest!

Het windscherm, dat vermaledijde windscherm! Als kind wilde je gelijk in de golfjes gaan springen, maar nee, er moest eerst een soort geultje komen, dan moest het windscherm op. Dan het gedoe met omkleden. De koeltas moest goed staan en daarna moest je je nog in laten smeren.

Die goeie oude tijd. Dat er nog een man op het strand augurken verkocht.
En dat de auto dan nog makkelijk aan het Zwarte Pad kon staan. De pier was nog spannend.
Het was ook nog niet zo overdreven druk.

Men deed nog niet aan kitesurfen en dat soort duizelingwekkende sporten.

Ik hou nog steeds van het strand. Niet eens om te zonnen, maar er wel lekker lopen. Mensen kijken.
En meeuwen kijken.




zaterdag 7 februari 2015

Zorgzaam

Wat een lief mens toch, onze minister Schippers. Haar nieuwe zorgplannen zijn hartverwarmend.
Arme mensen hebben ook recht op goeie zorg. Het doet me deugd!

Ware het niet dat de schijnheiligheid er afdruipt.
Eerst iedereen zo gek krijgen dat ze vooral aan een duurdere polis moeten en nu ineens toch weer wel keuze vrijheid.

En als je dan kiest voor een zorgverlener die een contract heeft met jouw zorgverzekeraar, dan kan je nog korting krijgen wat betreft eigen risico. Toe maar, wat een luxe.

Zo fijn dat wij zo'n goede zorg kennen, gezien veel andere landen. Vergeten ze wel even dat we die marktwerking door onze strot geramd kregen, een beetje als levertraan in onze jonge jaren "het is goed voor je!"

Schijnheilig? Oh ja! Eerst het fiks verhogen, dan de neus stoten tegen een paar senatoren en och ja, nee ze hebben wel gelijk. Korting.
Waarom de armen wel korting en de rijken niet? Heet dat geen tweedeling?

En geloofd iemand nu echt dat ik maar een stuiver korting krijg? Ik namelijk niet.
Dan zullen er wel weer vage rekeningen opdoemen.
Marktwerking, lang leve de rijke wereld en het liberalisme, al vind ik het een verborgen synoniem voor diefstal.

Nog even en dit kabinet krijgt me aan de maagzuurremmers, kotsmisselijk word ik er van.
Laat de senioren maar verrekken en het voetvolk ook. Die kosten tenslotte alleen maar.

Maar nee hoor, verder ben ik niet boos, want wat die bloeddrukverlagers kosten, geen idee.

woensdag 4 februari 2015

Positieflijst

Prachtig hoor, een positieflijst van zoogdieren die je gewoon mag houden, of alleen met vergunning mag houden.
Al vraag ik me af waarom er toch wel wat eekhoornsoorten op staan. Van die leuke beestjes is al genoeg ellende gekomen.

Heel fijn Mevrouw Dijksma, die lijst.
Maar nu, namens de vogels, wanneer komt er eens een positieflijst voor vogels?
Om te beginnen roofvogels en uilen.
Dat de handel en de kweek eens gaat stoppen.

Uw voorganger heeft eens een petitie ontvangen, maar ik vrees dat die ergens ligt te verstoffen in een archief?

Wat ik heus bijzonder positief zou vinden in de enorme handel in dieren via sites als Marktplaats.
Nog mooier zou zijn als er gewoon geen vraag meer zou zijn, dat is dan ook einde aanbod.

Heel misschien zou u die petitie nog eens op kunnen duiken en er eens goed naar kijken.
En mocht u dat niet overtuigen, werp dan geregeld een blik op de webcams van Beleefdelente.
Niets zo mooi als ongezien het gezinsleven van de prachtige slechtvalk of die hartveroverende steenuiltjes te bewonderen.

Die horen niet in een hele grote kooi, die horen muizenplagen weg te vangen.
Gewoon eens kijken en dan eens aan een nieuwe lijst beginnen?
De vogels zouden u dankbaar zijn.

dinsdag 3 februari 2015

Terug in de tijd: Verjaardagen

Ik schreef een dag of wat geleden over onze poffertjeskraam.
Ik geloof niet dat ik er in mijn kinderjaren vaak ben geweest. Hooguit met een verjaardagsfeestje.

Voor de introductie van de Mac en de ballenbak bleven kinderfeestjes redelijk eenvoudig.
Het was bij de jarige thuis. Limonade, gebakje en spelletjes.
De wat beter gesitueerde ouders organiseerde het wel anders. Met de feestende kinders naar de poffertjeskraam.

In mijn tienerjaren werden het fuifjes. Iedereen nam wat plaatjes (vinyl dus) mee en bracht cola en ships mee. Dat noemden wij dan een Amerikaanse fuif, wat de Amerikanen op hun beurt dan weer eerder een Dutch treat noemen.

Dat was nog de tijd van feestjes zonder blowen, zonder pillen. Ontzettend onschuldig en we hadden er niet minder plezier om.
Het was ook de tijd ver voor de Lambada of Dirty Dancing, het was "slijpen".

Later werden de kleine kinderpartijtjes zwemfeestjes, of soms met twee auto's vol naar Snowworld.
Beetje overdreven, dat laatste.

Mensen van mijn leeftijd en ouder vonden de spirograph, een viewmaster of een bordspel nog geweldig.
We wisten niet beter.