Die wazige blik

De winkeljeugd van tegenwoordig, en ik bedoel het personeel.
Vriendelijk, behulpzaam, niks mis mee. Tot je vraagt naar een huishoudelijk artikel.
Een vergeten huishoudelijk artikel? Blijkbaar. Het theezeefje.

Vroeger, toen we nog echte winters hadden, en onze oma's nog sokken breiden voor de zending, toen kende men het theezeefje al.
Meestal een laag stenen potje met een verzilverd plaatje erboven.
Dat zijn ook de afbeeldingen die ik vond op jacht naar een ouderwets theezeefje.
De tijd van de theepot, losse thee erin, en dan uitgieten zonder dat de thee gelijk ook een soort van pruimtabak onder in het kopje werd.

U weet het, de evolutie staat niet stil. Er volgde een nieuwe versie, een handvat met daaraan een metalen rondje. Goot beduidend makkelijker.
Sinds de opkomst van het theezakje lag dat semi-moderne zeefje weg te roesten in de keukenla.
De theebusjes deden al snel dienst als zegelspaarbussen want er kwamen theedozen.
Of men deed de theezakjes in één van de bussen van het bekende trio, koffie-thee-suiker.
Prima, tot er smaakjes kwamen. En al die smaakjes in één bus, geen aanrader. Na een maand lijkt het of je een kop Body Shop naar binnen giet.

Eigenlijk een schande, een schande hoe wij omgaan met een nobele drank als thee.
Het dieptepunt is eigenlijk het beeld waarin iemand een beker warm water uit de magnetron haalt en daar achteloos een theezakje in laat bungelen.

De volgende stap in de evolutie, het thee-ei of de theeknijper.  De losse thee werd weer een trend.
Even dan, want er kwamen steeds nieuwe zakjes in de handel. Milieu onvriendelijk!
Ik ben heus geen verfijnde theedrinker. Al wil ik wel echte thee, niet van een kruid of met een vruchtenmix.  Toch waardeer ik de flinterdunne porseleinen kopjes dan weer wel.

Wat heeft dit met een zeefje te maken? Of een wazige blik?
Vroeger hingen de zeefjes van de 2e generatie vaak in de supermarkt in het vak met Sorbo spullen.
Tot je er eentje nodig hebt.
Welks een vreugd toen ik in de online folder van Xenos zag dat die 2e generatie zeefjes deze week in de aanbieding zijn.

Door weer en wind, vooral de wind, richting centrum. Route bedacht, Xenos is niet echt direct om de hoek.
Xenos in, ik kijk rond, ah de thee afdeling. Thee, thee-ei, theeknijper.
Ik vraag een vriendelijke jonge dame waar ze de theezeefjes hebben verstopt.
Oh, die hangen bij de theeafdeling, heeft u daar gekeken? Zucht!
Ja, dat heb ik, daar hangen ze niet. Ik loop met u mee. Fijn.
Triomfantelijk pakt ze een thee-ei. Nee, dat zoek ik niet, ik zoek een zeefje. Maar dit is voor thee.
Dat begrijp ik, maar ik heb het niet nodig voor thee.  Maar dat hebben we nooit. Oh, wel in de folder.

Dan volgt het advies het online te bestellen. Natuurlijk, ik ga een zeefje voor 1,80 online bestellen met 3x zoveel aan verzendkosten? Nadat ik er al 3,5 km voor heb gelopen?
Ik heb zo mijn principes.
Woensdag maar naar Blokker, misschien weten ze daar nog wel wat een theezeefje is.

Bier door een rietje

Lang voordat ik mijn eerste slokje bier nam hoorde ik al de volkswijsheid.
Van bier door een rietje drinken word je dronken. Natuurlijk ga je dat eens proberen, nu denk ik als je maar genoeg bier drinkt zal het dronken worden wel lukken.

Het gaat me om de rietjes. Nu een fout artikel, maar ooit een feestartikel met status.
Niet die plastic gevallen met een knik en soms een leuke roze flamingo om het rietje.
Een slordige paar duizend jaar geleden bleken er ook al feestbeesten te zijn.
Men kende toen nog niet de statafels en drinken doe je met maten. Of een ritueel?

Onlangs kwamen archeologen in Rusland erachter dat iets wat ze een ruime eeuw vonden een soort sjieke stokken waren.
Technieken veranderen en men vond in deze luxe uitvoering resten van zetmeel en gerst.
Staafjes van zilver of goud. En men heeft er bier door gedronken? Gezellig uit 1 pot?

Ik zie in gedachten allemaal deftige meneren staand met een rietje van ruim een meter gezellig dronken staan te worden.
Toch was er een stukkie verderop, in Mesopotamië ook al een cultuur die door rietjes dronk.
Gemaakt van riet, zonder flamingo, echter wel met bladgoud.

Nu is het huidige pils wat wij kennen al anders dan het huidige bier, maar zeker heel anders dan het bier van toen.
Edoch, hoe zou het smaken door een zilveren rietje? Iets zegt me net zo erg als een ei eten met een zilveren lepeltje. 

In dit geval "lang leve het bierglas van 1,95."

Beschermde bever beschadigt bomen

Zo hee, dat bekt lekker! Die stoute bevers toch. Wie had dat van ze gedacht?
We hadden geen bevers meer? Dan importeren we ze. Leuk toen er overal bevers opdoken.
Maar die dammen die ze maken, dan verzakt er een stukkie weg, snertbevers!
Dan beginnen ze aan eeuwenoude bomen te knagen, zo heurt het niet.

Wat ook de gemoederen bezig blijft houden, de wolf. Dat gemene moordende monster.
Ik vraag me af wie nu de echte monsters zijn. Lopen die niet bij talentenshows rond?

Wederom hebben drukke dagen en lockdown een voordeel. Je hoofd wordt overspoeld met weetjes.
Speelt u weleens Wordfeud?  Ik las er afgelopen week als advertentie onderaan over de lekkerste koffie voor onderweg. Van de barista's van Shell. Barista's? Kom op zeg.

Je koopt een elektronisch apparaat, en ik denk laat ik eens de handleiding lezen.
Handige tips! Dompel de stekker niet in water. Laat het apparaat niet onbeheerd bij kleine kinderen achter.
Voor je het weet ben je de kleine kwijt, opgevroten door de stofzuiger.

Na de wetenschap dat ik verwarmde handschoenen kan kopen, voor het hele lichaam, spat mijn brein uit elkaar.
Dat kan al die kennis niet aan.

Vergeten woorden

Op zaterdagen hoor ik geregeld het radioprogramma Taalstaat. Een klein onderdeel zijn de vergeten woorden.
Vaak denk ik "hoezo vergeten?" het zijn dan woorden die ik nog geregeld hoor, lees en gebruik.
Maar soms komt er iets voorbij dat ik denk "goh, al een tijd niet meer gehoord."
Misschien ook eens tijd voor een rubriekje voor woorden die ik niet meer kan horen. Zoals uitrollen.

Toch moeten er woorden zijn die wij vroeger, voor de taalverzieking vaak gebruikten, maar ze zijn me ontschoten.
Jullie kunnen me helpen!
Ik bedenk dit na heel vaak de trailer te horen voor een nieuwe serie Hunted.
Het woord fuck komt er wel heel erg veel in voor.
Maar wat hadden we 40 jaar geleden geroepen? Oh gossie oh gossie?

Nog zo'n uitdrukking; Holy Shit! Is dat koeienpoep uit India?
Gompie of jemig zou toch ook voldoen? Maar serieus, zeiden we dat 40 jaar geleden ook?
Terwijl we aan de ene kant op eieren lopen om het politiek correct te laten klinken wordt de dagelijkse taal blijkbaar zo grof mogelijk.  En het liefst zo Engelstalig mogelijk.

Dan zijn er nog de afkortingen. Men gebruikt ze graag om er vervolgens de hele term achteraan te smijten.
Kort dan niet af! En gebruik gewoon weer eens autochtone woorden als Baas in plaats van CEO, Personeelszaken in plaats van Human Resources.
Het Nederlands is een volwaardige taal. Gebruik het dan ook zo.
Buiten de scheldwoorden om, die kunnen we gewoon helemaal vergeten. En als we toch gaan vergeten, graag ook de overdaad aan verkleinwoordjes.

Koopgedrag

Niet kopen is erg leuk. De manier om te consuminderen is je eens af te vragen wat ze je willen verkopen.

Vaak vraag ik me af wat het is. Zo'n lockdown is best leerzaam.
De FoodFirst Leefstijl coach van Appie. Geinig, zeker nadat ze je heel december vertelde je vol  te vreten moet je nu weer afvallen en willen ze alles van je weten. Het leuke is, die  Leefstijl reclame komt twee keer langs, maar tussendoor dat de Coca Cola in de aanbieding is. Mhhh.

Mondkapjes, natuurlijk weer net niet de goeie...maar wat staat er op de verpakking? Mondkapjes voor België.
Ik vraag me dan af, beroven we de Belgische gebruikers van hun mondkapjes? Of vinden ze daar die mondkapjes niet de goeie en hebben ze Sywwert een dagje uitgenodigd om te komen funshoppen in Antwerpen?

Dan krijg ik soms heel ouderwets nog een catalogus. Als ik voor een bepaalde dag bestel, geen verzendkosten en 4 cadeaus. En dat bij een katoenen trui voor 5 euro?
Dat is bijna te geef... en ja ik bestel er wel. Maar dan slaat de keuze stress toe. Keuze uit 11 kleuren.

Na die stress de vertwijfeling. De namen van de kleuren. Prune, wat verderop weer druif heet.
Winterturquoise, ik zou het mintgroen noemen. De fuchsia vind ik meer cerise, maar ze hebben ook kersenrood en dat vind ik dan weer knalrood.Wat te doen oh wat te doen? Maar veilig voor zwart gaan.

Soms is kiezen zo lastig dat je denkt"laat maar." En dan juicht mijn portemonnee. Die zich deze maand ernstig verstopt want het is ook Goede Doelen maand.
Voor maar 3 euro per maand redt je... ezels, tijgers, leeuwen en apen. Ja, en kinderen.
Mooie doelen allemaal, maar je kan niet alles.

Waar ik soms dol van word, de klantenkaarten. Is op zich wel aardig, ik kom hooguit 2 keer per jaar bij de AH, oh ja Airmiles. Die gaan naar Stichting Aap. Hebben ze weer 2 bananen extra per jaar?
Koffie, vroeger was ik een grootverbruiker, tegenwoordig zelden. Dus helaas voor de Voedselbank,  geen DE punten.
De Hema punten moet ik rap gebruiken, ja duh, de winkel is dicht!
Dan kan je sparen voor pannen, koffers, messen, handdoeken, kussens. Die punten geef ik graag weg aan  familie.
Ik heb onderhand een hele administratie. En een kwartetspel aan klantenkaarten, die net thuis liggen als ik in die winkels ben.

De kreet van hoe meer je koopt, hoe minder je betaald... wat een onzin! Waarom zou ik 2 verpakkingen eten kopen terwijl ik er met 1 al weken doe? Ja maar die tweede is zoveel goedkoper!
Hallo, ik kan ook rekenen. Maar ik koop niet om weg te gooien.

Er was een tijd dat ik eens per maand met een tasje de boekwinkel uitliep. Gevolg?Af en toe een enorme miskoop.Lang leve de bibliotheek!
Er zouden meer "theken" moeten zijn. Voor betonboren met bijbehorende man, voor hogedrukreinigers.

Niet kopen is leuk, maar laten repareren ook. Kijk eens of er in uw gemeente een repair café is of iets wat je niet langer gebruikt, ga eens naar de weggeef winkel, zet eens een boek in een straatbibliotheek.

De natuur

In de barre tijden vond menigeen troost in de natuur. Omdat het geen lockdown kende.
Wellicht gouden tijden voor de handel in kijkers en camera's. Oh en wie weet, wandelschoenen?
Vogelen werd een nieuwe hobby voor velen.

Ik vind dat geheel logisch, vogels zijn het meest geziene wild. Tenzij de mieren ook als wild gelden?
Vast niet. De ellende met vogels is dat ze meestal op het moment van fotograferen doodleuk wegvliegen.
Opties zijn teletoeters of het huren van een vogelhut. En dat kan niet iedereen betalen.

Maar er zijn gefortuneerde natuurliefhebbers, want het aantal aanvragen voor een jachtakte steeg vorig jaar.
Voor die prijs van de opleiding, het examen en de kogels heb je ook een leuke compact camera.
Je kan er lustig op los schieten, en niet alleen tijdens het jachtseizoen.

En... na afloop je biefstukje bij de slager halen. Foei Sofie! Dat riekt naar een dubbele moraal, en is ook wel zo.
Zo eens per jaar mag ik graag wild eten.

Maar terug naar de natuur. Wat wil een verse jager dan? Rondlopen in de natuur, de bewegingspatronen van dieren leren, geniet van het buiten zijn. Tot daar klonk het goed. Maar dan de domper.
Ja, en einde van de dag schiet je een dier en maak je er een mooie maaltijd van. Hoe mooi is dat?
Dat zou nog in balans kunnen zijn? Internet vertelde me dat er jaarlijks meer wild wordt afgeschoten dan er landbouwdieren worden geslacht?
Onmogelijk om zeker te weten welke cijfers kloppen, maar het kan qua wild bijna een duizendvoud zijn dan er jagers zijn.
Het eeuwige excuus, er leven teveel wilde dieren in ons land. De jagers roepen wij doen aan wildbeheer want anders veel te veel herten en zwijnen. En weg is dan het fraaie staaltje van zijn doen tellingen en vrijwilligerswerk. En het we schieten aan het eind van de dag 1 dier.

Oh, ik dwaal enorm af! Het moet gaan over leuk in de natuur bezig zijn. Voor de helft van de prijs voor een jachtakte is er de optie zoals de opleiding tot IVN natuurgids.
Die is ook niet zomaar even gedaan. Uren theorie, in het veld zijn en hoe de kennis tijdens een excursie over te dragen. Aan de mensen die gewoon graag meer willen weten.Die rondkijken en zich verwonderen, zonder aan het einde van de dag met een karkas rond te moeten slepen. Het kampvuur opstoken, de vrouwen het vel laten stropen en geduldig wachten op hun portie.
Oh wacht, dat is een barbecue.

Maar heus, geniet in 2022 ook van de natuur, geef je tuin een booster met een fijne struik voor vogels, zaai inheemse wilde bloemen in.
En mocht je nu ergens wandelen in een gebied met veel vogelgriep? Raak de dode vogels niet aan en maak de zolen van je schoenen goed schoon.