Heerlijk oubollig woord, redderen.
Ik ken het vooral uit de boekjes van Leni Saris . blonde jonge dame komt op welke wijze dan ook een brede brave borst tegen die bij haar op bezoek komt en geniet van hoe huiselijk zij staat te redderen.
Niks Senseo, maar een heus dienblad met koffiepot, roomstelletje met echte room en suikertang.
Gisteren zag ik het redderen 2.0
Mijn nichtje werd 21, was net aan het samenwonen in een appartement.
Als ik de trap naar de etage even buiten beschouwing laat is het een heerlijk pand.
Ingericht met een van alles en nog wat, dat geeft het een charme.
Maar ik zat te genieten van hoe zij liep te genieten van "voor het eerst bij mij".
Natuurlijk wilde ik de "grote toer" door haar stekkie. Ik heb alles gezien, tot aan de inhoud van de besteklade toe.
De mensen werden binnengelaten, kwam er gelijk weer een klapstoel mee naar boven.
Catering verliep prima, ze genoot van de visite en ja dan hebben ze eters en dan ook weer en ik zag al receptenboekjes.
Morgen is het 21 jaar geleden, dat ik bij haar ouders thuis aan het voeteneind van het kraambed zat te dineren. Het kindje in haar kribbe, kaarsjes in het raamkozijn.
Wat vliegt de tijd. Maar dat wel het meest aparte kerstdiner!
Nog een ruime week, dan zullen alle lichtjes zijn verdwenen. De papiercontainers snel weer vol zijn met de welgemeende wensen.Dan zal het "fijne" weer worden opgeborgen.
Na weer een record pinbetalingen (wat ook rood staan kan zijn) na ruim 8% meer verkoop van vuurwerk en weer ruim 3 miljoen meer voor het Glazen Huis...crisis?
Ik vond de kreet pseudomartelaren erg mooi gevonden. Dat zijn dat de niet etende DJ,s.
Waar ik wel benieuwd naar ben, wat kost dat Glazen Huis?
Wie betaald het opzetten en opbreken en de materialen enz?
Hoeveel betaald de publieke omroep van de belasting centen aan al die momenten dat het op tv is?
En hoe komt men zo gul? De kerstgedachte?
Ik probeer de uitzendingen te vermijden, vind het gewoon een hoop herrie.
Het doel is mooi hoor, daar niet van.
Misschien moeten ze het volgend jaar eens doen voor de Voedselbank.
Al hebben die soms over en delen het uit aan mensen die het niet nodig hebben.
Toen ik dat vernam, is bij mij gelijk de neiging tot in een bus gooien van statiegeldbonnen ook gestopt.
En zo gaat er vrijwel niets meer naar het goede doel.
Best jammer dat ze het zo kunnen verzieken. Ik kocht vroeger een straatkrant, allang niet meer.
Allemaal bedelbulgaren geworden. De Voedselbank ik voor mij nu ook op en over.
Collectebussen laat ik voorbij gaan. Voor een overgroot deel, tabee goede doel.
Moet zeggen dat ik aan de deur wel eens een discussie had. Een collecte voor gehandicapten voor een ski-vakantie. Ik zei doodkalm "nee geef ik niet aan". Waarom zou ik doneren van mijn wao aan andere wao-ers voor een ski-vakantie? Ja maar u gaat toch ook? Nee. Waarom niet?
Nou niemand gaat voor mij collecteren.
Hoeft ook niet. Laat mij maar genieten van de simpele zaken in het leven. Het geredder van een jonge dame.
dinsdag 25 december 2012
vrijdag 21 december 2012
doomsday
Goh, het is 21 december 2012 en we zijn nog niet vergaan.
Grote kans dat ik de blog af kan schrijven. Ik heb tenslotte geen kennis aan mens-reddende aliens
ergens op een berg in Frankrijk.
Beetje alien zou goed gek zijn als ie daar aan begint.
Lijkt me iets als het Trojaanse paard binnenhalen.
Ook dit jaar is het me weer opgevallen hoe dwaas het intelligentste wezen van de schepping kan zijn.
Wij vinden het soms heerlijk om te worden genept.
Genept met advertenties dat als je iets niet hebt je er niet bijhoort.
Waar je dan niet bijhoort is me steeds een raadsel.
Of je hoort er gewoon helemaal niet bij. Zoals het rauw etende jongetje wat maar uit de media wil blijven.
Te laat lieverd, met dank aan je moeder die misschien dacht een voortrekkers rol te gaan spelen.
Het is ook het jaar waarin het pesten weer het nieuws haalde. Pesten met de grootste gevolgen.
Waar een stel onopgevoed schorremorrie na een potje voetbal iemand van het leven beroofde.
Het jaar waar verveelde jongeren een keurig dorp in het noorden gingen verbouwen.
Maar ook dat "verstandige" volwassenen mensen die hun best deden een spuitje willen geven.
Vanwege een walvis.
Het jaar waarin we nu in de 3e crisis zitten. Ik wist niet eens dat we al uit de 1e waren opgeklommen?
Van tripple A naar tripple Dip. Wellicht een mooie naam voor een nieuw levensloop bestendig biertje?
Het zoveelste jaar op rij met een nieuw kabinet. Van oh wat zijn we blij, naar minder schadevrij en nu op ramkoers naar zware averij.
Voor vergaan? Sorry hoor, geen tijd.
Ik moet nog brieven beantwoorden, schoenen inlopen, mijn nieuwe agenda op het bureau leggen.
Heb onlangs 6 pakken koffie in de aanbieding gekocht. En wil Life of Pi nog zien.
Die andere optie voor deze datum, dat er een overdaad aan positieve energie vrijkomt.
Dat lijkt me pas leuk.
De RRR (rust, regelmaat enz) methode in plaats van het ZZZ (zeuren, zeveren en zeiken).
Wil ik met liefde wat onrust zaaien met gezanik. Bedenk wel dat het dan uit een goed hart komt.
Een hart dat soms sneller gaat kloppen bij het zien van iets moois.
Ik heb in 2012 genoten van veel moois.
Mooie mensen, mooie landschappen, mooie dieren en mooie bloemen.
Berichtjes die mensen wilde delen, foto's die mensen wilde delen.
Delen doet geen pijn, een vriendelijk woord of gebaar ook niet.
Voor al mijn lezers op Blogger.com
Fijne kerstdagen en al het goeds voor 2013!
Grote kans dat ik de blog af kan schrijven. Ik heb tenslotte geen kennis aan mens-reddende aliens
ergens op een berg in Frankrijk.
Beetje alien zou goed gek zijn als ie daar aan begint.
Lijkt me iets als het Trojaanse paard binnenhalen.
Ook dit jaar is het me weer opgevallen hoe dwaas het intelligentste wezen van de schepping kan zijn.
Wij vinden het soms heerlijk om te worden genept.
Genept met advertenties dat als je iets niet hebt je er niet bijhoort.
Waar je dan niet bijhoort is me steeds een raadsel.
Of je hoort er gewoon helemaal niet bij. Zoals het rauw etende jongetje wat maar uit de media wil blijven.
Te laat lieverd, met dank aan je moeder die misschien dacht een voortrekkers rol te gaan spelen.
Het is ook het jaar waarin het pesten weer het nieuws haalde. Pesten met de grootste gevolgen.
Waar een stel onopgevoed schorremorrie na een potje voetbal iemand van het leven beroofde.
Het jaar waar verveelde jongeren een keurig dorp in het noorden gingen verbouwen.
Maar ook dat "verstandige" volwassenen mensen die hun best deden een spuitje willen geven.
Vanwege een walvis.
Het jaar waarin we nu in de 3e crisis zitten. Ik wist niet eens dat we al uit de 1e waren opgeklommen?
Van tripple A naar tripple Dip. Wellicht een mooie naam voor een nieuw levensloop bestendig biertje?
Het zoveelste jaar op rij met een nieuw kabinet. Van oh wat zijn we blij, naar minder schadevrij en nu op ramkoers naar zware averij.
Voor vergaan? Sorry hoor, geen tijd.
Ik moet nog brieven beantwoorden, schoenen inlopen, mijn nieuwe agenda op het bureau leggen.
Heb onlangs 6 pakken koffie in de aanbieding gekocht. En wil Life of Pi nog zien.
Die andere optie voor deze datum, dat er een overdaad aan positieve energie vrijkomt.
Dat lijkt me pas leuk.
De RRR (rust, regelmaat enz) methode in plaats van het ZZZ (zeuren, zeveren en zeiken).
Wil ik met liefde wat onrust zaaien met gezanik. Bedenk wel dat het dan uit een goed hart komt.
Een hart dat soms sneller gaat kloppen bij het zien van iets moois.
Ik heb in 2012 genoten van veel moois.
Mooie mensen, mooie landschappen, mooie dieren en mooie bloemen.
Berichtjes die mensen wilde delen, foto's die mensen wilde delen.
Delen doet geen pijn, een vriendelijk woord of gebaar ook niet.
Voor al mijn lezers op Blogger.com
Fijne kerstdagen en al het goeds voor 2013!
dinsdag 18 december 2012
Rauwer
Soms kan een mens blij zijn dat een jong iemand die je niet eens kent een lief liefje heeft.
Zo keek ik naar het vriendinnetje van Tom, de rauw etende jongen in de documentaire.
Ik zeg niet dat zijn moeder een monster is, maar enigszins verstoord in haar gedachtegang? Ja!
En die knul is uiteindelijk het slachtoffer.
Er zijn volksstammen die nooit een zuivelproduct eten, er zijn genoeg mensen die nooit vlees eten.
Daar zal het niet allemaal aan liggen. Maar als je dan door een arts gegeven tip van gewelde sesamzaadjes o.i.d. ook niet langer dan een tijdje volhoudt?
Waar ik eng van werd, die Amerikaanse goeroe.
Chronische pijn, dus je moet anderhalf uur met je blote voeten in het gras lopen. Allicht te proberen.
Zand werkt niet, dat kan ik jullie nu al vertellen.
Een enge goeroe die het knulletje laat weten dat ie later cool gaat zijn, een voorbeeldfunctie heeft.
Die met eet tip komt van rauwe boter en hertengewei. Goh, is dat ook eetbaar?
Zij haalt haar kennis van websites. Als je daar naar schadelijke producten gaat zoeken... dan ben je heel lang bezig!
Ik ben het met haar eens dat veel vlees vol zit met hormonen en melk ook vast wel.
Toch zal er wel een macro biologische boerderij zijn waar men dat spul voert aan koeien die dan schone melk geven?
Een mens is geen konijn. En je hond 3 dagen geen eten geven omdat ze een oorontsteking heeft, hoogst merkwaardig.
Je kind van school weghouden omdat de scholing niet past bij haar opvattingen.
Ze wonen in het verkeerde land.
Eigenlijk heb ik het enorm te doen met die jongen, en ergens ook met haar.
Je zult maar zo overtuigt zijn en niet naar rede willen luisteren.
Nog geen stukje vis mogen eten, kan je schizofreen van worden.
Eigenlijk vind ik haar een beetje schizofreen.
Om toestemming voor af en toe een stukje vis te vergelijken met heroïne of alcohol gaat me erg ver.
Eigenlijk heb ik het te doen met beiden.
Zo keek ik naar het vriendinnetje van Tom, de rauw etende jongen in de documentaire.
Ik zeg niet dat zijn moeder een monster is, maar enigszins verstoord in haar gedachtegang? Ja!
En die knul is uiteindelijk het slachtoffer.
Er zijn volksstammen die nooit een zuivelproduct eten, er zijn genoeg mensen die nooit vlees eten.
Daar zal het niet allemaal aan liggen. Maar als je dan door een arts gegeven tip van gewelde sesamzaadjes o.i.d. ook niet langer dan een tijdje volhoudt?
Waar ik eng van werd, die Amerikaanse goeroe.
Chronische pijn, dus je moet anderhalf uur met je blote voeten in het gras lopen. Allicht te proberen.
Zand werkt niet, dat kan ik jullie nu al vertellen.
Een enge goeroe die het knulletje laat weten dat ie later cool gaat zijn, een voorbeeldfunctie heeft.
Die met eet tip komt van rauwe boter en hertengewei. Goh, is dat ook eetbaar?
Zij haalt haar kennis van websites. Als je daar naar schadelijke producten gaat zoeken... dan ben je heel lang bezig!
Ik ben het met haar eens dat veel vlees vol zit met hormonen en melk ook vast wel.
Toch zal er wel een macro biologische boerderij zijn waar men dat spul voert aan koeien die dan schone melk geven?
Een mens is geen konijn. En je hond 3 dagen geen eten geven omdat ze een oorontsteking heeft, hoogst merkwaardig.
Je kind van school weghouden omdat de scholing niet past bij haar opvattingen.
Ze wonen in het verkeerde land.
Eigenlijk heb ik het enorm te doen met die jongen, en ergens ook met haar.
Je zult maar zo overtuigt zijn en niet naar rede willen luisteren.
Nog geen stukje vis mogen eten, kan je schizofreen van worden.
Eigenlijk vind ik haar een beetje schizofreen.
Om toestemming voor af en toe een stukje vis te vergelijken met heroïne of alcohol gaat me erg ver.
Eigenlijk heb ik het te doen met beiden.
maandag 17 december 2012
Uit de kast(e)
Al jaren heb ik e-mail contact met iemand uit de hoogste kaste, de Brahmanen.
Ik heb me daar een kritisch over uitgelaten, dat het niet van deze tijd is en zeker niet in een land wat zich de grootste democratie noemt.
Maar wat ik er van? Ik woon niet in India. Wel, hij ook niet. Zijn voorouders zijn 5 generaties geleden naar Zuid Afrika gekomen als goedkope werkkrachten.
Zijn huwelijk is een gearrangeerd huwelijk, hij mekkerde vaak over discriminatie en dat heeft ie wel aan den lijve ondervonden. Hij werd dan een kleurling genoemd.
Na de apartheid mocht hij van alles en je zou toch denken van "die gunt iedereen een beter leven".
Hij een goed betaalde baan, zijn vrouw wegens positieve discriminatie ene nog leukere baan, kast van een huis en dan doodleuk beweren van ik ben een Marxist.
Nou dan deel je toch ook graag met de minderbedeelden? Of ben tenminste kritisch?
Niets van dat alles.
Zelf onderdrukt te zijn geweest en buiten een cultuur van het kaste systeem wonen en Marxist zijn...
Ik begreep het heus niet als Nederlandse, kaste systeem is onderdeel van de oude cultuur en religie.
Religie, oh, is dat niet het opium voor het volk?
Dat je tot een kaste behoort is één ding, maar een Dalit zijn, één van de miljoenen onaanraakbaren.
Dat is een levenslang oordeel van generatie op generatie. Ook al is het geheel tegen de wet.
Mag je ergens aanwezig zijn, net aan maar je mag niet op een stoel zitten.
Je mag niet aan tafel zitten met iemand van een kaste, je kind krijg een naam als "afval" "vies" of weet ik veel.
En voorheen moesten ze zich nog met een soort koebel aankondigen zoals voorheen melaatsen.
Ga je na een dag hard werken ergens een kopje thee drinken, niks niet uit een kopje of een glas, want niemand wil een glas aanraken van een "onaanraakbare".
Mensen van een kaste mogen zo hun huis inlopen, hun vrouwen verkrachten.
Iemand straffeloos vermoorden, want geen hond doet aangifte.
Mij e-mail brahmaan ging dan eens op vakantie naar India, want hij wilde zich er wel vestigen.
Volgens de wet kan dat zomaar. Hij genoot van de reis tot ie als toerist in New Delhi kwam.
Met een groep blanke toeristen. Hij met zijn Indiase uiterlijk werd doodleuk opzij geschoven.
Het ergerde hem mateloos, net als hij woest werd als hij als politieman in Zuid Afrika niet altijd serieus werd genomen.
Aan de andere kant had hij ook niet aan één tafel willen zitten met een Dalit.
Stel dat inmiddels 18% van de Indiase bevolking Dalit is, waar blijft de revolutie?
Wereldwijd zijn het er ruin 260 miljoen verspreid over een aantal landen.
Veel van hen bekeren zich ook vanwege het systeem. Van Hindoeïsme naar Boeddhisme.
Misschien, niet volgend week of volgend jaar, maar ooit pikken ze het niet meer.
En dan pikken wij het op als een religieuze strijd.
Voorlopig ga ik India steeds achterlijker vinden.
Ik heb me daar een kritisch over uitgelaten, dat het niet van deze tijd is en zeker niet in een land wat zich de grootste democratie noemt.
Maar wat ik er van? Ik woon niet in India. Wel, hij ook niet. Zijn voorouders zijn 5 generaties geleden naar Zuid Afrika gekomen als goedkope werkkrachten.
Zijn huwelijk is een gearrangeerd huwelijk, hij mekkerde vaak over discriminatie en dat heeft ie wel aan den lijve ondervonden. Hij werd dan een kleurling genoemd.
Na de apartheid mocht hij van alles en je zou toch denken van "die gunt iedereen een beter leven".
Hij een goed betaalde baan, zijn vrouw wegens positieve discriminatie ene nog leukere baan, kast van een huis en dan doodleuk beweren van ik ben een Marxist.
Nou dan deel je toch ook graag met de minderbedeelden? Of ben tenminste kritisch?
Niets van dat alles.
Zelf onderdrukt te zijn geweest en buiten een cultuur van het kaste systeem wonen en Marxist zijn...
Ik begreep het heus niet als Nederlandse, kaste systeem is onderdeel van de oude cultuur en religie.
Religie, oh, is dat niet het opium voor het volk?
Dat je tot een kaste behoort is één ding, maar een Dalit zijn, één van de miljoenen onaanraakbaren.
Dat is een levenslang oordeel van generatie op generatie. Ook al is het geheel tegen de wet.
Mag je ergens aanwezig zijn, net aan maar je mag niet op een stoel zitten.
Je mag niet aan tafel zitten met iemand van een kaste, je kind krijg een naam als "afval" "vies" of weet ik veel.
En voorheen moesten ze zich nog met een soort koebel aankondigen zoals voorheen melaatsen.
Ga je na een dag hard werken ergens een kopje thee drinken, niks niet uit een kopje of een glas, want niemand wil een glas aanraken van een "onaanraakbare".
Mensen van een kaste mogen zo hun huis inlopen, hun vrouwen verkrachten.
Iemand straffeloos vermoorden, want geen hond doet aangifte.
Mij e-mail brahmaan ging dan eens op vakantie naar India, want hij wilde zich er wel vestigen.
Volgens de wet kan dat zomaar. Hij genoot van de reis tot ie als toerist in New Delhi kwam.
Met een groep blanke toeristen. Hij met zijn Indiase uiterlijk werd doodleuk opzij geschoven.
Het ergerde hem mateloos, net als hij woest werd als hij als politieman in Zuid Afrika niet altijd serieus werd genomen.
Aan de andere kant had hij ook niet aan één tafel willen zitten met een Dalit.
Stel dat inmiddels 18% van de Indiase bevolking Dalit is, waar blijft de revolutie?
Wereldwijd zijn het er ruin 260 miljoen verspreid over een aantal landen.
Veel van hen bekeren zich ook vanwege het systeem. Van Hindoeïsme naar Boeddhisme.
Misschien, niet volgend week of volgend jaar, maar ooit pikken ze het niet meer.
En dan pikken wij het op als een religieuze strijd.
Voorlopig ga ik India steeds achterlijker vinden.
donderdag 13 december 2012
Hij leek zo aardig
Ja, zo'n beschaafde man als Adriaan van Dis.
Afgelopen avond kwam zijn duistere zijde naar boven, voor de zotten die meeschrijven met het Groot Dictee.
Ik vind het vrijwel elk jaar wel een soort masochistisch pleziertje om mee te pennen.
Pennen op een rij, glaasje water voor het grijpen, telefoon van de haak en dan lelijke woorden
mompelen als ze de tekst gaan voorlezen.
Wat ik me steeds vaker afvraag, wanneer zijn de Vlamingen de è in het woord "het" kwijtgeraakt?
Op tv hoor ik ze altijd hut zeggen. Ik ben het gewoon bij een als "un".
Het zou ook fijn zijn als Freriks ook eens minder zou haspelen.
Waarom doet een mens zichzelf iets aan als meeschrijven met dat jaarlijks uurtje zweten?
Een soort zelfscan? Net als de Nationale IQ test?
Een groot verstand is mooi meegenomen. Het wijselijk gebruiken, nog mooier.
Soms toegeven dat je enorm dom kan zijn is het allermooist.
Af en toe denk ik handig te zijn om halverwege het traject in te zien dat mijn heldere inzicht verdwijnt als sneeuw voor de zon.
Rest mij om er vreselijk om te gaan lachen.
Het dictee weer overleefd. Volgend jaar gewoon weer meedoen.
Maar onze taal blijft een mooi iets.
Afgelopen avond kwam zijn duistere zijde naar boven, voor de zotten die meeschrijven met het Groot Dictee.
Ik vind het vrijwel elk jaar wel een soort masochistisch pleziertje om mee te pennen.
Pennen op een rij, glaasje water voor het grijpen, telefoon van de haak en dan lelijke woorden
mompelen als ze de tekst gaan voorlezen.
Wat ik me steeds vaker afvraag, wanneer zijn de Vlamingen de è in het woord "het" kwijtgeraakt?
Op tv hoor ik ze altijd hut zeggen. Ik ben het gewoon bij een als "un".
Het zou ook fijn zijn als Freriks ook eens minder zou haspelen.
Waarom doet een mens zichzelf iets aan als meeschrijven met dat jaarlijks uurtje zweten?
Een soort zelfscan? Net als de Nationale IQ test?
Een groot verstand is mooi meegenomen. Het wijselijk gebruiken, nog mooier.
Soms toegeven dat je enorm dom kan zijn is het allermooist.
Af en toe denk ik handig te zijn om halverwege het traject in te zien dat mijn heldere inzicht verdwijnt als sneeuw voor de zon.
Rest mij om er vreselijk om te gaan lachen.
Het dictee weer overleefd. Volgend jaar gewoon weer meedoen.
Maar onze taal blijft een mooi iets.
woensdag 12 december 2012
De Gouden Eeuw
Als ik het moet geloven gaat 2013 een rampjaar worden. We stevenen af op recessie nummer 3.
Joehoe, Den Haag, luister eens naar een aantal economen!
Ik luister soms naar economen, er zijn er die het best in gewone taal uit kunnen leggen.
Onze crisis is net weer anders dan in Italië maar de politici gebruiken graag de euro als zondebok.
Nu zijn rampjaren vaak het gevolg van een lastige tijd zonder standvastige leiders en van economische groei.
Ik keek vanavond naar De Gouden Eeuw, een 13-delig geschiedenis programma.
Geschiedenis boeit me en die Gouden Eeuw kan je vertellen hoe we er nu bijzitten zoals we er bijzitten.
Willem de Zwijger, tja we zitten nu met Mark de Grijnzer.
Stemt me niet vrolijk.
Nu was Willem ook niet echt het toonbeeld van...wijsheid.
Eigenlijk hebben we onze rijkdom van nu toch ook te danken aan een heleboel keer vallen en opstaan en aan de pech van een ander.
Tegen de 17e eeuw was de ondergang van Antwerpen wel ons geluk. De toenmalige burgemeester van Antwerpen en de gedroomde schrijver van ons volkslied zou het anno 2012 ook niet slecht doen.
Marnix van Sint Aldegonde (van voren heette hij Philip) was DE spindoctor van onze Zwijger.
Tijdens de achterkamertjes politiek wisten zij wel het zooitje ongeregeld van de 17 gewesten zich even één te laten voelen.
En xenofobie doe het altijd goed. Zij versus ons. Ons waren dan die gewesten die niet eens echt een gezamenlijke taal spraken en niet voor de duvel wilde dansen.
Maar een oproep tegen die Spanjolen, slecht vol met Moors (lees moslim) en Joods bloed, dat was te erg als overheersers. Tuig was het, wreed waren ze.
Die Spanjolen waren ook nog hardnekkig. Ze namen de parel van het noorden in (Antwerpen) en zo werd Amsterdam het "New York" van Europa. Leuk idee, New York was toen vast ook nog een te polderen moerassig zooitje met van die in de weg lopende wildemannen die we nog even eerst uit moesten kopen en dan maar uitroeien.
Antwerpen kreeg na een niet te gewelddadige inname te horen dat de protestanten nog 4 jaar de tijd kregen om of te bekeren, of op te zouten. Binnen die tijd verdwenen de helft van Antwerpen richting noorden.
Onze tolerantie? Nou, het was meer de kennis en de centen die welkom waren.
De mensen met Joods bloed waren meer dan welkom, mits....
Zonder de kennis en de centen was het anders gelopen. Waren er niet een aantal schepen eind 16e eeuw verdwaald, ver weg, was het anders gelopen. En zonder duizenden immigranten was het sowieso niets geworden.
Onze geschiedenis is veel borstklopperij over de wereldzeeën bevaren.
Maar elkaar het leven zuur maken bleef ook eeuwen duren. Gedwongen contracten, smerige deals.
Corruptie, opstanden, kapers. Dolle pret die eeuw!
Toch hoop ik dat de bravere handel in bier en hout ook eens de geschiedboeken gaat halen.
Het rampjaar 1672 de drie R's nee, niet rust reinheid en regelmaat, maar radeloos, reddeloos en redeloos.
We lijken het nu nabij.
Lees de geschiedenis en weet dat er weer betere tijden komen.
Als wij uit dank ons eens houden aan de afspraak met Antwerpen, als was het maar vanwege toen, als de Hoofdletter R nu eens helder gaat denken, en wij genieten van wat we nog wel hebben.
Het komt goed.
Joehoe, Den Haag, luister eens naar een aantal economen!
Ik luister soms naar economen, er zijn er die het best in gewone taal uit kunnen leggen.
Onze crisis is net weer anders dan in Italië maar de politici gebruiken graag de euro als zondebok.
Nu zijn rampjaren vaak het gevolg van een lastige tijd zonder standvastige leiders en van economische groei.
Ik keek vanavond naar De Gouden Eeuw, een 13-delig geschiedenis programma.
Geschiedenis boeit me en die Gouden Eeuw kan je vertellen hoe we er nu bijzitten zoals we er bijzitten.
Willem de Zwijger, tja we zitten nu met Mark de Grijnzer.
Stemt me niet vrolijk.
Nu was Willem ook niet echt het toonbeeld van...wijsheid.
Eigenlijk hebben we onze rijkdom van nu toch ook te danken aan een heleboel keer vallen en opstaan en aan de pech van een ander.
Tegen de 17e eeuw was de ondergang van Antwerpen wel ons geluk. De toenmalige burgemeester van Antwerpen en de gedroomde schrijver van ons volkslied zou het anno 2012 ook niet slecht doen.
Marnix van Sint Aldegonde (van voren heette hij Philip) was DE spindoctor van onze Zwijger.
Tijdens de achterkamertjes politiek wisten zij wel het zooitje ongeregeld van de 17 gewesten zich even één te laten voelen.
En xenofobie doe het altijd goed. Zij versus ons. Ons waren dan die gewesten die niet eens echt een gezamenlijke taal spraken en niet voor de duvel wilde dansen.
Maar een oproep tegen die Spanjolen, slecht vol met Moors (lees moslim) en Joods bloed, dat was te erg als overheersers. Tuig was het, wreed waren ze.
Die Spanjolen waren ook nog hardnekkig. Ze namen de parel van het noorden in (Antwerpen) en zo werd Amsterdam het "New York" van Europa. Leuk idee, New York was toen vast ook nog een te polderen moerassig zooitje met van die in de weg lopende wildemannen die we nog even eerst uit moesten kopen en dan maar uitroeien.
Antwerpen kreeg na een niet te gewelddadige inname te horen dat de protestanten nog 4 jaar de tijd kregen om of te bekeren, of op te zouten. Binnen die tijd verdwenen de helft van Antwerpen richting noorden.
Onze tolerantie? Nou, het was meer de kennis en de centen die welkom waren.
De mensen met Joods bloed waren meer dan welkom, mits....
Zonder de kennis en de centen was het anders gelopen. Waren er niet een aantal schepen eind 16e eeuw verdwaald, ver weg, was het anders gelopen. En zonder duizenden immigranten was het sowieso niets geworden.
Onze geschiedenis is veel borstklopperij over de wereldzeeën bevaren.
Maar elkaar het leven zuur maken bleef ook eeuwen duren. Gedwongen contracten, smerige deals.
Corruptie, opstanden, kapers. Dolle pret die eeuw!
Toch hoop ik dat de bravere handel in bier en hout ook eens de geschiedboeken gaat halen.
Het rampjaar 1672 de drie R's nee, niet rust reinheid en regelmaat, maar radeloos, reddeloos en redeloos.
We lijken het nu nabij.
Lees de geschiedenis en weet dat er weer betere tijden komen.
Als wij uit dank ons eens houden aan de afspraak met Antwerpen, als was het maar vanwege toen, als de Hoofdletter R nu eens helder gaat denken, en wij genieten van wat we nog wel hebben.
Het komt goed.
maandag 10 december 2012
Op de kast(e)
Vanavond lekker lang uit op de bank, bakkie koffie en tv aan.
Een van de programma's die ik graag kijk is God in de Lage Landen.
Informatief en Ernst Daniël is een geweldig verteller.
De aflevering van vanavond over het langzaam weer toestaan van het Rijke Roomse leven.
Een mevrouw met een klein museum volgepropt met Katholiek spul.
Ik kon hard lachen toen ze een lade opentrok en uitlegde dat men na de maaltijd in gebed nog eens vroeg aan de overleden familieleden te denken. Dan niet alle namen, maar "de lui in de la".
Mijn lach verdween bij een nieuwe lichting bisschoppen (toen, niet nu) veel van hen het niet goed voorhad met de arbeiders.
Niets verbeteren van leefomstandigheden, niets van scholing. Ze spraken met bestuurders, over de arbeiders dom en krom te houden.
En dat bleef ergens zo een hele tv avond het thema.
Na God in de Lage Landen kreeg ik een blik op de Indiase huwelijksmarkt, dacht ik.
Maar dat werd een veel diepere inkijk. Op den duur totale afschuw.
Je kunt er het best een koe zijn, of een aap, of zelfs een rat. Maar zeker geen vrouw!
Het illegale kaste systeem is nog schering en inslag, de illegale echo's om het geslacht van het ongeboren kind te weten is voor de rijken geen bezwaar. Omkopen, is het een meisje? In heel veel gevallen, abortus.
Voor de armen? Gooi je dochter maar bij het afval.
Dochters zijn een last, moet je nog een bruidsschat betalen ook. Dat diezelfde mannen zelf geboren zijn uit een dochter van iemand en zelf zonen krijgen met een dochter van weer een ander lijkt vergeten te worden.
Dochters zijn nutteloos, ze mogen je crematievuur niet aansteken. Ze kunnen je familie tot schande brengen.
Wonderbaarlijk dat er zoveel mensen wonen!
Gelukkig dat sommige wegwerpdochters dan in een luikje of in een trein worden achtergelaten.
Opgevangen door eerdere generaties wegwerpdochters.
Die wegwerpmeisjes, oh ze mogen ook niet geadopteerd worden.
Toch denk ik dat die meisjes een stuk beter af zijn dan in menig gezin waar hun broertjes goed te eten krijgen en zij niet.
Waar hun vaders hun moeders slaan omdat ze dochters baren.
Je ziet een echtpaar dat moedig het platteland rondtrekt om de bevolking uit te leggen over chromosomen.
Dat het toch echt aan de man ligt als er alleen dochters komen.
En even denk ik aan onze kroonprins, die de prins te rijk was met zijn derde dochter.
Maar mijn hart gaat uit naar die vrouwen. Die misschien dolgraag een dochter willen.
Met de pest in mijn lijf besluit ik dan als toetje nog naar Andere Tijden te kijken.
Kan niet zeggen dat ik daar van opknapte. De Moeder-mavo.
Die werd "geboren" toen ik zelf op de mavo zat. De kans voor vrouwen met alleen lager onderwijs om zich te ontwikkelen zodat ze de krant ook begrepen.
Leek me een boude uitspraak. Ik kende genoeg vrouwen met 7 jaar lagere school die de krant heel goed begrepen!
Tja, ze konden hun kinderen niet helpen met bepaalde huiswerktaken.
Er zijn overigens nog genoeg ouders die dat niet kunnen.
De vrouwen die zich aanmeldde hadden er zin in. Maar dan de tegenstand van menig echtgenoot!
Je mag, als niemand er last van heeft. Of totale tegenstand "straks weet je meer als mijn".
Dat was toen en is nog vaak een pijnpuntje.
Gelukkig hebben wij dan ook nog een soort "kaste systeem" online dating voor alleen hoog opgeleiden.
Het was een tenenkrommende tv avond. Na Brandpunt over Sobibor weet ik toch vrijwel zeker dat als wij het toppunt van de schepping zijn, dan is de evolutie ergens een foute weg ingeslagen.
Of we liegen onszelf graag voor. Zou ook nog eens kunnen.
Een van de programma's die ik graag kijk is God in de Lage Landen.
Informatief en Ernst Daniël is een geweldig verteller.
De aflevering van vanavond over het langzaam weer toestaan van het Rijke Roomse leven.
Een mevrouw met een klein museum volgepropt met Katholiek spul.
Ik kon hard lachen toen ze een lade opentrok en uitlegde dat men na de maaltijd in gebed nog eens vroeg aan de overleden familieleden te denken. Dan niet alle namen, maar "de lui in de la".
Mijn lach verdween bij een nieuwe lichting bisschoppen (toen, niet nu) veel van hen het niet goed voorhad met de arbeiders.
Niets verbeteren van leefomstandigheden, niets van scholing. Ze spraken met bestuurders, over de arbeiders dom en krom te houden.
En dat bleef ergens zo een hele tv avond het thema.
Na God in de Lage Landen kreeg ik een blik op de Indiase huwelijksmarkt, dacht ik.
Maar dat werd een veel diepere inkijk. Op den duur totale afschuw.
Je kunt er het best een koe zijn, of een aap, of zelfs een rat. Maar zeker geen vrouw!
Het illegale kaste systeem is nog schering en inslag, de illegale echo's om het geslacht van het ongeboren kind te weten is voor de rijken geen bezwaar. Omkopen, is het een meisje? In heel veel gevallen, abortus.
Voor de armen? Gooi je dochter maar bij het afval.
Dochters zijn een last, moet je nog een bruidsschat betalen ook. Dat diezelfde mannen zelf geboren zijn uit een dochter van iemand en zelf zonen krijgen met een dochter van weer een ander lijkt vergeten te worden.
Dochters zijn nutteloos, ze mogen je crematievuur niet aansteken. Ze kunnen je familie tot schande brengen.
Wonderbaarlijk dat er zoveel mensen wonen!
Gelukkig dat sommige wegwerpdochters dan in een luikje of in een trein worden achtergelaten.
Opgevangen door eerdere generaties wegwerpdochters.
Die wegwerpmeisjes, oh ze mogen ook niet geadopteerd worden.
Toch denk ik dat die meisjes een stuk beter af zijn dan in menig gezin waar hun broertjes goed te eten krijgen en zij niet.
Waar hun vaders hun moeders slaan omdat ze dochters baren.
Je ziet een echtpaar dat moedig het platteland rondtrekt om de bevolking uit te leggen over chromosomen.
Dat het toch echt aan de man ligt als er alleen dochters komen.
En even denk ik aan onze kroonprins, die de prins te rijk was met zijn derde dochter.
Maar mijn hart gaat uit naar die vrouwen. Die misschien dolgraag een dochter willen.
Met de pest in mijn lijf besluit ik dan als toetje nog naar Andere Tijden te kijken.
Kan niet zeggen dat ik daar van opknapte. De Moeder-mavo.
Die werd "geboren" toen ik zelf op de mavo zat. De kans voor vrouwen met alleen lager onderwijs om zich te ontwikkelen zodat ze de krant ook begrepen.
Leek me een boude uitspraak. Ik kende genoeg vrouwen met 7 jaar lagere school die de krant heel goed begrepen!
Tja, ze konden hun kinderen niet helpen met bepaalde huiswerktaken.
Er zijn overigens nog genoeg ouders die dat niet kunnen.
De vrouwen die zich aanmeldde hadden er zin in. Maar dan de tegenstand van menig echtgenoot!
Je mag, als niemand er last van heeft. Of totale tegenstand "straks weet je meer als mijn".
Dat was toen en is nog vaak een pijnpuntje.
Gelukkig hebben wij dan ook nog een soort "kaste systeem" online dating voor alleen hoog opgeleiden.
Het was een tenenkrommende tv avond. Na Brandpunt over Sobibor weet ik toch vrijwel zeker dat als wij het toppunt van de schepping zijn, dan is de evolutie ergens een foute weg ingeslagen.
Of we liegen onszelf graag voor. Zou ook nog eens kunnen.
zaterdag 8 december 2012
Publieke omroep
Leuk, dat gehakketak over de bezuiniging van de publieke omroep.
Max gaat geen amusement meer maken zoals Wie van de 3.
Ik zou jokken als ik nu zeg "wat jammer".
Ik val nu (bijna) in hun doelgroep, maar kijk soms met veel plezier naar hun programma's.
Mits het geen uit de mottenballen gehaald flutterig iets is als Wie van de 3.
Dat is net zo achterhaald las Lassie of Skippy.
Geen amusement meer, mhh ze zijn nog bezig over een programma met Mart Smeets.
Onder welk kopje gaat dat vallen? Toch niet cultuur?
Of gaat het weer het zoveelste gezwets over sport zijn?
Sport verbroederd, echter voetbal is oorlog.
Voetbal is een volkssport. Me dunkt, er zijn al genoeg voetbal gezwets programma's op tv.
Geef het volk brood en spelen, elke zondagavond lekker ouderwets met "het bord op schoot".
Op diverse fora kan men napraten over de wedstrijden. Als er al niet 3 avonden zijn met wedstrijden en gelukkig voor hen die niet zonder kunnen, is er ook nog Voetbal International.
Dat is dan weer op de commerciële zender.
Sommige programma's waren niet meer van deze tijd, of de presentator is te oud, schuif maar door naar Max, om vervolgens op dezelfde zender een zelfde soort programma te maken met de tv dolende Arie Boomsma.
Eigenlijk is er zoveel van "hetzelfde".
En waarom moeten sommige presentatoren uit beeld terwijl er anderen zijn die blijkbaar niet weg te branden zijn?
Waarom herhaalt men een week lang op Ned 3 Spangas? Best een leuke serie, maar 5 avonden hetzelfde?
Ik denk dan van geef Jeugdjournaal dan eens extra tijd. Doe er een natuur of wetenschappelijk item bij.
Of een politiek item. Dat 3x per week. Mij hebben ze!
Natuur is hot, wetenschap is hot, dit is de kans!
Maak een leuke serie over eerste jaars studenten en waar ze tegen op lopen.
Niet dat ze dat zelf weten daar de politiek elke week weer een andere constructie bedenkt.
Laat de publieke omroep zich eens storten op Freek Vonk, een jonge man die heerlijk kan vertellen over enge beesten, gevaarlijke beesten, maar met zijn fris blozende snuit het gewoon leuk brengt.
Laat Menno Bentveld van Vroege Vogels eens een leuk jeugd item brengen.
En dan niet over welke apps je kan downloaden op je iPhone, maar wat je met een zoekkaart buiten kan tegenkomen.
Zelf verheug ik me enorm op een programma over de Gouden Eeuw, wat dan weer botst met Earth Flight.
Het scheelt al dat ik dat eerder op BBC zag.
Nee, ik heb geen smart tv en geen recorder, het is bij mij kiezen of delen.
Vaak verlang ik terug naar de tijd van de VCR. Lekker docu's opnemen en op in hysterische laatste weken van december docu's kijken.
Persoonlijk vond ik die "armoede" week op tv wel een verrijking.
Maar nu krijgen we weer het popmuziek geweld van de Top 2000 en Serious Request.
Dat verveelt me al een aantal jaren. Weer veel van "hetzelfde".
Ik gun het laatste een mooie opbrengst, maar in tijden van crisis niet dat de politiek er nog eens een schep bovenop doet.
En het liefst ook eens geen BN-ers.
Laat het eens doen door onbekende mensen die een rappe opleiding krijgen tot zoiets aan elkaar te zwetsen.
Of zet onze premier eens dagen in het glazen huis :-) Samen met zijn opponenten.
Dat lijkt me dan wel weer geinig.
dinsdag 4 december 2012
Gierig avondje
Behalve de gieren die ik zag vliegen bij Earth Flight zijn er nog veel meer De Gieren over het scherm voorbij gekomen.
Om er achter te komen waar het gebouw van de Deftige Dames kon staan ben ik eens op goed geluk gaan zoeken. En rolde zo een stamboom in.
Eerlijk gezegd vind ik stambomen eerder verwarrend dan dat het me duidelijk wordt.
Maar het onthulde wat zaken die ik niet kon weten.
De stamboom begint in 1400. Da's best een eind terug! Dan krijgen we een ruime eeuw aan Peters.
Achternaam toen nog wat fraaier, De Ghier.
In 1461 besloot een Peter zijn zoon een extra naam mee te geven. Hillen.
Die naam slaat een geslacht over en het is nog een rondje Peter. Daarna werd Hillen Hillebrant.
Het gemier met het toevoegsel "sz" begint.
Na Dirk wordt het geheimzinnig.
Er verschijnt een totaal andere achternaam in beeld.
Ergens rond 1540 komt er vast een poeha madam in de familie. Zij heet van haar achternaam Paulis maar laat zichzelf Pouwels de Gier noemen.
Een soort Yolanthe? Nou ja, die mag een dubbele achternaam gebruiken met een Spaanse pa.
Anthonia Pouwels de Gier huwt met Jan Florisz van Doeland. Zij krijgen een zoon, die heel origineel Floris Jansz gaat heten, echter niet Van Doeland maar De Gier.
Aha, een smetje in de bloedlijn? Waren zij wel gehuwd?
Hoe dan ook, tot 1680 blijft het Jan Floris of Floris Jan. Tot het in 1708 bij een ambtenaar fout ging.
Schrijffoutje denk. Floris werd toen Floren.
Misschien baalde Floren Jan daar wel zo van, en noemde hij zijn zoon Johannes.
Johannes vond de naam van zijn pa vast wel mooi, maar ook daar viel een letter weg. Floren werd Flore.
De mannen verkaste geregeld, Vanuit Gelderland naar Utrecht. Jaarsveld, Lopik en uiteindelijk Harmelen.
Op het eind is het een doolhof van Johannesen. Ik had het niet zo rap kunnen vinden als ik niet wist hoe de andere Opoe heette.
Wat ik nu voor het eerst las is dat mijn oma hun derde dochter was met de naam Antje.
De eerste werd nog geen 3 maanden, de ander 6 jaar.
Maar de derde heeft het 91 jaar uitgezongen. En de naam is ook al 2 generaties verder.
Hier een foto van haar. Volgens overlevering was ze daar 18. Dan is de foto uit 1906 of 1907.
Of ik op haar lijk? Moet haast wel. Jaren geleden zat ik voor de Kroatische kust op een boot.
Een oudere man kijkt me aan en roept in "plat"Haastrechts. Jij mot er één zijn van Antjie van Antjie.
Da's best apart!
Om er achter te komen waar het gebouw van de Deftige Dames kon staan ben ik eens op goed geluk gaan zoeken. En rolde zo een stamboom in.
Eerlijk gezegd vind ik stambomen eerder verwarrend dan dat het me duidelijk wordt.
Maar het onthulde wat zaken die ik niet kon weten.
De stamboom begint in 1400. Da's best een eind terug! Dan krijgen we een ruime eeuw aan Peters.
Achternaam toen nog wat fraaier, De Ghier.
In 1461 besloot een Peter zijn zoon een extra naam mee te geven. Hillen.
Die naam slaat een geslacht over en het is nog een rondje Peter. Daarna werd Hillen Hillebrant.
Het gemier met het toevoegsel "sz" begint.
Na Dirk wordt het geheimzinnig.
Er verschijnt een totaal andere achternaam in beeld.
Ergens rond 1540 komt er vast een poeha madam in de familie. Zij heet van haar achternaam Paulis maar laat zichzelf Pouwels de Gier noemen.
Een soort Yolanthe? Nou ja, die mag een dubbele achternaam gebruiken met een Spaanse pa.
Anthonia Pouwels de Gier huwt met Jan Florisz van Doeland. Zij krijgen een zoon, die heel origineel Floris Jansz gaat heten, echter niet Van Doeland maar De Gier.
Aha, een smetje in de bloedlijn? Waren zij wel gehuwd?
Hoe dan ook, tot 1680 blijft het Jan Floris of Floris Jan. Tot het in 1708 bij een ambtenaar fout ging.
Schrijffoutje denk. Floris werd toen Floren.
Misschien baalde Floren Jan daar wel zo van, en noemde hij zijn zoon Johannes.
Johannes vond de naam van zijn pa vast wel mooi, maar ook daar viel een letter weg. Floren werd Flore.
De mannen verkaste geregeld, Vanuit Gelderland naar Utrecht. Jaarsveld, Lopik en uiteindelijk Harmelen.
Op het eind is het een doolhof van Johannesen. Ik had het niet zo rap kunnen vinden als ik niet wist hoe de andere Opoe heette.
Wat ik nu voor het eerst las is dat mijn oma hun derde dochter was met de naam Antje.
De eerste werd nog geen 3 maanden, de ander 6 jaar.
Maar de derde heeft het 91 jaar uitgezongen. En de naam is ook al 2 generaties verder.
Hier een foto van haar. Volgens overlevering was ze daar 18. Dan is de foto uit 1906 of 1907.
Of ik op haar lijk? Moet haast wel. Jaren geleden zat ik voor de Kroatische kust op een boot.
Een oudere man kijkt me aan en roept in "plat"Haastrechts. Jij mot er één zijn van Antjie van Antjie.
Da's best apart!
Deftige Dames
Ik heb hier een foto zonder verhaal.
Een raadselachtig kiekje wat ik toch dozijnen keren heb bekeken.
De dame rechts, dat is hoogst waarschijnlijk mijn oma.
De dame met het kapje, dat is zeker mijn overgrootmoeder.
Over die vrouw heb ik nooit één positief verhaal gehoord. Mijn moeder moest haar niet.
Was bang voor haar. Bang voor Opoe. Schijnt een haaibaai geweest te zijn.
Wat ik wel weet is dat ze van haar meisjesnaam Lekkerkerker heette en volgens de legende
de laatste was uit een adellijk geslacht.
Ja, heb ik weer! Verarmde adel, en natuurlijk geen titel of kasteel te erven.
Ik koester de foto omdat het de enige is met een overgrootouder.
Toch blijf ik me afvragen, waar stonden de dames die dag?
Wat was de gelegenheid? Vast geen uitje van de lokale plattelandsvrouwen.
Ze staan niet op een erf van een boerencafé.
Het gebouw herken ik natuurlijk niet, maar het ziet er wel uit als een deftige locatie om te nippen van een kopje thee. Hoewel de plattelandsdames ook wel raad wisten met een alcoholische versnapering.
Boeren jongens of zelf gemaakte advocaat met altijd net iets van extra alcohol er in.
Zwarte Kip zou ervan van de leg raken!
Ik hou het toch maar op een kopje thee.
De foto zal altijd wel een raadsel blijven. Tenzij iemand het gebouw herkent.
Het gebouw zal nu wel kantoor van een duur instituut zijn, of met de grond gelijk gemaakt.
Een raadselachtig kiekje wat ik toch dozijnen keren heb bekeken.
De dame rechts, dat is hoogst waarschijnlijk mijn oma.
De dame met het kapje, dat is zeker mijn overgrootmoeder.
Over die vrouw heb ik nooit één positief verhaal gehoord. Mijn moeder moest haar niet.
Was bang voor haar. Bang voor Opoe. Schijnt een haaibaai geweest te zijn.
Wat ik wel weet is dat ze van haar meisjesnaam Lekkerkerker heette en volgens de legende
de laatste was uit een adellijk geslacht.
Ja, heb ik weer! Verarmde adel, en natuurlijk geen titel of kasteel te erven.
Ik koester de foto omdat het de enige is met een overgrootouder.
Toch blijf ik me afvragen, waar stonden de dames die dag?
Wat was de gelegenheid? Vast geen uitje van de lokale plattelandsvrouwen.
Ze staan niet op een erf van een boerencafé.
Het gebouw herken ik natuurlijk niet, maar het ziet er wel uit als een deftige locatie om te nippen van een kopje thee. Hoewel de plattelandsdames ook wel raad wisten met een alcoholische versnapering.
Boeren jongens of zelf gemaakte advocaat met altijd net iets van extra alcohol er in.
Zwarte Kip zou ervan van de leg raken!
Ik hou het toch maar op een kopje thee.
De foto zal altijd wel een raadsel blijven. Tenzij iemand het gebouw herkent.
Het gebouw zal nu wel kantoor van een duur instituut zijn, of met de grond gelijk gemaakt.
zondag 2 december 2012
Gezelligheid kent geen tijd
Thuis heb ik menig ansichtkaart...en zie geregeld een kar met paard. Maar dat paard staat dan in de kar.
Er komt hier veel langs, soms ook een kar met een koe, of een auto met een boot erachter.
Begrafenisstoeten, soms ook met koets, en een enkele keer de bierfiets.
Maar de Hollandse gezelligheid was vanavond ver te zoeken. De enige cultureel verantwoorde kreet was dan "Makkers staakt uw wild geraas" geweest.
Twee buurmannen die heel gezellig Oud Hollands tegen elkaar stonden te schreeuwen.
Me er mee bemoeien leek me onhandig, maar wel in de gang staan luisteren met vast een nummer ingetoetst voor het geval het echt uit de hand zou lopen.
Zo gezellig!
Maar dan de wel gezelligheid.
In de rij bij een kassa kon ik me heerlijk verkneuteren. In de andere rij stond een tamelijk in het zwart uitgedoste Marokkaanse vrouw. Lange zwarte overjas en zwarte hoofddoek.
Nu met de kou in de lucht is het weer weer HET gesprek van de dag.
Een meneer voor haar begon half gebarend tegen haar "het is koud hè mevrouw?"
Ze kijkt hem aan, hij maakte nog bibbergebaren, zij schiet in de lach. "Koud? Ben je mal joh, ik was in Marokko op vakantie, daar was het veel kouder. Gisteren belde ik mijn zus daar, ze hebben er sneeuw.
Blij dat ik thuis ben, kachel aan, bakkie koffie, krantje er bij, wie maakt me wat?"
En dat in bijna onvervalst plat Gouds. Je had die koppen moeten zien. Ze voegde er nog aan toe "Ook lekker, warme chocolademelk, koekie er in soppen !"
Tja, warme chocolademelk. Ik dacht toen gelijk even aan een voorval met mijn Niggie.
Ze was toen, tja nog klein, jaar of 5 denk ik. Ik paste op haar die middag maar moest ook naar de stad.
Nou Niggie zou tante trakteren bij een stadscafé.
In dat café hebben ze een hoge bar, komt zo'n turf niet bovenuit, maar ze moest en zou zelf aan de bar bestellen.
Ik was vast in een hoek gaan zitten en wist dat het wel goed zou komen.
Voor mij een cappuccino, en zij bestelde voor zichzelf een warme chocolademelk.
De mensen die daar toen werkten kende haar wel. Ze kwam er veel met haar ouders als ze even iets gingen drinken of een hapje eten.
De jonge man achter de bar begon complimentjes te maken over haar haarspeldjes maar de jonge dame had geen tijd. "Ik ben hier met mijn tante en we zitten daar in de hoek."
Niggie klimt weer op de stoel, de bestelling komt. We keuvelen wat.
Zij wil een slok chocolademelk nemen en ik zie een pijnlijk gezicht. "Moment, ik ga er wat van zeggen".
Ik dacht op dat moment van "wat nu?" Ik heb veel van die aparte momenten met haar meegemaakt.
Ze was een assertieve kleuter, maar wel altijd beleefd, edoch, je houdt je hart vast.
Madammeke loopt naar de bar en ik hoor haar zeggen: "Ik weet dat ik warme chocolademelk heb besteld, maar zo heet hoeft nu ook weer niet. Daar kunnen mensen hun mond aan branden!"
Mijn koffie spoot me de mond uit, de jongeman achter de bar verdween even uit beeld. Moest zich terecht even herpakken.
Met trillende mondhoeken kon hij nog net "sorry A." uitbrengen. "Ik zal in het vervolg de mensen waarschuwen".
Ik hem mezelf later even toegesproken "je weet dat zoiets kan gebeuren, nooit denken komt wel goed, maar eerder wat gaan we nu weer meemaken."
Ik had al eens eerder met haar daar op het terras gezeten. Vers personeelslid.
"Wil de kleine een appelsap of een Fristi?" Toen hield ik gelijk mijn hart vast.
"Nee, doet u mij maar een Liptoniced". Een werkstudent met een onderkaak tot op de vloer!
Die vraagt mij nog "wil ze appelsap of Fristi?" Fout!!!!
En met dat ik daar aan denk zit ik nu te grinniken bij de herinnering aan de aanschaf van een bolchrysant.
Een fluitje van een cent als de verkoopster en Niggie niet in discussie waren gegaan.
Tel daarbij op een winkel vol klanten die ineens geheel geen haast hadden.
De ouders van haar klasgenootje waren zoveel jaar getrouwd. Of ik met haar dan even iets uit de bloemenwinkel wilde brengen.
Geen probleem, ze wonen om de hoek.
Maar A. wilde eerst een tekening maken, zo gezegd, zo gedaan, ik had al een kleiner vel gegeven.
Wij naar de bloemenwinkel. Ze koos uiteindelijk een bolchrysant.
De mevrouw van de winkel kwam met de logische vraag, moet er een kaartje bij?
En ja hoor, het was weer eens zo ver.
Niggie trekt haar tekening uit haar rugzakje. Ja, ik heb er zelf eentje gemaakt.
De mevrouw glimlachte minzaam. "Ik bedoel een mooi kaartje."
Ik was dus een fractie te laat met mijn blauwe helm opzetten en de witte vlag uit te rollen.
"Mijn tante hier vindt het een mooie tekening". Oh help!
Inmiddels stonden er 3 klanten achter ons, niet langer geïnteresseerd in de bloemen.
"Nee kindje, we kunnen er hier een mooi kaartje met een gaatje er in met een stukje ijzerdraad aan de plant hangen".
Nou, als dat kan, kan dat met haar tekening ook.
Er stonden 7 klanten, en het is geen grote winkel. Wat is wijsheid? Ik wees een kaartje aan en zei "doen we het er allebei in, dubbel feestelijk!"
Mis! Koppige verkoopster en koppig kind. Hier en daar wat zacht gelach.
Wetende dat het een koude oorlog zou kunnen worden heb ik zelf een ijzerdraadje gepakt, een kaartje gekocht . Achter me hoorde ik een mevrouw fluisteren "jammer, dit was juist zo leuk".
Uiteindelijk is de tekening in het folie mee verpakt, maar wat een gedoe zeg!
Maar op het moment zelf en er aan terugdenken, altijd goed voor een glimlach.
Er komt hier veel langs, soms ook een kar met een koe, of een auto met een boot erachter.
Begrafenisstoeten, soms ook met koets, en een enkele keer de bierfiets.
Maar de Hollandse gezelligheid was vanavond ver te zoeken. De enige cultureel verantwoorde kreet was dan "Makkers staakt uw wild geraas" geweest.
Twee buurmannen die heel gezellig Oud Hollands tegen elkaar stonden te schreeuwen.
Me er mee bemoeien leek me onhandig, maar wel in de gang staan luisteren met vast een nummer ingetoetst voor het geval het echt uit de hand zou lopen.
Zo gezellig!
Maar dan de wel gezelligheid.
In de rij bij een kassa kon ik me heerlijk verkneuteren. In de andere rij stond een tamelijk in het zwart uitgedoste Marokkaanse vrouw. Lange zwarte overjas en zwarte hoofddoek.
Nu met de kou in de lucht is het weer weer HET gesprek van de dag.
Een meneer voor haar begon half gebarend tegen haar "het is koud hè mevrouw?"
Ze kijkt hem aan, hij maakte nog bibbergebaren, zij schiet in de lach. "Koud? Ben je mal joh, ik was in Marokko op vakantie, daar was het veel kouder. Gisteren belde ik mijn zus daar, ze hebben er sneeuw.
Blij dat ik thuis ben, kachel aan, bakkie koffie, krantje er bij, wie maakt me wat?"
En dat in bijna onvervalst plat Gouds. Je had die koppen moeten zien. Ze voegde er nog aan toe "Ook lekker, warme chocolademelk, koekie er in soppen !"
Tja, warme chocolademelk. Ik dacht toen gelijk even aan een voorval met mijn Niggie.
Ze was toen, tja nog klein, jaar of 5 denk ik. Ik paste op haar die middag maar moest ook naar de stad.
Nou Niggie zou tante trakteren bij een stadscafé.
In dat café hebben ze een hoge bar, komt zo'n turf niet bovenuit, maar ze moest en zou zelf aan de bar bestellen.
Ik was vast in een hoek gaan zitten en wist dat het wel goed zou komen.
Voor mij een cappuccino, en zij bestelde voor zichzelf een warme chocolademelk.
De mensen die daar toen werkten kende haar wel. Ze kwam er veel met haar ouders als ze even iets gingen drinken of een hapje eten.
De jonge man achter de bar begon complimentjes te maken over haar haarspeldjes maar de jonge dame had geen tijd. "Ik ben hier met mijn tante en we zitten daar in de hoek."
Niggie klimt weer op de stoel, de bestelling komt. We keuvelen wat.
Zij wil een slok chocolademelk nemen en ik zie een pijnlijk gezicht. "Moment, ik ga er wat van zeggen".
Ik dacht op dat moment van "wat nu?" Ik heb veel van die aparte momenten met haar meegemaakt.
Ze was een assertieve kleuter, maar wel altijd beleefd, edoch, je houdt je hart vast.
Madammeke loopt naar de bar en ik hoor haar zeggen: "Ik weet dat ik warme chocolademelk heb besteld, maar zo heet hoeft nu ook weer niet. Daar kunnen mensen hun mond aan branden!"
Mijn koffie spoot me de mond uit, de jongeman achter de bar verdween even uit beeld. Moest zich terecht even herpakken.
Met trillende mondhoeken kon hij nog net "sorry A." uitbrengen. "Ik zal in het vervolg de mensen waarschuwen".
Ik hem mezelf later even toegesproken "je weet dat zoiets kan gebeuren, nooit denken komt wel goed, maar eerder wat gaan we nu weer meemaken."
Ik had al eens eerder met haar daar op het terras gezeten. Vers personeelslid.
"Wil de kleine een appelsap of een Fristi?" Toen hield ik gelijk mijn hart vast.
"Nee, doet u mij maar een Liptoniced". Een werkstudent met een onderkaak tot op de vloer!
Die vraagt mij nog "wil ze appelsap of Fristi?" Fout!!!!
En met dat ik daar aan denk zit ik nu te grinniken bij de herinnering aan de aanschaf van een bolchrysant.
Een fluitje van een cent als de verkoopster en Niggie niet in discussie waren gegaan.
Tel daarbij op een winkel vol klanten die ineens geheel geen haast hadden.
De ouders van haar klasgenootje waren zoveel jaar getrouwd. Of ik met haar dan even iets uit de bloemenwinkel wilde brengen.
Geen probleem, ze wonen om de hoek.
Maar A. wilde eerst een tekening maken, zo gezegd, zo gedaan, ik had al een kleiner vel gegeven.
Wij naar de bloemenwinkel. Ze koos uiteindelijk een bolchrysant.
De mevrouw van de winkel kwam met de logische vraag, moet er een kaartje bij?
En ja hoor, het was weer eens zo ver.
Niggie trekt haar tekening uit haar rugzakje. Ja, ik heb er zelf eentje gemaakt.
De mevrouw glimlachte minzaam. "Ik bedoel een mooi kaartje."
Ik was dus een fractie te laat met mijn blauwe helm opzetten en de witte vlag uit te rollen.
"Mijn tante hier vindt het een mooie tekening". Oh help!
Inmiddels stonden er 3 klanten achter ons, niet langer geïnteresseerd in de bloemen.
"Nee kindje, we kunnen er hier een mooi kaartje met een gaatje er in met een stukje ijzerdraad aan de plant hangen".
Nou, als dat kan, kan dat met haar tekening ook.
Er stonden 7 klanten, en het is geen grote winkel. Wat is wijsheid? Ik wees een kaartje aan en zei "doen we het er allebei in, dubbel feestelijk!"
Mis! Koppige verkoopster en koppig kind. Hier en daar wat zacht gelach.
Wetende dat het een koude oorlog zou kunnen worden heb ik zelf een ijzerdraadje gepakt, een kaartje gekocht . Achter me hoorde ik een mevrouw fluisteren "jammer, dit was juist zo leuk".
Uiteindelijk is de tekening in het folie mee verpakt, maar wat een gedoe zeg!
Maar op het moment zelf en er aan terugdenken, altijd goed voor een glimlach.
zaterdag 1 december 2012
Groene zeep
Groene zeep, oud, vertrouwd, maar glibberig.
Misschien iets voor het Wereld Natuur Fonds, kunnen ze meer bedrijven groen wassen.
Ik begon al over de soja die zo nee is, en zo zagen we afgelopen avond weer wat op Zembla.
Weer Maleisië en de platgebrande bossen voor de palmolie en weer het omgekapte oerwoud in Argentinië voor de gemodificeerde soja.
Maar aan beiden zit dus een luchtje.
Eerder dit jaar was er een woordvoerster van Oxfam op tv die beweerde dat de palmolie heus wel in orde was. De palmolie die op grote schaal in onze etenswaren gaat die wij weer kopen van Unilever.
Niks mis met de palmolie, Oxfam had het "groen gewassen". Sticker er op en klaar.
Dat de lokale kleine producenten weggetreiterd werden, vaak onder bedreiging, dat zij die uit wanhoop voor de grote jongen gingen werken dat tegen een schamel loon moesten doen en zonder bescherming tegen het gif.
Overigens heeft hetzelfde Oxfam nu dat zeikerige stemmetje over soja en eten voor onze biobrandstof.
Maar dat wordt dan weer groen gewassen door die club met het Panda logo.
Aan groene zeep wist je wat je had, aan die grote goede doelen? Ik weet het niet meer.
Als instituut kan je behoorlijk de pest in hebben als je in Zembla verschijnt. En maar goed ook dat er zulke programma's zijn!
Als er morgen geen grootse ergernis is, dan krijgen jullie een kneuterig blogje te lezen.
Oud Hollands gemopper en nieuw Hollandse gezelligheid.
Misschien iets voor het Wereld Natuur Fonds, kunnen ze meer bedrijven groen wassen.
Ik begon al over de soja die zo nee is, en zo zagen we afgelopen avond weer wat op Zembla.
Weer Maleisië en de platgebrande bossen voor de palmolie en weer het omgekapte oerwoud in Argentinië voor de gemodificeerde soja.
Maar aan beiden zit dus een luchtje.
Eerder dit jaar was er een woordvoerster van Oxfam op tv die beweerde dat de palmolie heus wel in orde was. De palmolie die op grote schaal in onze etenswaren gaat die wij weer kopen van Unilever.
Niks mis met de palmolie, Oxfam had het "groen gewassen". Sticker er op en klaar.
Dat de lokale kleine producenten weggetreiterd werden, vaak onder bedreiging, dat zij die uit wanhoop voor de grote jongen gingen werken dat tegen een schamel loon moesten doen en zonder bescherming tegen het gif.
Overigens heeft hetzelfde Oxfam nu dat zeikerige stemmetje over soja en eten voor onze biobrandstof.
Maar dat wordt dan weer groen gewassen door die club met het Panda logo.
Aan groene zeep wist je wat je had, aan die grote goede doelen? Ik weet het niet meer.
Als instituut kan je behoorlijk de pest in hebben als je in Zembla verschijnt. En maar goed ook dat er zulke programma's zijn!
Als er morgen geen grootse ergernis is, dan krijgen jullie een kneuterig blogje te lezen.
Oud Hollands gemopper en nieuw Hollandse gezelligheid.
vrijdag 30 november 2012
Wat een kanjer!
Het is al dagenlang armoede tv. Dan doel ik niet op de programma's maar op de inhoud.
Programma's over armoede.
Een duivels stemmetje fluistert naar het scherm "zouden ze met de Kerst uit moeten zenden."
Foei! Af!
Wie is er dan een kanjer? Cathelijne, die vanavond op Ned 2 was te zien.
Moeder van 5 kinderen, haar ex die op de bank slaapt, oudste van 13 wegens crimineel gedrag inmiddels uit huis geplaatst. Ze moet rondkomen van 80 euro per week.
Met een grote schuld als spook op de achtergrond.
Ik vind haar en alle vrouwen in haar positie toch kanjers, ik zou compleet in elkaar storten.
Natuurlijk krijgen we veelal een stereotype beeld van zulke gezinnen voorgeschoteld.
Asbakken vol op tafel, overal rondslingerende bierblikjes en een huis vol met honden/katten.
Laag opgeleid, veel schulden, werkeloos. Zie daar maar eens uit te komen.
Ik kende er, ook wel een aantal vrijgezellen.
Petje af voor Cathelijne, die ook nog hardloopt om zichzelf in vorm te houden.
Die niet in een dronken roes de dag tracht te overleven.
Petje af voor al die moeders!
Maar waarom zien we zelden die vaders in beeld? Behalve schreeuwen naar de kinderen vanaf de bank?
Afgelopen zondag ook al zoiets bij Andere Tijden, het valse sentiment in de oude Jordaan.
Waar inmiddels oude vrouwen vertelde over het verre van so gesellige leven.
Toen was het toch ook wel "ieder voor zich", ja en God voor......
Hou me ten goede, de kerk en veel goede zielen hebben veel gedaan voor mensen met sores.
En doen dat nog steeds.
Ik kan de kanjers helaas niet helpen. Hooguit degene in de buurt die ik zou kennen met eens wat orde in
de wanordelijke bewaardrang scheppen.
Ik hoop voor de nabije toekomst toch op een aantal vlakken eens verandering.
Mensen met schulden niet meer spullen te verkopen op afbetaling.
Geen advertenties straks met koop nu, betaal in 2014.
Geen louche bewindvoerders meer die er met de centen vandoor gaan.
Dat zou dan een mooi stukje winst zijn voor de maatschappij.
Ja, ik blijf hoop houden want er lopen ook ontzettend behulpzame mensen op de planeet rond.
Programma's over armoede.
Een duivels stemmetje fluistert naar het scherm "zouden ze met de Kerst uit moeten zenden."
Foei! Af!
Wie is er dan een kanjer? Cathelijne, die vanavond op Ned 2 was te zien.
Moeder van 5 kinderen, haar ex die op de bank slaapt, oudste van 13 wegens crimineel gedrag inmiddels uit huis geplaatst. Ze moet rondkomen van 80 euro per week.
Met een grote schuld als spook op de achtergrond.
Ik vind haar en alle vrouwen in haar positie toch kanjers, ik zou compleet in elkaar storten.
Natuurlijk krijgen we veelal een stereotype beeld van zulke gezinnen voorgeschoteld.
Asbakken vol op tafel, overal rondslingerende bierblikjes en een huis vol met honden/katten.
Laag opgeleid, veel schulden, werkeloos. Zie daar maar eens uit te komen.
Ik kende er, ook wel een aantal vrijgezellen.
Petje af voor Cathelijne, die ook nog hardloopt om zichzelf in vorm te houden.
Die niet in een dronken roes de dag tracht te overleven.
Petje af voor al die moeders!
Maar waarom zien we zelden die vaders in beeld? Behalve schreeuwen naar de kinderen vanaf de bank?
Afgelopen zondag ook al zoiets bij Andere Tijden, het valse sentiment in de oude Jordaan.
Waar inmiddels oude vrouwen vertelde over het verre van so gesellige leven.
Toen was het toch ook wel "ieder voor zich", ja en God voor......
Hou me ten goede, de kerk en veel goede zielen hebben veel gedaan voor mensen met sores.
En doen dat nog steeds.
Ik kan de kanjers helaas niet helpen. Hooguit degene in de buurt die ik zou kennen met eens wat orde in
de wanordelijke bewaardrang scheppen.
Ik hoop voor de nabije toekomst toch op een aantal vlakken eens verandering.
Mensen met schulden niet meer spullen te verkopen op afbetaling.
Geen advertenties straks met koop nu, betaal in 2014.
Geen louche bewindvoerders meer die er met de centen vandoor gaan.
Dat zou dan een mooi stukje winst zijn voor de maatschappij.
Ja, ik blijf hoop houden want er lopen ook ontzettend behulpzame mensen op de planeet rond.
woensdag 28 november 2012
Trendy protest
Boeren hebben vaak een wat suf imago.
Maar de boze boeren in Brussel doen waarschijnlijk ongewild een beetje mee aan de nieuwe internet hype.
Milking.
Na het planking en het owling hoorde ik vandaag voor het eerst over milking.
Een van die ronduit onzinnige zaken die je soms tegenkomt.
Milking is? Wel men loopt de winkel in, koopt een pak melk om het buiten vervolgens te openen en over je heen te laten lopen.
Het doel? Zoveel mogelijk hits op het clipje. Het nut? Geen.
Dan pakken de 2000 boze boeren in Brussel het grootser aan. Die spuiten het over de M.E. heen.
M.E. not amused. Ik denk dan van ach, toch beter dan vuurwerk en straatklinkers?
Boze boeren met dorsvlegels en hooivorken zijn vast veel enger!
Waarom zijn de boeren boos? Vanwege de lage melkprijs. Zorgen dat er melk in de winkels staat kost vele malen meer dan de melk zelf.
De rest, daarvan zijn boeren veelal afhankelijk van subsidies.
Geeft toch te denken, stel, we zouden uit de EU stappen, moet je eens opletten wat de melk gaat kosten.
En veel van onze landbouwproducten.
Overstappen op soja producten dan maar? Soja=zo nee.
E.U landen mogen niet de aangepaste soja kweken. Maar soja is zo goedkoop.
Gelukkig heeft de E.U. een mooie lobby, die besteed het kweken uit aan Zuid-Amerika.
Kopen we het in, kweken mag niet inkopen wel, mhhh gedoogbeleid?
Is daar iets mis mee? Ja!
Zuid-Amerika kapt grote stukken woud voor de soja kweek.
Omdat soja zo goedkoop is proppen we onze varkens er rap mee vol voor de kiloknallers.
En goh, we kunnen het ook gebruiken als vleesvervanger. En wat te denken aan het minder schadelijke biobrandstof.
Tjonge, wat zijn we toch braaf... gewoon elders de boel naar de knoppen laten gaan, als wij ons maar aan de brave regels houden.
Ik noem het hEUpocriet!
Maar voorlopig zijn verveelde knullen bezig pakken melk over zich heen te laten lopen en sappelen boeren om eens een eerlijke prijs voor hun producten te krijgen.
En dan hoor ik op de radio iemand die rijk is en klaagt. Ja, was als kind arm.
Hard gewerkt, is rijk geworden en ik gun het hem. Maar klagen? Niet doen joh.
Geld is maar niks. Geen geld is nog minder dan niks!
Wel frappant vond ik dat hij vertelde als er geld was dat hij dan voor dagen friet en uierboord ging halen.
Armoe voedsel, dat uierboord.
Ik zeg nu, heb geduld, vroeg of laat komt het met een chefkok op tv bij DWDD als vergeten gerecht.
En geen armoezaaier die het nog kan betalen!
Maar de boze boeren in Brussel doen waarschijnlijk ongewild een beetje mee aan de nieuwe internet hype.
Milking.
Na het planking en het owling hoorde ik vandaag voor het eerst over milking.
Een van die ronduit onzinnige zaken die je soms tegenkomt.
Milking is? Wel men loopt de winkel in, koopt een pak melk om het buiten vervolgens te openen en over je heen te laten lopen.
Het doel? Zoveel mogelijk hits op het clipje. Het nut? Geen.
Dan pakken de 2000 boze boeren in Brussel het grootser aan. Die spuiten het over de M.E. heen.
M.E. not amused. Ik denk dan van ach, toch beter dan vuurwerk en straatklinkers?
Boze boeren met dorsvlegels en hooivorken zijn vast veel enger!
Waarom zijn de boeren boos? Vanwege de lage melkprijs. Zorgen dat er melk in de winkels staat kost vele malen meer dan de melk zelf.
De rest, daarvan zijn boeren veelal afhankelijk van subsidies.
Geeft toch te denken, stel, we zouden uit de EU stappen, moet je eens opletten wat de melk gaat kosten.
En veel van onze landbouwproducten.
Overstappen op soja producten dan maar? Soja=zo nee.
E.U landen mogen niet de aangepaste soja kweken. Maar soja is zo goedkoop.
Gelukkig heeft de E.U. een mooie lobby, die besteed het kweken uit aan Zuid-Amerika.
Kopen we het in, kweken mag niet inkopen wel, mhhh gedoogbeleid?
Is daar iets mis mee? Ja!
Zuid-Amerika kapt grote stukken woud voor de soja kweek.
Omdat soja zo goedkoop is proppen we onze varkens er rap mee vol voor de kiloknallers.
En goh, we kunnen het ook gebruiken als vleesvervanger. En wat te denken aan het minder schadelijke biobrandstof.
Tjonge, wat zijn we toch braaf... gewoon elders de boel naar de knoppen laten gaan, als wij ons maar aan de brave regels houden.
Ik noem het hEUpocriet!
Maar voorlopig zijn verveelde knullen bezig pakken melk over zich heen te laten lopen en sappelen boeren om eens een eerlijke prijs voor hun producten te krijgen.
En dan hoor ik op de radio iemand die rijk is en klaagt. Ja, was als kind arm.
Hard gewerkt, is rijk geworden en ik gun het hem. Maar klagen? Niet doen joh.
Geld is maar niks. Geen geld is nog minder dan niks!
Wel frappant vond ik dat hij vertelde als er geld was dat hij dan voor dagen friet en uierboord ging halen.
Armoe voedsel, dat uierboord.
Ik zeg nu, heb geduld, vroeg of laat komt het met een chefkok op tv bij DWDD als vergeten gerecht.
En geen armoezaaier die het nog kan betalen!
zaterdag 24 november 2012
Lach eens naar het vogeltje
In deze tijd heeft vrijwel iedereen een camera. Een ouderwetse, met van die rolletjes, een digitale, of een "oogje" in de telefoon.
Er wordt van alles wel een foto gemaakt. In het pre-digitale tijdperk was dat wel anders.
Ontwikkelen en afdrukken was best aan de prijs.
Maar nu? Je maakt 200 foto's en je delete er al snel een stuk of 100.
Hoe anders was het bijna een eeuw geleden.
Een rijke enkeling kocht soms een Kodak boxje. Dat bracht je in zijn geheel naar de fotowinkel.
Daar haalden ze het filmpje er uit en stopten er weer een ander in. Dat zal erg duur zijn geweest.
Toch zijn rond die tijd veel mensen naar een fotostudio geweest. Voor een ietwat stijve portretfoto
of een familie kiekje.
Meestal met één van de ouders op een stoel, en de kinderen er strak in het pak mismoedig naast de stoel.
De oude portretjes, ik heb er een aantal, van kartonnen en veelal in sepia.
Je komt ze soms tegen in rommelwinkeltjes en op rommelmarkten.
Dat heeft wel iets droevigs. Een van de kleinkinderen vindt een oud album in een stoffige kist op zolder en zonder beschrijving hebben ze geen idee wie het zijn.
Album, niemand heeft interesse, er zijn wel verzamelaars. Verkoop de grootouders in hun glorie jaren maar
aan een kraampje en noem het curiosa of brocante.
Zelf heb ik in een winkel eens in een doos met oude foto's staan neuzen.
Volop ernstige gezichten, nergens een glimlachje.
Zouden ze hebben gevoeld? Ik eindig ooit in een schoenendoos in een winkeltje?
Heeft men 3 generaties verder dan totaal geen interesse meer?
Terwijl stamboomonderzoek een hype werd.
Willen we weten of onze voorouders iets hebben gepresteerd? Of willen we ook weten hoe ze er in hun jonge jaren uit zagen?
Het feit dat wij rondlopen zegt wel dat ze iets hebben gepresteerd.
Mijn opa (van moeders kant) heb ik nooit gekend. De beste man, want als ik alle verhalen mag geloven was het een schat van een man, is jaren voor mijn geboorte overleden.
Hij was geen opstandige man, maar wel wat koppig. Altijd bezig met de toen nog kleinschalige media, een heuse lezer. Las hardop de krant voor en bezat ook boeken.
Tijdens zijn jonge jaren steden de Boeren nog in Zuid Afrika tegen de Britten.
Oh, wat had hij een hekel aan de Engelsen.
Dat laatste werd tegen hem gebruikt in de oorlog (die van 40-45).
Het werd hem ook kwalijk genomen dat hij niets tegen katholieken had.
Ik heb het altijd jammer gevonden dat ik hem nooit heb gekend. Hij was erg van de vogels.
Genoot van de winterkoninkjes die in de hooiberg roeden hun nestje bouwden.
Hij hield van de roodborstjes.
Een trotse boer die ook eens met zijn vrouw en met tenminste 3 van zijn kinderen een fotostudio is binnengestapt.
De twee jongens op de foto waren mijn ooms, het meisje met de bril een tante, het meisje achter dat meisje kan ik niet geheel plaatsen. Ik zie er trekjes in van een niet direct familielid, maar ik kan het niet navragen.
Toch leuk, een geposeerde foto, maar dan eens anders.
Er wordt van alles wel een foto gemaakt. In het pre-digitale tijdperk was dat wel anders.
Ontwikkelen en afdrukken was best aan de prijs.
Maar nu? Je maakt 200 foto's en je delete er al snel een stuk of 100.
Hoe anders was het bijna een eeuw geleden.
Een rijke enkeling kocht soms een Kodak boxje. Dat bracht je in zijn geheel naar de fotowinkel.
Daar haalden ze het filmpje er uit en stopten er weer een ander in. Dat zal erg duur zijn geweest.
Toch zijn rond die tijd veel mensen naar een fotostudio geweest. Voor een ietwat stijve portretfoto
of een familie kiekje.
Meestal met één van de ouders op een stoel, en de kinderen er strak in het pak mismoedig naast de stoel.
De oude portretjes, ik heb er een aantal, van kartonnen en veelal in sepia.
Je komt ze soms tegen in rommelwinkeltjes en op rommelmarkten.
Dat heeft wel iets droevigs. Een van de kleinkinderen vindt een oud album in een stoffige kist op zolder en zonder beschrijving hebben ze geen idee wie het zijn.
Album, niemand heeft interesse, er zijn wel verzamelaars. Verkoop de grootouders in hun glorie jaren maar
aan een kraampje en noem het curiosa of brocante.
Zelf heb ik in een winkel eens in een doos met oude foto's staan neuzen.
Volop ernstige gezichten, nergens een glimlachje.
Zouden ze hebben gevoeld? Ik eindig ooit in een schoenendoos in een winkeltje?
Heeft men 3 generaties verder dan totaal geen interesse meer?
Terwijl stamboomonderzoek een hype werd.
Willen we weten of onze voorouders iets hebben gepresteerd? Of willen we ook weten hoe ze er in hun jonge jaren uit zagen?
Het feit dat wij rondlopen zegt wel dat ze iets hebben gepresteerd.
Mijn opa (van moeders kant) heb ik nooit gekend. De beste man, want als ik alle verhalen mag geloven was het een schat van een man, is jaren voor mijn geboorte overleden.
Hij was geen opstandige man, maar wel wat koppig. Altijd bezig met de toen nog kleinschalige media, een heuse lezer. Las hardop de krant voor en bezat ook boeken.
Tijdens zijn jonge jaren steden de Boeren nog in Zuid Afrika tegen de Britten.
Oh, wat had hij een hekel aan de Engelsen.
Dat laatste werd tegen hem gebruikt in de oorlog (die van 40-45).
Het werd hem ook kwalijk genomen dat hij niets tegen katholieken had.
Ik heb het altijd jammer gevonden dat ik hem nooit heb gekend. Hij was erg van de vogels.
Genoot van de winterkoninkjes die in de hooiberg roeden hun nestje bouwden.
Hij hield van de roodborstjes.
Een trotse boer die ook eens met zijn vrouw en met tenminste 3 van zijn kinderen een fotostudio is binnengestapt.
De twee jongens op de foto waren mijn ooms, het meisje met de bril een tante, het meisje achter dat meisje kan ik niet geheel plaatsen. Ik zie er trekjes in van een niet direct familielid, maar ik kan het niet navragen.
Toch leuk, een geposeerde foto, maar dan eens anders.
vrijdag 23 november 2012
Een brug dichterbij
Als één van de jongste in de familie heb ik menig verjaardag heel veel oude verhalen gehoord.
En mocht ik bij oma graag in de fotodoos snuffelen. Op familie verjaardagen kakelden de zussen van mijn vader heel wat af. Oortjes open houden dus.
Net als veel jonge mannen toen moest mijn vader na de oorlog ook in dienst.
Zijn ambitie was eigenlijk om in Indië te dienen. Niet zozeer om het dienen, maar lekker ver weg, de wereld verkennen.
Het ministerie dacht er anders over, hup, gewoon in Holland.
Daar is nog een pittige briefwisseling over geweest, een beetje S. is wel ietwat opstandig.
Die brieven vond ik later terug, want mensenlief die had de gewoonte om administratie van een halve eeuw te bewaren!
Over zijn soldatenleven heb ik niet al teveel gehoord. Ja, dat het de beste tijd van zijn leven was?
Maar dat was een verblijf van meer dan een jaar in een sanatorium ook.
Toch, dat had hij vast van zijn moeder, waren we op weg naar familie en reden we over een stenen brug.
"Die hebben wij veroverd op de vijand." En daar kwam dan weer het verhaal over een oefening want hij is nooit in een gevechtssituatie geweest.
Gelukkig maar ook.
Mijn pa had in Indië ongetwijfeld een trauma opgelopen.
Mensen doden zat niet in zijn gestel. Dieren doden kon hij ook al niet.
Dat weet ik nog van zijn dagen als nachtwaker, hij kocht een luchtbuks om ratten te schieten.
Verder dan worstenblikjes en koffiebekertjes kwam de "moord" nooit.
Als ik de foto's bekijk van die tijd van "Jan Soldaat" was hij duidelijk fier op zijn uniform.
Van mijn ma weet ik dat hij haar vanuit de kazerne heel veel mooie brieven schreef.
Dat hij op de enveloppen tekeningetjes maakte.
Helaas voor mij, toen ze wist dat ze niet lang meer had te leven heeft ze alle brieven vernietigd.
Al wat restte was een envelopje.
Maar van Jan Soldaat zijn er nog diverse foto's.
Mijn pa in een tankje, een bren carrier. Ik betwijfel of hij bij de cavalerie heeft gezeten.
De kazerne waar de foto is gemaakt was tegen die tijd al buiten gebruik.
Maar stoer ziet het er wel uit, voor die tijd dan.
donderdag 22 november 2012
Doe niet zo raar...
Familie, het is en blijft af en toe verzuchten.
Vooral als ze denken/vinden dat je raar doet. Maar dat komt ongetwijfeld in de beste families voor.
Brieven schrijven is raar, vogels op een webcam kijken is raar, vertel je over varkens masseren krijg je een "niet van deze wereld" blik. Tja en met een rode hoed en een veren boa om de nek door de stad lopen is vrijwel schaamteloos?
Als je je schoonzus iets vertelt en die zegt gelijk "vertel maar niet aan je broer" dan is het een grens te ver.
Maakt allemaal niet uit. Mijn broer kan afkeurend kijken naar een hoed, terwijl hij zelf een lang weekend in een Obelix outfit heeft gelopen, een weekend als Indiaan en 2 jaar geleden gekleed als herder in een kerststal rondliep.
Het raar vinden heeft ie van us mem. Die was ook niet zo van "opvallen".
Ik vraag me ook af wat ze had gezegd bij de aanschaf van mijn eerste hoed.
In haar jonge jaren heeft ze zich aan de hoed ontworsteld. De dol drieste deerne.
Het makkelijke van twee setjes genen is dat je dan het malle van de andere ouder hebt.
Mijn pa had die hoeden waarschijnlijk mooi gevonden. Wellicht zelf ook uilen gaan kijken?
Hij was wel een stukje avontuurlijker. Met een hoop fantasie ook.
Speelde amateurtoneel, schreef zelf toneelstukjes, kinderverhaaltjes en een hoorspel.
Was ook erg van "ingezonden brieven". Soms draafde hij wat door, maar ja, je zult maar denken dat je een echte Stradivarius hebt.
Hoeden, ja schaamteloos.... kan je beter met een regenkapje op door de stad lopen.
Bestaan die eigenlijk nog, regenkapjes?
Op zoek naar een foto kwam ik een andere tegen. Zowaar eentje van us mem MET hoed.
Vooral als ze denken/vinden dat je raar doet. Maar dat komt ongetwijfeld in de beste families voor.
Brieven schrijven is raar, vogels op een webcam kijken is raar, vertel je over varkens masseren krijg je een "niet van deze wereld" blik. Tja en met een rode hoed en een veren boa om de nek door de stad lopen is vrijwel schaamteloos?
Als je je schoonzus iets vertelt en die zegt gelijk "vertel maar niet aan je broer" dan is het een grens te ver.
Maakt allemaal niet uit. Mijn broer kan afkeurend kijken naar een hoed, terwijl hij zelf een lang weekend in een Obelix outfit heeft gelopen, een weekend als Indiaan en 2 jaar geleden gekleed als herder in een kerststal rondliep.
Het raar vinden heeft ie van us mem. Die was ook niet zo van "opvallen".
Ik vraag me ook af wat ze had gezegd bij de aanschaf van mijn eerste hoed.
In haar jonge jaren heeft ze zich aan de hoed ontworsteld. De dol drieste deerne.
Het makkelijke van twee setjes genen is dat je dan het malle van de andere ouder hebt.
Mijn pa had die hoeden waarschijnlijk mooi gevonden. Wellicht zelf ook uilen gaan kijken?
Hij was wel een stukje avontuurlijker. Met een hoop fantasie ook.
Speelde amateurtoneel, schreef zelf toneelstukjes, kinderverhaaltjes en een hoorspel.
Was ook erg van "ingezonden brieven". Soms draafde hij wat door, maar ja, je zult maar denken dat je een echte Stradivarius hebt.
Hoeden, ja schaamteloos.... kan je beter met een regenkapje op door de stad lopen.
Bestaan die eigenlijk nog, regenkapjes?
Op zoek naar een foto kwam ik een andere tegen. Zowaar eentje van us mem MET hoed.
zaterdag 17 november 2012
Koopkracht
Met stijgende verbazing en dalende interesse vraag ik me af, gaat ie nu omhoog of omlaag?
Na het dansen rond de totempaal zijn de heren er nu eindelijk uit?
En waar pas ik in het puntenwolkje?
Als ik het goed heb begrepen mag ik die ene veer nog houden, maar plukken ze behalve de ouderen ook de gezinnen met maar één werkende partner.
Uit welke toverketel dat nu weer kwam. Die mensen kosten al minder omdat ze geen toeslagen ontvangen voor weet ik veel welke schoolse opvang.
Past wel lekker in de kreet "allemaal meedoen".
Voorlopig hoop ik dat het scherm niet steeds wordt gevuld met Gepetto (Wiegel) en zijn Pinokkio (Rutte).
Eindeloos irritant, dat ze weer eens een doos mastodonten van zolder trekken. Lekker in het museum laten staan.
Nu is Wiegel een bezig baasje, heeft al aan heel wat touwtjes kunnen trekken. Ga genieten van je pensioen.
Als ik dan het nieuws uit de VS hoor zit ik hen wel te benijden.
Foute generaals en bazen van belangrijke clubs is toch heel wat smeuïger.
Soms zelfs hilarisch als de baas van zo'n club die met/tegen spionnen is via internet gaat communiceren met een liefje.
Wij hadden onze Jack, maar dat was niet zo spannend. Dat ze voor dezelfde baas werkten was gewoon onhandig, maar dat "schandaaltje" is al bijna vergeten.
Nu hoorde ik vandaag over eigenlijk ook wel iets schandaligs leuks.
Ja hoor, de belastingdienst kan het heus leuker maken. Als je een heel groot bedrijf hebt doe je gewoon alsof je een Nederlands bedrijf bent. Amazon doet het, de Rolling Stones doen het, U2 doet het en nog een paar grote namen.
Leuk voor onze staatskas zou je denken. Ach, het is peanuts omdat zij onder een heel oude regeling vallen.
Zij betalen hier een schijntje aan belasting over hun opbrengsten.
Voor onze staatskas een leuk zakcentje. Maar voor bijvoorbeeld arm Ierland zou het van de altijd meelevende Bono netter zijn aldaar belasting af te dragen.
Die regel is lang geleden bedacht, om te zorgen dat het wellicht zooitje ongeregeld in de kolonie dan wel iets zou afdragen als het tarief niet al te hoog zou zijn.
Er is een regeling van 3% er is er eentje van 1,6%. Om je vingers bij af te likken!
Is het netjes? Nee. Geef ik die Herengracht ontduikers ongelijk? Nee.
In crisistijd verwacht ik wel dat men via wetgeving dat eens ernstig gaat verhogen.
Maak er tenminste 16% . Vorig jaar, volgens een website, betaalde de Rolling Stones 120 miljoen aan belasting. Dat maal 10, is toch leuk meegenomen?
Maar dat soort types kent het begrip nivellering vast niet.
Na het dansen rond de totempaal zijn de heren er nu eindelijk uit?
En waar pas ik in het puntenwolkje?
Als ik het goed heb begrepen mag ik die ene veer nog houden, maar plukken ze behalve de ouderen ook de gezinnen met maar één werkende partner.
Uit welke toverketel dat nu weer kwam. Die mensen kosten al minder omdat ze geen toeslagen ontvangen voor weet ik veel welke schoolse opvang.
Past wel lekker in de kreet "allemaal meedoen".
Voorlopig hoop ik dat het scherm niet steeds wordt gevuld met Gepetto (Wiegel) en zijn Pinokkio (Rutte).
Eindeloos irritant, dat ze weer eens een doos mastodonten van zolder trekken. Lekker in het museum laten staan.
Nu is Wiegel een bezig baasje, heeft al aan heel wat touwtjes kunnen trekken. Ga genieten van je pensioen.
Als ik dan het nieuws uit de VS hoor zit ik hen wel te benijden.
Foute generaals en bazen van belangrijke clubs is toch heel wat smeuïger.
Soms zelfs hilarisch als de baas van zo'n club die met/tegen spionnen is via internet gaat communiceren met een liefje.
Wij hadden onze Jack, maar dat was niet zo spannend. Dat ze voor dezelfde baas werkten was gewoon onhandig, maar dat "schandaaltje" is al bijna vergeten.
Nu hoorde ik vandaag over eigenlijk ook wel iets schandaligs leuks.
Ja hoor, de belastingdienst kan het heus leuker maken. Als je een heel groot bedrijf hebt doe je gewoon alsof je een Nederlands bedrijf bent. Amazon doet het, de Rolling Stones doen het, U2 doet het en nog een paar grote namen.
Leuk voor onze staatskas zou je denken. Ach, het is peanuts omdat zij onder een heel oude regeling vallen.
Zij betalen hier een schijntje aan belasting over hun opbrengsten.
Voor onze staatskas een leuk zakcentje. Maar voor bijvoorbeeld arm Ierland zou het van de altijd meelevende Bono netter zijn aldaar belasting af te dragen.
Die regel is lang geleden bedacht, om te zorgen dat het wellicht zooitje ongeregeld in de kolonie dan wel iets zou afdragen als het tarief niet al te hoog zou zijn.
Er is een regeling van 3% er is er eentje van 1,6%. Om je vingers bij af te likken!
Is het netjes? Nee. Geef ik die Herengracht ontduikers ongelijk? Nee.
In crisistijd verwacht ik wel dat men via wetgeving dat eens ernstig gaat verhogen.
Maak er tenminste 16% . Vorig jaar, volgens een website, betaalde de Rolling Stones 120 miljoen aan belasting. Dat maal 10, is toch leuk meegenomen?
Maar dat soort types kent het begrip nivellering vast niet.
vrijdag 16 november 2012
Waar oh waar
Waar ligt die ene foto?
Een foto zoekmaken is niet zo'n kunst.
Maar dit is een foto die ik te pas en te onpas tegenkwam.
Door het formaat past ie in geen enkel album.
Vorige week zag ik 'm nog.
Na me vaak te hebben geërgerd dat ie weer ergens uitviel maar eens een goeie plek gegeven.
En nu erger ik me kapot dat ik niet meer weet waar. Ik kon er eindelijk eens gebruik van maken.
Bewijs nummer zoveel, chaoten moeten niet opruimen!
Zodra ik orde in de wanorde ga scheppen gaat het geheid fout.
Ik ben stevig terug gaan denken. Wat ging ik opruimen toen de foto weer ergens uitrolde?
De hele route afgelopen, geen foto. Nou ja, genoeg losse foto's maar niet die ik zocht.
Natuurlijk kom je wel weer allerlei andere zaken tegen. Van die "hee, dat heb ik ook nog" dingen.
Zoals wat kerstzegels van afgelopen jaar.
En ik bedenk ineens dat de door mij bestelde kinderpostzegels niet zijn gebracht!
Ik dwaal af! Het is gewoon ergerlijk als je iets wat je steeds tegenkomt dan ineens niet meer kan vinden.
Zo dwaalt er ook nog ergens een setje kerstkaarten rond. Die kon ik vorig jaar al niet meer vinden.
Neem niet eens meer de moeite dit jaar. Her en der liggen nog wat ongevraagde Removos kaarten, die zijn best geschikt voor oude tantes.
Lijkt het net alsof ik het goede doel steun.
Ik steun nu maar één goed doel, dat ben ik zelf.
Nou ja, en wat vogel dingen. En nu eigenlijk ook een spinnetje.
Al een week lang vind ik aan het lampje op mijn bureau een heel stoer webje.
Een paar maal had ik van "ja zeg, ik heb net gestoft" en hupsakee, weg webje.
Gisteren mijn pennenvaasje afgewassen, waar ook een eksterveer in staat.
Die veer is blijkbaar ook een goede basis voor de dwergversie van een enorm wielweb.
Dan maar een watje zijn, het zien van het webje leert mij dat de aanhouder wint.
Misschien stort morgen de foto tevoorschijn?
Een foto zoekmaken is niet zo'n kunst.
Maar dit is een foto die ik te pas en te onpas tegenkwam.
Door het formaat past ie in geen enkel album.
Vorige week zag ik 'm nog.
Na me vaak te hebben geërgerd dat ie weer ergens uitviel maar eens een goeie plek gegeven.
En nu erger ik me kapot dat ik niet meer weet waar. Ik kon er eindelijk eens gebruik van maken.
Bewijs nummer zoveel, chaoten moeten niet opruimen!
Zodra ik orde in de wanorde ga scheppen gaat het geheid fout.
Ik ben stevig terug gaan denken. Wat ging ik opruimen toen de foto weer ergens uitrolde?
De hele route afgelopen, geen foto. Nou ja, genoeg losse foto's maar niet die ik zocht.
Natuurlijk kom je wel weer allerlei andere zaken tegen. Van die "hee, dat heb ik ook nog" dingen.
Zoals wat kerstzegels van afgelopen jaar.
En ik bedenk ineens dat de door mij bestelde kinderpostzegels niet zijn gebracht!
Ik dwaal af! Het is gewoon ergerlijk als je iets wat je steeds tegenkomt dan ineens niet meer kan vinden.
Zo dwaalt er ook nog ergens een setje kerstkaarten rond. Die kon ik vorig jaar al niet meer vinden.
Neem niet eens meer de moeite dit jaar. Her en der liggen nog wat ongevraagde Removos kaarten, die zijn best geschikt voor oude tantes.
Lijkt het net alsof ik het goede doel steun.
Ik steun nu maar één goed doel, dat ben ik zelf.
Nou ja, en wat vogel dingen. En nu eigenlijk ook een spinnetje.
Al een week lang vind ik aan het lampje op mijn bureau een heel stoer webje.
Een paar maal had ik van "ja zeg, ik heb net gestoft" en hupsakee, weg webje.
Gisteren mijn pennenvaasje afgewassen, waar ook een eksterveer in staat.
Die veer is blijkbaar ook een goede basis voor de dwergversie van een enorm wielweb.
Dan maar een watje zijn, het zien van het webje leert mij dat de aanhouder wint.
Misschien stort morgen de foto tevoorschijn?
dinsdag 13 november 2012
Snel afrekenen
Ik had het weer eens voor elkaar, gestuntel.
Je wilt even hup winkel in, winkel uit. Kan ik dan wel willen, maar het zat even tegen.
De vakkenvuller bij de Lidl dacht dat light margarine hetzelfde is als gezouten roomboter.
Bij Kruidvat zoek ik naar de waszakjes in de aanbieding en ik kan er zelden wat vinden.
Ik zie een meneer in de Kruidvat-clubkleuren een schap tandenborstels herindelen.
Meneer, mag ik u wat vragen? Ja, dat is al een vraag op zich dus voor een nee is het te laat.
Mevrouw, u mag me alles vragen! Mooi, kunt u mij vertellen waar de waszakjes liggen?
De waszakjes? Wat zijn dat? Zakjes om wasgoed in te stoppen en zo in de wasmachine...
Ah, u bedoelt lingerie-netjes. Ja, zo kan je ze ook noemen.
Nee mevrouw, geen idee, ik werk hier namelijk niet.
Op jacht naar een verkoopster dan maar.
Ik kom een verkoopster tegen, ik vraag haar waar de waszakjes/lingerie-netjes liggen.
In het verzorgingsvak. Lekker duidelijk. Daar waar mijn collega staat.
Ik loop naar het aangewezen vak, ja, waszakjes, maar niet die uit de aanbieding.
Dan maar even de daar uitpakkende dame vragen. Waszakkies? Die legge daaroh.
Ja, maar ik zoek die aanbieding van 3 zakjes in een verpakking? Neemt u toch 3 van deze.
Nee! Verkoopster nummer 3 begreep me.
Door naar de AH. Dat is een winkel waar ik nooit verder kom dan de sigarettenbalie.
En dat was wel zo wijs. Nu wilde ik twee mini quiches. Naast de pizza's mevrouw.
Ja, op 2 meter hoogte! Daar bestaat de hinderlaagmethode voor. Wachten op een lange vakkenvuller.
Ach meneer, kunt u voor mij even 2 quiches pakken. Twee kiesjes? Blanco blik.
Van die sjieke Franse maaltijdtaarten die daar hoog, naast de pizza's.
Ik met de quiches richting kassa, kassa's kwijt. Iemand ziet me rondkijken en wijst op een paneel met die handscanners. Daar moet u afrekenen.
Ik en techniek, maak me gek...
Haal uw bonuskaart door de gleuf. Mijn bonuskaart is een sleutelhanger, die laat zich niet gleuven.
Blijkt er nog een rood oog te zitten. Oke, ik pakte de oplichtende handscanner, zoeken naar de barcode.
Zet de scanner terug, weer gepiel met de bonuskaart, te laat voor de pincode, dus opnieuw.
Blij dat een mevrouw nog riep dat ik de bon vast moet houden en voor het rode oog bij het hekje wapperen anders gaat het hekje niet open.
Binnen een minuut afrekenen? Nou......
Later hoor ik dat er aan de andere kant van de winkel nog heus kassa's zijn.Was vast sneller geweest.
Je wilt even hup winkel in, winkel uit. Kan ik dan wel willen, maar het zat even tegen.
De vakkenvuller bij de Lidl dacht dat light margarine hetzelfde is als gezouten roomboter.
Bij Kruidvat zoek ik naar de waszakjes in de aanbieding en ik kan er zelden wat vinden.
Ik zie een meneer in de Kruidvat-clubkleuren een schap tandenborstels herindelen.
Meneer, mag ik u wat vragen? Ja, dat is al een vraag op zich dus voor een nee is het te laat.
Mevrouw, u mag me alles vragen! Mooi, kunt u mij vertellen waar de waszakjes liggen?
De waszakjes? Wat zijn dat? Zakjes om wasgoed in te stoppen en zo in de wasmachine...
Ah, u bedoelt lingerie-netjes. Ja, zo kan je ze ook noemen.
Nee mevrouw, geen idee, ik werk hier namelijk niet.
Op jacht naar een verkoopster dan maar.
Ik kom een verkoopster tegen, ik vraag haar waar de waszakjes/lingerie-netjes liggen.
In het verzorgingsvak. Lekker duidelijk. Daar waar mijn collega staat.
Ik loop naar het aangewezen vak, ja, waszakjes, maar niet die uit de aanbieding.
Dan maar even de daar uitpakkende dame vragen. Waszakkies? Die legge daaroh.
Ja, maar ik zoek die aanbieding van 3 zakjes in een verpakking? Neemt u toch 3 van deze.
Nee! Verkoopster nummer 3 begreep me.
Door naar de AH. Dat is een winkel waar ik nooit verder kom dan de sigarettenbalie.
En dat was wel zo wijs. Nu wilde ik twee mini quiches. Naast de pizza's mevrouw.
Ja, op 2 meter hoogte! Daar bestaat de hinderlaagmethode voor. Wachten op een lange vakkenvuller.
Ach meneer, kunt u voor mij even 2 quiches pakken. Twee kiesjes? Blanco blik.
Van die sjieke Franse maaltijdtaarten die daar hoog, naast de pizza's.
Ik met de quiches richting kassa, kassa's kwijt. Iemand ziet me rondkijken en wijst op een paneel met die handscanners. Daar moet u afrekenen.
Ik en techniek, maak me gek...
Haal uw bonuskaart door de gleuf. Mijn bonuskaart is een sleutelhanger, die laat zich niet gleuven.
Blijkt er nog een rood oog te zitten. Oke, ik pakte de oplichtende handscanner, zoeken naar de barcode.
Zet de scanner terug, weer gepiel met de bonuskaart, te laat voor de pincode, dus opnieuw.
Blij dat een mevrouw nog riep dat ik de bon vast moet houden en voor het rode oog bij het hekje wapperen anders gaat het hekje niet open.
Binnen een minuut afrekenen? Nou......
Later hoor ik dat er aan de andere kant van de winkel nog heus kassa's zijn.Was vast sneller geweest.
Kapers op de kust
We joegen op noordkapers, we besloten op Kaap de Goede Hoop te gaan wonen.
Er is wat afgekaapt.
Dankzij veel van die reizen en ondernemingen zijn we op den duur veel nieuwe dingen gaan eten.
Meegebracht, tegen een vergoeding of gewoon onder dwang meegekregen. Fair Trade kende men niet.
Als ik nu toch denk wat onze voorvaderen eeuwen geleden aten, vis en brood en uien.
Tenzij je voorvader een rijk man was of een goede stroper. Dan lukte een stuk vlees soms nog wel.
Maar als je nu rond de feestdagen eens in de winkels kijkt? Dan lijkt er geen crisis te bestaan.
Vruchten uit alle continenten, luxe vleesgerechten, het kan niet op.
Koken op de doordeweekse dag. Ik kaap wat recepten van internet waarin ik doodleuk een paar ingrediënten vervang door iets anders.
Er is zoveel keus. En soms ontdek je iets wat je erg lekker blijkt te vinden.
Nu krijg ik zondag mensen over de vloer en die wil ik een lekker soep voorzetten.
Dus controleer ik mijn voorraad zeezout, knoflook en uien alvast.
Mhh, ik heb alleen rode uien en die zijn iets te pittig voor de soep. Ik kijk nog eens naar het zakje en zie staan "mild/pittig van smaak en decoratief". Ik gebruik al jaren rode uien maar de decoratiewaarde is me steeds ontgaan. Kunstbarbaar die ik ben.
De knoflook, die had ik in het loopje uit een schap geplukt. Chileense knoflook uit China.
Daar in China weten ze nog van opgebonden voetjes want dit soort knoflook heeft geen teentjes.
Het kwam in een decoratief mandje. Gokken is het wel, hoeveel teentjes gaan er in zo'n bolletje?
Aan het begin van mijn "eens wat nieuws koken" kocht ik braaf de genoemde ingrediënten.
Nu vraag ik me toch af wat zeezout nu zo anders maakt? Persoonlijk gebruik ik liever zout met 70% minder natrium....
Als nu iets vraagt om witte peper gebruik ik rustig zwarte peper.
Peper en zout, smaakmakers met een lange geschiedenis. Zout, ooit als salaris, maar daar kon je een gepeperde rekening niet mee betalen.
Peper en zoutvaatjes zijn vrijwel uit de mode, alles komt nu in van die leuke flesjes met molen.
Kruidenrekjes zie ik ook zelden meer.
Maar wat hebben die bolgewasjes en de smaakmakers met kapers te maken?
In gedachten was ik weer even op reis, op Cyprus. In een klein familiehotel. Twee sterren hotelletje met een zwembad voor mij alleen omdat de overige gasten bang waren voor de overvliegende zwaluwen die er ijverig insecten kwamen vangen.
Heerlijk uitzicht op een eeuwenoude vuurtoren, op loopafstand van mooie Romeinse mozaïekvloeren.
En terug in het hotelletje zag ik daar iets anders moois. Een klein wijnflesje gevuld met schitterende bloemen.
Zo mooi!
Natuurlijk vroeg ik de opa achter de balie naar de naam. Picked them near the coast. Naam van de bloem?
Kapers. Kapers?? You know kapers? Uh, ja, maar hebbie die dan nog bij Cyprus?
Yes, near the coast. Dat werd een Cypriotische spraakverwarring. Kapers bij de kust??
Nu liet opa zich niet zo snel onbegrepen. Na een partijtje hints.
You pickle them in a jar and eat them with fish, kapers.
Ohhhh, kappertjes. Wist ik veel dat die in het Engels capers heten.
Ik gebruikte ze al nooit, die nog niet uitgekomen bloemknoppen, en eerlijk gezegd, daar zijn ze gewoon veel te mooi voor.
maandag 12 november 2012
Een kwart eeuw geleden
Het was weer "Boer zoekt" avond. Boer Aad helemaal op de versiertoer, de nieuwe lief van boer Willem, zat onwennig te schommelen op een paard, en terwijl er op Malta romantische werd gedineerd worstelde
Henrieke in de stad van de romantiek met de afstandelijke houding van Bert.
Ik genoot van het plezier van Martin en Wilma. Zij lijkt me toch zo'n warme vrouw.
De sterren in haar ogen bij het zien hoe hij genoot van al het vreemde. Lang niet op vakantie en duidelijk zelden tot nooit over de grens geweest.
Uit ervaring weet ik hoe leuk het is als iemand op reis maar niet uitgekeken raakt.
Mijn moeder had als kind ergens in hun boerderij twee schilderijen hangen.
Iets met een meer en bergen en iets met een palmboom. Als kind droomde ze er van om eens bergen te zien en ja, ook palmbomen. Maar dat was in 1935 nog vrij ongebruikelijk voor een boerendochter uit de Krimpenerwaard.
In de eerste jaren van haar getrouwde leven kwam het ook niet van eens naar het buitenland te gaan.
Pas begin jaren 60 zijn ze in Engeland geweest. Vooraf heeft ze stevig zitten studeren in thuiscursus lesboekjes van Walter en Connie.
Ik was toen een jaar, logeerde elders, weet er verder niets meer van. Pas later toen ik de foto's zag begreep ik niet dat ik er nooit enthousiaste verhalen over heb gehoord.
Tijdens bezoekjes aan Zeeland beperkte het buitenland zich ook vaak tot een dagje Brugge.
Toen, ergens 1984 of 1985 eens een midweek met haar naar de Eifel geweest. Met een busreis.
De eerste blauwe plek liep ik op toen ze 7 dorpjes in een dal zag. Geen bergen, maar heuvels kwamen al wat in de buurt.
In 1986 overleed mijn vader. Het huisje huren op een camping wilde ze niet langer.
Duidelijk, de tijd voor bergen en palmbomen was daar.
Haar wensenlijstje werd steeds langer, er moest ook nog een waterval bij. Iets gevonden in Oostenrijk wat op de valreep niet doorging. Het werd Zwitserland.
Met nog in gedachten het deprimerende gevoel van dagen tegen de Eiger aan te kijken kwamen we uit op Lugano. Een prima keus, met een busreis zodat je overal en nergens komt.
De reisgenoten genoten extra van haar enthousiasme. Soms leek ze vacuüm gezogen tegen het busraampje.
Moest af en toe wel zeggen "stomp me niet steeds" want oh kijk een echte berg! Daar, een palmboom!
Op de plaats van bestemming heb ik heel wat diepe zuchten gehoord. Uitzicht op het meer met aan de overkant een berg. Boottochtjes, bezoekjes aan een markt in Italië
Een luide "ahhhhhh"in Stresa waar ze een pleintje met schommelbanken ontdekte, tussen palmen in een pot.
En een nieuwe passie, handdoeken en kleedjeswinkels.
Aan het einde van de reis nog een bezoekje aan Schaffhausen, toch nog een waterval.
Tijdens de hele reis is ze één halve dag stilgevallen. Het dal van Verzasca, wat ook wel heel erg mooi is.
Daar heeft ze denk een half uur in stilte op een brug staan rondkijken. Soms zijn als die indrukken net iets te veel of te overweldigend.
Henrieke in de stad van de romantiek met de afstandelijke houding van Bert.
Ik genoot van het plezier van Martin en Wilma. Zij lijkt me toch zo'n warme vrouw.
De sterren in haar ogen bij het zien hoe hij genoot van al het vreemde. Lang niet op vakantie en duidelijk zelden tot nooit over de grens geweest.
Uit ervaring weet ik hoe leuk het is als iemand op reis maar niet uitgekeken raakt.
Mijn moeder had als kind ergens in hun boerderij twee schilderijen hangen.
Iets met een meer en bergen en iets met een palmboom. Als kind droomde ze er van om eens bergen te zien en ja, ook palmbomen. Maar dat was in 1935 nog vrij ongebruikelijk voor een boerendochter uit de Krimpenerwaard.
In de eerste jaren van haar getrouwde leven kwam het ook niet van eens naar het buitenland te gaan.
Pas begin jaren 60 zijn ze in Engeland geweest. Vooraf heeft ze stevig zitten studeren in thuiscursus lesboekjes van Walter en Connie.
Ik was toen een jaar, logeerde elders, weet er verder niets meer van. Pas later toen ik de foto's zag begreep ik niet dat ik er nooit enthousiaste verhalen over heb gehoord.
Tijdens bezoekjes aan Zeeland beperkte het buitenland zich ook vaak tot een dagje Brugge.
Toen, ergens 1984 of 1985 eens een midweek met haar naar de Eifel geweest. Met een busreis.
De eerste blauwe plek liep ik op toen ze 7 dorpjes in een dal zag. Geen bergen, maar heuvels kwamen al wat in de buurt.
In 1986 overleed mijn vader. Het huisje huren op een camping wilde ze niet langer.
Duidelijk, de tijd voor bergen en palmbomen was daar.
Haar wensenlijstje werd steeds langer, er moest ook nog een waterval bij. Iets gevonden in Oostenrijk wat op de valreep niet doorging. Het werd Zwitserland.
Met nog in gedachten het deprimerende gevoel van dagen tegen de Eiger aan te kijken kwamen we uit op Lugano. Een prima keus, met een busreis zodat je overal en nergens komt.
De reisgenoten genoten extra van haar enthousiasme. Soms leek ze vacuüm gezogen tegen het busraampje.
Moest af en toe wel zeggen "stomp me niet steeds" want oh kijk een echte berg! Daar, een palmboom!
Op de plaats van bestemming heb ik heel wat diepe zuchten gehoord. Uitzicht op het meer met aan de overkant een berg. Boottochtjes, bezoekjes aan een markt in Italië
Een luide "ahhhhhh"in Stresa waar ze een pleintje met schommelbanken ontdekte, tussen palmen in een pot.
En een nieuwe passie, handdoeken en kleedjeswinkels.
Aan het einde van de reis nog een bezoekje aan Schaffhausen, toch nog een waterval.
Tijdens de hele reis is ze één halve dag stilgevallen. Het dal van Verzasca, wat ook wel heel erg mooi is.
Daar heeft ze denk een half uur in stilte op een brug staan rondkijken. Soms zijn als die indrukken net iets te veel of te overweldigend.
vrijdag 9 november 2012
Jager mag ik oversteken?
Het gras zal altijd groener aan de andere kant van....
Nee, ik zoek niet naar liedteksten.
Wel vraag ik me af of ik het goed heb begrepen, dat de bouw van een ecoduct als doel heeft dieren veilig te laten oversteken.
Het ecoduct Hulshorst, over de A28. Onderdeel van het MJPO, wat geen jongerenorganisatie is maar de afkorting voor het Meerjarenprogramma Ontsnippering.
Een plan van ProRail en Rijkswaterstaat. Het ecoduct dient te ontsnipperen.
Zo kunnen de herten die kop aan kont op de Veluwe lopen eens oversteken en elders andere herten ontmoeten.
Veilig oversteken was er sinds de jaren '60 niet meer bij. Zo'n ecoduct lijkt dan een strak plan.
Niet dus. Nieuwsuur vond een stel stereotype boeren die helemaal geen herten aan hun kant van de A28 willen zien. Schadevergoeding of niet, het blijft gedoe. Herten horen in het bos.
Meneer De Koe, van Natuurmonumenten, begrijpt hen wel. Teveel herten geeft zo'n troep.
Een ecoduct dat zijn doel voorbij schiet. Als er teveel herten oversteken zullen ze wellicht worden afgeschoten.
Wacht even, dus men investeerde miljoenen in een ecoduct zodat de herten veilig kunnen oversteken?
Lijkt mij zo iets als een zebrapad aanleggen op een race circuit.
Natuur, het blijft tobben. Zit er geen autoweg of spoorlijn in de weg, dan weer boeren die geen natuur wensen.
Dat is, natuur wat het gewas aanvreet. Begrijpelijk, maar wellicht hadden de beleidsmakers dat zelf al eerder kunnen bedenken?
Weer een gevalletje van eerst doen, dan denken.
Nee, ik zoek niet naar liedteksten.
Wel vraag ik me af of ik het goed heb begrepen, dat de bouw van een ecoduct als doel heeft dieren veilig te laten oversteken.
Het ecoduct Hulshorst, over de A28. Onderdeel van het MJPO, wat geen jongerenorganisatie is maar de afkorting voor het Meerjarenprogramma Ontsnippering.
Een plan van ProRail en Rijkswaterstaat. Het ecoduct dient te ontsnipperen.
Zo kunnen de herten die kop aan kont op de Veluwe lopen eens oversteken en elders andere herten ontmoeten.
Veilig oversteken was er sinds de jaren '60 niet meer bij. Zo'n ecoduct lijkt dan een strak plan.
Niet dus. Nieuwsuur vond een stel stereotype boeren die helemaal geen herten aan hun kant van de A28 willen zien. Schadevergoeding of niet, het blijft gedoe. Herten horen in het bos.
Meneer De Koe, van Natuurmonumenten, begrijpt hen wel. Teveel herten geeft zo'n troep.
Een ecoduct dat zijn doel voorbij schiet. Als er teveel herten oversteken zullen ze wellicht worden afgeschoten.
Wacht even, dus men investeerde miljoenen in een ecoduct zodat de herten veilig kunnen oversteken?
Lijkt mij zo iets als een zebrapad aanleggen op een race circuit.
Natuur, het blijft tobben. Zit er geen autoweg of spoorlijn in de weg, dan weer boeren die geen natuur wensen.
Dat is, natuur wat het gewas aanvreet. Begrijpelijk, maar wellicht hadden de beleidsmakers dat zelf al eerder kunnen bedenken?
Weer een gevalletje van eerst doen, dan denken.
donderdag 8 november 2012
Turks fruit
Het oogt zoet, het smaakt klef. Maar vandaag toch een Turkse bananenschil.
Ons landje is in rep en roer, onze premier zit in Turkije en zegt "ik reageer niet op Nederlandse politiek als ik in het buitenland zit".
Waarom zit ie eigenlijk in Turkije? Ongetwijfeld een beetje koopman te spelen.
Nou, excellentie, ik zou nog maar een rondje hammam meepikken want als u weer thuis bent wordt het worstelen, en verre van ouderwets olieworstelen.
Niks niet luxe aanliggen in je Catshuispaleisje. Schoolgeld terughalen en opnieuw rekenlessen nemen.
Begin maar eens met de tafels. En daarna eens de breuken.
De mussen zijn al vrij schaars en hij maakte ons blij met een dooie.
De hardwerkende Nederlander zou en 1000 euro bij krijgen. Weken later, de crisis kost per inwoner 1000 euro.
Daar zit al een min post in. Het gaat de hardwerkende Nederlander kosten, en alle anderen ook.
Maar even voel ik een kleine opluchting, de minima gaan er 0,6% op vooruit. De rijken 5% er op achteruit.
Vandaag blijken de minima er 5% er op achteruit te gaan, de middeninkomens griezelig veel meer.
Excellentie, ik weet dat u tot de lang studeerders behoorde en duidelijk niet economie als hoofdvak.
Geef nu gewoon eens ruiterlijk toe dat u de plank missloeg, en wellicht dromend over het pluche even indommelde.
Na een dag vol applaus , de dag na de première ineens alleen maar nare recensies krijgt.
Beetje gevoed door de media, die uitnodigt tot een soort Haagse revolutie.
Dat een winnende partij kort na een zegetocht bijna met pek- en veren de stad kan worden uitgejaagd.
De ene dag bloemen en champagne, een paar dagen later een ruim 30% aan zetelverlies lijkt me zo'n duidelijk signaal.
Maar ach, de Nederlandse mores, gelukkig is er nog de zakgeld club, het Nibud.
Misschien zijn die wat realistischer met de cijfers dan die stropdassen van het CPB.
Geef de minima wat ruimte, want ook zij kunnen de economie spekken en het scheelt heel wat schuldsanering.
Hou stand met die 0,6% er bij, en die 5% er af, wel dat is voor de schathemel rijken wel te overleven.
Al is het al met het verlagen van het belasting tarief.
Kom niet aan met "ja dat is inclusief de beslissingen van het vorige kabinet", want daar was u toch ook het opperhoofd van.
En meneer Buma, misschien ook eens even eerst de eigen vloer dweilen voor u met moddervoeten lekker bij een ander binnen komt lopen.
Het liefst zou ik jullie allemaal in de hoek zetten, ga je schamen!
Ons landje is in rep en roer, onze premier zit in Turkije en zegt "ik reageer niet op Nederlandse politiek als ik in het buitenland zit".
Waarom zit ie eigenlijk in Turkije? Ongetwijfeld een beetje koopman te spelen.
Nou, excellentie, ik zou nog maar een rondje hammam meepikken want als u weer thuis bent wordt het worstelen, en verre van ouderwets olieworstelen.
Niks niet luxe aanliggen in je Catshuispaleisje. Schoolgeld terughalen en opnieuw rekenlessen nemen.
Begin maar eens met de tafels. En daarna eens de breuken.
De mussen zijn al vrij schaars en hij maakte ons blij met een dooie.
De hardwerkende Nederlander zou en 1000 euro bij krijgen. Weken later, de crisis kost per inwoner 1000 euro.
Daar zit al een min post in. Het gaat de hardwerkende Nederlander kosten, en alle anderen ook.
Maar even voel ik een kleine opluchting, de minima gaan er 0,6% op vooruit. De rijken 5% er op achteruit.
Vandaag blijken de minima er 5% er op achteruit te gaan, de middeninkomens griezelig veel meer.
Excellentie, ik weet dat u tot de lang studeerders behoorde en duidelijk niet economie als hoofdvak.
Geef nu gewoon eens ruiterlijk toe dat u de plank missloeg, en wellicht dromend over het pluche even indommelde.
Na een dag vol applaus , de dag na de première ineens alleen maar nare recensies krijgt.
Beetje gevoed door de media, die uitnodigt tot een soort Haagse revolutie.
Dat een winnende partij kort na een zegetocht bijna met pek- en veren de stad kan worden uitgejaagd.
De ene dag bloemen en champagne, een paar dagen later een ruim 30% aan zetelverlies lijkt me zo'n duidelijk signaal.
Maar ach, de Nederlandse mores, gelukkig is er nog de zakgeld club, het Nibud.
Misschien zijn die wat realistischer met de cijfers dan die stropdassen van het CPB.
Geef de minima wat ruimte, want ook zij kunnen de economie spekken en het scheelt heel wat schuldsanering.
Hou stand met die 0,6% er bij, en die 5% er af, wel dat is voor de schathemel rijken wel te overleven.
Al is het al met het verlagen van het belasting tarief.
Kom niet aan met "ja dat is inclusief de beslissingen van het vorige kabinet", want daar was u toch ook het opperhoofd van.
En meneer Buma, misschien ook eens even eerst de eigen vloer dweilen voor u met moddervoeten lekker bij een ander binnen komt lopen.
Het liefst zou ik jullie allemaal in de hoek zetten, ga je schamen!
dinsdag 6 november 2012
Mij te ingewikkeld
Zitten we ons nog achter de oren te krabben over Rutte II hebben we nu het tv terreur over de verkiezingen in de Verenigde Staten.
Mogen we ons hier verliezen in de cijfers, het systeem aldaar is me echt hogere wiskunde.
Vroeger dacht ik "meeste stemmen gelden" geen geklooi met coalities.
Maar nee, niets is wat het lijkt, zij hebben kiesmannen. Ik heb ooit getracht het systeem te begrijpen
maar het dringt niet tot me door waarom het daar zo is.
Wat wel weer grappig is zijn de "voorspellingen" Als een bepaald sport team verliest verliezen de Democraten. Al 70 jaar?
Dat lijken me statistieken van het soort als de eenden in de nacht kwaken komt er geen 11-stedentocht.
Almanak gezwets.
Ik snap ons systeem al zelden en dan is het voor ons meer van Erica tot aan America...heel wat anders dan Van New York to L.A.
De keren dat ik probeerde Amerikanen ons systeem uit te leggen bleken vruchteloos.
Wat wij vrij rechts vinden is voor veel van hen redelijk socialistisch, en dat is vloeken in de kerk.
De Amerikanen die naar Fox News kijken, ja dan vinden ze ons een soort Sodom en Gomorra.
Toch als ze Nederland bezoeken blijken we geen hoorntjes te hebben, we lijken net mensen.
In een andere tijd ben ik eens in de V.S. geweest. Cultuurschok hoor.
Zo heel anders dan op tv.
Het is een schitterend vakantieland. Machtige landschappen, alleen vond ik wat zij historical sites noemen tamelijk slaapverwekkend.
Het was een droom om er eens te kijken, ik voelde me tamelijk "bekocht" door Hollywood en series.
En nu ben ik toch zo blij dat ik tussen Erica en America woon.
Mogen we ons hier verliezen in de cijfers, het systeem aldaar is me echt hogere wiskunde.
Vroeger dacht ik "meeste stemmen gelden" geen geklooi met coalities.
Maar nee, niets is wat het lijkt, zij hebben kiesmannen. Ik heb ooit getracht het systeem te begrijpen
maar het dringt niet tot me door waarom het daar zo is.
Wat wel weer grappig is zijn de "voorspellingen" Als een bepaald sport team verliest verliezen de Democraten. Al 70 jaar?
Dat lijken me statistieken van het soort als de eenden in de nacht kwaken komt er geen 11-stedentocht.
Almanak gezwets.
Ik snap ons systeem al zelden en dan is het voor ons meer van Erica tot aan America...heel wat anders dan Van New York to L.A.
De keren dat ik probeerde Amerikanen ons systeem uit te leggen bleken vruchteloos.
Wat wij vrij rechts vinden is voor veel van hen redelijk socialistisch, en dat is vloeken in de kerk.
De Amerikanen die naar Fox News kijken, ja dan vinden ze ons een soort Sodom en Gomorra.
Toch als ze Nederland bezoeken blijken we geen hoorntjes te hebben, we lijken net mensen.
In een andere tijd ben ik eens in de V.S. geweest. Cultuurschok hoor.
Zo heel anders dan op tv.
Het is een schitterend vakantieland. Machtige landschappen, alleen vond ik wat zij historical sites noemen tamelijk slaapverwekkend.
Het was een droom om er eens te kijken, ik voelde me tamelijk "bekocht" door Hollywood en series.
En nu ben ik toch zo blij dat ik tussen Erica en America woon.
zondag 4 november 2012
Avondje voor de buis
Soms tref je een aardige tv-avond. Een aflevering van God in de Lage Landen, wat ik een boeiend programma vind. Deels door de manier van vertellen, Ernst Daniël Smid is een geweldige verteller.
Daarna Boer zoekt, ach gossie, een huilende Henk.
Ik kom die mensen nooit tegen, maar ben dan toch blij als ze naar mijn mening de juiste keuze maken.
Nu nog de aflevering van de uitjes in een romantische stad.
Zowaar weer eens naar de TV Show gekeken. Dat was lang geleden.
Na het zien van de hippies op Ibiza bedenk ik nu dat ik eigenlijk helemaal niet zoveel troepjes om me heen heb. Zal ik morgen wel weer anders over denken.
En leuk, nu eens de vrouw achter de 50 Shades hype te zien.
Ik was al nieuwsgierig, maar als ik hoor hoe Elsbeth Etty het slecht geschreven voor miljoenen halve analfabeten noemt, dan ben ik dus stinkend jaloers dat ik dat niet heb geschreven.
Meer exemplaren van verkocht dan van Harry Potter, wauw!
Over een tijd komt er dan voor de driekwart analfabeten een filmversie van uit.
Als ik sommige kritieken lees kan de film dus beter worden dan de boeken.
Boekverfilmingen zijn vaak riskant.
Een van de mooiste Nederlandse boeken (nou ja, je vindt het mooi of je vindt het niks)
" De ontdekking van de hemel" ik heb het boek verslonden, ben naar de film geweest wat ik een afknapper vond.
Een van de mooiste Australische boeken, "De Doornvogels" een schitterende roman, de serie was een slap aftreksel, dat vond de schrijfster zelf ook.
Een voorbeeld van prachtige boekverfilmingen, "The bridges of Madison County"
Prachtig boek, prachtige film.
Heb best weer eens zin in een mooie film. En altijd zin in een mooi boek.
Daarna Boer zoekt, ach gossie, een huilende Henk.
Ik kom die mensen nooit tegen, maar ben dan toch blij als ze naar mijn mening de juiste keuze maken.
Nu nog de aflevering van de uitjes in een romantische stad.
Zowaar weer eens naar de TV Show gekeken. Dat was lang geleden.
Na het zien van de hippies op Ibiza bedenk ik nu dat ik eigenlijk helemaal niet zoveel troepjes om me heen heb. Zal ik morgen wel weer anders over denken.
En leuk, nu eens de vrouw achter de 50 Shades hype te zien.
Ik was al nieuwsgierig, maar als ik hoor hoe Elsbeth Etty het slecht geschreven voor miljoenen halve analfabeten noemt, dan ben ik dus stinkend jaloers dat ik dat niet heb geschreven.
Meer exemplaren van verkocht dan van Harry Potter, wauw!
Over een tijd komt er dan voor de driekwart analfabeten een filmversie van uit.
Als ik sommige kritieken lees kan de film dus beter worden dan de boeken.
Boekverfilmingen zijn vaak riskant.
Een van de mooiste Nederlandse boeken (nou ja, je vindt het mooi of je vindt het niks)
" De ontdekking van de hemel" ik heb het boek verslonden, ben naar de film geweest wat ik een afknapper vond.
Een van de mooiste Australische boeken, "De Doornvogels" een schitterende roman, de serie was een slap aftreksel, dat vond de schrijfster zelf ook.
Een voorbeeld van prachtige boekverfilmingen, "The bridges of Madison County"
Prachtig boek, prachtige film.
Heb best weer eens zin in een mooie film. En altijd zin in een mooi boek.
Nou breekt mijn pump
Folders, catalogi, soms gaat er een wereld voor je open!
En zo blijkt dat mijn kennis over schoeisel nog ernstiger achterloopt dan die over broeken.
Neem nu iets simpels als de pump. Wat is de origine van het woord pump?
Met die zoekopdracht wandel je een doolhof in.
De reden van mijn zoektocht was de Bon Prix catalogus. Ik blader wat, kom op de pagina met schoenen,
en begin al te gniffelen bij de kreet "outdoor laarsjes". Best handig dat je er ook mee buiten kan lopen.
Ik zie een stukje naar boven dan, in mijn ogen, lelijke schoenen staan.
Oei, ik heb het vast mis, het zijn TopTrendy Stijlvolle pumps met veters.
Kortweg, veterpumps.
Veterpumps, nog nooit van gehoord. Bij mij zijn pumps dus gewoon hakschoentjes met een dichte teen.
Bij voorkeur ook zonder bandjes.
Mis, mis, helemaal mis. Een éénduidige omschrijving is er niet.
Volgens een site is het een Amerikaans woord voor wat de Engelsen ooit court shoes noemde, maar daar kennen ze dan ook pumps voor heren. Die heten dan ook weer operaslippers meer hebben eerder wat weg van pantoffels voor opoe.
Verwarrend, een pump heeft een hak tot maximaal 7 centimeter anders heet het een high heel, en wisten jullie dat basketbal spelers ook pumps dragen?
Mijn eerste gedachte daarover was "vandaar dat ze zo lang lijken" maar zonder dollen, ze dragen Reebok pumps.
Fijn, je bladert in een catalogus en je bent gelijk de weg kwijt.
En zo blijkt dat mijn kennis over schoeisel nog ernstiger achterloopt dan die over broeken.
Neem nu iets simpels als de pump. Wat is de origine van het woord pump?
Met die zoekopdracht wandel je een doolhof in.
De reden van mijn zoektocht was de Bon Prix catalogus. Ik blader wat, kom op de pagina met schoenen,
en begin al te gniffelen bij de kreet "outdoor laarsjes". Best handig dat je er ook mee buiten kan lopen.
Ik zie een stukje naar boven dan, in mijn ogen, lelijke schoenen staan.
Oei, ik heb het vast mis, het zijn TopTrendy Stijlvolle pumps met veters.
Kortweg, veterpumps.
Veterpumps, nog nooit van gehoord. Bij mij zijn pumps dus gewoon hakschoentjes met een dichte teen.
Bij voorkeur ook zonder bandjes.
Mis, mis, helemaal mis. Een éénduidige omschrijving is er niet.
Volgens een site is het een Amerikaans woord voor wat de Engelsen ooit court shoes noemde, maar daar kennen ze dan ook pumps voor heren. Die heten dan ook weer operaslippers meer hebben eerder wat weg van pantoffels voor opoe.
Verwarrend, een pump heeft een hak tot maximaal 7 centimeter anders heet het een high heel, en wisten jullie dat basketbal spelers ook pumps dragen?
Mijn eerste gedachte daarover was "vandaar dat ze zo lang lijken" maar zonder dollen, ze dragen Reebok pumps.
Fijn, je bladert in een catalogus en je bent gelijk de weg kwijt.
zaterdag 3 november 2012
Writers block
Wat een ramp, uren naar een leeg scherm kijken. Met de handen boven het toetsenbord en daar blijven ze ook boven hangen.
Een hoofd vol maar het komt niet uit de handen.
Misschien omdat wat het hoofd heeft totaal niet kan boeien als het uit de handen komt.
Net zoals de dagboeken uit mijn tienerjaren me niet meer kunnen boeien, als ik al het geheimschrift nog begrijp.
Mijn dagboeken blijken net zo onduidelijk te zijn als de boodschap aan het pootje van die vergane duif in een Britse schoorsteen.
Ik had een deeltje dagboek behouden, zodat ik misschien nog wist wie de mensen achter de afkorting zijn.
Maar het is duidelijk een vorig leven. Soms komt er een PB in voor, ja nu de afko voor een privé bericht.
Als ik terugdenk kende ik in die tijd 2 jongens met een voornaam die met en P begonnen en wiens achternaam met een B begonnen.
Tjonge, ik heb eens staan zoenen met J en later werd ik vriendjes met zijn zus...zoenen met, ach gossie, tienerig gekluns. Wie J. is weet ik dan weer wel. Net als KB die eigenlijk WA heet en nee niet te verwarren met onze KP.
Deze KB die WA heet woont in C te WF. KB was een LW en had niets te zoeken bij een stadse meid.
Tjezus Sofie, waar gaat dit over? Ach, over eigenlijk niks.
KB staat voor zijn bijnaam kaasbolletje vanwege zijn ronde gezicht. Een erg aardige toen knul die een vriendin had, wellicht zelfs een verloofde. Hij ging zich in C=Canada vestigen en vroeg zijn beste vriend op haar te passen.
Die beste vriend paste iets te goed op en trouwde zelf met haar.
Kaasbolletje was ooit eens met mij op de versiertoer. Op een nieuwjaarsavond, niet beschonken, de boer op, tussen mij en de dijk inlopen dat ik niet kon vallen, en ondanks dat hij mijn nepbontje belachelijk vond de arm om me heen. Aardige gozer, groot hart, ijverige werker, maar ja, ik was 16?
Dan denk je toch aan anders.Ik viel niet op hem.
Was ik die tegengekomen met 36, tja. Hadden we dan raakvlakken gehad. Vast niet. Hij wilde een nest kinderen. Hij was behoorlijk kerks.
Maar met 16 wist ik al, de kerk is niet mijn ding. ben nooit eens gaan puberen dus ook braaf een aantal keren naar cathechisatie (in de volksmond kattenbak) geweest.
Dan kan je je voorbereiden op de geloofsbelijdenis. Ik wist al dat ie er nooit van zou komen.
Natuurlijk kan je er een hoop mensen plezier mee doen. Net als met trouwen in de kerk.
Maar trouwen vind ik bijna net zo eng als geloofsbelijdenis doen. En dan het feest er na.
Het zal er niet van komen, het strikte beloven van en aan met getuigen. Al gun ik een ieder die dat wel doet er alle geluk en rust mee. Nu gun ik een ieder geluk en een vreedzaam hart.
Een hoofd vol maar het komt niet uit de handen.
Misschien omdat wat het hoofd heeft totaal niet kan boeien als het uit de handen komt.
Net zoals de dagboeken uit mijn tienerjaren me niet meer kunnen boeien, als ik al het geheimschrift nog begrijp.
Mijn dagboeken blijken net zo onduidelijk te zijn als de boodschap aan het pootje van die vergane duif in een Britse schoorsteen.
Ik had een deeltje dagboek behouden, zodat ik misschien nog wist wie de mensen achter de afkorting zijn.
Maar het is duidelijk een vorig leven. Soms komt er een PB in voor, ja nu de afko voor een privé bericht.
Als ik terugdenk kende ik in die tijd 2 jongens met een voornaam die met en P begonnen en wiens achternaam met een B begonnen.
Tjonge, ik heb eens staan zoenen met J en later werd ik vriendjes met zijn zus...zoenen met, ach gossie, tienerig gekluns. Wie J. is weet ik dan weer wel. Net als KB die eigenlijk WA heet en nee niet te verwarren met onze KP.
Deze KB die WA heet woont in C te WF. KB was een LW en had niets te zoeken bij een stadse meid.
Tjezus Sofie, waar gaat dit over? Ach, over eigenlijk niks.
KB staat voor zijn bijnaam kaasbolletje vanwege zijn ronde gezicht. Een erg aardige toen knul die een vriendin had, wellicht zelfs een verloofde. Hij ging zich in C=Canada vestigen en vroeg zijn beste vriend op haar te passen.
Die beste vriend paste iets te goed op en trouwde zelf met haar.
Kaasbolletje was ooit eens met mij op de versiertoer. Op een nieuwjaarsavond, niet beschonken, de boer op, tussen mij en de dijk inlopen dat ik niet kon vallen, en ondanks dat hij mijn nepbontje belachelijk vond de arm om me heen. Aardige gozer, groot hart, ijverige werker, maar ja, ik was 16?
Dan denk je toch aan anders.Ik viel niet op hem.
Was ik die tegengekomen met 36, tja. Hadden we dan raakvlakken gehad. Vast niet. Hij wilde een nest kinderen. Hij was behoorlijk kerks.
Maar met 16 wist ik al, de kerk is niet mijn ding. ben nooit eens gaan puberen dus ook braaf een aantal keren naar cathechisatie (in de volksmond kattenbak) geweest.
Dan kan je je voorbereiden op de geloofsbelijdenis. Ik wist al dat ie er nooit van zou komen.
Natuurlijk kan je er een hoop mensen plezier mee doen. Net als met trouwen in de kerk.
Maar trouwen vind ik bijna net zo eng als geloofsbelijdenis doen. En dan het feest er na.
Het zal er niet van komen, het strikte beloven van en aan met getuigen. Al gun ik een ieder die dat wel doet er alle geluk en rust mee. Nu gun ik een ieder geluk en een vreedzaam hart.
donderdag 1 november 2012
Adembenemend...
Ja, soms is politiek adembenemend boeiend. Het is een mix van Idols, Geen cent te makken en Eigenhuis&Tuin.
Wat goddank ontbreekt is de tv-kok, ze houden ons slecht een worst voor.
Al dagen is het nu van kiezersbedrog. Zij die zonder zonde is, werpe de eerste steen denk ik dan.
Het leuke in deze tijd is radio luisteren. Wat zeggen de politieke dieren van de bladen?
Ze blaffen om het hardst, maar niet op dezelfde toonhoogte.
Ik zag vandaag een beetje eng tafereel. Mark en Diederik op weg naar hun veilige huis, met als prooi het akkoord. Een beetje overmoedig lopen ze daar samen, samen de buit binnengehaald en niet bedacht op een hongerige meute aan hyena's.
In magere tijden willen zij elk hun deel. En wat er dan na het gekibbel overblijft, dat is voor de gieren.
De grote gieren eerst, en mocht er nog steeds iets over zijn, dan mogen de insecten de klus afmaken.
Thuisgekomen is de buit deels ontstolen, de lekkerste hapjes zijn weg.
Wie zijn de hyena's? De oppositie. Wat was de buit? Aangeschoten wild wat inkomensafhankelijke zorgpremie heet.
Heel veel mensen zijn boos. En als ik het geblaf hoor lijkt het me vrij onredelijk.
Wat ik jaren geleden al onredelijk vond was die marktwerking in de zorg. Neem de basispremie, of je nu een ton verdiende of 1000 euro, allemaal gelijke bijdrage. De bijdrage van de Zorgverzekeringswet was dan weer wel inkomens afhankelijk. Het ging van je loon af en je kreeg het er na aftrek weer bij, tenzij je in een constructie van een uitkering zit met een WAO-gat aanvulling. Schier onlogisch her en der.
Dan ga je als "mier" zorgtoeslag krijgen.
Nu is het credo ineens, niet eens zo liberaal, de sterkste schouders. Dat hoor ik al mijn halve leven.
De sterke schouders staan nu bijna schouder aan schouder en roepen toch heus een aantal nare dingen.
Bijna calvinistisch van lang geleden, werken voor je vreten. Ja, ik chargeer, ik weet het.
Ik ben het met de blaffers eens dat het ronduit belachelijk is dat iemand in de bijstand b.v. 20 euro per maand aan zorgkosten zou moeten betalen en de "hardwerkende Nederlander" duizenden euro's per jaar extra moeten betalen. Onder het kopje nivellering.
Dat wenst deze mier geen gier toe.
Edoch, ik vind het ronduit misselijk om dan ook te roepen van die mensen in de bijstand of die niet werken hebben dan bijna gratis zorg en ze doen dan maar wat want ze weten toch niet wat het kost en een ander betaald wel.
Boem, terug bij af!
Ik zit niet in de bijstand, maar er ook niet al teveel boven. Met dat ik dit hoorde wist ik al gelijk, oh minder per maand betalen, maar weg toeslag, het gaat me dus alleen maar weer meer kosten.
Hoe zit het nu echt in elkaar? Is het nu in percentages? Men smijt maar met bedragen.
Ik wil ook eens zien wat het de hogere middeninkomens nu echt gaat kosten met verlaging van de belasting.
Dat iemand als de dochter van die biermagnaat weet wat een pleister laten plakken bij de spoedeisende hulp kost trek ik ernstig in twijfel.
Dat elke bijstander weet wat het intapen van een enkel kost, nee, denk het niet.
Ik heb overigens ook geen idee meer van de prijzen per handeling maar heb het vaak langs zien komen.
Toch lijkt me daar een simpele oplossing voor. Ik weet hoe dol de belastingdienst is op brieven sturen, als ze nu elk huishouden per jaar een afschrift stuurt wat hun gebruikte zorgkosten zijn....
Levert denk weer een hoop banen op. Mooie invulling voor de vele mensen die voorheen bij een zorgverzekering werkten.
Maar ach, ik ben slechts een mier.
Wat goddank ontbreekt is de tv-kok, ze houden ons slecht een worst voor.
Al dagen is het nu van kiezersbedrog. Zij die zonder zonde is, werpe de eerste steen denk ik dan.
Het leuke in deze tijd is radio luisteren. Wat zeggen de politieke dieren van de bladen?
Ze blaffen om het hardst, maar niet op dezelfde toonhoogte.
Ik zag vandaag een beetje eng tafereel. Mark en Diederik op weg naar hun veilige huis, met als prooi het akkoord. Een beetje overmoedig lopen ze daar samen, samen de buit binnengehaald en niet bedacht op een hongerige meute aan hyena's.
In magere tijden willen zij elk hun deel. En wat er dan na het gekibbel overblijft, dat is voor de gieren.
De grote gieren eerst, en mocht er nog steeds iets over zijn, dan mogen de insecten de klus afmaken.
Thuisgekomen is de buit deels ontstolen, de lekkerste hapjes zijn weg.
Wie zijn de hyena's? De oppositie. Wat was de buit? Aangeschoten wild wat inkomensafhankelijke zorgpremie heet.
Heel veel mensen zijn boos. En als ik het geblaf hoor lijkt het me vrij onredelijk.
Wat ik jaren geleden al onredelijk vond was die marktwerking in de zorg. Neem de basispremie, of je nu een ton verdiende of 1000 euro, allemaal gelijke bijdrage. De bijdrage van de Zorgverzekeringswet was dan weer wel inkomens afhankelijk. Het ging van je loon af en je kreeg het er na aftrek weer bij, tenzij je in een constructie van een uitkering zit met een WAO-gat aanvulling. Schier onlogisch her en der.
Dan ga je als "mier" zorgtoeslag krijgen.
Nu is het credo ineens, niet eens zo liberaal, de sterkste schouders. Dat hoor ik al mijn halve leven.
De sterke schouders staan nu bijna schouder aan schouder en roepen toch heus een aantal nare dingen.
Bijna calvinistisch van lang geleden, werken voor je vreten. Ja, ik chargeer, ik weet het.
Ik ben het met de blaffers eens dat het ronduit belachelijk is dat iemand in de bijstand b.v. 20 euro per maand aan zorgkosten zou moeten betalen en de "hardwerkende Nederlander" duizenden euro's per jaar extra moeten betalen. Onder het kopje nivellering.
Dat wenst deze mier geen gier toe.
Edoch, ik vind het ronduit misselijk om dan ook te roepen van die mensen in de bijstand of die niet werken hebben dan bijna gratis zorg en ze doen dan maar wat want ze weten toch niet wat het kost en een ander betaald wel.
Boem, terug bij af!
Ik zit niet in de bijstand, maar er ook niet al teveel boven. Met dat ik dit hoorde wist ik al gelijk, oh minder per maand betalen, maar weg toeslag, het gaat me dus alleen maar weer meer kosten.
Hoe zit het nu echt in elkaar? Is het nu in percentages? Men smijt maar met bedragen.
Ik wil ook eens zien wat het de hogere middeninkomens nu echt gaat kosten met verlaging van de belasting.
Dat iemand als de dochter van die biermagnaat weet wat een pleister laten plakken bij de spoedeisende hulp kost trek ik ernstig in twijfel.
Dat elke bijstander weet wat het intapen van een enkel kost, nee, denk het niet.
Ik heb overigens ook geen idee meer van de prijzen per handeling maar heb het vaak langs zien komen.
Toch lijkt me daar een simpele oplossing voor. Ik weet hoe dol de belastingdienst is op brieven sturen, als ze nu elk huishouden per jaar een afschrift stuurt wat hun gebruikte zorgkosten zijn....
Levert denk weer een hoop banen op. Mooie invulling voor de vele mensen die voorheen bij een zorgverzekering werkten.
Maar ach, ik ben slechts een mier.
dinsdag 30 oktober 2012
Vestzak, broekzak?
Vanmiddag heb ik met mateloze interesse zitten kijken naar "Rikkie en Slingertje".
Twee trotse pauwen. En van mij mogen ze trots zijn.
Het probleem met lange persconferenties en stukjes NOS tussendoor is dat ik ook op de beelden ga letten.
Eens zitten kijken hoe dat jasje van Dominique eigenlijk dicht zit, maar het meest opvallende vond ik het gebrek aan mimiek bij Rutte.
Even twee keer kort een bijna ingestuurd trekje en dat was het wel.
Samsom, ja, die keek soms bijna guitig, als een aapje. "Nee,dit akkoord is niet echt om te feesten."
Kon er niets aan doen, ik dacht aan Rikkie en Slingertje.
Het akkoord, het gaat ons allemaal wel ergens knellen. Het heilige huisje, het verdwijnen van toeslagen of starterssubsidies.
Inkomensafhankelijke zaken. De pijn verdelen. Eerst zien, dan geloven.
Zit dat nog te bezinken, hotsee, ze gooien gelijk ministers en staatssecretarissen in beeld.
Jeanine Hennis als minister van defensie? Een vrouw als minister van defensie? Stoer!
Die zal zich geen helikopter van het brood laten eten denk ik zo.
Wel lastig dat men de ministeries weer eens van naam laat veranderen.
En dan nog zo iets, men wil 3 provincies 1 laten worden. Wat gaat de hoofdstad worden?
Dat de heren stevig hebben zitten polderen blijkt wel. Veel water bij de wijn, eens even wat knopen doorhakken en bruggen slaan.
Een extra brug zal er nodig zijn bij het ontpolderen. We kunnen onze zuiderburen niet eeuwig met een kluitje in het riet sturen.
De Hedwigepolder zal er aan moeten geloven. Niet leuk voor de mensen daar, tegen de Zeeuwse genen in.
Ik hoor steeds dat we de rekening niet naar de volgende generatie mogen doorschuiven.
Hopelijk houden ze dan ook rekening met (nieuwe) natuur.
Wij hebben veel genomen van de zee, nu eens tijd wat vrijwillig (nou ja) terug te geven.
De teksten die onder in het beeld door scrollen bleven me boeien. Dingen die definitief niet doorgaan, ach, tot een volgende verkiezing dan.
De fraaie volzinnen van de heren, nee de middeninkomens gaan er niet te veel op achteruit, belastingschijf gaat anders worden.
Ja, de hogere middeninkomens dan weer wel. Mijn rekenkundig inzicht verbleekt per minuut.
Ik moet het nog zien of het niet een posteractie lijkt als in de super om de hoek, die zure appel van de btw verhoging, die zij voor jou betalen. Ja, eerst snel de prijzen verhogen en dan zo mooi weer spelen.
Wij verhogen de prijzen niet vanaf 1 oktober. Klopt, doe je gewoon vanaf 20 september.
Rutte wil niets meer doorschuiven als het om geldstromen gaat. Leuk en aardig, maar nu alles nog eens door de senaat zien te krijgen.
Hopelijk geen gezever meer over weigerambtenaren. Over poging zoveel wat betreft kilometerheffing.
En nu eens kijken hoelang dat kabinet beklijft.
Half november het spul op hun stek, dan heeft onze majesteit mooi even de tijd om een troonswisseling aan te kondigen. Zo rond haar verjaardag.
Nee, ik wil haar niet kwijt, maar het is een voorgevoel. Dat is dus geen betrouwbare bron of een geruchtenstroom.
Twee trotse pauwen. En van mij mogen ze trots zijn.
Het probleem met lange persconferenties en stukjes NOS tussendoor is dat ik ook op de beelden ga letten.
Eens zitten kijken hoe dat jasje van Dominique eigenlijk dicht zit, maar het meest opvallende vond ik het gebrek aan mimiek bij Rutte.
Even twee keer kort een bijna ingestuurd trekje en dat was het wel.
Samsom, ja, die keek soms bijna guitig, als een aapje. "Nee,dit akkoord is niet echt om te feesten."
Kon er niets aan doen, ik dacht aan Rikkie en Slingertje.
Het akkoord, het gaat ons allemaal wel ergens knellen. Het heilige huisje, het verdwijnen van toeslagen of starterssubsidies.
Inkomensafhankelijke zaken. De pijn verdelen. Eerst zien, dan geloven.
Zit dat nog te bezinken, hotsee, ze gooien gelijk ministers en staatssecretarissen in beeld.
Jeanine Hennis als minister van defensie? Een vrouw als minister van defensie? Stoer!
Die zal zich geen helikopter van het brood laten eten denk ik zo.
Wel lastig dat men de ministeries weer eens van naam laat veranderen.
En dan nog zo iets, men wil 3 provincies 1 laten worden. Wat gaat de hoofdstad worden?
Dat de heren stevig hebben zitten polderen blijkt wel. Veel water bij de wijn, eens even wat knopen doorhakken en bruggen slaan.
Een extra brug zal er nodig zijn bij het ontpolderen. We kunnen onze zuiderburen niet eeuwig met een kluitje in het riet sturen.
De Hedwigepolder zal er aan moeten geloven. Niet leuk voor de mensen daar, tegen de Zeeuwse genen in.
Ik hoor steeds dat we de rekening niet naar de volgende generatie mogen doorschuiven.
Hopelijk houden ze dan ook rekening met (nieuwe) natuur.
Wij hebben veel genomen van de zee, nu eens tijd wat vrijwillig (nou ja) terug te geven.
De teksten die onder in het beeld door scrollen bleven me boeien. Dingen die definitief niet doorgaan, ach, tot een volgende verkiezing dan.
De fraaie volzinnen van de heren, nee de middeninkomens gaan er niet te veel op achteruit, belastingschijf gaat anders worden.
Ja, de hogere middeninkomens dan weer wel. Mijn rekenkundig inzicht verbleekt per minuut.
Ik moet het nog zien of het niet een posteractie lijkt als in de super om de hoek, die zure appel van de btw verhoging, die zij voor jou betalen. Ja, eerst snel de prijzen verhogen en dan zo mooi weer spelen.
Wij verhogen de prijzen niet vanaf 1 oktober. Klopt, doe je gewoon vanaf 20 september.
Rutte wil niets meer doorschuiven als het om geldstromen gaat. Leuk en aardig, maar nu alles nog eens door de senaat zien te krijgen.
Hopelijk geen gezever meer over weigerambtenaren. Over poging zoveel wat betreft kilometerheffing.
En nu eens kijken hoelang dat kabinet beklijft.
Half november het spul op hun stek, dan heeft onze majesteit mooi even de tijd om een troonswisseling aan te kondigen. Zo rond haar verjaardag.
Nee, ik wil haar niet kwijt, maar het is een voorgevoel. Dat is dus geen betrouwbare bron of een geruchtenstroom.
maandag 29 oktober 2012
Wat een dag..
Eerste bericht wat ik vanmorgen hoorde was dat prins Friso dood is en toch weer niet.
Foutje van National Geographic. Ik had geen idee dat die bezighielden met zieke prinsen.
Hoewel, waren zij het niet die ook eens een cold case aflevering maakten over de geheimzinnige dood van Toetankhamon?
Vroeg in de avond vernam ik "ze zijn er uit!" Rutte en Samson dus en hun secondanten.
Er zullen heel wat verbale duels zijn uitgevochten, maar toegegeven, het ging best rap.
Gezellig een potje ouderwets gaan polderen.
Een vice premier hebben ze al, al zou die tot 2014 in Amsterdam de wet blijven houden.
Geen haar op zijn hoofd zij "de God"van Amsterdam. Maar ja als je vice premier kan worden?
Gelukkig is er nog een klein beerputje over Asscher gevonden, beetje foute vader?
Dan zeg ik, net als onze geliefde prinses, die mogen we het ook niet aanrekenen.
En dan het fijne nieuws, de kogel is door de kerk, boer Aad heeft zich manmoedig uitgesproken, Henrieke heeft ook nog een fleurig truitje. Al gaat er het gerucht rond dat het met Bert niets is geworden.
Bert is voor de grootste koei niet bang, maar voor een meisje?
Willem heeft ook zijn keus gemaakt, en wat heeft die een leuke moeder zeg.
Nu maar afwachten wie de leuke heren weg gaan sturen.
Gaat Martin naar zijn jongste kinderen luisteren? Volgende week zullen we het weten.
Niet dat ik een media gevulde dag had, was het toch heus te mooi weer voor.
Op paddenstoelenjacht. Het zonnetje maakt mensen vrolijk, maar paddenstoelen lijken wel een bijna trendy topic.
Voorbijgangers die even op een smartphone een foto laten zien van vliegenzwammen, een stel dat even meeloopt om ons een mooie zwam aan te wijzen. Ze vonden het wonderbaarlijk dat die midden op de speelplaats nog heel was.
Hadden ze even af moeten kloppen.
Die dingen groeien soms op de onhandigste plekken. Halverwege een helling, of tussen de hoge brandnetels.
Morgen weer zoet om de bijbehorende namen te vinden.
Foutje van National Geographic. Ik had geen idee dat die bezighielden met zieke prinsen.
Hoewel, waren zij het niet die ook eens een cold case aflevering maakten over de geheimzinnige dood van Toetankhamon?
Vroeg in de avond vernam ik "ze zijn er uit!" Rutte en Samson dus en hun secondanten.
Er zullen heel wat verbale duels zijn uitgevochten, maar toegegeven, het ging best rap.
Gezellig een potje ouderwets gaan polderen.
Een vice premier hebben ze al, al zou die tot 2014 in Amsterdam de wet blijven houden.
Geen haar op zijn hoofd zij "de God"van Amsterdam. Maar ja als je vice premier kan worden?
Gelukkig is er nog een klein beerputje over Asscher gevonden, beetje foute vader?
Dan zeg ik, net als onze geliefde prinses, die mogen we het ook niet aanrekenen.
En dan het fijne nieuws, de kogel is door de kerk, boer Aad heeft zich manmoedig uitgesproken, Henrieke heeft ook nog een fleurig truitje. Al gaat er het gerucht rond dat het met Bert niets is geworden.
Bert is voor de grootste koei niet bang, maar voor een meisje?
Willem heeft ook zijn keus gemaakt, en wat heeft die een leuke moeder zeg.
Nu maar afwachten wie de leuke heren weg gaan sturen.
Gaat Martin naar zijn jongste kinderen luisteren? Volgende week zullen we het weten.
Niet dat ik een media gevulde dag had, was het toch heus te mooi weer voor.
Op paddenstoelenjacht. Het zonnetje maakt mensen vrolijk, maar paddenstoelen lijken wel een bijna trendy topic.
Voorbijgangers die even op een smartphone een foto laten zien van vliegenzwammen, een stel dat even meeloopt om ons een mooie zwam aan te wijzen. Ze vonden het wonderbaarlijk dat die midden op de speelplaats nog heel was.
Hadden ze even af moeten kloppen.
Die dingen groeien soms op de onhandigste plekken. Halverwege een helling, of tussen de hoge brandnetels.
Morgen weer zoet om de bijbehorende namen te vinden.
zondag 28 oktober 2012
Zaterdagse zeik tv
Kan aan mij liggen, maar wat op zaterdagen op tv komt vind ik zelden "iets".
Me afgelopen avond maar eens gewaagd aan amusement op RTL 4, "Mannen van een zekere leeftijd".
Wat mannen vanaf 50 van het leven kunnen verwachten. Ik weet niet of de doelgroep het programma nu zo geweldig vond.
Dat wagen aan was dus éénmalig. Ik vond het waarlijk gezeik. De plaskracht van Viggo Waas kan me niet boeien.
Ik denk ook niet dat als het ging over vrouwen van "een zekere leeftijd" me wel mateloos zou kunnen boeien.
Is ouder worden nu echt zo'n enorme ramp? Niet oud worden lijkt me kwalijker.
Maar wat is oud? Vroeger was je met 65 oud, in een bloemetjesjurk achter de geraniums.
Het is zo relatief.
Toen ik werd geboren waren mijn 3 grootouders al in de 70. Tegenwoordig heb je grootouders van rond de 50 en weet ook wel van iemand die al oma werd met 38.
Zo weet ik ook van iemand die al oma was en 2 jaar later zelf nog een kind kreeg. Gebeurt soms.
Toen ik 20 was leek me 40 al middelbaar aan het worden. Nu ik 50 ben, tja.
Waren 50 plussers ooit een doelgroep voor een beurs met Tena enz, nu zijn ze een doelgroep voor hippere zaken. En een zorgen post voor de 20-ers.
Maar de 50ers kunnen nog best uit de voeten met 30-ers maar ook met 70-ers.
Op een bepaalde leeftijd lijkt de generatiekloof iets minder breed te worden.
Maar met het klimmen der jaren komen er veranderingen. Rond 45 zie je het soms niet zo scherp meer, komt de leesbril. Je kan het verfoeien, maar wat een fijne uitvinding!
Er komen gebrekjes en de overheid wil dat in de gaten houden. Als vrouw krijg je dan al jaren geinige uitnodigingen en eigenlijk zouden mannen die ook moeten ontvangen. Iets andere dan.
Wat ik wel vind, laten we onze eerlijk verdiende rimpels eens gaan vieren. Proosten op de vele grijze tinten aan haarlokken en de vergaarde wijsheden. Want daar is helemaal niks mis mee.
Me afgelopen avond maar eens gewaagd aan amusement op RTL 4, "Mannen van een zekere leeftijd".
Wat mannen vanaf 50 van het leven kunnen verwachten. Ik weet niet of de doelgroep het programma nu zo geweldig vond.
Dat wagen aan was dus éénmalig. Ik vond het waarlijk gezeik. De plaskracht van Viggo Waas kan me niet boeien.
Ik denk ook niet dat als het ging over vrouwen van "een zekere leeftijd" me wel mateloos zou kunnen boeien.
Is ouder worden nu echt zo'n enorme ramp? Niet oud worden lijkt me kwalijker.
Maar wat is oud? Vroeger was je met 65 oud, in een bloemetjesjurk achter de geraniums.
Het is zo relatief.
Toen ik werd geboren waren mijn 3 grootouders al in de 70. Tegenwoordig heb je grootouders van rond de 50 en weet ook wel van iemand die al oma werd met 38.
Zo weet ik ook van iemand die al oma was en 2 jaar later zelf nog een kind kreeg. Gebeurt soms.
Toen ik 20 was leek me 40 al middelbaar aan het worden. Nu ik 50 ben, tja.
Waren 50 plussers ooit een doelgroep voor een beurs met Tena enz, nu zijn ze een doelgroep voor hippere zaken. En een zorgen post voor de 20-ers.
Maar de 50ers kunnen nog best uit de voeten met 30-ers maar ook met 70-ers.
Op een bepaalde leeftijd lijkt de generatiekloof iets minder breed te worden.
Maar met het klimmen der jaren komen er veranderingen. Rond 45 zie je het soms niet zo scherp meer, komt de leesbril. Je kan het verfoeien, maar wat een fijne uitvinding!
Er komen gebrekjes en de overheid wil dat in de gaten houden. Als vrouw krijg je dan al jaren geinige uitnodigingen en eigenlijk zouden mannen die ook moeten ontvangen. Iets andere dan.
Wat ik wel vind, laten we onze eerlijk verdiende rimpels eens gaan vieren. Proosten op de vele grijze tinten aan haarlokken en de vergaarde wijsheden. Want daar is helemaal niks mis mee.
zaterdag 27 oktober 2012
Red de tompouce!
Ik schreef er al eerder over, de hype van de cupcakes en poptarts.
Met nog steeds veel radiostilte over het zuur en het zoet in de politiek wist men nog wat taarten van de plank te trekken.
Oud nieuws in een actualiteitenrubriek, komt vaker voor.
Cupcakemania, marsepeinen taarten. Pasgeboren taartjes....cupcakes maken, het nieuwe punniken?
Ik denk nu eerder het nieuwe kleien voor grote mensen.
Al dat felgekleurde suikerzoete spul, soms te mooi om op te eten.
Dat heb ik al met marsepeinen figuurtjes.
Met weemoed denk ik terug aan de keren dat ik met mijn neus bijna tegen het glas van de etalage van bakkerij Van Aalst gedrukt stond.
Niet zozeer vanwege het lekkers, maar de herfst etalage. Telkens een feest om naar te kijken.
Gekleurde chocolade pompoentjes, herfstblaadjes in alle tinten, ook van chocola, met hier en daar wat marsepein.
Neergezet op etagères of mooie schaaltjes. Dat weer op een ondergrond van nep mos en nep paddenstoelen.
Behalve marsepein ben ik niet van het zoete, maar keek mijn ogen altijd weer uit.
Petit Fours, ook al van die leuke dingen. Ik zag ze geregeld bij de HEMA, in de clubkleuren van de Red Hats, maar nooit een excuus ze aan te schaffen.
Bij de delicatesse winkel zag ik 2 jaar geleden in de lente bloemen van chocolade. Zo mooi.
Maar ook geen excuus ze aan te schaffen.
En nu, als ik iets bij de koffie wil als luxe, ondanks het uiterlijk, gaat er toch niets boven de geur van een appeltaart, of het eeuwige gekluns met een tompouce.
Goed, een tompouce is geen Tom Cruise onder het gebak.
En als ik denk aan de uurtjes dat ik met zo'n goedkoop zelfmaak pak uit de supermarkt tompouces heb gemaakt, schots en scheef en soms net iets teveel of te weinig water bij het glazuur...ze waren net zo lekker als een soms ingezakte cake.
Laat een ander maar kleinen met deeg en marsepein. Want elk pondje verdwijnt uiteindelijk in het mondje.
Met nog steeds veel radiostilte over het zuur en het zoet in de politiek wist men nog wat taarten van de plank te trekken.
Oud nieuws in een actualiteitenrubriek, komt vaker voor.
Cupcakemania, marsepeinen taarten. Pasgeboren taartjes....cupcakes maken, het nieuwe punniken?
Ik denk nu eerder het nieuwe kleien voor grote mensen.
Al dat felgekleurde suikerzoete spul, soms te mooi om op te eten.
Dat heb ik al met marsepeinen figuurtjes.
Met weemoed denk ik terug aan de keren dat ik met mijn neus bijna tegen het glas van de etalage van bakkerij Van Aalst gedrukt stond.
Niet zozeer vanwege het lekkers, maar de herfst etalage. Telkens een feest om naar te kijken.
Gekleurde chocolade pompoentjes, herfstblaadjes in alle tinten, ook van chocola, met hier en daar wat marsepein.
Neergezet op etagères of mooie schaaltjes. Dat weer op een ondergrond van nep mos en nep paddenstoelen.
Behalve marsepein ben ik niet van het zoete, maar keek mijn ogen altijd weer uit.
Petit Fours, ook al van die leuke dingen. Ik zag ze geregeld bij de HEMA, in de clubkleuren van de Red Hats, maar nooit een excuus ze aan te schaffen.
Bij de delicatesse winkel zag ik 2 jaar geleden in de lente bloemen van chocolade. Zo mooi.
Maar ook geen excuus ze aan te schaffen.
En nu, als ik iets bij de koffie wil als luxe, ondanks het uiterlijk, gaat er toch niets boven de geur van een appeltaart, of het eeuwige gekluns met een tompouce.
Goed, een tompouce is geen Tom Cruise onder het gebak.
En als ik denk aan de uurtjes dat ik met zo'n goedkoop zelfmaak pak uit de supermarkt tompouces heb gemaakt, schots en scheef en soms net iets teveel of te weinig water bij het glazuur...ze waren net zo lekker als een soms ingezakte cake.
Laat een ander maar kleinen met deeg en marsepein. Want elk pondje verdwijnt uiteindelijk in het mondje.
woensdag 24 oktober 2012
Fifty shades of....
Leuk, jullie even op het verkeerde been zetten.
Ik wil even klagen over 50 tinten groen. In de hoofdrol Moeder Natuur. Iemand schreef ooit dat het soms een takkenwijf is.
Ik zou het eerder "wispelturig" noemen. Een eentje met een enorme trukendoos.
Soms is ze ronduit wulps, dan heeft ze weer een snert humeur, er zagen dagen van oogverblindende schoonheid in het groot, en momenten van ontroering in de kleine dingen.
Daar zijn wij mensen gevoelig voor.
Maar vertrouw nooit op haar grote ronde ogen!
Dat bleek vandaag maar weer. Experts baalden enorm over de hoeveelheid dode aangespoelde bruinvissen.
Ze leken te zijn gestorven door scheepsschroeven en ander menselijk gedoe.
Maar er zwemt nu een ander in het verdachtenbankje.
One shade of grey, de grijze zeehond.
Bruinvissen zijn roofdieren, zeehonden zijn roofdieren en ach, wij mensen zijn ook roofdieren.
Beide soorten zijn bejaagd. De bruinvis heel vroeger, toen ie nog de Amsterdamse grachten in kon zwemmen. Dan stonden er knuppelaars klaar om ze te doden en op te eten. Ze hadden toen de naam "zeevarken" maar er zijn meer dieren met die naam.
De zeehond werd ook bejaagd. Als vijand van de vissers, voor de pels en in sommige delen van de wereld voor het vlees.
Mensen hebben een zwak voor walvissoorten. Ze zijn intelligent en sociaal en..
Veel later kregen mensen een zwak voor zeehonden. Wie kent ze niet, die plaatjes van jonge zeehonden met de lichte vacht en die enorm smekende ogen.
We moeten ze opvangen waar mogelijk.
Ik zeg eerlijk, ik heb nooit veel opgehad met zeehonden, maar gruwde als vrijwel ieder ander bij die beelden van de slachtpartijen ver weg.
Dat dier met die mooie ogen, wat een instinker.
Gelukkig gaat het goed met de zeehond, al zou het tij zich kunnen gaan keren.
Een bioloog vertelde vanavond dat nu de zeehonden, de Nederlandse zeehonden, die nu op bruinvissen jagen, zich later waarschijnlijk ook aan mensen kunnen vergrijpen. Killer Seals.
Ik denk dan nog, je moet nooit de hand bijten die je voedt.
Laten we hopen dat het niet zo ver gaat komen, want als een dier zich vergrijpt aan een mens, dan loopt het meestal slecht af.
Toch wil ik even pleiten voor de zeehond (vind er nog steeds weinig aan) zij horen in zee, wij op het land.
Ik gun hen ook best een strandje of een zandbank.
Ik wil even klagen over 50 tinten groen. In de hoofdrol Moeder Natuur. Iemand schreef ooit dat het soms een takkenwijf is.
Ik zou het eerder "wispelturig" noemen. Een eentje met een enorme trukendoos.
Soms is ze ronduit wulps, dan heeft ze weer een snert humeur, er zagen dagen van oogverblindende schoonheid in het groot, en momenten van ontroering in de kleine dingen.
Daar zijn wij mensen gevoelig voor.
Maar vertrouw nooit op haar grote ronde ogen!
Dat bleek vandaag maar weer. Experts baalden enorm over de hoeveelheid dode aangespoelde bruinvissen.
Ze leken te zijn gestorven door scheepsschroeven en ander menselijk gedoe.
Maar er zwemt nu een ander in het verdachtenbankje.
One shade of grey, de grijze zeehond.
Bruinvissen zijn roofdieren, zeehonden zijn roofdieren en ach, wij mensen zijn ook roofdieren.
Beide soorten zijn bejaagd. De bruinvis heel vroeger, toen ie nog de Amsterdamse grachten in kon zwemmen. Dan stonden er knuppelaars klaar om ze te doden en op te eten. Ze hadden toen de naam "zeevarken" maar er zijn meer dieren met die naam.
De zeehond werd ook bejaagd. Als vijand van de vissers, voor de pels en in sommige delen van de wereld voor het vlees.
Mensen hebben een zwak voor walvissoorten. Ze zijn intelligent en sociaal en..
Veel later kregen mensen een zwak voor zeehonden. Wie kent ze niet, die plaatjes van jonge zeehonden met de lichte vacht en die enorm smekende ogen.
We moeten ze opvangen waar mogelijk.
Ik zeg eerlijk, ik heb nooit veel opgehad met zeehonden, maar gruwde als vrijwel ieder ander bij die beelden van de slachtpartijen ver weg.
Dat dier met die mooie ogen, wat een instinker.
Gelukkig gaat het goed met de zeehond, al zou het tij zich kunnen gaan keren.
Een bioloog vertelde vanavond dat nu de zeehonden, de Nederlandse zeehonden, die nu op bruinvissen jagen, zich later waarschijnlijk ook aan mensen kunnen vergrijpen. Killer Seals.
Ik denk dan nog, je moet nooit de hand bijten die je voedt.
Laten we hopen dat het niet zo ver gaat komen, want als een dier zich vergrijpt aan een mens, dan loopt het meestal slecht af.
Toch wil ik even pleiten voor de zeehond (vind er nog steeds weinig aan) zij horen in zee, wij op het land.
Ik gun hen ook best een strandje of een zandbank.
dinsdag 23 oktober 2012
Verzuiling nieuwe stijl?
Als ik denk aan de ietwat kinderachtige ruzie tussen de KRO en de VARA denk ik aan verzuiling.
Alleen gaat het nu niet over katholiek versus links.
Het gaat over boeren en cabaret en dat blijkt elkaar ook te bijten.
Wij kijken met veel mensen op zondag naar Boer zoekt Vrouw, ik op maandag naar het item over Boer zoekt Vrouw bij De Wereld Draait Door.
Voorheen was Yvonne Jaspers daar geregeld tafeldame. Maar ze mag niet meer van de baas, en Arie als tegenwoordig KRO-er ook niet meer.
Zolang die linkse vlegel Matthijs de draak laat steken met BZV blijven zij weg.
Het item, dat gaat met Sanne Wallis de Vries, ze weten toch dat die van het cabaret is?
Zonder beelden moeten ze creatief zijn, vorige week met een Barbie, deze week met lookalikes.
Als ik de jaren 50 terug wil, dan zonder die heisa. Maar gewoon even de nostalgie van De Revue.
Daar hoorde ik voor het eerst de kreet "engeltjesmaker". Een mooie benaming voor illegale arbortus praktijken.
Toch wel het sterke kantje van die serie. Een vleugje nostalgie, een mespuntje vals sentiment maar ook de harde waarheid.
Best een moeilijke tijd voor de nog lang niet vrijgevochten vrouw.
Dan is het nu een stuk beter.
Wat een vrijgevochten vrouw nu eens steevast moet weigeren? Bij Pauw en Witteman aan tafel schuiven!
Dat duo vind ik bijna jaren 50. Vrouwonvriendelijk, vaak neerbuigend in toon of lichaamstaal.
Ja, afgelopen avond zaten er een paar vrouwen op een tribune, om hun mening te geven over een erotisch boek.
Oh,oh de lollige woordgrapjes. Een vrouw die een erotisch boek , zelfs een trilogie schreef, tjonge jonge.
Ja jongens, we zijn Harry Potter voorbij.
Fijne voor schrijvers van een controversieel boek, de promotie volgt rap.
De tuttigheid blijft.
vrijdag 19 oktober 2012
Leuker kunnen ze het niet maken...
Wel ja, zit er weer ergens zo'n clubje centenventen op een blocnote nieuwe plannen te maken.
Laten we het belastingstelsel eens gaan hervormen. Is natuurlijk niet de eerste hervorming.
Er is blijkbaar niets leukers om de mensen in verwarring te brengen, is het niet met het belastingstelsel, ach, dan toch weer eens een wijziging van de spellingsregels.
Ik kan toch zo chagrijnig worden van die lui. Ze staan stralend op tv te beweren dat we er beter van worden want het is simpeler.
Gewoon 2 schijven, lekker overzichtelijk. Oh ja, heel erg overzichtelijk.
Zo overzichtelijk dat ik al gelijk begrijp dat ik meer moet gaan afdragen.
Als het om inkomstenbelasting gaat heb je dus 3 tarieven.
Tot een inkomen van 18.945 euro betaal je 33,10%
Daarna wordt het tot 33.862 euro 41.95% Alles boven de 56.492 euro moet dan 52% voor de schatkist opleveren.
Het nieuwe plan, gewoon 2 tarieven. Alles tot 62.000 euro dan 37% en alles er boven 49%.
Ik heb het nu alleen over inkomsten belasting.
Als je nu b.v. 25.000 euro bruto per jaar als inkomen hebt gaat je dat netto per jaar 231,47 euro kosten.
Verdien je 4 keer zoveel, dan levert het je leuk wat op. Maar wel overzichtelijk!
Ergens vullen ze nog aan van ja het levert op maar *bijna gefluister* we verhogen de btw van nu al 21% naar 23%. Dat gaat al weer bij wekelijkse boodschappen behalve de gewoonlijke prijsverhogingen nog eens een 80 euro per jaar kosten. De huren gaan extra omhoog, en zij die ergens wonen waarvan de huren dan extra omhoog gaan vallen dan soms net over de rand waar men nog toeslag krijgt.
Goedkoper wonen mag niet want ben je een scheefhuurder, kopen kan niet want je hebt te weinig voor een hypotheek.
Ben je een hardwerkende zzp-er verlies je ook nog bepaalde aftrekposten.
Heb je geen werk om welke reden dan ook pech, belasting op werk wordt weer gecompenseerd.
Ben je een nog hoopvolle freelancer , tja weinig klandizie vanwege crisis en de tussenpartij gaat de btw ook verhogen. Nog minder klandizie.
En de koopkrachtcompensatie voor de lagere inkomens? Dat zal een blanco blik opleveren, zij vinden modaal al een lager inkomen.
De idioten die dit nu weer bedenken mogen eens een half jaar in mijn schoenen staan.
Daarna wil ik ze nog wel eens horen!
Laten we het belastingstelsel eens gaan hervormen. Is natuurlijk niet de eerste hervorming.
Er is blijkbaar niets leukers om de mensen in verwarring te brengen, is het niet met het belastingstelsel, ach, dan toch weer eens een wijziging van de spellingsregels.
Ik kan toch zo chagrijnig worden van die lui. Ze staan stralend op tv te beweren dat we er beter van worden want het is simpeler.
Gewoon 2 schijven, lekker overzichtelijk. Oh ja, heel erg overzichtelijk.
Zo overzichtelijk dat ik al gelijk begrijp dat ik meer moet gaan afdragen.
Als het om inkomstenbelasting gaat heb je dus 3 tarieven.
Tot een inkomen van 18.945 euro betaal je 33,10%
Daarna wordt het tot 33.862 euro 41.95% Alles boven de 56.492 euro moet dan 52% voor de schatkist opleveren.
Het nieuwe plan, gewoon 2 tarieven. Alles tot 62.000 euro dan 37% en alles er boven 49%.
Ik heb het nu alleen over inkomsten belasting.
Als je nu b.v. 25.000 euro bruto per jaar als inkomen hebt gaat je dat netto per jaar 231,47 euro kosten.
Verdien je 4 keer zoveel, dan levert het je leuk wat op. Maar wel overzichtelijk!
Ergens vullen ze nog aan van ja het levert op maar *bijna gefluister* we verhogen de btw van nu al 21% naar 23%. Dat gaat al weer bij wekelijkse boodschappen behalve de gewoonlijke prijsverhogingen nog eens een 80 euro per jaar kosten. De huren gaan extra omhoog, en zij die ergens wonen waarvan de huren dan extra omhoog gaan vallen dan soms net over de rand waar men nog toeslag krijgt.
Goedkoper wonen mag niet want ben je een scheefhuurder, kopen kan niet want je hebt te weinig voor een hypotheek.
Ben je een hardwerkende zzp-er verlies je ook nog bepaalde aftrekposten.
Heb je geen werk om welke reden dan ook pech, belasting op werk wordt weer gecompenseerd.
Ben je een nog hoopvolle freelancer , tja weinig klandizie vanwege crisis en de tussenpartij gaat de btw ook verhogen. Nog minder klandizie.
En de koopkrachtcompensatie voor de lagere inkomens? Dat zal een blanco blik opleveren, zij vinden modaal al een lager inkomen.
De idioten die dit nu weer bedenken mogen eens een half jaar in mijn schoenen staan.
Daarna wil ik ze nog wel eens horen!
maandag 15 oktober 2012
Een boerin verlossen...
Ja, dat hoorde ik Bert vorige week zeggen. Bert? Niet die van Ernie, maar Bert van boerin Henrieke.
Hij vindt het makkelijker een koe te verlossen dan op een vrouw af te stappen.
Dan maar goed dat ie veearts is en geen verkoper van damesschoenen.
Boerin Henrieke, als het nu toch over verlossen gaat, kan het programma haar verlossen?
Haar gulle glimlach is verdwenen, de kuiltjes zijn zelden meer zichtbaar.
Ik heb het met haar te doen. Ze sjokt en fiets rond met 2 mannen die net als zij geen enkel initiatief tonen.
"Hebbie in de avond zon. Ja. Waar staat ie dan? Daarzo."
Haar levensvreugde zinkt sneller dan de avondzon lijkt het.
Hoe anders met boer Willem. Hij stuurde dan de clown weg, maar het binnenstebuiten sokkenmoment is dan wel weer geinig.
Ik vind Willem een ontzettend aardige vent. Zo'n persoon zou ik graag als goeie vriend hebben.
Of als buurman.
De 3 gewone boeren, het lijkt me onderhand wel duidelijk voor wie ze willen gaan.
Maar gaat Swaen van Martin toch weg? En Aad, oh die gaat denk wel voor Jeannet, de vage beelden met wie hij stond in die kas geven niets weg.
En het jonkie, tja hij wil pittig. Al denk ik dat hij met Fiona een juweeltje gaat verliezen?
Ik observeer en hoef niet te kiezen, dat maakt het zo makkelijk.
Hij vindt het makkelijker een koe te verlossen dan op een vrouw af te stappen.
Dan maar goed dat ie veearts is en geen verkoper van damesschoenen.
Boerin Henrieke, als het nu toch over verlossen gaat, kan het programma haar verlossen?
Haar gulle glimlach is verdwenen, de kuiltjes zijn zelden meer zichtbaar.
Ik heb het met haar te doen. Ze sjokt en fiets rond met 2 mannen die net als zij geen enkel initiatief tonen.
"Hebbie in de avond zon. Ja. Waar staat ie dan? Daarzo."
Haar levensvreugde zinkt sneller dan de avondzon lijkt het.
Hoe anders met boer Willem. Hij stuurde dan de clown weg, maar het binnenstebuiten sokkenmoment is dan wel weer geinig.
Ik vind Willem een ontzettend aardige vent. Zo'n persoon zou ik graag als goeie vriend hebben.
Of als buurman.
De 3 gewone boeren, het lijkt me onderhand wel duidelijk voor wie ze willen gaan.
Maar gaat Swaen van Martin toch weg? En Aad, oh die gaat denk wel voor Jeannet, de vage beelden met wie hij stond in die kas geven niets weg.
En het jonkie, tja hij wil pittig. Al denk ik dat hij met Fiona een juweeltje gaat verliezen?
Ik observeer en hoef niet te kiezen, dat maakt het zo makkelijk.
zondag 14 oktober 2012
Volkscultuur?
Het kan gebeuren dat je nog half slapend de radio aanzet en wakker worden met vreemd nieuws.
Niets schokkends, niets wat wereldwijd zal opvallen. Altans, nog niet.
Het gaat over de 3 mogelijke aanvullingen in de lijst van Meesterwerken van het Orale en Immaterieële
erfgoed van de mensheid.
Unesco heeft zo'n lollig lijstje van 300 tradities uit 27 landen.
De 3 genomineerde moeten het nog even doen op een inlandse lijst.
Nu zitten er natuurlijk mensen achter die lijsten, en die mensen werken dan weer met instituten en instituten weer met een ministerie, dus.... subsidies.
Aangezien staatssecretaris Halbe Zijlstra werd genoemd is het serieus.
Uit pure nieuwsgierigheid ben ik eens gaan zoeken hoeveel subsidie daar naartoe gaat.
Na ruim anderhalf uur heb ik het opgegeven, als ik kreten als semantische interoperabiliteit tegenkom
haak ik toch echt af.
Cultuur, een belangrijk onderdeel van ons leven. Dan heb ik het ook over het immaterieële erfgoed.
Of in een simpel woord, tradities. Die horen bij ons.
Dat ik bij 1 van de 3 even moest nadenken, de Boxmeerse Vaart, dat maakte me alleen maar nieuwsgierig.
Bij een vaart denk ik aan water, niet aan een bloedprocessie.
Nummer 2, ook niet van mijn regio, de Sint Maartensviering in Utrecht.
Nummer 3, toen schoot ik heus even in de lach, het bloemencorso van Zundert.
Ik gun iedereen een feestje, het is prachtig als veel vrijwilligers zich daar voor inzetten.
Maar op een lijst van Unesco?
Gaan wij aan complete culturele armoede ten onder als men wereldwijd niet kan vernemen van een bloemencorso?
Dat er behalve Sint Maarten nog veel meer van die bedelprocessies van kinderen zijn?
Alles onder het mom van een Hongaarse soldaat in Romeinse dienst zich bekeerde, heilig werd omdat hij zijn mantel deelde. Overigens worden sommige minder nobele trekjes van hem met de mantel der liefde bedekt.
Moet een optocht van wagens met bloemen prijken tussen de Spaanse flamenco en de Franse cuisine?
Als dit alles werelderfgoed is kunnen we nog wel even doorgaan met nomineren.
Fierljeppen, wilsterflappen, zwanendriften, de klomp met geranium aan de voorgevel.
Niets schokkends, niets wat wereldwijd zal opvallen. Altans, nog niet.
Het gaat over de 3 mogelijke aanvullingen in de lijst van Meesterwerken van het Orale en Immaterieële
erfgoed van de mensheid.
Unesco heeft zo'n lollig lijstje van 300 tradities uit 27 landen.
De 3 genomineerde moeten het nog even doen op een inlandse lijst.
Nu zitten er natuurlijk mensen achter die lijsten, en die mensen werken dan weer met instituten en instituten weer met een ministerie, dus.... subsidies.
Aangezien staatssecretaris Halbe Zijlstra werd genoemd is het serieus.
Uit pure nieuwsgierigheid ben ik eens gaan zoeken hoeveel subsidie daar naartoe gaat.
Na ruim anderhalf uur heb ik het opgegeven, als ik kreten als semantische interoperabiliteit tegenkom
haak ik toch echt af.
Cultuur, een belangrijk onderdeel van ons leven. Dan heb ik het ook over het immaterieële erfgoed.
Of in een simpel woord, tradities. Die horen bij ons.
Dat ik bij 1 van de 3 even moest nadenken, de Boxmeerse Vaart, dat maakte me alleen maar nieuwsgierig.
Bij een vaart denk ik aan water, niet aan een bloedprocessie.
Nummer 2, ook niet van mijn regio, de Sint Maartensviering in Utrecht.
Nummer 3, toen schoot ik heus even in de lach, het bloemencorso van Zundert.
Ik gun iedereen een feestje, het is prachtig als veel vrijwilligers zich daar voor inzetten.
Maar op een lijst van Unesco?
Gaan wij aan complete culturele armoede ten onder als men wereldwijd niet kan vernemen van een bloemencorso?
Dat er behalve Sint Maarten nog veel meer van die bedelprocessies van kinderen zijn?
Alles onder het mom van een Hongaarse soldaat in Romeinse dienst zich bekeerde, heilig werd omdat hij zijn mantel deelde. Overigens worden sommige minder nobele trekjes van hem met de mantel der liefde bedekt.
Moet een optocht van wagens met bloemen prijken tussen de Spaanse flamenco en de Franse cuisine?
Als dit alles werelderfgoed is kunnen we nog wel even doorgaan met nomineren.
Fierljeppen, wilsterflappen, zwanendriften, de klomp met geranium aan de voorgevel.
Abonneren op:
Posts (Atom)