Hartendiefjes

Gisteren kreeg ik bij ik meen de tv gids weer één of andere wazige catalogus.
Gratis voor u, waarde 6,50.
Laat ik beginnen met dit, nooit van mijn leven zou ik 6,50 voor een catalogus in de categorie
onzinnige zaken betalen.
Temps L, de handige-ideeencatalogus voor huis en gezin. Drukker is de trema kwijtgeraakt.

Bij hartendiefjes, die ene Sylvie aan ons voor wil stellen denk je aan iets liefs.
Nu vind ik persoonlijk niets liefs aan een multifunctionele stoomkoker.
In afwachting van wel iets liefs maar eens gaan bladeren.
Om zo te leren dat ik toch wel veel handige dingen in huis mis. Neem nu de koelkastshaker voor de olie-enazijnsaus, als men dat op twee regels print is het even kijken wat enazijn is.
Wat ik ook niet heb, een broodzak waarin het brood kan ademen. En tjee, ook al geen handenvrij bokaalopener.
Het ene revolutionaire artikel na het andere, zoals de afdruipmat van de nieuwste generatie.
De afdruipmat 2.0?

Meest in het oog springende artikel is dan voor de voeten. Teenwanten!
Gebreide bandages voor de tenen.  Eigenlijk niet te bestellen zonder de comfortschoenen die u de hele dag gezelschap houden.
Kom er maar eens om, gezelschapsschoenen!

6,50 voor een catalogus vol drukfouten, onzinnige zaken  tegen een prijs die die hier en der ook nog eens belachelijk is.
Sorry Sylvie, maar het microvezeldoekje kennen we al, de zelfklevende etiketten zijn ook al een halve eeuw oud.
Een handenvrij bokaal opener is ook een overstatement. Je moet die nog altijd op de bokaal bevestigen.
Wellicht handig als je moeilijke handen hebt, maar om eerst die batterijen uit de verpakking halen en in de opener te bevestigen, de opener op de bokaal (lees pot) te zetten zijn al drie handelingen.


Tip van Sofie; klap onder de pot geven.
En Sylvie, zoek een andere drukker.

Er gaat niets boven....

In Sappemeer, Haren en Veendam zie ik al bijna instemmend geknik.
Al paste Haren afgelopen vrijdagavond bijna in de slogan van een andere provincie: je zal er maar wonen.

Groningen, soms hebben ze pech. Ze zakken langzaam weg vanwege de zoutwinning en de gasbel.
Menig dorp en stad valt ook al onder de categorie 'krimpgemeente'.
Maanden geleden bleken ze ook wal wat wankele dijken te hebben. Verzakken, krimpen en breken?
Zodoende schrok ik even toen ik over nieuwe pech hoorde. Overflow.

Overflow, vast geen Gronings voor overvloed.
Groningen heeft één Waddeneiland, Rottumeroog. Ja, een overvloed aan water heeft het wel.
Was het nu gescheurd? Zijn er Rottumerogen?
De boswachter zegt van niet, maar de Vrienden van Rottumeroog zijn er minder gerust op.

De Vrienden van Rottumeroog, het klinkt zoveel leuker dan Vrienden van het Rijksmuseum.
Iemand die vriend is van een eiland heeft mijn sympathie. Rembrandt komt er toch wel.
Zelf ben ik nooit op Rottumeroog geweest, maar de beelden die ik zag, wat een mooie plek.
Zoiets, een vogelparadijsje, wil je toch niet als Atlantis in zee zien verdwijnen?

Groningen verdient dat niet. Wellicht is een actiegroep met een naam als Luctor et Emergo een idee?
Als men dan toch een Zeeuwse polder laat onderlopen de grond vandaar hergebruiken als duinverzwaring voor Rottumeroog?
Misschien een plan voor de komende minister van E.L.I. ?
Buiten het broedseizoen dan gelijk een leuk uitstapje voor dagjesmensen. Niet alleen de af en toe excursies.
Aan de wal een leuk bootverhuurbedrijfje met gids. Klein hotelletje die voor picknickmanden vol streekproducten zorgt. Desnoods laarzen gaat verhuren.

Eiland redden, kleinschalig de locale economie versterken onder het mom van eco-toerisme.
Mik op de verveelde rijke toeristen die alles al eens hebben gezien.
Cashflow i.p.v. overflow.
Of ben ik de enige die dat helemaal ziet zitten? 

Olympisch steegjes sjezen

Een ruime week geleden stond er een artikeltje in een krant.
Stadswandeling door de Goudse sloppen. Als rasechte kaaskop leek me dat leuk om weer eens een andere kant van mijn woonplaats te leren kennen.
Ik mailde het door naar een vriendin, die zag het ook wel zitten. Leuk!


Nu worden hier al lang stadswandelingen gegeven, met een gids.
Tijdens de zomermaanden wat vaker en het bleek een succes. Zo bedachten ze dat gewoon de rest van het jaar er mee door te gaan, elke maand een ander thema.
Het thema sloppen was nieuw.
Het werden wel slopende sloppen.

Volgens de ene krant was het niet verplicht van te voren te reserveren, volgens een ander vol=vol en vol is 20 mensen en kon je beter jezelf van te voren aanmelden.
Daar ging het al fout, er stond rond 2 uur een mens of 40.
Zij die zich hebben opgegeven kregen voorrang leek het, maar ik merkte dat ik niet op de lijst stond.
Uiteindelijk zijn we met een mens of 45 op pad gegaan.

Nu is zaterdag niet de beste dag, met een grote groep en verkeer is het vaak moeilijk de gids te verstaan.
Een leuke gids, gepassioneerd geschiedenisleraar. Maar door het oponthoud aan het begin ging er een kwartier verloren.
De wandeling duurde ook wel langer dan anderhalf uur, maar ja er kwam nog een groep na dus het werd werkelijk de vaart er in.

Voor de niet Gouwenaars waren de verwijzingen naar straten wel wat warrig, en het tijdgebrek, zelden tijd om eens even goed naar iets te kijken of op de foto te zetten.
Ik hoop dat ze er wel van leren. Meer tijd uittrekken en beter inschatten hoelang een wandeling duurt.
Toch was het een leuke sportieve middag en ik weet nu al dat ik nog heel wat zondagen eens door de stad kan lopen, op mijn akkertje.
Genieten van de geveltuintjes, me verbazen over de werkelijk soms onmogelijk smalle steegjes, nooit geweten dat we er zoveel hebben.

Ik voel de voeten nog, hopelijk morgen ietsje minder tempo, want ja, ook dan ga ik weer lekker de hort op.
Paddenstoelen excursie.

Derde dinsdag

Ik heb dit jaar weinig van de hoedjes meegekregen, zag alleen mijn zusters in het Red Hat gebeuren.
En de hoed van de Majesteit.

Het circus mocht weer van stal. Een leuke traditie maar het moet wel droog zijn.
Die mensen staan daar uren om een glimp op te vangen van een rijtuig en een koets.
Zelf heb ik wat flitsen tijdens het journaal meegekregen en me zitten verbazen.

De Majesteit, ik verwacht geen flitsende H&M outfit, maar dit jaar viel ze wel erg weg tegen de achtergrond van haar zetel. Ik zag eerst slechts een gezicht en een toef veren.
De Majesteit als gecamoufleerde weidevogel. Dat past haar niet!

De minister van de centen, prachtige das om, mijn complimenten, maar het vermoedelijk gehuurde jasje zat wat strak? Terwijl de inhoud van het koffertje de broekriem aanhalen betekende.
Hij deed het de laatste keer, jammer, zeker nu ik weet dat hij best als partijloos minister aan kan blijven.
Zijn toespraak had echter wel een hoog Hansje Brinkers gehalte met hoog water en dijken. 

Maar wat een leuke terminologie in de politiek.
We hadden een verkenner, de verkenner heeft het pad gevonden en gaat nu samen met Bos op stap.
Henk en Wouter moeten samen door de bomen het bos vinden. Zeg maar rustig, een woud vol tegenstrijdige belangen.

Terwijl de Majesteit iets voorleest wat wellicht al oud nieuws is viel Samson in slaap.
Dat is zijn Bijbelse naamgenoot eens slecht bekomen, tukje doen, weg lange lokken.
Misschien is de hedendaagse Samson zo ook zijn bos krullen kwijtgeraakt?

Een Majesteit, een gouden koets een glazen rijtuig, het heeft bijna iets sprookjesachtig.
Een Jager met een koffertje met daarin het uitgesneden hart van het volk?
Hier kreeg het sprookje een modernere afloop, de Prinsjesdag-tablet.

De boodschap blijft hetzelfde, we moeten bloeden.

Boeren en hun uitje

Sorry hoor, maar BZV is een inspiratiebron. Volgende keer wellicht de miljoenennota.

De boeren/boerin mochten vandaag hun trio uitkiezen.
Ik zit me nu af te vragen wie bedenkt welke boer wat gaat doen.
Tja, ik blijf de jonge Henk een schatje vinden als had ik zo'n dagje uit niet zien zitten.
Met mijn soepelheid en hoogtevrees, ontzettend!
Wat ik zo in hen waardeer is zijn verstandige kijk op het leven.
Romantiek? Nee, meer praktisch. En zijn grote liefde moet ook begrijpen dat het ene jaar een vet jaar is maar dat er ook magere jaren zijn. Al kan er dan vast nog wel een waterkoker af.
Ik hou daar wel van, een praktische man. Een waterkoker gaat tenslotte langer mee dan een boeketje bloemen.

Zelf ben ik dol op bloemen, maar een boeket doet vaak afbraak aan de schoonheid van een bloem.
Vooral de gemengde boeketten.
Ik ben niet van de rozen, maar in het voorjaar anemoontjes of ranonkels kan ik van genieten.
Het mooiste boeketje wat ik ooit kreeg, een bos gemengde tulpen. Geen krijsende regenboog aan kleuren, meer een leuke variatie aan soorten.
Soms zie ik een bos pioenen, maar ik weet dat ze zo kort staan bij mij.
Ik zie liever bloemen in een tuin of een bak.

Van bloemen is het maar een klein sprongetje richting een volgende boer, boer Aad.
De enige boer met VVD overhemden.
Tja, hij wil een vrouw die overal interesse in heeft. Nou ja, overal? Zolang ze maar geen bloemen op zijn bord leggen. Naturelle kookster wil hij. Niet eentje die kruiden bij naam kan noemen.
Lijkt me geen natuurliefhebber die zijn vrouw graag een kruidenhoekje zou gunnen?
Hooguit voor de kipkruiden.
Ik voorzie ruzie in de tent. Nadat hij er tenminste eentje geheel psychologisch heeft fijngemalen.

Hard zitten lachen om Henriekes Highlanders.

Het is nu wachten hoe het vervolg zal zijn.

Woonmaand

Ik loop een paar weken vooruit op iets wat een paar jaar geleden werd uitgevonden.
Oktober is woonmaand.
Wat we de rest van het jaar dan doen is me een raadsel, ik woon lijkt me 12 maanden per jaar.

Woonmaand is een goed excuus om ons te wijzen dat we weer hopeloos achterlopen met woontrends?
Sinds ik geen vrouwenblad meer onder handen krijg zal me toch veel ontgaan.
Voorheen wist Libelle me te vertellen dat de stoelen in streepjes patroon hopeloos uit waren en dat het ruitjes moesten zijn.

De glossy's wezen me dan op de nieuwe fruitschalen in van die ontstellend dure winkels.
En mijn gordijnen? Die kunnen al 25 jaar niet meer. Misschien, als ik ze nog 5 jaar laat hangen, is het retro?
Woonmaand lijkt me een samenzwering van de grote bouwmarkten en woonbladen.
Ik moet aan vliesbehang, aan Caribisch blauw met goede voorstrijk, en ongetwijfeld nog veel meer.

Als ik daar nu zo over nadenk zou ik bijna dwars worden. De muur voorzien van een ouderwets palmenstrand fotoposter, in plaats van een degelijke bank een manou lounche hoek neerpoten en kralengordijnen voor de ramen hangen. Maar dat doe ik natuurlijk niet echt.
Woonmaand, ach ik sta op het punt weer verder te klussen.
Weet precies wat ik mooi vind, maar als ik met mijn budget (stuk chagrijn) om de tafel ga zitten kom ik op hele andere dingen uit.

Hunkerend kijk ik straks wel naar al die kleurige aanbiedingen. Aanbiedingen die een gemiddelde Henk en Ingrid wel kunnen aanschaffen mits Henk, of Ingrid handig is.
Mijn twee linkerhanden en budget kunnen het wel vinden in iets heel simpels en praktisch.
Wellicht heeft het meer iets van een sm hobby, maar ik ben afnemer van kettingen en vleeshaken.
En nu wijs ik even de beschuldigende vinger naar Ikea.

Ikea kwam vorig jaar met een afbeelding van een Skubb. Een stoffen ophanggeval met een aantal vakken.
Ideaal voor mijn hoeden. Maar die dingen hangen normaliter aan een kleding rail.
Een rail in één van hun leuke opbergsystemen die ik niet heb en er ook geen ruimte voor kan maken.
Wat heb ik wel? Lelijke verwarmingsbuizen. Werkt prima met een houten kledinghanger en die aan de leiding. Nee je moet er geen groot gewicht aanhangen, maar hoeden en sjaaltjes wegen niets.
Dat was deel 1 voor een skubb.
In de badkamer hangt er ook eentje, toen de ketting en vleeshaken ontdekt. Paar gastendoekjes en wc rollen, de wattenschijfjes en zulks spul.
Straks moet er een grote poster in de gang. Ketting, haken en twee van die leuke tafelkleed gewichtjes.

Woonmaand voor mensen met weinig ruimte en een klein budget zou in deze tijd van crisis een gat in de markt zijn.
Vroeger, en misschien nog steeds, bestond er een vrekkenkrant, nu zou een online magazine voor geplukte kippen gouden tijden beleven.
Zonder lieve Lita rubriek maar wel wat kwinkslag columns.
Tips voor unieke cadeautjes in december. Lekkere maar betaalbare recepten.
Na woonmaand komt tenslotte weer de decembergekte.

Men....

Men is blij. Wie is men? Volgens nieuwsberichten is men in Europa blij dat Wilders op een zijspoor staat.
In dat geval, ben ik onderdeel van de stam die "men"heet.

Ik heb gisteren met enig ongenoegen naar Jolande Sap geluisterd, de stekkerdoos.
Zij gaf een trap na richting Wilders, maar ook zij moet hand in eigen boezem steken.
Het was een avond van knallende kurken en bij het vuil gezette politici.

Het plebs is strategisch gaan stemmen. Nog een stam waartoe ik behoor "het plebs".
De boodschap is duidelijk, een deel wil links, een deel wil rechts en het volk heeft gesproken.
Het populisme is even onder de mat geschoven.

Wereldwijd kon men nog glimlachen toen de LPF kwam, zag en rollebolden.
Maar bij PVV werd de glimlach een starre grijns. Hoe kan dat toch, een land als Nederland?
Zo tolerant, tolerantie is een flinterdun laagje en dan ook alleen als het uitkomt.
Maar de populisten laten meeregeren of gedogen is ook tolerant.
Ze kregen hun kans, het werd mot of ze lopen weg van, voor het land.
Zo lust ik er nog wel een paar!

De opiniepeilers, de analisten, de mastodonten, zij zijn aan het formeren.
De meest wilde voorbeelden komen voorbij.

Nu ben ik geen expert, maar is democratie niet iets als meeste stemmen gelden?
Dat strategisch stemmen is ergens een dubbele boodschap. Jantje wil dit, Pietje wil dat.
De één wil pepermunt, de ander drop en nu moeten Mark en Diederik daar een soort Mentos van gaan maken.
Twee jaar geleden beloofde Mark ons een kabinet waar rechts de vingers bij af kan likken.
Iets eerder beloofde Balkenende eerst het zuur en dan het zoet.
Het leven is geen snoepwinkel.

Een voordeel van deze uitkomst is dat men geen zin heeft om doodleuk de grenzen te sluiten.
Of maar te blijven hameren op de Grieken alsof die de crisis hebben veroorzaakt.
Dat terugdraaien van de marktwerking in de zorg, de nachtmerrie van rechts, die de kale kippen liever verder plukt en gaan dreigen met "wachtlijsten". Dat is pas bangmakerij.
Soms is het beter een week extra te wachten dan het helemaal niet kunnen betalen.
En al helemaal eens met specialisten in loondienst!

De crisis overal de schuld van geven is ook niet fair. Net zo min als de euro en dat geblaat dat we de grootste netto betaler zijn. Dat zijn we allang niet meer.
Waarom zoveel VVD stemmers als het met zoveel mensen niet goed gaat?
Ik denk dat VVD een trouwe achterban heeft, uit ondernemers geslachten en mensen met een leuke hypotheekaftrek.
CDA had ook altijd een trouwe achterban, maar die hebben het laten lopen.
Het geblaat van PVV stemmers kwam VVD goed uit, samenwerking van CDA met PVV heeft kwaad bloed gezet.

Ik mag nu één ding hopen. Mark en Diederik hebben samen een meerderheid. Jullie zijn gekozen tot volks vertegenwoordigers en hoe moeilijk het ook zal worden, probeer er samen uit te komen.
Wij, het plebs, weten best dat de crisis moeilijk is en dat het pijn doet.
Maar verziek nu niet het leven van mensen die al weinig kunnen missen.
Kom nu niet met een echoput van banen, banen en banen als die er niet zijn.

Innovatie is mooi, maar kost ook banen. Laat bedrijven niet eindeloos fuseren en afzakken tot een niets.
Haal voor mij part die rollators uit de verzekering, maar zorg dat ze dan ergens te koop zijn voor redelijke prijs bij een fietsenwinkel of een doe het zelf zaak.
Stop de bouw van afzichtelijke bedrijven terreinen die alleen maar kosten en ook nog lelijk zijn maar zorg voor leuk ogende gebouwen in krimpgemeenten zodat men niet massaal wegtrekt.

Hoe moeilijk is het in zo'n gebouw een balie voor een VVV , voor een gidsendienst die wandelingen met geschiedenis en ecologie kan doen. Er achter kan dan een gemeentehuis cq knutsel iets komen.
Win win situatie, mooi pand blijft bewaard, geen nieuwbouw nodig en de mensen komen elkaar tegen.
Een dagactiviteitencentrum met kinderopvang en kinderboerderij bijt elkaar ook niet.
Misschien denk ik gewoon te simpel.

Mark, Diederik, maar er wat van! Voor 17 miljoen van ons!

Natuur in eigen land

Veel mensen denken nu wellicht met weemoed terug aan hun vakantie ergens in een tropisch oord, of slenterend in dromerige dorpjes onder de Mediterrane zon.
Aan fraaie bergachtige woeste streken, of aan een safari.

Die bergen gaan hier niet lukken, maar veel van de rest wel.
Tegen al die mensen wil ik zeggen, laat je eens verrassen met een safari in eigen land, regio of zelfs stad.
Je hoeft niet ver om exotisch uitziende vogels en planten te ontmoeten.

Ik ben geen wandelaar, ik ben een foto slenteraar. En dat is er het laatste jaar alleen maar erger op geworden.
Zoals een shopaholic het liefst in een enorm winkelcentrum loopt en de rekken induikt opzoek naar die ene tas of dat ene truitje, zo loop ik graag buiten en duik het struweel in om die ene vlinder of die ene bloem op de foto kan krijgen.
De winkelaar zal zeggen "wij hebben geen natuur" en ik zeg "in de winkels hangt geen mode".
Cultuurlandschap versus haute couture.

Vakantie heb ik niet gehad, maar ik durf met zekerheid te zeggen dat ik tijdens dagtripjes meer gezien heb dan iemand die een week ergens aan een kust was.
Zit nu nog met de dromerige dorpjes in de Randstad in het hoofd.
Geen witgekalkte huisjes met planten in een olijfolieblik, maar plaatjesboek huisjes met luikjes en stokrozen in de tuin.

Minisafari's in eigen stad.
Het is geen Oost-Afrika, en het is geen Amazone woud. Wij hebben geen olifanten.
Maar er zijn ecologen en gidsen van natuurinstanties die je mee kunnen nemen op een inlandse safari.
Die je op eetbare planten attent maken, die je wijzen op soms exotisch uitziende planten en dieren die een leek totaal niet verwacht.

Nederland is klein maar best groots in variatie. In cultuurlandschappen al helemaal.
Ga eens op pad met een gids en leer het landschap lezen, de historie achter de tiendwegen, en al die leuke namen van stukjes grond.
Er is een rijkdom aan insecten, wilde bloemen en vogels.

Ik heb de afgelopen 12 maanden veel geleerd over kleine, op het oog onbeduidend spul.
Dat wij in ons kikkerlandje bijna on-Nederlands spul zien als de mooie waterlelies, vogels als zilverreigers, lepelaars, ijsvogels en de fraaie groene specht.
Hoe mooi het is korstmossen door een lens te bekijken, schilderijtjes van moeder natuur.
De moederzorg van een wolfsspin die haar eitjes rondsjouwt.

Dan zijn er de bekendere natuurgebieden. De prachtige wandelingen door duingebieden en ja, de Oostvaardersplassen.
Het beste op niet te warme doordeweekse dagen.
Het kan je zomaar een Disney moment bezorgen, een hert op een pad wat niet wegrent, een schuwe vogel die niet gelijk wegvliegt, of vanuit een observatiepost een prachtige vliegshow van een jagende roofvogel kan zien.

Als je op een avond het geluid van een rugstreeppad hoort, of even in het zonnetje aan een plas zit en de kleine karekiet lekker zit te knerpen.
Naar de vergankelijkheid van vergeten bruggetjes kijkt. En ja die mooie luchten in allerlei pasteltinten.
En dan later met een simpel glaasje wijn op een balkonnetje zit met een buur en je de dwergvleertjes ziet jagen.

Nederland is mooi! En mijn beste loopschoenen inmiddels bijna versleten.

ienemienemutten...

Wordt het Samson, of toch Rutte?
Ja, dat is een inkoppertje.

Ik weet niet onder welke financiële steen Rutte vandaan komt... appels met peren vergelijken, een startende agent houdt minder over dan een bijstandsmoeder met kinderen.
Mhh zonder kinderen zou het geen moeder zijn denk ik dan.

Mensen in een uitkering houden is triest vindt Rutte, gelijk heb je Mark!
Maar ik kan nog wel iets triesters bedenken, zeggen dat werken loont en een uitkering verlagen en van een uitkeringsgerechtigde een werkende arme maken!
Soms bespeur ik enig calvinisme in Rutte, wie niet werkt zal niet eten?
Maar wat nu, in een uitkering houden is triest? Je zult maar net zijn ontslagen!
Of weggefuseerd, overbodig bij de kliko staan.
Oh, maar dan kan je kliko's gaan legen! Of nee, met die ondergrondse vuilcontainers..

Banen, banen en nog eens banen. Waar? Voor wie? Werkeloze Randstedelingen met de Kamp karavaan naar het Noorden en Zuiden laten trekken? Alsof het werk daar voor het opscheppen ligt
Joehoe heren politici, de Limburgse mijnen zijn niet meer en de Veenkoloniën zijn al ontgonnen!

Mark's rumba met Roemer werd een salsa met Samson. Vooralsnog lijkt het meer op de Texas Two Step.
Aan de kant staan de muurbloempjes Pechtold en Buma, te morren dat het niets gaat worden als ze zo uit de maat dansen.
Roemer heeft de club verlaten, Sap staat buiten in de rij.

Tijd dat de heren maar eens voor goud gaan, eens een degelijke relatie aangaan en die uitzitten.
Jammer van de bitchy opmerking van Mark, een stem op PVV is een stem op Samson.


En heren, laat ons eerst stemmen en ga dan formeren.

Ontbloot

Met weer eens politiek gezwatel op de achtergrond viel me op hoe afgunstig men is op de metamorfose van Samson.
Ze doen nu alsof hij gisteren nog met een bus verf over de stranden van Canada jonge zeehondjes van rozen graffiti voorzag.
Tot zover hoorde ik dat aan, maar, oh shock....iemand begon over Rutte in een pastelkleurig truitje en dat men hem zelfs ergens ontbloot op een boot had gezien.
Fijn, moet ik dat beeld weer kwijt zien te raken.

Toch wil ik het nu hebben over het woord ontbloot.
Totaal geen exotisch woord, al klonk het me vandaag voor het eerst vreemd in de oren.
Ontbloot, wat is dat nu eigenlijk?
Je bent gekleed of ontkleed, da's dus met of zonder kleren en ontkleed is dan bloot.
Ik weet het, er bestaat niet zoiets als gebloot, maar ontbloot, is dat bloter dan bloot?
Dat klinkt dan als gevild. Of moet dat dan ontvelt zijn?


Van zulks een stemmingsretoriek raak ik ontstemd!

Biologisch?

In de een tijd van crisis, waar toch meer mensen biologisch voedsel kiezen is er dan nu weer een discussie.
Niks niet kleinschalig biologisch, we moeten naar de intensieve teelt. Zowel gewas als vee.

Waarom die omschakeling? De te verwachten extra 2 miljard mensen in weet ik wanneer.
Die moeten worden gevoed.  Dus toch varkensflats in Brabant?
In China niet genoeg grond om gewassen te verbouwen? Dat lijkt me stug!
De groei van mensen in India, hoe komen die aan hun vlees? Mhhh zijn zij niet grotendeels vegetarisch?
En Nederland met een overdosis aan varkens? Wij exporteren 60% van het vlees.
Wat men in veel culturen als haram zal zien.

Alle mensen hebben recht op gezond voedsel. Kan je zo wel stellen, maar is het niet zo dat rijke landen dus landbouwgrond van arme landen opkoopt om hun gewassen daar te laten groeien?
Ja, zo is het!  Zelfvoorzienende gemeenschappen werden verjaagd door de grote spelers in derivaten.
Heb jij een klein lapje grond waar je van kan eten? Opzouten! Wij willen palmolie voor onze koekjes en onze shampoo.

Oh, de fossiele brandstoffen raken op, nou dan maar gewassen voor biobrandstof. Reeds achterhaald.
Revoluties beginnen vaak vanwege voedsel. 1789 Frankrijk, geen kruimel brood meer te halen "laat hen taart eten"zei Marie Antoinette. Dat heeft haar letterlijk de kop gekost!
De Arabische lente, mensen die geen brood kunnen betalen.

Ja, we zitten in een crisis, een woningcrisis, een banencrisis, maar we hebben nog brood.
Met de biodiversiteit is geen zaak te maken tijdens een crisis. Eerst de mensen en dan ook nog eigen volk eerst.

Ik snap het wel, maar om een aankomende voedselcrisis af te wenden moet men eerst de rem zetten op de smerige handel in graanprijzen.
Want dat is weer een enorm geval van gretigheid.
Wij allen zouden meer van het seizoen moeten eten en de boeren hier ook een nette prijs geven.
Dat lukt niet met de inkoopmaffia.
Ik zag in de buurtsuper een tijdje geleden een bordje van "sorry wij verkopen geen Spa meer vanwege de bizarre prijsafspraken"
Dat gaat dan om plat water, terwijl wij gewoon gezond drinkwater hebben.  En nog 5 andere merken waters.

Als men in arme landen een enorme bevolkingsgroei krijgt, laten wij dan eens stoppen met veel geld hun landbouwgronden weg te kapen.
Of met drijvende visfabrieken hun zee tegen betaling leeg te vissen. Om dan bij de viskar zogenaamd verse vis te kopen.
De vissers blijven achter met lege netten en een lege maag.
Als ik dan hoor wij hebben niet genoeg grond voor grazende koeien, hoe komt het dan dat ik kilometer na kilometer lege weilanden zie? En met weiland bedoel ik geen akkers.

Als wij zoveel mensen extra verwachten om te voeden, misschien moeten we eens denken aan mensen die papjes van wortels en mais en gierst eten.
Niet op vrijdagavond stukjes brie verorberen en aan de paté zitten.

Ik geloof niet in het nut van intensieve veelteelt. Wel in eetgewoontes. Minder vlees, minder luxe badproducten. Meer eten van het seizoen en ja meer boerenmarkten.
Misschien dat boeren zo ook een eerlijke prijs krijgen, want tussen prijs en inkoop ligt een wereld van verschil.
Misschien komt er dan weer handel in natuurlijke badproducten en geen Fa met wilde limoenen wat vol zit met ander spul.

Met 11 of 12 miljard is recht op ook niet meer te handhaven. Iedereen een auto, iedereen een huis, iedereen een baan.
Ik geloof dus ook niet in intensieve economie.
Weg met de aandelenmarkt! Niet een paar rijken de prijs laten betalen voor de rest.

Zorgen dat we bouwen met zonnepanelen, opslag van energie een mooie eerlijke handel.
En dat in steden je gewoon mooie parken hebt waar dieren ook een plek vinden.
Weg met die domme investeringen als bedrijvenparken die leeg en lelijk staan te zijn.

En hup met de Dolmus busjes die stadsverkeer ontlasten. Scheelt ook kapitale parkeergarages.
Ik droom door...

Spijkerbroeken de tweede ronde

Maar weer eens een poging gewaagd. Na wat bakkeleien bij een winkel al wat mopperig naar de outlet.
Bui werd er beter vanwege het meer dan behulpzame personeel.
De dienstdoende verkoopster voor Oost-Europese makelij heeft werkelijk alle rekken voor me afgezocht.
Een 28 broek.

Zij blij, ze vond een witte broek. Ik niet blij want ik zoek een spijkerbroek. Ik zag de bijna perfecte, 100% katoen. Maar een halve meter te lang.
Winkelen is voor mij een soort 2 meter sessie geworden.
Niet alleen qua maten, maar ook hoe onmogelijk hoog ze dingen zetten of hangen.
Een shirtje? Kijk maar eens bij V&D, hangen allemaal buiten bereik voor iemand onder de 1.60m

Wie niet groot is moet ook slim zijn en leren in hinderlaag te staan. Op gezette tijden een hulpeloze blik op kunnen zetten en tegen de eerste de best lange slungel te glimlachen "ach jonge man..."
En jonge mannen zijn behulpzaam.

Ah ja, gedienstige verkoopsters, het is niet gelukt maar ik heb haar oprecht vriendelijk bedankt voor al haar moeite. Waarop ik een stralende snuit zag.
Volgende winkel, daar de omgekeerde wereld.
Kauwgom kauwend miepje met een blik van "lekker belangrijk".

Daar zocht ik naar een joggingbroek van, jawel katoen. De katoenoogst is vast jammerlijk mislukt?
Maar er hing een model, natuurlijk een halve meter te lang maar 100% katoen. Nu zijn er met van die boorden aan de pijpen , dat geval niet.
Ik ben naar de kassa getogen en gevraagd of ze die dingen ook in korte maten hebben.

Nu had ik een aantal dingen verwacht. Een "als het er niet hangt hebben we het niet" of "mot je aan me collega vragen" Niets van dat alles.
Ze slentert voor me door de winkel en wijst me op een rek "kaik, daar hanguh se"
Ik keek, en nog eens maar zie ze niet. "Ja daar" hoor ik nog ongeduldig.
Heeft ze me voor een rek met korte sportbroekjes gezet.
U zocht toch korte maten?

*zucht*! (al dacht ik op dat moment iets anders)

De speld in de hooiberg

Ja, het nieuwe seizoen Boer zoekt is weer begonnen.
Lijkt me dit jaar iets meer afwisseling, boer zoekt vrouw, boer zoekt boer, boerin zoekt boer en boerenbroers zoeken vrouwen.


Een nieuw brievenrecord dit jaar, voor boer Henk.  Het verbaasde me niet. Frisse jonge man met een erg sympathieke uitstraling en hij heeft er ook goed over nagedacht. Hij zoekt geen lotgenote, hij zoekt geen boerendochter met een eigen bedrijf, geen avonturierster. Hij geeft gewoon toe dat hij aan bepaalde verwachtingen niet kan voldoen.
Als boer kan je ook niet een half jaar over de wereld reizen.

Boer Willem, die een boer zoekt, of eigenlijk misschien gewoon een man die geen boer is, was verrast over de hoeveelheid brieven die hij kreeg.
Boerin Henrieke, wat een frisse verademing na het kijken naar boerin Annemarie die denk eerder een knecht zocht dan een liefde van haar leven.

Boer Martin (de weduwnaar) ook een sympathiek ogende man.
Boer Aad, die was teleurgesteld in de leeftijd van zijn fans. Nou ja zeg! Had dan gelijk gezegd niet ouder dan 47.
Nu ziet het er pijnlijk uit, maar wij zien het hele circus pas als het circus de stad uit is.

Wat me nog wel zorgelijk overkomt, de tweelingbroers. Samen kregen ze 20 brieven.
De één kreeg er 3, de andere 17. Hoe zal dat hun hechte band eventueel ondermijnen?

Ik gun hen allemaal een leuke lieve partner en wat is het toch eigenlijk dapper daar aan mee te doen.
Vaag heeft het iets weg van een veemarkt.

Al zo ik begin 20 zijn en dolgraag een boer treffen, ik moet er niet aan denken om aan het circus mee te doen. Ik zit liever op de tribune dan de ring te betreden.
We kunnen er de komende weken weer van genieten of er van gruwen.
De tijd zal het leren.

Spijkerbroeken

De hel van het kleren kopen....ik stel het vaak uit tot de rest uit elkaar begint te vallen.

Nylon, linnen, polyester, gruwel! Ik krijg er rode bulten of paarse vlekken van.
Ik moet het hebben van katoen. Maar dan ook in de vlekken van sommige verfbaden en metaaldelen?
Niet op de huid.

Ik naar Miss Etam getogen, daar hebben ze broeken voor mensen die niet 1,80 zijn en ook geen maat 32 dragen. Ik kom er binnen en een oh zo vriendelijke verkoopster zegt "u bent een 28-er".
Ik in totale verwarring.
Ja, duidelijk een 28-er! Dan moet u naar ons filiaal aan de overkant, ziet u daar die groene jasjes?
Alsof dat knallende groen niet opvalt!


Deze 28-er loopt het andere filiaal binnen. Een wederom vriendelijke verkoopster loopt me tegemoet.
Kan ik u helpen mevrouw? Ik hoop het ik zoek een spijkerbroek , een 28-er.
Ook zij zit in het complot, zelf begrijp ik nog steeds niet wat die hocus pocus term betekent.

Ze neemt me mee naar een wand achterin het pand. Hier hebben we ze, de 28-ers.
Ik dacht, nu komt de revelatie! Maar ik zie spijkerbroeken.
Ik wil er eentje van tenminste 95% katoen en de rest van dat rekspul. Een meewarige blik valt mij ten deel.
Maar mevrouw toch, dat is zo uit, er komt rekstof bij. Als het mot dan, een beetje.
Helaas het mot veel meer. 80% katoen, 20% polyester. Is polyester rekstof? Heet dat niet elastastan?

De vriendelijke verkoopster trekt broek na broek uit het schap, allemaal veel polyester en keiharde stof.
Ik besluit haar maar eens te vragen wat nu een 28-er is. Vroeger kocht ik 34-ers.
Domme ik ze rekenen hier tegenwoordig alles om naar inches, 28 is de binnenbeen lengte.
Kortom spijkerbroeken voor korte mensen. Ik glimlach. "oh nee mevrouw u bent geen korte mens, dat zijn mensen van 1,40 tot 1,65" 
Verduld, ik ben dus een korte mens maar niet een mens die men kort mens kan noemen.

Verkoopster begint wat ongelukkig te kijken. Ze is vriendelijk dus ben ik het ook.
Dit gaat weer een moeilijke winter worden, geen zachte spijkerbroeken.
Dan misschien toch eerst Wehkamp?

Verziekt

Het aardse tranendal, ja, ik meen een Bijbelse uitdrukking.
Maar zo van toepassing op de uitzending van Zembla van 31 augustus.

Wij hebben de beste zorg van Europa (aldus Rutte).
Ik ben nu niet eens boos, ik heb met plaatsvervangende schaamte zitten kijken.
Degene die zich moeten schamen zijn niet zozeer de jongens/meisjes in Den Haag.
In dit geval de overbetaalde bobo's van die grote zorginstellingen.
Mensen die uren in hun eigen ontlasting moeten liggen.

Er is niet genoeg geld! Maar wat dan als je hoort dat één van die instellingen nog iemand op de loonlijst heeft staan a 224.000 euro per jaar terwijl die er al jaren niet meer werkt? Lijkt me een prima bezuinigingspost.
Waarom krijgen die bestuursfiguren zoveel geld? Verdienen durf ik het niet te noemen.
Verantwoordelijke functie? Vast, al dat oeverloos vergaderen wat te doen met een paar miljoen is vast zwaar werk.

Natuurlijk gaat dat vergaderen niet in een achteraf zaaltje in de instelling, aangekleed met Ikea meubeltjes.
Maar hun zaak gaat toch over mensen? Mensen die hun laatste jaren nog mens zouden moeten zijn?

In een land waar we dierenpolitie hebben.... zou er ook eens een verpleeghuispolitie moeten komen.
Als de zorg voor dieren in een asiel net zo erg zou zijn zou half Nederland op de achterste poten staan
en schreeuwen over mishandeling.
En dan niet door de verzorging, die wel willen maar niet meer kunnen.
Miljoenen op de rekening van de instelling, en maar vergaderen, vergaderen.

Beschaafd land, met de beste zorg van Europa, ammehoela!
Mensonterend, dat is het.
En hartverscheurend. Ik was bijna in tranen, ook even dat kleine momentje van een man die dagelijks zijn demente vrouw bezoekt, haar te eten geeft en sprak over zijn vrouw.
Een gouden momentje van ware liefde.

Dit zou niet moeten mogen, weg met de verkiezingen van sporter van het jaar, zanger van het jaar.
Tijd om in de hooiberg te zoeken naar de bestuurder van het jaar. Eentje die weet wat menselijkheid is
en de zorgen bagatelliseert.

Voor de zoveelste maal, chapeau voor alle hardwerkende verzorgers/verzorgsters die met hun hart en handen dat zware werk doen.
Dat zijn de helden. De onderbetaalde stilzwijgende helden!


Protesteren, tja, met een vakbondssjaaltje om  en roepen "actie, actie" lijkt me geheel uit de tijd.
Men zou eens met 5 miljoen Nederlanders stampij moeten maken. Alle rijkswegen moeten bezetten.
Dat in ploegendiensten, want we horen, zien schrikken, alleen geloof ik niet meer in dat gepolder.

Als dan de niet werkzame bestuurders met een fiks salaris gaan blaten over verworven rechten, dan weet ik er nog wel een paar waar men zich niets van aantrekt!

Goh, zit ik toch weer boos te zijn...