Kiezen

Nee, niet in maart, maar afgelopen maandag.
Je gaat naar Ikea,  Ik moet zeggen, het was er tamelijk rustig. Tja geen typische meubelboulevard dag, iedereen blut vanwege december? Of omdat het Blue Monday was?

Eigenlijk klopte dat niet. Ik wilde een bepaalde bank, die uit het assortiment is (tuurlijk.)
Dan een andere bank, maar die hebben ze niet met blauwe stof. Uiteindelijk kies ik wel een blauwe beslagkom, maar bij de kassa werd moeilijk gekeken, die kom is eigenlijk een set van 2.
Waarom zetten ze dan 2 schappen vol met 1 kom? Als voorbeeld. Ja hoor, laat die kom maar zitten.
Geen zin om weer terug te gaan.

Kon ik dan geen zin in hebben, maar helaas, de kassamevrouw zei dat ik voor een bepaalde handeling naar de servicebalie moest, de servicebaliemevrouw stuurt me terug naar boven, bij de trap staat iemand ietwat moeilijk te kijken, nou met een kar spullen (3 artikelen) liever niet naar boven. Leg je uit hoe en wat, nou vooruit dan maar. Ik naar de eerste de beste verkoopster, die begreep wat ik bedoelde en maakte netjes een print van een digitaal boodschappenlijstje aan.

Dat was achteraf wel fijn anders had ik een stoel en een bank in 2 verschillende kleuren gehad.
U wil het vrijdag laten bezorgen? Nee, nee over een tijdje! Oh maar we mogen niet langer dan 4 dagen later plannen *zucht*.  Maar u kunt het allemaal online regelen. Hee volgens hun beleid kon dat niet?

Ja hoor mevrouw, dat kan echt! Mijn karma fluistert al iets in mijn oor "eerst zien dan geloven."
Ik ging voor een blauwe bank, die grijs gaat zijn, een uittrekbare tafel waar je dan een sterke man bijgeleverd moet krijgen, in plaats van die tafel zonder man er eentje gekozen met stoelen. Niet dat ik die stoelen echt nodig heb maar het werkt net als het setje beslagkommen.

Dan nog op naar de pastapotten. Die natuurlijk ook  uit assortiment zijn gehaald.
Waarvan ik nog geen idee had wat ik wilde, de salontafel. Ben op de oude letterlijk gevallen, op de nieuwe figuurlijk, stuk minder pijnlijk!

Had al voor een nieuwe vloer gekeken, maar die ik op het oog had is wellicht wat te donker. Nog niets besteld of gekocht. Nu even geen maffe bui krijgen anders zit ik straks met een chic donker bureau tegen grijs glitterbehang.
Waar ik mezelf wel een schouderklopje voor geef, slechts 2 impulsaankopen voor samen 19 euro, wat best knap is bij Ikea.

Nu is het nog ernstig denken, ga ik voor kwaliteit laminaat wat krasvast is? Waarmee ik met mijn hoge hakken kan tapdansen? Of voor dat andere?
Tegen de tijd dat ik met een klapstoeltje op het beton zit ben ik er wel uit.

Vrijdag de 13e

Ik kwam er vroeg in de avond pas achter dat het de 13e was.
Maar "iets" begon al vreemd vandaag. Ik haalde iets uit de berging, en hoor mijn slippers flats flats doen. Ik stond in een plasje water.

Een hal naar de kelderboxen, daar hoort geen plasje water te staan. Maar goed, bezig met andere zaken.
Vroeg in de avond wilde ik een vuilniszak in de container doen, die was nog steeds vol.
Dus die maar in de berging gezet, ik ben niet zo van zet er maar naast en na mij de zondvloed.
Toch kreeg ik bijna de zondvloed over me heen. Ik loop de hal van de berging in en zie een plens water wat veel weghad van een regendouche, vlak voor mijn deur naar beneden storten.

Natuurlijk op vrijdagavond. Ik heb de woningbouw een mail gestuurd, maar ja, die komen ze dan pas maandag tegen.
Toen hoorde ik de deurbel, een vaag panikerende buur van oh, heb je gezien in de berging? Ja.
Zij had de spoedreparatie gebeld maar daar nam niemand op.

Ik heb dat ook gedaan, maar binnen 11 minuten, zowaar.
Kunt u het niet opvangen? Tuurlijk joh, ik ga de hele nacht met emmers daar beneden zitten.
Tja, we bellen de onderaannemer wel en die belt dan wel een loodgieter.

Een uur later staat de rioolmeneer voor de deur. Op die mensen kan je bouwen!  Die stond om half 12 in de avond te kloppen en duwen en te ontstoppen en ik vermoed weer een plaat er overheen aan het zetten.
De hele flat wakker, protestgeluiden her en der. Maar alles beter dan een laagje water in je berging.

Och, het zal eens saai worden. Eigenlijk verlang ik wel eens naar saai.

Nooit een saai moment

Begot wat verlang ik naar saai en vooral zonder enig risico.

Zeg nu zelf, hoe gevaarlijk is het om op een stevige kruk te klimmen met een stoffer in je hand?
Dat leek me nu totaal ongevaarlijk. Ik wilde die kast bovenop afstoffen, een foto maken en dan op een verkoopgroep zetten. Wel als gratis af te halen, zou mij weer gesleep schelen.

Hoe anders kan het lopen? Nou, met mij in de buurt heel anders. Ik begin te stoffen, leg mijn hand op de kast en het boveneind begint te schuiven. Of je wil of niet,  je schuift mee. En op datzelfde moment weet je al "dit gaat niet leuk worden."

Ik knal met de bovenkant van de kast zo op de salontafel (ja, die moest toch weg)  er vliegen onderdelen in het rond en tussen de chaos is het enige wat nog staat, het krukje waar ik op stond.
Vanuit mijn ooghoek zie ik een rij venijnige spijkers, ik zag een uilenklok wegvliegen en een kerstcadeautje.

Wil je nu ooit twee in één slopen? Neem een stuntman! Want tjee, dit deed pijn!
Knie kreeg weer een klap te verduren, bovenbeen zal paars worden, krassen op mijn buik, zere pols en ik vermoed een gekneusde rib.  Was weer een briljante actie.

Het doet nog steeds pijn, maar ik lach er maar om, het had zo fout kunnen aflopen.
Het is me nu meer dan duidelijk, klussen is zo niet mijn ding!

De foto van de kast heb ik maar gewist, dat ik nu deels een puzzel geworden. Maar de klok werkt nog en het even verdwenen onderdeeltje van het kerstcadeautje ook weer gevonden.

Ik weet nu mijn doel voor 2017. Heel blijven!

Het leed wat opruimen heet, deel al veel te veel

Blij dat ik met de feestdagen op een ander adres kon verblijven, weg uit de troep en in de hoop dat mijn onwelkome huisdieren het pand ook hebben verlaten. Niet dus, wat betreft dat laatste. Wat zijn mijn fruitvliegjes blij dat ik er weer ben.
Verse koffiefilters, een glas wijn waarin zij hun versie van de Kama Sutra tonen. Jottem!

Heerlijk om eens 4 dagen hersenloos naar een TV scherm te turen en een soort zombie worden.
Maar dan kom je weer thuis, in iets wat woonkamer heet maar ik zelf onbewoonbaar zou verklaren.
Het tapijt ziet er deels uit alsof en een kudde herkauwende reuze panda's heeft rondgelopen.

Ja, het was leuk 4 dagen niks doen, en nu van alles. Laat ik dan nog een box leegmaken en die spullen in de sokkenla stoppen. Maar waar laat ik de sokken? Nou bij het ondergoed, hee wacht even, die lade is al gekraakt door dierbaar porselein.

Nou ja, bewaar je het ondergoed toch in de droger?  Maar wat te doen met de ladekast waar de tv op staat? Laden legen, eruit halen iemand vragen de tv op te tillen en die op een laag tafeltje te zetten.
Kastje naar de badkamer, laden er weer in, handdoeken er in en van de handdoekenplank dan even een papierplank te maken. Oh jee, waar komen die zilvervisjes vandaan?

Huh, ik moet een kaartje hebben als bewijs dat mijn wandelschoenen na 500 km een onderhoudsbeurt kunnen krijgen?  Nou als ik 500 kilo aan spullen doorzoek, wie weet?

Eens denken, waar laat ik een wasrek en een trap? Ja daar moeten meubelonderdelen staan.
Oh even stofzuigen, dat is dan planken verzetten en met je blote poten in een bamboestaak trappen, het gaat steeds lolliger worden. Kastdeur open, gloeiende kroketten, weer 4 planken op de voet.

Dan maar een brief schrijven en je weer een breuk rekenen hoe je met oudere postzegels dan het juiste tarief bij elkaar plakt. Oh ja 1 vlinder, 2 oude kerstzegels van 29 cent en een bijplakker van 2 cent.  En vergeet vooral niet de priority zegel die ik dan volgens een postagentschap niet nodig heb want die zitten standaard bij de buitenland zegels. Weet ik maar ik wil eerst eens de oude binnenlandzegels gebruiken en dan moet er zo'n truttig blauw geval bij. 

Natuurlijk vind ik mijn feestdagen tape pas terug op 3 januari, ergens in de chaos. Samen met een stapeltjes visrecepten.

Dan gezellige mails van hee zullen we een filmpje gaan pakken of hee zullen we gaan wandelen. Ik heb er nu geen tijd voor, de takkenzooi moet weg. Nog even en ik kan mijn kont niet meer keren zonder ergens over te struikelen. Ik ben het zo ontzettend zat.

Maar even een tip voor hen die de boel gaan opknappen, flikker de oude magnetron gewoon naar beneden ga 'm niet tillen want voor je het weet ben je twee maanden uit de running!
Moet je aan de drank en de pammetjes en hopelijk heb je dan een goeie fysio module.
Dan gaan nu de laatste kerstversieringen en een beertje met kerstmuts op de vuilniszak in.