Bier door een rietje

Lang voordat ik mijn eerste slokje bier nam hoorde ik al de volkswijsheid.
Van bier door een rietje drinken word je dronken. Natuurlijk ga je dat eens proberen, nu denk ik als je maar genoeg bier drinkt zal het dronken worden wel lukken.

Het gaat me om de rietjes. Nu een fout artikel, maar ooit een feestartikel met status.
Niet die plastic gevallen met een knik en soms een leuke roze flamingo om het rietje.
Een slordige paar duizend jaar geleden bleken er ook al feestbeesten te zijn.
Men kende toen nog niet de statafels en drinken doe je met maten. Of een ritueel?

Onlangs kwamen archeologen in Rusland erachter dat iets wat ze een ruime eeuw vonden een soort sjieke stokken waren.
Technieken veranderen en men vond in deze luxe uitvoering resten van zetmeel en gerst.
Staafjes van zilver of goud. En men heeft er bier door gedronken? Gezellig uit 1 pot?

Ik zie in gedachten allemaal deftige meneren staand met een rietje van ruim een meter gezellig dronken staan te worden.
Toch was er een stukkie verderop, in Mesopotamië ook al een cultuur die door rietjes dronk.
Gemaakt van riet, zonder flamingo, echter wel met bladgoud.

Nu is het huidige pils wat wij kennen al anders dan het huidige bier, maar zeker heel anders dan het bier van toen.
Edoch, hoe zou het smaken door een zilveren rietje? Iets zegt me net zo erg als een ei eten met een zilveren lepeltje. 

In dit geval "lang leve het bierglas van 1,95."