donderdag 15 december 2016

Toen ik nog jong was

Ja toen, had je nog vakken als Vaderlandse Geschiedenis en Aardrijkskunde. Geen idee hoe dat tegenwoordig heet, en maakt ook niet uit.
De panden  waar ik die kennis opdeed zijn inmiddels gesloopt.

Tja, de lagere school, lijkt heel lang geleden en goed het is ook bijna een halve eeuw. Gompie!
Ik dacht vanavond terug aan de landkaarten, die vaak in een koker in een hoek stonden maar met de les dan weer werden opgehangen.
Dat klinkt wel als een methode van voor de laatste ijstijd.

Die afdwalende gedachten verschenen tijdens Onzichtbaar Nederland. Het ging over industrie, ik hoor de naam Waalwijk en gelijk schoot de naam Langstraat te binnen.
Mijn brein "ziet"bijna de landkaarten van vroeger. Toen we nog 11 provincies hadden.

Waar we nog leerden over zandgronden, geestgronden, toen er nog fraaie woorden als ooft werden gebruikt. Toen we nog boekjes over Flipje van Tiel konden sparen.
De tijd waar we nog van kruisbessen konden smullen, en de oude appel rassen.
Voor de tijd van voetbalplaatjes, de opgepoetste blozende appels uit verweggistan, die nooit eens ouderwets wormstekend exemplaar bevat.


Terug naar de Langstraat. Ze zijn er weer bezig met schoenen. Natuurlijk innovatief, zodat het significant beter zal worden. Een uitdrukking als "schoenmaker blijf bij je leest" zal ook wel uitsterven want nu zijn ze bezig om kweekleer te ontwikkelen.
Wie weet lopen we over een jaar of 10 allemaal op kweekleren schoenen zo uit de 3-D printer vandaan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten