Wil je weten hoe slecht het met Nederland gaat? Dan gewoon een weekje voor Sinterklaas een stadscentrum bezoeken. Om vervolgens te wensen dat al die krijsende kinderen door de Sint worden meegenomen naar Spanje.
Wil je nog wel even naar de stad, gewoon het weekend na Sinterklaas gaan. Mensen van de gemeente werken zich een slag in de rondte om de jaarlijks toegestane en gezellig lichtvervuiling aan te sluiten.
Ik hou wel van al die lichtjes in deze tijd van het jaar. Zolang het geen plastic verlicht griezelig ornament in de vorm van een vetzak in een rode jas is of een rendier wat qua vormgeving meer op een damhert lijkt.
Gewoon leuke witte lampjes zonder disco instelling.
Dan een zaterdag zonder stressende shoppers want alles wat ze voor 5 december via Post.nl hadden besteld hebben ze nu ruim voor de kerst in huis.
Geen zorgen over eten wat dat heeft de supermarkt maffia allang besloten.
Dreigde men voor de crisis nog op chic te gaan, uit eten, sinds de crisis hebben ze ons weer in hun macht.
En in de dagen van keizer Augustus, zult gij gourmetten! Wij hebben alles voor u in de winkel staan, geef het volk brood en spelen.
Kijk toch, onze gourmet-mini's. Wij snijden wat stukjes vlees, doen ze in een nog meer met plastic verpakking en we verhogen de prijzen gewoon maal 3 en liegen een beetje, 2 voor de prijs van 1.
Nu kan ik natuurlijk volgend weekend nog eens door de stad gaan lopen. Op zoek naar de klassieke engel, wat dat ook mag zijn, naar een winter fair of naar de proeverij in de super.
Als je er al kan komen op vrijdag, dan stroomt de stad vol voor het oh en ah moment dat een bobo een stekker in het stopcontact steekt.
Waar is de tijd gebleven dat men verwachtingsvol stond te blauwbekken in de massa tot men massaal ware kerstliederen ging zingen? Ver van ons. Dat was tenminste afzien, toen het nog echt koud was. En de boom volgens mij ook wel wat hoger?
Toch kreeg ik gisteren bijna een slappe lach kerstmomentje. Je kon geen winkel in zonder Wham, Mariah Carey en kornuiten, vreselijk. Buiten gekomen toetert het draaiorgel non stop evergreens.
Dan, vanuit een klein hoekje richting markt valt het me op dat de enige overgebleven bedel Bulgaarse zowaar een nieuw lied kan spelen, op de accordeon.
Het werd een unieke gewaarwording, links van mij een draaiorgel wat me een Merry Christmas toe schalde, en daarbij de centenbak rammelende dame, rechts van mij een vrouw op een krukje, met een centenbakje voor haar, die onvermoeibaar het theme van The Godfather zit te spelen.
De ziel, ze komt al zo moeilijk uit boven "De laatste snoeptomaatjes, 1 euro!!"
De markt, het is toch best gezellig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten