Gefeliciteerd landgenoten! Vanaf heden is ons grondgebied weer groter geworden.
Het eerste eiland van de Marker Wadden kunnen we bezoeken.
Rijst bij mij de vraag: krijgen die eilanden elk een naam?
Nieuwe natuur, na jaren baggeren en graven, spelen met zand en water, is het eindelijk zover.
Een paar kilometers meer wandelpad. Weer een plaats om te recreëren. En ik zal er vast eens gaan kijken.
Dat was in ieder geval het plan.
Ik liet het plan al bijna varen tijdens het journaal. Het ziet er boeiend genoeg uit.
Daar issie dan, de grote maar... Vlonderpaden.
Heus, ik ben niet de enige die daar een tikkeltje "naar"van kan worden.
Is het een fobie? Zo ja, dan ken ik de naam niet. Maar ik heb 'm vast!
Ieder vlonderpad langer dan een meter of 6 houdt mij tegen. Ik word gewoon draaierig als ik er wel op loop.
Da's raar. Nou, het is eerder naar.
Het zou ontzettend fijn zijn als de inrichters van groengebieden daar ook eens even bij stilstaan.
Ik doe dat niet, want dan val ik om. Waarom niet om de zoveel meter een paal als houvast?
Of er desnoods een halfzijdige brug van maken? Dat is ook prettig voor mensen die soms niet goed ter been zijn.
Hoe dan ook, ik wens iedereen die er hard aan heeft gewerkt morgen een hele fijne dag.
En de vogels een geweldige plek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten