Steinse Groen

Wat was het op de 22e mei uitgelezen weer voor een avondwandelingetje.
Hier geen onweer en hoosbuien. Wel weer wat natuurbeleving.

Steinse Groen,  weer een leuk stukje natuurbeheer aan de rand van een nieuwbouwwijk.
Van origine agrarisch gebied, onderdeel van de polder/buurtschap Stein.
Stein, wellicht kennen mensen de naam ook uit de (betere) geschiedenisboekjes.
Er heeft ooit een klooster gestaan, het klooster waar volgens een aantal hardnekkige luitjes stug blijf volhouden dat het de geboortegrond is van een wel erg bekende Nederlander.
Desiderius Erasmus. Dat was natuurlijk wel zijn artiestennaam. Het zijn verhalen.

Ik kan alleen verhalen over dat men met heel wat groene vingers er in 1983 aan het werk is gegaan.
Nieuwe natuur? Ik zou het liever aangepaste natuur noemen. Het is al eeuwen agrarisch gebied, maar dankzij het beheer zijn een mooie schrale graslanden ontstaan.
Het gebiedje heeft een paar mooie namen voor delen er van. Het Grote en het Kleine lot.
Lot, de naam zegt het al. Bij verloting mochten de boeren dan het gras hooien.

Nu waren de boeren vroeger in bezit van minder koeien, de mest wat het opbracht hielden ze liever voor hun eigen land. Wel hooien, maar niet bemesten.
Dat is iets waar veel plantensoorten van genieten.  Er is in het begin best wat werk aan geweest.
Om het waterpeil goed te houden werden oude greppels dichtgemaakt en kwam er een kikkerpoel voor in de plaats.
Nu rondom begroeid met lissen. Leuke aan het landschap is dat je na bijna 30 jaar nu nog ziet waar de greppels hebben gelopen.
Lissen, in mijn jonge jaren zag ik er veel. Daarna leken ze te zijn verdwenen, maar dit jaar, ik zie ze weer overal.

Groenbeheer heeft een iepenlaan aangeplant, op een "eilandje" nog wat prachtige vleugelnoten en wat paardenkastanjes. Voor de rest mag het zijn gang gaan.
De randen vol fluitenkruid, het gras kleurig van de boterbloemen en de koekoeksbloemen, veel insecten.
En zo ook veel zangvogeltjes.
De zwartkop komt er veel voor, de grote bonte specht lijkt ook op te rukken.

Maar de verrassing van de avond was voor mij wel een jagende bruine kiekendief te zien.
Wat een prachtige vogel!
Het luisteren naar een amfibie wat in deze streken niet voor hoort te komen, de rugstreeppad, het melancholische gezang van de fitis en het riedeltje van de rietgors.

Er is zoveel moois te zien en te horen. Toch zit het mooist vaak in de simpele dingen van de natuur.