maandag 15 september 2014

Zwijnerij

Hoe durven ze? Het is ongehoord en abject!
Wat? Nou dat stel zwijnen dat een nieuw gebied lijkt te zoeken. Daar hebben zij geen recht op.

Joepie als er een wilde kat is gezien, joechei als een wolf of een oehoe ons weet te vinden.
Maar zwijnen die eens ondernemend gaan worden, dat moet we niet hebben.
En al helemaal niet als ze zich illegaal vanuit een gebied willen verplaatsen.

Nu is dat al bizar genoeg. Maar je zondag zal zo beginnen.
Je bent wellicht vrijwilliger bij de brandweer, je verheugde je de avond ervoor op uitslapen en een ontbijtje.
Maar nee, de telefoon gaat, zwijnen te water.

Niks eerst verse koffie en een croissantje, hup, naar de plaats des onheils.
Een volwassen zwijn weegt wel iets, dus die til je niet uit het water, als ze al mee zouden werken.
Nu is onze brandweer niet het type mensen wat het opgeeft, ze zijn bezig de zwijnen te redden en dat zou ontzettend veel voldoening moeten geven.

Helaas, ergens uit een slecht script, staat er dan een al over de datum heen manspersoon met een schietijzer aan de wal.
Die zwijnen dienen hier niet te zijn, pief-paf-poef.

Deze redder van de natie mompelde nog even iets over varkenspest en te dicht bij de bebouwde kom.
Als iets de pest is voor die varkens is hij het wel.
Ik erger me kapot aan dat soort uit een boek gelopen figuren met zo'n Jip-en-Janneke jagershoedje.

Had men die zwijnen niet terug kunnen brengen naar een gebied waar ze wel mogen lopen?
Maar nog beter, had die organisatie, welke het ook is, niet even dat tikje fatsoen in hun donder kunnen hebben dat niet te doen onder het oog van hun redders?
Of was het te moeilijk te mikken op een zwemmend zwijn?

Petje af voor de brandweer en boe tegen die "jager".


Geen opmerkingen:

Een reactie posten