Gisteren, dankzij het treinverkeer, werd met een nipte meerderheid over het donorgedoe in de Tweede Kamer "voor" gestemd. Een zieke werd opgetrommeld, de NS dus niet.
Nu zal het in de Eerste Kamer wel sneuvelen. Waar menigeen dan weer blij mee zal zijn.
Persoonlijk zou ik dat jammer vinden. Nu is het vaak een vorm van laksheid zo van ik ga er nog weleens naar kijken.Het mooiste van het plan vind ik dat je gewoon nog steeds kan kiezen.
Gelukkig hoorde ik na de uitslag ook nog een leuk verhaaltje dat zoiets al eens eerder is voor gekomen. Op 20 maart 1900. Dat ging over de leerplicht en zeker weten dat daar ook niet iedereen blij mee was.
Een voorstemmer werd toen per rijtuig naar de plaats der stemming gebracht, een tegenstemmer,
tja, die kon geen trein de schuld geven. De baron was van zijn paard gevallen.
Zelfs toen was het vervoer al wispelturig.
De geschiedenis herhaalt zich. En stemmen, het valt heus niet mee.
Dat weten we nu ook vanwege de gammele enveloppenlijm in Oostenrijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten