Dat was vroeger de zaterdagavond.
Ik ben van na de zinken teil, maar ook ver van voor een dagelijkse douche.
Van die goeie oude tijd dus.
Goeie? Wat betreft minder keuzes, best wel.
Je had een rijtje shampoo in de winkel. Dennenshampoo, anti-roos shampoo, alle dagen shampoo en dat was het denk ik wel.
Ze hadden één ding gemeen, het prikte in je ogen. Anti klit was toen nog een luxe product, dus elke week een drama.
Maar de shampoo evolueerde als een idioot. Groene appeltjes shampoo, dat rook als een complete Bodyshop, toen werd het ei shampoo, bier shampoo, tarwe shampoo, bamboe shampoo, parel shampoo, shampoo voor blondjes, shampoo voor grijsjes, complete veldboeketten shampoo en nu? Nu moeten we een hele bijenkast in ons haar smeren. Sorry, maar ik ben geen bijenkoningin dus ik zie het nut niet van koninginne gelei in mijn haar.
Ik gebruik nu de shampoo voor grijsjes, de eerste keer met angst en beven, bang dat het Florida lila zou worden.
De douche producten, och hemel, daar kan je nog gekker van worden. In mijn kinderjaren was Lux de zeep voor filmsterren, van vakantie nam je voor je oma Majazeep mee, en ineens kwam er zeep aan een touwtje.
Natuurlijk brak het koord voortijdig.
Het werd tijd voor de douche gels. Met aloë vera, de Fa met de wilde limoenen, of je was enorm in je sas met Badedas. Nu zou je met stress gaan winkelen. Moet ik nu de hydraterende nemen? Of die met Q 10?
Gelukkig zijn we weer een stapje verder. Palmolive gourmet!
Ik ken gourmet alleen als kattenvoer of als omschrijving voor een fijnproever.
Maar zij komen met een Body Butter Wash. Dat klinkt al eng!
En de naam van dit product? Chocolate Passion.
Als ik eerlijk mag zijn, ik moet er niet aan denken om na het douchen naar chocola te ruiken.
Waar, oh waar zijn die wilde limoenen gebleven?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten