Gisteren hoorde ik op de radio een nieuwtje en ik moest gelijk denken aan het nieuwe programma van Derk Bolt.
In het programma zagen we een aantal Neerlandici die in de Engelse National Archives dozen met brieven open mogen maken.
Brieven van Nederlanders, zelf geschreven of via een broodschrijver. Smeekbeden, liefdesbrieven en wat al niet in een brief kan staan.
Een mooi beeld van de gewone man in de 17e en 18e eeuw. Mannen die tijdens of na een lange reis de familie in Nederland op de hoogte wilde houden.
Waarom liggen die brieven in Londen? De brieven zijn afkomstig van gekaapte schepen. En er werd wat afgekaapt in die dagen. Kapers, eigenlijk zeerovers met vergunning, maakte de wateren onveilig.
In naam van de koning, en om er zelf ook een aardig centje aan te verdienen.
Engelse kapers kaapten onze schepen en andersom.
De buit, met alle handel op de oost zal daar vaak wat leuks hebben tussen gezeten.
En veel brieven. Gelukkig zijn er stapels bewaard gebleven, brieven die nooit de geadresseerde bereikten.
Maar nu is Derk Bolt er. Die mag in dat programma een aantal van die brieven alsnog bij de verre nazaten bezorgen.
Dat er in die tijd brieven zoek raakte is niet zo verwonderlijk.
Toch komt het in deze tijd ook voor. Het nieuwtje op de radio, in de woning van een Helmondse postbezorgster vond men 5000 brieven en kaarten.
Haar eigen archief begonnen? Wat ik las op internet bleek dat ze geen zin had in de winterse kou te gaan bezorgen. En de winter bij haar duurde beduidend langer dan in de rest van het land.
Die brieven zijn boven water, maar wat met eventuele aanmaningen? Boze brieven van uitkeringsinstellingen en Belastingdienst? Bij oom Piet en tante Sjaan spontaan op de koffie en blijkt dat één van hen is overleden?
Lijkt me een pijnlijk momentje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten