zondag 1 mei 2011

Poppen

Na maanden van uitstel eindelijk eens een koffer met oud speelgoed opengeritst.
En voor eens en altijd afscheid genomen van eens dierbaar goed. De oude poppen die mijn tante voor mij spaarde met de Van Nelle punten.
Die zijn met de vuilnisboer meegegaan. Net als de kleinere poppen die wij vroeger mini-popjes noemden.

Wat blijft dan over?  Een paar heuse Barbie's,  waarvan ééntje met weg geschroeid  haar en de ander met een spijkertje in haar heup. Een goedkope Chinese versie van een G.I. Joe, want Barbie zonder man vond ik sneu.
Ah ja, en dan de Olympische Skipper, het jongere zusje van Barbie. De benjamin tot men Shelly bedacht.
Barbie was al tegen de 50 en ineens kreeg ze nog een klein zusje.  In de poppenwereld is alles mogelijk.

Vroeger kwamen poppen met een snoezig jurkje of met een flesje en een badje.
Barbie kreeg eerst een kledingkast, met hangertjes. Later kwamen er complete Barbie huizen.
Die blonde meid kon uit heel veel banen kiezen, ze kreeg haar enge roze camper, cabriolet of hing met vriendinnen rond in een zwembad.
Voor mijn Barbie had ik veel over. Spaarcenten, maar verder ook het beste van het beste. Ze kreeg een heerlijk bed , een schoenendoos. Haar lakens waren ouderwetse herenzakdoeken en haar deken een mooie stofdoek. Eens door zitten sparen, ik kocht haar knalroze lingerie.

Tegenwoordig komen alle poppen met extra zaken op de proppen.
Baby Born , oke een luiertje en een flesje, maar die kale griezel heeft ook al een scooter?  Baby Born op een scooter en Barbie heeft al design kleding.
Het is niet bij te houden.

Terwijl ik dit schrijf zit links van mij Minetti. Minetti is een pop van ruim 40 jaar oud, een klassieker.
Een Schildpad pop. Dat is een merk.  Ik kreeg haar toen ik klein was. Ik denk dat de naam van het model Minetti was, ik zou de naam zelf nooit hebben verzonnen.
Ze is nooit een favoriet geweest. Te groot voor bij de andere poppen. Maar ze kwam wel met een uitgebreide garderobe.

De garderobe, het meeste heb ik nog. Een gehaakt jurkje, een tuinbroek , truitje, een dirndl , een wollen jasje , een badstof zonnejurkje en heel vreemd, ook een bruidsjapon. Mijn moeder heeft avonden achter de naaimachine gezeten en ik wist van niks.
Er zal ook nog een pyjama zijn...wel zijn de muts en sjaal vergaan en de sokjes gesneuveld.

Minetti, de pop waar ik zelden mee speelde, zit nu op een stoel. Ze kijkt me met haar blauwe ogen aan, de kuiltjes in haar wangen.  Pas nu zie ik haar charme.
Ze mag blijven. Met haar stugge donkerblonde krullenbol.

En dan heel soms, zal ik haar eens anders aankleden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten