Rekenen, het blijft moeilijk

Op de radio had men het over taaltoetsen. Taaltoetsen voor allen onderwijzers in Rotterdam.
Ik bid voor hun leerlingen dat zij de toets doorstaan.
Dat een generatie al vrijwel niets meer over vaderlandse geschiedenis weet vind ik ontzettend treurig.
Dat ze niet kunnen rekenen is stomweg irritant.

Ik ben geen wandelende calculator, toch viel het me op dat de prijzen van de boodschappen weer tamelijk omhoog zijn gevlogen.
Product A, al weken een kaartje ervoor “bij ons vaste lage prijs”  € 2,10. Maar goh nu ineens 2,29.
Product B, daar had ik er een paar van genomen wat scheelt met een andere winkel. Tot ik de bon in mijn handen had.  Daar stond 81 cent, op het schap stond 75 cent.  Kom op zeg, die 6 centen.
Is een principe kwestie.

Een principe is een tijdrovend iets! Ik loop met de bon naar de klantenbalie van “klopt niet”.
Voor mij stond een mevrouw die wilde postzegels. Bijplakzegels, want ze had  nog veel kerstzegels over.
Dan kan je er vergif op innemen dat je een staaltje onlogica krijgt te horen.  Men wist niet hoeveel de kerstzegels kostten.  Dan me er maar mee bemoeien. Die waren 36 cent per stuk mevrouw.
Dat kon volgens haar niet kloppen. De dame achter de balie geloofde het ook niet. Zucht!
Was een velletje voor 7,20 toch? Ja. Zitten er 20 op dus zijn de zegels per stuk 36 cent.
Drietal wazige blikken mijn kant op. 
De baliemevrouw zegt haar dat ze de kerstzegels maar moet bewaren voor de kerst, dat is voordeliger.

Mevrouw wilde toch liever bijplakkers.  Maar ja, als je niet geloofd dat een kerstzegel 36 cent is, hoe leg je dan uit dat ze 14 cent moet bijplakken?
Stommeling die ik ben, ik ga het toch proberen.  De postzegel kost nu 50 cent.
De baliedame zegt ja maar was eerst 46 dus kan ze nu 10 cent bijplakken.  Om 46 te krijgen wel, maar de nieuwe prijs is 50 cent.
Oh. Maar er zijn geen postzegels van 14 cent. Nee, klopt, maar wel van 10 en van 2.
Er verschijnt een minzame glimlach op het gezicht van de baliemevrouw. Daar had ze me, dacht ze.
Mis…dan neem je er eentje van 10 en twee van 2.  
De klant krijgt bijna uitslag van dit gepuzzel, dus met één van 10 en twee van 2 is het genoeg?
Als u de kerstzegel er naast plakt wel.  Maar dan zitten er 4 zegels op één kaart.
Mevrouw kocht de zegels, ik aan de beurt.

Ik laat de bon zien, leg uit dat de prijs op het schap echt 6 cent scheelt met wat op de bon staat.
Zij gaat zelf kijken, ja ik had gelijk. Dus ik krijg terug….oh jee weer hogere wiskunde!
81-75… ik rekende haar voor dat is 6 cent en dat x 3 is dan totaal 18 cent.
Papiertje erbij ze gaat rekenen. Op dat moment stond ik in tweestrijd. Ga ik nu met mijn kop op de balie slaan? Of in de lotushouding zitten en AUMMM roepen?

Eenmaal thuis besloot ik dan eerst maar koffie te maken. Ik bekijk het stapeltje post, oh, een enveloppe van de belastingdienst.
Het heeft me onlangs 2 uur gekost alsnog huurtoeslag over 2011 aan te vragen.
Positief antwoord, ik had recht op 12 euro per maand. Dus krijg een voorschot ( meer een naschot)
van 134 euro.
Wag effe, 12 per maand met 12 maanden in een jaar, dat is ineens 134? Ja zeg, als ze nu bij de belastingdienst ook niet meer kunnen rekenen.

Ik verheug me er al op hoe ze me dat gaan uitleggen!