Slippertje

Het was weer een beetje traumatisch rondje shoppen.
Ik zou inmiddels beter moeten weten niet met een duffe kop naar de stad te fietsen.
Oh ja, ik let goed op het verkeer, maar ach, ik rij dan ineens in een straat waar ik helemaal niet moet zijn.  Toch maar eens een fiets-tomtom aanschaffen?
Of doorgaan en denken “ben je dom, dan rij je om” ?

Voordeel is wel dat je dan maar gelijk even een paar dingen onderweg meeneemt.
Alvast een zak schelpenzand, want je rijdt toch langs de dierenwinkel.
Oh ja, ook maar even naar het stadskantoor om daar de bewakende baliemedewerker gek te maken.
De nieuwe groenagenda zou uit moeten zijn, de lieverd kwam met alle folders met het woord groen aangedragen. Vond het bijna sneu dus heb een boekje aangepakt en hem vriendelijk bedankt voor alle moeite.

In het centrum met moeite een plekje voor de fiets gevonden.  Ik had het lijstje met de plannen wel helder in gedachten.
Even naar Blokker, kijken naar de (uitverkochte) quilt. 
Naar de Schoenenreus.  En gelijk weer een badslippertrauma  opgelopen.

Ik heb best een lieve familie, maar een deel heeft een soort tik.
Jarenlang stond er op het verlanglijstje van mijn broer “badslippers”.
Tot we het een keer zat werden, toen hebben we hem allemaal een paar badslippers gegeven.
Ik moet zeggen, dat was bijzonder therapeutisch.
Het trauma verdween in de vergetelheid.

Maar het trauma bleef ergens hangen. Tot een dag of wat geleden.
Op mijn vraag aan een ander familielid “heb je nog wensen voor je verjaardag? “
Ja, badslippers.
Die had ik niet aan zien komen.  Wat een melig iets, maar als ze dat nu wil?
Het leek me tot vanmiddag geen probleem.
Er is tenslotte één winkel die ze altijd heeft!

Zo stond ik vanmiddag bij de ingang, die geen toegang gaf daar ze zijn gesloten wegens verbouwing.
Drommels!  Dan maar naar Bristol.  Dat is een doolhof dus ik besluit maar gelijk te vragen waar de badslippers staan. “U zoekt badslippers?”   Even de lippen stijf op elkaar houden en niet zeggen
“Nou niet echt, maar het leek me leuk om te vragen voor het geval..”
“Voor heren? “ Nee voor dames. “Oh, die hebben wij niet.” En waar staan die voor de heren?
“Die hebben we alleen tot maat 36.”  Nee, niet weer in discussie, dat zijn vast badslippers met een Bob de Bouwer print, laat maar. 

Met de moed tot boven de laarzen naar een sportschoenenwinkel.
Badslippers? Nee mevrouw, het is wintersportseizoen. Nou en? Wintersporters willen misschien naar de sauna of de voeten van een gebadslipperde  Oostenrijkse schone kussen?
Mij was de moed reeds in de schoenen gezonken.

Naar de HEMA, ja volop moonboots en die rubber laarzen.
Ik heb het toen opgegeven.  Het was de verleiding van een schap vol lentevreugde.
Leuke kweekpotten met zaadjes,  blommen waar bijen ook gek op zijn.
Dan maar geen badslippers.  Een potje met cosmoszaad en nog een zakje klaprooszaad.
Haal ik na de heropening van Schoenenreus alsnog de badslippers.