In januari was het bedekt met sneeuw, geen toefje groen en niet te zien waar land ophoudt en water begint.
Deze keer trof ik een zonnige zondag.
De poel is weer zichtbaar, het kleine moeras ook. Gezien het waterpeil heeft er nu geen muskusrat gezeten.
Een klein nadeel is dat je na de sneeuw nu ook geen wintergasten meer ziet. Zoals de kramsvogels.
Wel volop eenden. En een reiger die vermoedelijk exact weet hoe diep het water is.
In een gebiedje verderop waren de eerste tekenen van lente al goed zichtbaar, maar de bloemen op het heempad wachten nog even.
Kwestie van tijd om weer te genieten van het wuivende riet, de waterplantjes waarvan ik vaak de naam niet weet.
En het felle geel van de dotters.
Maar voor mij is het nu heus wel lente, ik heb bloeiend speenkruid gezien en via de webcam
weet ik dat de oehoe in een groeve een ei heeft gelegd.
Heempad riet februari
De reiger
Geen opmerkingen:
Een reactie posten