Jurkjes

Mijn hemel, is dit een overgangsverschijnsel? Ik heb ineens zin om een jurkje te kopen.
Op zich geen onherkenbaar verschijnsel voor een vrouw, maar jurkjes, zo niks voor mij.

Zeker geen Lolita jurkje. Ik wist niet eens van het bestaan tot ik wegens onoplettendheid ergens een half uur te vroeg was en dan maar eens een leesmap blad ga doorbladeren.
Jonge vrouwen die een klein kapitaal uitgeven aan Lolita jurkjes, helemaal hot in Japan.
Een beetje kruising tussen Laura Ashley en My Little Pony.

Nee, niet dat soort jurkjes.
Jammer genoeg zijn de meeste jurkjes gemaakt voor kledinghangers met benen.
Daarmee bedoel ik vrouwen die gemiddeld 25 centimeter langer zijn en tenminste 8 kledingmaten dunner.
Oh ja, natuurlijk ook minstens 30 jaar jonger.
De grote maten.

Ik speur eens op het internet naar jurkjes, zie allemaal vrolijke kleuren, lekker zomers.
Maar jurkjes, eigenlijk zijn ze onpraktisch, vooral op de fiets. Toch, een leuke fleurige jurk..
Na een uurtje speuren begon mijn zin tot een jurk ernstig af te nemen.
Polyester, nylon, getailleerd en bij diverse merken is xxl maat 42.

De ware dooddoener kwam van een postorderbedrijf.
Stretchjurken, voor dames met grote maten "ze laten uw vrouwelijke vormer goed uitkomen".
Excuseer, maar wat zij dan voor het gemak vergeten is dat het juist de foute delen vorm accentueren.

Een tuniek dan maar? In de grotere maten hangen die als je niet zo lang bent ook tot over de knieën.
Zo niet charmant. En mij zullen ze niet aantreffen met een legging er onder.
Einde expeditie jurk dan maar.